این کلیپ را که روایتی است از فرمانده بزرگ مقاومت اسلامی لبنان، ببینید. شهید مصطفی بدرالدین معروف به ذوالفقار. @syriankhabar

بسیاری از دوستان از بنده می‌خواهند که تحلیلی در مورد انتخابات عراق بنویسم. خیلی خلاصه خدمت شما عرض کنم که فارغ از نتایج، خود برنده‌های این انتخابات هم نمی‌دانند چه می‌خواهند، یعنی تکلیف هیچکس حتی با خودش هم مشخص نیست. درست است که لیست سائرون مقتدا صدر به صورت اسمی برنده شده، اما خود سائرون هم یک ائتلاف شکننده است. بنابراین ترجیح آن است که فعلا فقط نظاره‌گر باشیم و ببینیم که چه اتفاقی می‌افتد. فقط خدمت شما عرض کنم که دوستان ایران وضعشان خیلی خوب است، تنها نیاز به مدیریت مساله تا تشکیل دولت با سازماندهی یک اتاق عملیات است. @syriankhabar

⚪️احتمال شروع نبردها در جنوب سوریه ▫️خبرها از سوریه حکایت از آن دارد که با پایان خروج تروریست‌های تکفیری از شمال حمص و جنوب حماه و همچنین پایان کار تروریست‌ها در غوطه شرقی که باعث آزاد شدن هزاران نیروی رزمی شده است، ارتش سوریه نگاهش را به جنوب سوریه دوخته و در حال تدارک عملیات‌های گسترده و سنگین در این منطقه است. این مساله با پایان آتش‌بس شش ماهه اعلام شده در این منطقه صورت گرفته است. گفتنی است که آتش‌بس در مناطق جنوبی سوریه با حمایت اردن، امریکا و روسیه به مدت شش ماه برقرار بود و پنج‌شنبه گذشته تاریخ این آتش بس به پایان رسیده است. ▫️در همین حال منابع سوری خبر داده‌اند که هیئت مصالحه این کشور و روسیه از افراد مسلح شهرک المحجه در ریف جنوبی درعا خواسته‌اند که بدون فوت وقت، تکلیف خود را نسبت به اصل مصالحه تعیین کنند. این شهرک که چند سالی است در مصالحه به سر می‌برد، در کنار بزرگراه دمشق درعا قرار داشته و به دلیل موقعیت بسیار مهمی که دارد ارتش می‌خواهد هر چه سریع‌تر تکلیف مسائل مسلحانه در این شهر را تعیین کند. برخی از منابع می‌گویند که المحجه نقطه شروع فشار بر شهرهای مختلف و تروریست‌ها است و به‌زودی شاهد نبردهای سهمگین در این مناطق خواهیم بود. @syriankhabar

موقعیت مهم شهر المحجه که ارتش سوریه اصرار بر پایان دادن به حضور گروه‌های مسلح در آن دارد. دعوت از ریش‌سفیدها صورت گرفته و منتظر نتیجه نهایی هستند. @syriankhabar

⚫️اوضاع اسفناک خبرگزاری‌های داخلی ◾️خبرگزاری‌های کشور را یکی یکی مطالعه می‌کنم، دنبال خبر و تحلیل می‌گردم، اما هیچ خبری دستمکم در حوزه بین‌الملل نیست. سرویس بین‌الملل همه خبرگزاری‌ها بخش ترجمه خبرگزاری‌ها و نشریات بزرگ بین‌المللی هستند. همه خبرگزاری‌ها شده‌اند محل انتشار پیام تسلیت این مقام و آن مقام و تعریف و تمجید این مسوول و آن مسوول از این و آن. بعد هم انتظار داریم که در حوزه خبر دنیا را آخر کنیم و اگر از مسوول فلان خبرگزاری!! که نداریم بپرسید که چه کرده‌اید می‌گوید ما روزانه 1500 خبر روی خروجی قرار می‌گیرد، حالا چند خبرش تولیدی است خدا داند، اما همین را می‌دانم که بالای 80درصد محتوای خبرگزاری‌ها آن چیزی است که روابط عمومی‌های سازمان‌های دولتی می‌فرستند و خبرگزاری ننه مرده هم برای چهار قرون و ده‌شاهی که بتواند چندرقاز حقوق پرسنلش را بدهد، این خبرها را کار می‌کند. ◾️خلاصه آنکه هر روز که سری به این رسانه‌ها می‌زنم جز افسوس و دریغ و ناراحتی چیزی دستم را