داستان غمبار دلار در اقتصاد ایران هم اکنون ۴ نرخ دلار داریم؛ دلار ۲۸٫۵۰۰ تومانی عمدتاً ناشی از صادرات نفت توسط دولت (حدود ۲۵٪) دلار ۴۲٫۰۰۰ تومانی عمدتاً از پتروشیمی‌ها و فولادی‌ها (حدود۵۰٪) دلار ۵۶٫۰۰۰ تومانی اشخاص ۵٪ زیر قیمت دلار آزاد عمدتاً از صادرکنندگان غیرنفتی (حدود۲۵٪) دلار آزاد ۵۹٫۰۰۰ تومانی عرضه قاچاق (تخمین ۳۵میلیارد دلار) سیاست‌گذاران ارزی در حال حذف تدریجی دلار ۲۸٫۵۰۰ تومانی تخصیصی به کالاهای اساسی و مواد اولیه و تأمین واردات آن در نرخ ۴۲٫۰۰۰ تومانی می‌باشند، این اقدام را با حذف ارز شکر و… شروع کردند و ادامه دارد اگر برنامه بعدی حذف ارز نیمایی ۴۲٫۰۰۰ تومانی و نزدیک کردن آن به نرخ دلار اشخاص حدود ۵۶٫۰۰۰ تومانی باشد، نرخ دلار روندی صعودی خواهد داشت با این دو اقدام نرخ دلار آزاد حدود ۶۰٫۰۰۰ تومانی هم شروع به افزایش می‌کند و به تبع نرخ دلار اشخاص هم که ۵درصد زیر نرخ ارز آزاد است بالا می‌رود با افزایش قیمت دلار، قیمت اقلام وارداتی (عمدتاً نهاده‌های تولید) بالا می‌رود و قیمت نهاده‌ها و محصولات پالایشی، پتروشیمی و فولادی هم که باید به قیمت فوب خلیج فارس و… به تولیدکنندگان داخلی فروخته شود، افزایش می‌یابد و محصولات داخلی هم گران می‌شود و اینگونه تورمی مزمن به اقتصاد ایران تحمیل می‌شود و سفره مردم مرتب کوچک و کوچک‌تر می‌شود در واقع این چهار نرخ دلار همانند #پاندولی عمل می‌کنند که وقتی اولی را می‌خواهی با یک ضربه به دومی برسانی، این گوی بقیه گوی‌ها را هم به جلو می‌راند و این داستانی است که مرتب در قیمت‌های بالاتر تکرار می‌شود نسل آفتاب