بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین
بدنبال مراجعه مکرر مردم حوزه انتخابیه تهران، بر اساس تعهد دینی و انقلابی خود و با یاد امام و شهداء بخصوص شهید سلیمانی عزیز، پس از بررسی های فراوان و ارزیابی های گوناگون، امضا کنندگان زیر برای تحقق مجلسی قوی و کارآمد به لیست «وحدت شورای ائتلاف» رای خواهد داد.
روشن است نسبت به تعداد دیگری از کاندیداهای محترم نظر مثبت وجود دارد که محدودیت های موجود ما را وادار به چنین جمع بندی دشواری نمود.
حوادث تلخ و شیرین زیادی را مردم ما با سربلندی پشت سر نهاده اند که انتخابات دوم اسفند ماه نیز به توفیق الهی یکی از همین روزهای خدایی خواهد شد.
و ماالنصر الا من عندالله العزیز الحکیم
سید محمد مهدی میرباقری
محمد حاج ابوالقاسم دولابی
علیرضا پناهیان
مسعود عالی
ناصر رفیعی
محمد مهدی ماندگاری
محمد رضا برادران
محمد رضا عابدینی
سید حسین مومنی
احسان بی آزار تهرانی
حسین جوشقانیان
حامد کاشانی
رضا محمدی
سید ابراهیم حسینی اراکی
علی سرلک
نادر طالب زاده
محمد حسین رجبی دوانی
حجت الله عبدالملکی
سید یاسر جبرائیلی
#لیست_وحدت
@syjebraily
✨تشکیلات جبهه انقلاب؛ آنگونه که باید باشد- بخش اول
🔹پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکل‌هایی که پیش از انقلاب مشغول مبارزه با طاغوت بودند، در موقعیت کنش‌های سیاسی درون‌سیستمی قرار گرفتند. برخی تشکل‌ها نیز پس از انقلاب با گردهم‌آیی شخصیت‌های شهره مبارزه شکل گرفتند. علی ای حال، وجه مشترک این تشکل‌های سیاسی، پیشقراولی اعضای مرکزی آنها در طول نهضت بود. می‌توان حزب موتلفه، حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز و... را در این زمینه مثال زد.
🔹موسم انتخابات که فرا می‌رسید، همین تشکل‌ها از افرادی حمایت می‌کردند و مردم نیز به فهرست آنها اعتماد کرده و رای می‌دادند. پیروزی فراگیر حزب جمهوری اسلامی در انتخابات مجلس نخست، نمونه این اعتماد مردم است. اما ریشه این اعتماد در کجا بود؟ مردم به کدام دلیل با تمام وجود پای کار حزب جمهوری اسلامی آمدند و برای نامزدهای مورد حمایت حزب تبلیغ کردند و به آنها رای دادند؟ پاسخ روشن است: شخصیت‌هایی که محور حزب بودند و فهرست انتخاباتی تعیین می‌کردند، مقبول و محبوب و مورد اعتماد مردم بودند. این شخصیت‌ها، پیشقراولان مبارزه با رژیم ستمشاهی بودند و مردم در همه بزنگاه‌ها، آنها را در صف نخست مبارزه دیده بودند. پس از پیروزی انقلاب نیز، همین شخصیت‌ها در صف نخست مبارزه گفتمانی با تفکر چپ و راست حضور داشتند و در معماری نظام اسلامی نقش‌های اساسی ایفا کردند. علاوه بر این، آنها در میان مردم بودند. با مردم سخن می‌گفتند و می‌شنیدند. مسائل را برای مردم تبیین می‌کردند. در یک کلام، هرآنجا که مردم به آنها نیاز داشتند، حاضر بودند. علمدار پیش‌برد یک تفکر و گفتمان در جامعه بودند و وقت انتخابات، مردم زیر همین علم گفتمانی جمع می‌شدند.
🔹امروز نیز اگر بناست مردم در ایام انتخابات، به تشخیص یک تشکل اعتماد کنند و در انتخابات، به فهرست تعیین شده توسط آن رای دهند، افراد محوری آن تشکل چنان نسبتی باید با مردم داشته باشند. افراد شاخص تشکلی که مردم را به رای به یک فهرست انتخاباتی فرامی‌خوانند، قاعدتا باید پیشقراولان یک گفتمان، یک تفکر و یک جبهه باشند که مردم نقش‌آفرینی آنها در سر بزنگاه‌های مهم انقلاب را ببینند؛ در میان مردم باشند و با آنها سخن بگویند و سخنانشان را بشنوند؛ برای حل مسائل مردم راه‌حل داشته باشند و با تمام توان، اجرایی شدن این راه‌حل‌ها را پیگیری کنند؛ گفتمان خود را برای مردم تبیین کنند؛ در رویدادهای تاریخ‌ساز، مواضع صریح و دقیق بگیرند، مردم را درباره جهت صحیح حرکت اقناع کرده و پیشاپیش مردم، در آن جهت حرکت کنند.
🔹آیا کسانی که درباره #لیست_وحدت تصمیم گرفتند، واحد این ویژگی‌ها که ذکر کردیم بودند؟ آیا اساسا مردم کسانی را که تعیین کننده فهرست‌های انتخاباتی بودند، می‌شناختند؟ از این میان، آنها که شناخته شده بودند، علمدار یک گفتمان بودند؟ برای مردم مرجعیت سیاسی-فرهنگی داشتند و مقبولشان بودند؟ آیا فرآیندهایی که طی شد، متناسب با این وضع مطلوبی که ترسیم کردیم، بود؟
🔹به نظر می‌رسد پاسخ سیاه و سفید دادن به این سوالات، افراط است. اگر بخواهیم منصفانه سخن بگوییم، در فرآیندهای انتخابات مجلس یازدهم، در مقایسه با دوره‌های قبلی، گام‌هایی برداشته شد که سابقه نداشت! حتما در این انتخابات از مکانیسم‌های ۷+۸ عبور شد و این، انکارکردنی نیست. اما تاثیر نهایی این گام‌ها، چندان قابل توجه نبود و تصمیم نهایی، تقریبا به شکل سابق گرفته شد! لذا آنچه باید در جبهه انقلاب رخ دهد، یک تحول اساسی است که نخستین گام آن، "ایجاد یک تشکیلات با محوریت پیشقراولان گفتمانی جبهه انقلاب" است.
🔹ادامه دارد...
@syjebraily