نمی‌گیرد و این مساله به‌شدت آزارم می‌دهد. شما هم از من بشنوید در این رسانه‌های داخلی زیاد دنبال چیزی نباشید، شاید سایت‌ها بعضی وقت‌ها چیزی بنویسند که بشود تاملی در مورد آنها کرد، اما با این دست فرمانی که خبرگزاری‌های داخلی دارند می‌روند من چشمم در مورد هیچی آب نمی‌خورد. همین چند روز پیش بود که یکی از خبرگزاری‌ها خبری را به نقل از خبرنگار خودش در یکی از کشورها کار کرده بود، بعد که تحقیق کردم دیدم این خبر چند روز پیشتر در یکی از روزنامه‌های آن کشور منتشر شده است. ای کاش کسی بود که فکری می‌کرد، صدا و سیما که نه صدا دارد و نه سیما، بوق چند نفر خاص است، خبرگزاری‌ها نیز هر یک نگاهشان به دست یک سازمان و جایی است، روزنامه‌ها بدتر و سایت‌ها که دیگر مصیبت. فقط دنبال یک رسانه مستقل در این کشور می‌گردم که دو کلمه حرف حساب بزند، همین. ☑️ادمین کانال اخبار سوریه. البته با عذرخواهی از چند نفر از دوستان خوبم که واقعا در حوزه بین‌الملل حرفی برای گفتن دارند و همیشه زحمت می‌کشند. @syriankhabar

🔴امشب در کانال اخبار سوریه بخوانید؛ 🔻چرا روسیه از ایران و حزب‌الله خواست تا سوریه را ترک کنند، 🔻چه عواملی منجر به این اتفاق شده است، 🔻آیا ما باید به روس‌ها اعتماد کنیم؟ 🔻تکلیف ما در برابر این اقدام روس‌ها چیست؟ K.J @bamdaddaily

✴️چرایی بازی این روزهای روس‌ها / بخش اول 🔸چند روزی است که فضای رسانه‌ای کشور در حوزه سیاست خارجی سرگرم سلسله مباحثی است که پیرامون موضع‌گیری‌های اخیر سران روسیه در مورد روابط با ایران در گرفته و خیلی‌ها سردرگم هستند که واقعیت رفتار روس‌ها در این زمینه چیست؟ چرا روس‌ها یک روز می‌گویند: در مورد خروج امریکا از برجام کاری نمی‌توانند کنند، ایران باید برای حفظ برجام امتیاز دهد، امیدواریم که خروج امریکا از برجام در راستای طرح حمله به ایران نباشد و در نهایت نیز به نقل از عالی‌ترین مقام این کشور خبری مبنی بر ضرورت خروج نیروهای خارجی حاضر در سوریه، شامل ایران، حزب‌الله و نیروهای مورد حمایت ایران در خروجی خبرگزاری‌ها قرار می‌گیرد، خبری که هر چند توسط سران دمشق رد شد و گفت که این درخواست شامل ایران و حزب‌الله نمی‌شود، اما به هر حال طرف روس آن را بر زبان رانده است. 🔸شاید این نوشته و تحلیلی که بنده در مورد چرایی این رفتار روس‌ها ارائه می‌دهم با نگاه، نگرش و دیدگاهی که خیلی‌ها داشته باشند هم‌سان نباشد، اما این خود واقعیتی است که نمی‌توان آن را کتمان کرد و یک هشدار دردناک برای کشوری است که می‌خواهد به هر شکل که شده روی پای خود بایستد، استقلال واقعی داشته باشد و با استفاده از قدرت درونزا و موقعیت راهبردی خود، در حوزه منطقه‌ای و بین‌المللی اثرگذار باشد. دردناکی ماجرا از آنجا بیشتر می‌شود که اصولا در جهان امروز «هیچ گربه‌ای محض رضای خدا موش نمی‌گیرد» و ما نیز نباید مانند موشی باشیم که برای فرار از دست سگ‌ها و شغال‌ها خود را به دست کشورهای گربه‌صفت انداخته و آنها نیز هر رفتاری که دوست داشته باشند با ما داشته باشند. 