مبارزه، مقاومت شرح خطبه ۵۶-بخش‌دوّم و لَقَدْ كَانَ الرَّجُلُ مِنَّا وَ الْآخَرُ مِنْ عَدُوِّنَا يَتَصَاوَلاَنِ تَصَاوُلَ الْفَحْلَيْنِ يَتَخَالَسَانِ اءَنْفُسَهُمَا اءَيُّهُمَا يَسْقِي صَاحِبَهُ كَأْسَ الْمَنُونِ فمَرَّةً لَنَا مِنْ عَدُوِّنَا وَ مَرَّةً لِعَدُوِّنَا مِنَّا. فَلَمَّا رَاءَى اللَّهُ صِدْقَنَا اءَنْزَلَ بِعَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اءَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ حَتَّى اسْتَقَرَّ الْإِسْلاَمُ مُلْقِيا جِرَانَهُ وَ مُتَبَوِّئا اوْطَانَهُ گاهى يك نفر از ما و ديگرى از دشمنان ما، مانند دو پهلوان نبرد مى‏‌كردند، و هر كدام مى‌خواست كار ديگرى را بسازد و جام مرگ را به ديگرى بنوشاند، گاهى ما بر دشمن پيروز مى‏‌شديم و زمانى دشمن بر ما غلبه مى‌‏كرد. پس آنگاه كه خدا، راستى و اخلاص ما را ديد، خوارى و ذلّت را بر دشمنان ما نازل و پيروزى را به ما عنايت فرمود، تا آنجا كه اسلام استحكام يافته فراگير شد و در سرزمين‏‌هاى پهناورى نفوذ كرد. و لَعَمْرِي لَوْ كُنَّا نَأْتِي مَا أٓتَيْتُمْ مَا قَامَ لِلدِّينِ عَمُودٌ وَ لاَ اخْضَرَّ لِلْإِيمَانِ عُودٌ وَ ايْمُ اللَّهِ لَتَحْتَلِبُنَّهَا دَما وَ لَتُتْبِعُنَّهَا نَدَما به جانم سوگند اگر ما در مبارزه مثل شما بوديم هرگز پايه‏‌اى براى دين استوار نمى‏‌ماند، و شاخه‌‏اى از درخت ايمان سبز نمى‏‌گرديد. به خدا سوگند، شما هم اكنون از سينه شتر خون مى‌دوشيد و سرانجامى جز پشيمانى نداريد #شرح_خطبه_۵۶ #نسل_آفتاب ایتا تلگرام سروش @sunshinegeneration