غروب روز دوشنبه، جنوب لبنان و داخل سرزمین‌های اشغالی.... صهیونیست ها مثل موش داخل لونه هاشون خزیده و جرات بیرون آمدن ندارند. سربازان صهیونیست مانند روباه گرسنه به هم نگاه می کنند و امیدوار هستند که همرزمش بمیرد تا اوجان سالم به در ببرد. آنها از ترس انتقام در سنگرهای بتنی چنان خزیده اند که صدا از بتن در می آید از آنها نه. @syriankhabar

صهیونیست‌ها مطمئن باشند از جایی خواهند خورد که اصلاً فکرش را نخواهند کرد. اگر ناگهان یک پهپاد انتحاری در وزارت جنگ این رژیم در تل آویو فرود آمد یا آن که موشک‌های نقطه‌زن مقاومت یک مرکز تجمع آنها را منهدم کرد یا یک تیم ویژه نفوذ و اسیرگیری وارد بلندی‌های اشغالی الجلیل شد و نظامیان صهیونیست را به هلاکت رساند و تعدادی را اسیر کرد یا یک هدف صهیونیستی در عمق دریا منهدم شد، چندان تعجب نکنید. مقاومتتصمیم گرفته چاسخ ویژه و دردناک به صهیونیست‌ها به‌خصوص نتانیاهو بدهد که یا شیشه شیرش را به دهن بگیرد و زیاد وراجی نکند و یا آنکه به ترکه زیتون ادب خواهد شد و سر جایش خواهد نشست.... این ویدئو مربوط به رصد شهرک‌ها و کلونی های صهیونیست‌ها ی مهاجرنشین از سراسر جهان در شمال فلسطین اشغالی است که به صورت لحظه ای توسط رزمندگان مقاومت رصد می‌شود. @syriankhabar

تروریست‌های تکفیری یک حمله جدید در ریف جنوب شرقی ادلب شروع کرده‌اند و در مقدمه آن نیز یک انتحاری سنگین را روانه خطوط ارتش کردند. @syriankhabar

نتانیاهو مثلا می خواهد ایران را تهدید کند اما کسانی که اندکی زبان بدن وی را به خوبی تماشا کنند می بینند ترس تمام وجودش را فرا گرفته است. روایتی است که امپراتوری عثمانی هنگامی علیه شهرهای بالکان جنگ را آغاز کرد که این مناطق درگیر مسائل خود بودند و سال ها بعد متحدین همین بالکانی ها بلایی بر سر عثمانی ها اوردند که هنوز تحقیر آن روزها بر گردن ترک های ساکن استانبول سنگینی می کند. حالا داستان نتانیاهو شده است که آب را گل آلود دیده و تلاش می کند در آشفته بازار سوریه و لبنان عراق ماهی خود را بگیرد ولی خودش هم می داند اگر ثبات به این مناطق برگردد عملا تهران برنامه ای برایش دارد که مجبور خواهد شد اسرائیل را به مقصد گرینلند موعودش ترک کند! @syriankhabar

گزارش علی شعیب خبرنگار شبکه المنار از جنوب لبنان و مرز با فلسطین اشغالی میگه اسرائیلیها تو لونه هاشون قایم شدن و میدونن حزب الله حتما جواب میده. نکته جالب اینه مجری این برنامه حاج علی مسمار هست که از قدیمی های المناره و دو سه سال اخیر را بشدت با سرطان درگیر بود و الحمدلله از امروز بعد از مدتها برگشت به شبکه وقتی علی شعیب میبینه مجری علی مسمار هست گریه اش می‌گیرد. @syriankhabar

تروریست‌های تکفیری امروز حمله‌ای را در محور شهرالتمانعه در جنوب شرقی مناطق آلوده ادلب علیه مواضع ارتش سوریه اجرا کردند که ابتدا و با شروع این حمله از آن به عنوان یک عملیات جدید یاد کرده و پوشش خبری وسیع به آن دادند. اما تنها ساعتی پس از آنکه تیم های حمله کننده با وجود زدن عامل انتحاری به خطوط ارتش سوریه در محاصره افتاده و قلع و قمع شدند آنها روند و رویکرد خبری خود را عوض کرده و از این حمله سنگین و گسترده که به صورت همزمان در چند محور و چند روستا بود، به پاتک یاد کرده که هدفش نابودی نیروهای ارتش سوریه بوده است. با این حال منابع ارتش سوریه بدون اینکه اشاره جدی به این حمله کنند پس از سرکوب تروریست ها که تلفات سنگینی دادند از آن به عنوان یک اقدام قابل انتظار یاد کردند. با این حال در این حمله بیشترین تلفات را گروهک تروریستی حراس الدین داد که در یک مورد ۱۲ تن از نیروهایش گرفتار کمین ارتش سوریه شده و همگی به هلاکت رسیدند. اوضاع و احوال بقیه گروه‌های تروریستی حاضر در این حمله نیز چندان مناسب گزارش نشده است. @syriankhabar