🔸واقعیت آن است که در جهان امروز همه چیز بر اساس قدرت، ارتباط، طراحی، اجرا با هدف‌گذاری دقیق و همه‌جانبه با هماهنگی همه ارکان نهاد قدرت صورت می‌گیرد. کسی که این عوامل را نداشته باشد و نتواند هماهنگی لازم را به وجود بیاورد، بهتر است که در هیچ بحرانی ورود نکند، حتی اگر هدف مقدسی داشته باشد. بنده پیش از شروع بحث، یک مثال می‌زنم. در نخستین جنگ صلیبی که با فتوای پاپ اوربان دوم و سیل وحشتناک شوالیه‌ها، بارون‌ها، گداها، فرصت‌طلب‌ها، مغفرت‌جوها و کشیش‌های مسیحی که از اروپا راهی قسطنطنیه شده بودند، صلیبیون به دلیل بی‌برنامگی و وحشت امپراتور روم شرقی که آنها را محتاطانه راهی آناتولی کرد، چنان شکستی از سپاهیان قلیچ‌ ارسلان خوردند که کمتر کسی از آنها جان سالم به در برد. پس از آن بود که صلیبیون با برنامه دقیق‌تر و گسیل امکانات بیشتر و هماهنگی کامل‌تر به سمت آسیای غربی لشکرکشی کرده و پس از چندین رشته جنگ سخت موفق به اشغال بیت‌المقدس و ساحل مدیترانه شدند. 🔸وضعیت امروز ما درست مانند همین سپاه صلیبی است که اهداف بسیار مهمی دارد و دقیقا در همان سرزمین‌ها هم حضور داریم، اما میراث‌دار روم شرقی که همان ارتدوکس‌های مهاجر به روسیه باشند، در میان منافع خود و نبرد با دشمن دقیق انتخاب می‌‌کنند. روس‌ها همواره سیاست عجیبی داشته و نمی‌توان چندان به آنها اطمینان کرد. در این مورد مثالی بزنم که در مورد فروش تجهیزات نظامی به ایران است. آنهایی که دست‌شان در کار است گواهی می‌دهند که همین سوخو24 و میگ‌هایی که روس‌ها به ما فروختند تا مدت‌ها به دلیل تامین نشدن قطعات و لوازم جانبی نه تنها زمینگیر بودند، بلکه روس‌ها حاضر نشدند آنها را اورهال و به‌روزرسانی کرده و ارتقا دهند. همین سیاست را در مورد فروش سامانه‌های پدافندی اس300 هم شاهد بودیم که با چه تاخیری و با چه فلاکتی آن را تحویل نیروهای مسلح کشورمان دادند. 🔸اما همه از اینکه چه شد به‌ناگهان روس‌ها در دو سه سال اخیر متحد ایران شدند و برخی هم دنبال پیوندهای راهبردی با مسکو رفته و در مورد برخی رفتارهای این کشور مانند حملات رژیم صهیونیستی به مواضع مقاومت در سوریه گلایه داشتند، در شوک به‌سر می‌برند. این شوک زمانی بیشتر می‌شود که چند موضوعی که در مقدمه این یادداشت قلمی شد، بیشتر مدنظر قرار بگیرد. بنده در طول چند وقتی که در مورد منطقه می‌نویسم هیچ وقت از اینکه روس‌ها متحد ما بوده، هستند و برای ما می‌جنگند چیزی ننوشتم و در پاسخ به بسیاری از دوستان نیز تاکید داشتم که ما با روس‌ها در حال حاضر منافع مشترک داریم، حضور روس‌ها در سوریه نیز نه به خاطر بشار اسد است، بلکه برای گرفتن تضمین حضورش در معادلات جهانی است. این همان نکته‌ای بود که برخی اوقات حتی از ترس نقدهای تند برخی از دوستان سعی در نگفتن آن داشتم. ادمین کانال اخبار سوریه / لطفا در نقل مطلب امانت‌داری کنید. K.J @syriankhabar

✴️چرایی بازی این روزهای روس‌ها / بخش دوم 🔸رئیس‌جمهور روسیه در طول چهار سال گذشته به اندازه تمام رهبران شوروی در طول هفت دهه گذشته به تهران سفر کرده و یا با مقامات عالی‌رتبه ایرانی در مسکو دیدار داشته است. او در دو سفری که به تهران داشت به دیدار رهبر انقلاب رفت تا سیاست‌های کلی در مورد آینده روابط دو کشور مورد کنکاش قرار بگیرد، حتی روایت‌هایی از این دیدارها نقل شد که شاید برخی از آنها را بنده هم مورد اشاره قرار دادم. اما چه شد که ولادیمیر پوتین اینگونه دوستدار ایران شد و به همراه ترکیه نشست‌های پی‌درپی آستانه و دیدارهای سه‌جانبه سران به همراه ترکیه به شکل مرتب برگزار شد؟ این همان سوالی است که پاسخش از خیلی وقت پیش مشخص بود اما جریان رسانه‌ای حاکم بر کشور هیچ‌وقت نخواست یا جرات نکرد به صورت شفاف به مردم آن را اعلام کند. 🔸واقعیت آن است که امضای توافق هسته‌ای که امضای طرف امریکایی نیز پای آن بود، باعث وحشت در پکن و مسکو شد. رئیس جمهور چین همان اوائل راهی تهران شد و فکر می‌کرد در تهران گوشت تقسیم می‌کنند. روس‌ها از ترس افتادن ایران در دامان غرب و امریکا دستپاچه شده و به سرعت طرح دوستی با ایران را ریخته و منتظر آینده ماندند. طرحی که هدف آن فقط دور کردن ایران از غرب به‌ویژه امریکا بود. تشکیل اتاق مشترک عملیات در سوریه نیز دقیقا با هدف مقابله با امریکا صورت گرفت و روس‌ها هزینه سنگینی برای حمایت از نیروهایشان در سوریه کردند تا ایران را در مقابله با امریکا در کنار خود نگه دارند. در مذاکرات دوجانبه در تهران و مسکو گشاده‌دست برخورد کرده و می‌گفتند از شیر گنجشک تا جان آدمیزاد را می‌توانند از روسیه خرید کنند، چرا که ترس داشتند ایران برای همیشه از چنگ‌شان فرار کند. 🔸ولادیمیر پوتین با سردار سلیمانی نشست و نقشه جنگ با تروریسم در سوریه را کشید، آسمان و فرودگاه‌های ایران را در اختیار گرفت تا تروریست‌هایی را که جام جهانی 2018 را تهدید می‌کردند، سرکوب کند، ایران پل پیروزی برای روس‌ها شد تا بتوانند با امریکا و اروپا بر سر اوکراین و شبه‌جزیره کریمه لاس بزنند، چانه‌زنی کنند و اگر هم شد، توافقی صورت بگیرد. ایران ده‌ها هزار نیروی رزمی به سوریه اعزام کرد تا گوشت دم توپ باشند و روس‌ها هوای آسمان را داشته باشند، اما در بزنگاه هیچ وقت روس‌ها حاضر نبودند. آن روزها این مطالب را نمی‌نوشتم چون قرار نبود که در جنگی که هنوز تکلیفش مشخص نشده ما نامردی کنیم، در حالی که نامردی روس‌ها عینه مشخص بود. در حملات رژیم صهیونیستی هیچ وقت مردانه رفتار نکردند، اما در حمله موشکی امریکا چون پای منافع و حیثیت خودشان در میان بود، آواکس‌هایشان مدام در آسمان بود. 🔸برجام که توسط ترامپ پاره شد، پوتین نفس راحتی کشید، دیگر چیزی نمی‌توانست میان ایران و امریکا پل بزند، دیدارهایی که به بهانه برجام برگزار می‌شد هم در کار نبود. پوتین تنها یک شب بعد بنیامین نتانیاهو را به حضور پذیرفت تا با او ودکای اعلای روسی را به افتخار نابودی برجام بزند و فردا هم در رژه پیروزی دوش به دوش او راه برود، چرا که اگر نبود نتانیاهو و لابی صهیونیست‌ها، ترامپ هم برجام را پاره نمی‌کرد. هر چند نتانیاهو درخواست میانجی‌گری کرده بود تا ایران پاسخ حملات موشکی را ندهد، اما مقاومت خیلی‌ سریع‌تر اقدام کرد. روس‌ها فکر می‌کنند از این‌ به بعد ایران مانند موش در میان پنجه‌های آنها قرار دارد، از غرب رانده و از چین مانده، چاره‌ای جز نگاه به خرس شمالی ندارند. بنابراین از ایران می‌خواهند که در برجام امتیاز دهد، نیروهایش را از سوریه خارج کند، به امریکا چراغ سبز نشان می‌دهند که می‌تواند به ایران حمله کند... و اینجا ما هستیم که دوباره بازی خورده‌ایم. 