زندگی همیشه شاعرانه نیست سینه ها به زیر سنگ می روند گوش کن که صبح جای مدرسه کودکان من به جنگ می روند ناله های من سرود می شوند کس به یاری وطن نمی رسد صبر می‌کنم ولی عجیب نیست؟ روزهای خوب من نمی‌رسد سرو‌هایمان تبر شدند و آه خانه ها خراب پتک می‌شود سبز می‌شویم مثل یک درخت خون‌مان چگونه خشک می‌شود؟ مست می‌دوند و شیهه می‌کشند قصدشان چه؟ آشیانه‌ی من است می‌کِشد تن مرا به روی خاک آن غریبه توی خانه ی من است جای چکمه مانده روی گونه ام مرگ،شعر عاشقانه‌ی من است خواب های من پر از مسلسل اند بمب آخرین ترانه ی من است🥀 شاعر: یاسین ظرافت #غزه 🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 🌐 ما را در شبکه ها و پيام رسان های اجتماعی همراهی کنید: https://zil.ink/safir_sums 📌 روابط عمومی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

#توییت یک سال از جنایت وحشتناک اسرائیل در بیمارستان المعمدانی می‌گذرد. ننگ و عار بر حقوق بشر دروغین‌شان! شمر ۱۴۰۰ سال پیش مرد، اما شمرهای امروز در غزه همچنان علی‌اصغرها را به خاک و خون می‌کشند! بر هر مسلمانی فرض است که با تمام توان خود در کنار مردم مقاوم غزه بایستند. #المعمدانی #غزه 🔺صفحه ما در توییتر 🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 🌐 ما را در شبکه ها و پيام رسان های اجتماعی همراهی کنید: https://zil.ink/safir_sums 📌 روابط عمومی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز