خطر کرنش
مقام معظم رهبری حفظهالله در دیدار با کارگران فرمودند:
اگر مسئولی جرأت مقابله با مفسد داخلی را نداشته باشد، جرات مبارزه با زورگوی خارجی را نخواهد داشت
یعنی اگر مسئول یا مسئولینی را دیدیم که در برابر مفسدان داخلی کوتاه میآیند بایستی منتظر کرنش آنها در برابر دشمنان هم باشیم
در خانه اگر کس است، یک حرف بس است
#نفوذ
نسل آفتاب
امام صادق علیه السلام:
مَنْ افْشی سِرَّنا اهْلَالْبَیْتِ اذاقَهُاللَّهُ حَرَّالْحَدِیِد
کسی که اسرار ما اهل بیت را افشا کند، خداوند گرمی آهن را به او میچشاند
امام حسن عسکری علیهالسلام به یکی از یاران خود فرمود:
به تو دستور میدهم که دین خود را و دانشی را که نزد تو به ودیعت گذاردیم و اسرار خود را که به تو سپردیم، حفظ کنی
بنابر این، علوم ما را نزد افراد لجوج که با آن به دشمنی بر میخیزند آشکار مکن… و اسرار ما را نزد بیخبران نسبت به احوال ما که آنرا عیب بر ما میگیرند افشا ننما
از این حدیث شریف در ضمن معلوم میشود که بیان کردن اسرار ائمه معصومین علیهمالسلام نزد آگاهان و افراد حقجو و حق طلب، هیچ مشکلی ندارد، این افراد عنود و لجوج هستند که اگر مقامات اهلبیت علیهمالسلام و فضایل آنان و علومشان را در معارف اسلامی و احکام بشنوند بر آن خرده میگیرند و بد میگویند و ایجاد مزاحمت برای پیروان مکتب اهلبیت علیهمالسلام مینمایند
#احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق و مصحح: محدث، جلالالدین، جلد ۱ صفحه ۲۵۹
کُلَّمَا تَقَارَبَ هَذَا الْأَمْرُ کَانَ أَشَدَّ لِلتَّقِیَّة
#کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، جلد ۲ صفحه ۲۲۰
#سبزواری، محمد بن محمد، جامعالأخبار صفحه ۲۵۵
مَنْ أَفْشَی سِرَّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ أَذَاقَهُ اللَّهُ حَرَّ الْحَدِید
#مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، جلد ۳
#طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی أهلاللجاج
وَ آمُرُکَ أَنْ تَصُونَ دِینَکَ وَ عِلْمَنَا الَّذِی أَوْدَعْنَاکَ وَ أَسْرَارَنَا الَّتِی حَمَّلْنَاکَ وَ لَا تُبْدِ عُلُومَنَا لِمَنْ یُقَابِلُهَا بِالْعِنَادِ… وَ لَا تُفْشِ سِرَّنَا إِلَی مَنْ یُشَنِّعُ عَلَیْنَا عِنْدَ الْجَاهِلِینَ بِأَحْوَالِنَا
نسل آفتاب
هدایت شده از نسل آفتاب
#حضرت_روحالله
از غم دوست، در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رُخش داد کشم
داد و بیداد که در محفل ما، رندی نیست
که برش شکوه برم، داد ز بیداد کشم
شادیام داد، غمم داد و جفا داد و وفا
با صفا، منّت آن را که به من داد، کشم
عاشقم، عاشق روی تو، نه چیز دگری
بار هجران و وصالت، به دل شاد کشم
در غمت ای گل وحشیِّ من، ای خسرو من
جور مجنون ببرم، تیشۀ فرهاد کشم
مُردَم از زندگیِ بی تو که با من هستی
طرفه سرّی است که باید بَرِ اُستاد کشم
سالها میگذرد، حادثهها میآید
انتظار فرج از نیمۀ خرداد کشم
نسل آفتاب