🔸بنده بر آن نیستیم تا در این مورد سیاهنمایی کرده و به قولی غلو کنم، اما واقعیت‌ها بسیار عینی‌تر و شفاف‌تر از آن چیزی است که ما بخواهیم در مورد آن صحبت کنیم. روس‌ها حالا سوریه را برای خودشان می‌خواهند. به ترامپ پیام می‌دهند که اگر شما نتوانستید ایران را از سوریه خارج کنید، ما از آنها می‌خواهیم که خارج شوند و اگر نشدند، راهش را می‌دانیم. این پیام‌هایی است که مرتب از تلگرافخانه کرملین در مسکو و ویلای پوتین در سوچی به دنیا مخابره می‌شود و در کشور هم کسی تاکنون واکنش مناسبی به آن نشان نداده است. مانند بسیاری دیگر که می‌گویند همه چیز را دادیم به روس‌ها نیستم، ما هنوز چیزی به روس‌ها نداده‌ایم اما اگر دقت نکنیم، چاره‌ای نداریم که دوباره تخم‌مرغ‌هایمان را در سبد شرقی بگذاریم، این بی‌چارگی و درماندگی آفت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. در روزهای آینده در این مورد بیشتر خواهم نوشت. حواسمان باشد که باید از منافع ملی خودمان دفاع کنیم. ☑️ادمین کانال اخبار سوریه / لطفا در نقل مطلب امانت‌داری کنید. K.J @syriankhabar

نبرد در القصیر، تکرار تاریخ شهادت، شهامت، شجاعت و درایت بود که در بهترین زمان ممکن توسط رزمندگان مقاومت به اجرا درآمد. @syriankhabar

🔵روایتی کوتاه از نبردها در القصیر 🔹نبرد القصیر که به مدت 18 روز به طول انجامید، یکی از پیچیده‌ترین و در عین حال پرتلفات‌ترین نبردهایی بود که مقاومت در طول دوران حضورش در سوریه انجام داد. بیش از 23 شهید از نیروهای مقاومت تقدیم شد، ارتش سوریه نیز شهدای بسیاری داد، اما در القصیر کمر تکفیری‌ها شکست. القصیر به دلیل موقعیت مرزی خود با لبنان از اهمیت بالایی برخوردار بود و تروریست‌ها از این منطقه همه لبنان را ناامن می‌کردند. 🔹مقاومت و ارتش سوریه در این منطقه با تقریبا همه گروهک‌های تروریستی شناسنامه‌دار و بی‌شناسنامه حاضر در سوریه جنگیدند، که در راس آنها گردان‌های الفاروق که وابسته به القاعده بود. در آن روزها که شاید کمتر کسی به خاطر داشته باشد، حزب‌الله از مرزهای لبنان وارد سوریه شد و تروریست‌ها در باورشان این اقدام مقاومت نمی‌گنجید، چرا که به آنها گفته بودند حزب‌الله جرات ورود به سوریه را ندارد. 🔹القصیر، نبرد سرنوشت‌سازی بود و آن روزها نوشتم که شاید 50درصد بحران سوریه به پایان رسیده است، چرا که با همکاری جریان 14مارس سیل سلاح، مهمات، تدارکات، خودرو، نیروی انسانی و مهمتر از همه پول، راهی سوریه می‌شد و از آنجا به دمشق می‌رفت. اگر فرصت شد در مورد یکی از تیم‌های گردان‌های فاروق برایتان خواهم نوشت که چگونه با ثروت غارت شده مردم برای خود حکومتی تشکیل داده بودند در حالی که حتی سواد خواندن و نوشتن هم نداشتند!! 🔹در این نبرد، مقاومت یکی دو نفر از فرماندهان خودش را از دست داد که در فیلم چهره آنها را مشاهده می‌کنید. آن روزها گزارشگر تروریست‌های القاعده هادی عبدالله بود که می‌گفت ما وقتی فهمیدیم حزب‌الله به ما حمله کرده که موشک‌های کاتیوشا مانند نقل و نبات روی سرمان می‌ریزد و گلوله‌هایی هم که شلیک می‌شود، همه از اسلحه ام16 است که فقط در دست مقاومت است. اعتراف می‌کرد وقتی چنین دیدیم، خودمان غلاف‌ کردیم. 🔹درآن نبردها هر چند امارتی‌ها و قطری‌ها هزینه بسیاری کردند، اما القصیر که پاکسازی شد، بزرگراه دمشق – حمص که که به زحمت باز نگه داشته شده بود، برای همیشه امن شد. جنایت‌هایی که این تروریست‌ها در شهر معلولا کردند را تاریخ فراموش نخواهد کرد. برای نخستین بار تونل‌های زیرزمینی در القصیر کشف شد که از فرودگاه نظامی متروکه تا خود شهر کشیده شده بود، مهندسان آن نیز کسانی نبودند جز فلسطینی‌هایی که با خیانت به سوریه به تروریست‌ها پیوسته بودند، کسانی که به‌جای جنگ با دشمن غدار، کشور میزبان را نابود کردند.... !! ☑️یاد همه شهدای مقاومت در نبردهای القصیر گرامی باد... K.J @syriankhabar

