✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۱۶ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 💠عبارت امام (علیه السلام) مفهوم وسیع و گسترده‌اى دارد و تمام کسانى را که به #مال یا #مقام و یا هرگونه #قدرت دیگرى مى‌رسند شامل مى‌شود و این سیره‌اى #ناپسند در بسیارى از مردم است، هنگامى که مال و ثروت فراوانى پیدا مى‌کنند، مى‌کوشند خود را برتر از دیگران نشان دهند و هنگامى که مقامى پیدا کنند اصرار دارند دیگران را زیر سلطه خود قرار دهند. همچنین هنگامى که علم و دانشى به دست مى‌آورند دیگران را نادان مى‌پندارند و شاگرد خود مى‌دانند. 🔺به ویژه اگر پیش از این محرومیت‌هایى کشیده باشند؛ فقیر بوده و به نوایى رسیده، ضعیف بوده و به قدرتى دست یافته، جاهل مطلق بوده و به علم و دانش مختصرى رسیده است. 💠کبر و غرور و برترى‌جویى این گونه افراد بیشتر و شدیدتر است. ✨در واقع مى‌توان گفت: این کلام حکیمانه از آیه شریفه ۶ و ۷ سوره «علق» برگرفته شده که مى‌فرماید: «چنین نیست؛ به یقین انسان طغیان مى‌کند از این که خود را بى‌نیاز ببیند». گرچه بعضى از مفسران، انسان را در آیه مورد نظر، خصوص «ابوجهل» دانسته‌اند که مرد ثروتمند و طغیانگرى بود و به مبارزه با پیغمبر اسلام (صلى الله علیه وآله) پرداخت، ولى به یقین، انسان در اینجا مفهومى کلى دارد که به گروه کثیرى از نوع بشر اشاره مى کند و ابوجهل و امثال آن مصداق‌هاى روشنى از آن هستند. ✅البته این امر در مورد افراد #کم‌ظرفیت و #بى‌شخصیت است که تغییر وضع زندگى، آنها را به کلى دگرگون مى‌سازد، ولى مردان #باایمان و #پرظرفیت و #باشخصیت اگر تمام عالم را به آنها بدهند تغییرى در زندگى آنان پیدا نمى‌شود. ❇️نمونه اتم آن خود امام امیرمؤمنان (علیه السلام) است. در آن روز که در گوشه خانه تنها نشسته بود و آن روز که بر تخت قدرت خلافت قرار داشت حالش از هر نظر یکسان بود؛ ساده زیستى، عبادات شبانه، رسیدگى به حال محرومان و دفاع از مظلومان در هر حال مورد توجه ایشان بود. ✨دلیل آن روشن است، زیرا آنها این مواهب را مال خود نمى‌دانند و به عنوان #امانتى از سوى خدا براى خدمت به خلق و پیمودن راه قرب حق حساب مى‌کنند. 🔺از اینجا روشن مى‌شود دعاهاى پیوسته بعضى که به مال و مقام و قدرت برسند و مستجاب نمى‌شود بسا به علّت همین است که خدا مى‌داند اگر آنها به نوایى برسند طغیان مى‌کنند و برترى‌جویى را پیشه مى‌سازند. لطف پروردگار شامل آنها مى‌شود و آنها را از رسیدن به این امور محروم مى‌سازد. @syed213

✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۲ نهج البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨کمتر کسى است که #عیب_پنهانى یا #آشکارى نداشته باشد و کمتر دوستى پیدا مى‌شود که درباره دوستش کار نامناسبى، هرچند به عنوان لغزش انجام ندهد. 💠افراد #بزرگوار و #باشخصیت کسانى هستند که عیوب پنهانى افراد را #نادیده مى گیرند و از لغزش دوستان چشم‌پوشى مى‌کنند و هرگز به رخ آنها نمى‌کشند. 🔺این کار... 1⃣اولاً سبب مى‌شود که #آبروى مسلمان #محفوظ بماند؛ آبرویى که ارزش آن به اندازه ارزش خون اوست. 2⃣ثانیاً سبب مى‌شود فرد خطاکار یا صاحب عیب #جسور نگردد و از همه اینها گذشته سبب مى‌شود رابطه مسلمان ها با یکدیگر محفوظ بماند. 🌸در اسلام، #غیبت از بزرگ‌ترین گناهان شمرده شده و این همه تأکید براى حفظ آبروى مسلمانان است. 🔹از سویى دیگر مى‌دانیم خداوند #ستار‌العیوب است و دوست دارد #بندگانش نیز ستار العیوب باشند و #تغافل یکى از طرق پوشاندن عیوب مردم است. 🔹در حدیث معروفى نیز از امام موسى‌بن‌جعفر (علیه السلام) مى‌خوانیم: مردى خدمتش آمده، عرض کرد: فدایت شوم از یکى از برادران دینى کارى نقل کردند که من آن را ناخوش داشتم، از خودش پرسیدم انکار کرد، در حالى که جمعى از افراد موثق این مطلب را از او نقل کرده اند، امام فرمود: «گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت تکذیب کن، حتى اگر پنجاه نفر سوگند خوردند که او کارى کرده و او بگوید نکرده‌ام از او بپذیر و از آنها نپذیر، هرگز چیزى که مایه عیب و ننگ اوست و شخصیتش را از میان مى‌برد در جامعه پخش مکن، که از آنها خواهى بود که خداوند درباره آنها فرموده: "کسانى که دوست مى‌دارند زشتى‌ها در میان مؤمنان پخش شود عذاب دردناکى در دنیا و آخرت دارند"». 💠روشن است زندگى انسان‌ها برخلاف کارهایى است که انجام مى‌دهند، هرگاه انسان بخواهد #جزئیات زندگى دیگران را با کنجکاوى و دقت پیدا کند و آنها را مورد #بازخواست قرار دهد زندگى براى او #تلخ خواهد شد و دوستانش از گرد او پراکنده مى‌شوند. ✨در حدیث جالبى که مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار آورده است از امیرمؤمنان (علیه السلام) مى‌خوانیم: « #قدر و #منزلت خود را با «تغافل» درباره #امور_پست و #کوچک بالا برید... و از امورى که پوشیده و پنهان است تجسس نکنید که #عیب‌جویان شما زیاد مى‌شوند...و با چشم برهم نهادن از دقت بیش از حد در جزئیات، #بزرگوارى خود را ثابت کنید». ✅این دستور منافاتى با مسئله امر به معروف و نهى از منکر ندارد، زیرا وظیفه امر به معروف و نهى از منکر مربوط به واجبات و محرمات است که "از محدوده تغافل بیرون است." @syed213