✴️نظم نوین جهانی امریکا، بازی روس‌ها و چینی‌ها و جایگاه ایران / بخش نخست 🔸نوشتن در مورد تحولات منطقه و جهان هر چند شیرین و جذاب است و معمولاً خواننده این مطالب از افراد بسیار علاقمندی هستند که خود نیز اهل تدقیق و تحلیل هستند، اما واقعیت آن است که این نوشتن وقتی پایه محکمی نداشته باشد، موجب بدنام شدن نویسنده می‌شود. دو روز پیش بنده در این مکان یادداشتی تحلیلی در مورد روابط ایران و روسیه بر پایه تحولات سوریه و همکاری‌های مشترک نوشتم که بازخوردهای بسیار متفاوتی داشت. دستکم 250 پیام از طرف دوستان دریافت کردم و شاید تعداد بیشتری هم دیدگاه‌هایی داشته‌اند که دستکم به ما نگفته‌اند. با این حال باور بفرمائید که نوشتن یک تحلیل خیلی سخت است، اما آنهایی که روی مطالب دیگران به قول دوستی اسکی می‌رود و سعی می‌کنند چیزی بنویسد که بگویند ما هم حرفی زده‌ایم، این می‌شود که آن نوشته سر و تهش به هم نمی‌خواند. 🔸بارها نوشته و تاکید داشته‌ام که بنده یک روزنامه‌نگار ساده بوده، نه ادعایی دارم و نه پست و مقامی و نه حتی شغل دولتی. دستم در جیب خودم است و برای وطنم، مردمی که دوستشان دارم و دوستان عزیزی که در این کانال ما را قابل دانسته و همواره ابراز محبت می‌کنند دیدگاهم را به اشتراک می‌گذارم. هیچ وقت هم ادعا نکرده‌ام که همه‌چیز را می‌دانم و برای نوشتن یک مطلب باید کلی مطالعه، فکر، تجزیه و تحلیل کنم تا در نهایت انگشتانم بر صفحه کلید بچرخد و کلمات سر هم شوند. وقتی بازخورد مطالب را می‌بینم و جالب‌تر آنکه مشاهده می‌کنم که در چه کانال‌ها و گروه‌هایی به اسم دیگران منتشر می‌شود، خوشحال می‌شوم که بالاخره حرفی که زده‌ام، مورد پسند بوده که خوانده شده، فوروارد شده و در نهایت هم توسط عده‌ای سرقت شده و گروهی دیگر هم با آن اسکی می‌روند. 🔸در مورد یادداشت قبلی که نوشتم یکی دو نکته را ابتدا عرض کنم، نخست آنکه هدف از آن نوشته پخمه نشان دادن خودمان نبود و نیست. برخی از دوستان جوانی که بسیار پرشور هستند می‌گفتند ما را ناامید کردی! ایرانِ ما روزهای سخت‌تر و دردناک‌تر از امروز را هم پشت سر گذاشته است و باید توکل کرد که این بحران‌ها را هم پشت سر بگذاریم. بنده چندان به تقدیرگرایی در عرصه مدیریت اعتقاد ندارم و بر این باور هستم که فقط با مدیریت صحیح زمان، مکان، تشخیص دقیق منابع و استفاده به‌موقع از آن می‌توان موفق بود. کسانی که سرد و گرم سیاست را چشیده‌اند معنی این حرف را خوب می‌دانند. کشوری که می‌خواهد مستقل باشد و به کسی باج ندهد، گرفتار هزاران مشکل در دهکده جهانی امروز می‌شود. بنابراین در این مورد همانگونه که تاکید شد، باید با دقت مدیریت کرد و حواس‌جمع بود. 🔸نکته دیگر را هم در مورد دیدگاه وزیر امور خارجه روسیه باید مورد اشاره قرار دهم که گفته بود: «امیدوارم خروج ترامپ از برجام در راستای حمله به ایران نباشد.» بنده نوشتم که روسیه به امریکا برای حمله به ایران چراغ سبز نشان داده است، چرا که می‌خواستم بدبینانه‌ترین موضوع در روابط تهران مسکو را ارائه دهم. اما یک واقعیتی را باید مورد تاکید قرار دهم و آن نیز وحشت چین و روسیه از حمله امریکا به ایران است. در عرصه امنیت راهبردی پکن و مسکو، تهران خط مقدم نبرد با امریکا و غرب است. همانگونه که حزب‌الله، سوریه و عراق خط مقدم ایران به شمار می‌روند، چینی‌ها و روس‌ها بر این باور هستند که اگر امریکا به ایران حمله کرد و موفق به اشغال این کشور شد، نبرد بعدی در مرزهای آنها صورت می‌گیرد. امریکایی که امروز در تمام کمربند حیاتی این دو کشور حضور دارد و فقط ایران توانسته با مقاومت خود یک خلأ را به وجود بیاورد که امریکایی‌ها توان عبور از آن را ندارند. 🔸بنده چندی پیش یادداشتی نوشتم در مورد نظم نوین جهانی https://t.me/syriankhabar/9586 که برخلاف تصورم خیلی هم با استقبال دوستان مواجه شد، فرصت نشد آن تحلیل را ادامه دهم. برای آن تحلیل چارچوب‌هایی از 20 سال پیش همواره مدنظرم بوده که هر چه زمان به جلو می‌رود، می‌بینم بیشتر به حقیقت می‌پیوندد. برای اولین بار این چارچوب را که احساس می‌کنم امریکا برای نظم مدنظر خود و کنترل اقتصاد جهانی باید آن را همواره در دسترس، تیررس و اگر هم شد اشغال داشته باشد، می‌نویسم و بعد هم نظر دوستان را در این مورد جویا خواهم شد. از زمان حمله به برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در نیویورک، همه بر این باور بودند که این اقدام تروریستی ساختگی بوده و سازمان‌ جاسوسی امریکا پشت ماجرا قرار داشته‌اند، موضوعی که با توجه به حرکت‌های بعدی امریکا نشان از واقعی بودن آن داشت، هر چند برخی با آن مخالف هستند. ☑️ادمین کانال اخبار سوریه / ممنون خواهم شد که با ذکر کامل منبع فوروارد می‌کنید K.J @syriankhabar

✴️نظم نوین جهانی امریکا، بازی روس‌ها و چینی‌ها و جایگاه ایران / بخش دوم 🔸امریکا برای اجرای نظم نوین جهانی خود، نیاز به کنترل چهار نقطه یا منطقه دارد که در صورت حضور دائمی و نهایی در آن می‌تواند همه سیاست‌های خود را در جهان اجرایی کند. این چهار نقطه در دو خط شرقی و غربی در آسیا کشیده شده‌اند. نخست خط میان تنگه باب‌المندب و خلیج مالاکا است و خط دوم هم از شمال قفقاز و به‌عبارت دقیق‌تر از گرجستان تا قرقیزستان کشیده شده است. امریکا چند دهه است که در خط جنوبی حضوری پررنگ نظامی دارد. پایگاه نظامی امریگا در جزیره سن‌دیه‌گو در اقیانوس هند، پایگاه نظامی این کشور در جیبوتی و حضور نظامی در کشورهای جنب شرق آسیا مانند تایوان، فلیپین، تایلند، سنگاپور و کمک به این کشورها برای دعوای سرزمینی با چین در این راستا صورت می‌گیرد. امریکایی‌ها در صورت بروز هر جنگی خیلی ساده می‌توانند تجارت چین و هند را در این منطقه مختل کنند، اینکه چینی‌ها در جیبوتی پایگاه نظامی زده و جزایر اسپراتلی را می‌خواهند، برای مقابله با همین سیاست است. 🔸اما در محور شمالی، ارتش امریکا تنها زمانی توانست وارد آسیای مرکزی شود که بهانه‌ای بنام جنگ با تروریسم را علم کرد. پایگاه ماناس در قرقیزستان که با فشار روسیه، چین و ایران تعطیل شد، در واقع آخرین تلاش‌های واشنگن برای حضور در این منطقه راهبردی برای اشراف بر پایگاه‌های موشکی، اتمی، مراکز مهم نظامی چین در غرب این کشور و همچنین اشراف بر مراکز دوردست نظامی روس‌ها در قلب این کشور بود. در گرجستان نیز آنها با پیشروی به سمت شرق ناتو و عضویت گرجستان سعی کرده‌اند تا مشروعیت بین‌المللی کسب کنند. جنگ داخلی گرجستان که برای کنترل دو استان آبخازیا و اوستیای جنوبی روی داد در واقع تلاش مشترک غرب برای حضور بر بلندی‌های قفقاز بود تا بتوانند روس‌ها را در همه شمال قفقاز تا ساحل دریای مازندران که مهمترین صنایع سنگین این کشور در آنجا حضور دارد، رصد کنند. خشونت روس‌ها در جنگ گرجستان، در واقع ناشی از درک این سیاست بود تا غربی‌ها با احتیاط بیشتری رفتار کنند. 🔸امریکایی‌ها امروز برای کنترل این دو نقطه با دردسرهایی مواجه هستند. چینی‌ها با درک این مساله که نیروی دریایی امریکا به دلیل داشتن پایگاه بزرگ دیه‌گوگارسیا می‌تواند در هر برخوردی تجارت این کشور با اروپا و افریقا و حتی آسیای غربی را دچار اختلال کند، تلاش کرده با سرمایه‌گذاری ده‌ها میلیارد دلاری بار دیگر جاده ابریشم زمینی را احیا کند. در واقع آنچه که در یادداشت چرا در سوریه حضور داریم https://t.me/syriankhabar/9750 مورد تاکید قرار دادم، بخشی از همین پروژه راهبردی است که چینی‌ها پس از خارج کردن امریکایی‌ها از آسیای مرکزی تلاش دارند از طریق خاک این کشورها به دریای مدیترانه دسترسی پیدا کنند. امریکایی‌ها نیز با درک این موضوع، می‌خواهند با اشغال بخش‌های شرقی سوریه و همچنین ناآرام نگه داشتن عراق مانع از تحقق چنین مساله‌ای شوند. این موضوع چنان برای استراتژیست‌های امریکایی اهمیت دارد که حاضرند برایش جنگ راه بیندازند. 🔸در حالی که امریکایی‌ها از قرقیزستان رانده شدند، تلاش دارند تا با تداوم حضور خود در افغانستان و تقویت زیرساخت‌های لجستیکی بر رفتارهای چین تاثیر بگذارند و در هر جنگی در آینده بتوانند اقتصاد چین را به خطر انداخته و مانع از تجارت این کشور با غرب آسیا، شمال افریقا و اروپا شوند. در حال حاضر چین در دریا به صورت کامل در محاصره متحدان امریکا قرار دارد و همه امید این کشور برای شکستن این محاصره، حضور در جزایر اسپراتلی در فاصله چند صد کیلومتری از خاک سرزمینی خود است، چینی‌ها به همین دلیل در یک دهه گذشته بزرگ‌ترین و جدیدترین ناوگان دریایی آسیا را تشکیل داده که پس از به آب اندازی سازه‌های در دست ساخت، به لحاظ عددی پس از امریکا در مرتبه دوم قرار می‌گیرند. با این همه، چینی‌ها هیچ امیدی ندارند که بتوانند از پس نیروی دریایی کره جنوبی، ژاپن، تایوان، امریکا، فلیپین و حتی تایلند بر بیایند. 🔸امریکایی‌ها نیز برای دسترسی به افغانستان، نیاز به آسمان پاکستان و ایران دارند. پاکستانی‌ها متحد راهبردی چین در رقابت با هند به‌شمار رفته و از رفتارهای امریکا در برابر خود ناخرسند هستند. یکی از دلایلی که امریکایی‌ها دنبال تغییر رژیم در ایران رفته، ناامیدی آنها از همراه کردن تهران با خود است. آنها دنبال آن هستند تا نظامی مانند پهلوی در ایران بر سر کار بیاید که هیچ نیازی به حضور نظامی در افغانستان، کشورهای حوزه خلیج‌فارس، عراق و ترکیه نباشد، چرا که اگر ایران باشد، بر همه این مناطق اشراف داشته و در ضمن چینی‌ها نمی‌توانند از مسیر ایران به مدیترانه و روس‌ها هم نمی‌توانند به اقیانوس هند و کشورهای جنوب آسیا دسترسی داشته باشند. ☑️ادمین کانال اخبار سوریه / ممنون خواهم شد که با ذکر کامل منبع فوروارد می‌کنید K.J @syriankhabar