سوتی در حد فاجعه مدعیان اطلاعات نظامی و کارشناسان همه فن حریف که جز دروغ معمولاً هیچ چیزی ندارند. پایگاه K1 در اختیار حشد الشعبی نیست بلکه در اختیار نیروهای آمریکایی است و صدای انفجارهایی هم که از این پایگاه شنیده شده ناشی از مانور تمرینی نظامیان آمریکایی با نیروی مبارزه با تروریسم ارتش عراق بوده است. حالا این حضرات از کجا پهپاد و‌ حمله‌ را درآوردند، خدا بداند. در ضمن همانگونه که گفتیم، هیچ نیرویی حشدالشعبی در این پایگاه حضور ندارد.... @ayriankhabar

هجوم تروریست ها به داخل مرکز نظارتی ارتش اشغالگر ترکیه واقع در شیر مغار در جنوب غرب ادلب باعث شد جنگنده های سوری در تعقیب آنها این مرکز را هدف قرار دهند. این اتفاق درست یک روز پس از آن صورت گرفت که پوتین و اردوغان در مسکو با هم دیدار کردند و قردوغان از ضرورت تامین منافع آنکارا در سوریه گفته بود و ارتش سوریه را متهم به قتل عام!! شهروندان خودش کرده بود. @syriankhabar

دوستان می گویند که مرکز نظارتی ارتش اشغالگر ترکیه در شیر مغار را جنگنده‌های روسیه هدف قرار دادند و جنگنده‌های ارتش سوریه. آنچه مهم است این است که در حالی که رئیس جمهور متوهم ترکیه در روسیه به سر می‌برد ، ارتش اشغالگر این کشور به جای مبارزه با تروریست‌ها و نظارت بر رفتارشان در حال کمک و پناه دادن به آنها در مراکز نظارتی خود‌ است تا به این ترتیب آنها را در حمله به مواضع ارتش سوریه و ادامه قتل و غارت و ویرانی این کشور همراهی و‌ کمک کند. @syriankhabar

در این مورد خواستم ابتدا گزارشی را به صورت صوتی قرار بدهم که بعدا پشیمان شدم و انشالله بخش اول مطلب را تا دقایقی دیگر منتشر خواهم کرد.

⚫️ فرزانه روستایی، همچنان عقده رفتن به بی‌بی‌سی را دارد/1 ▪️در طول سال‌های درازی که خواسته‌ام فقط یک خبرنگار باشم، همواره آن چیزی که برایم ملاک نوشتن بوده، «ایران» و «خاکی» که در آن زندگی می‌کنم بوده است. در طول این سال‌ها ده‌ها هزار خبر، گزارش، تحلیل و یادداشت نوشته‌ام و با صدها نفر گفت‌وگو کرده‌ام. افتخار هم می‌کنم که هنوز خبرنگار هستم و همچنان می‌نویسم. در طول این سال‌ها با جماعت گسترده‌ای از آنهایی که خود را خبرنگار می‌دانستند مواجه شده، کار کرده و قدیمی‌های روزنامه‌نگاری را از نزدیک می‌شناسم. در این سال‌ها بسیاری از همین گروه از کشور به خارج رفتند، عده‌ای در سکوت و بدون نام در حال کار و بگذران زندگی هستند و گروهی نیز چون اصالت فکری و بنچاق ایرانی بودن ندارند، سرگرم کار با نام خود نان خوردن از سفره کشورهای مختلف هستند. ▪️امروز که یادداشت خانم فرزانه روستایی را دیدم، ناخودآگاه به 15 سال پیش رفتم، سال‌هایی که هنوز روزنامه‌نگاری در کشور ما نفسی می‌کشید و البته تعطیلی یک پای اصلی کار ما بود. آنهایی که تعطیل نمی‌شدند هنوز هم تعطیل نمی‌شوند و البته این تعطیلی‌ها هم خودش داستانی دارد که اگر شد، روزی خواهم نوشت. این خانم روستایی آن روزها در یکی از روزنامه‌ها کار می‌کرد، او دبیر سرویس جهان یک روزنامه بود و من هم در یک روزنامه دیگر کار می‌کردم، گاه‌گداری مطالبش را می‌خواندم، به هر حال از نظر سنی از من بزرگ‌تر بود و فکر می‌کردم که چیزی می‌داند، همان روزها همکاری داشتم که از نزدیک او را می‌شناخت، وقتی پرسیدم که او چگونه است در یک کلمه گفت: «صفر»!! ▪️این صفر، سال‌هاست که مرا همراهی می‌کند، از آن جهت که بسیاری دیگر هم در سرویس بین‌الملل «صفر» بودند و جز مترجمی «صرف» و منتقل کردن نعل به نعل نوشته‌های رسانه‌های غربی چیزی برای عرضه به مخاطب داخلی نداشتند. ضعف ما در حوزه بین‌الملل از اندک هم، اندک‌تر بود و تقریبا چیزی شبیه فاجعه. تا جایی که وقتی در یکی از روزنامه در سال‌های شروع بحران سوریه مطلب می‌نوشتم با مدیرمسوول محترم دعوایم شد که چرا «واقعیت را نمی‌گویم و مطالبی را می‌نویسم که مخاطب دوست ندارد!» بعدها فهمیدم که جنابش صبح به صبح بی‌بی‌سی فارسی می‌بیند و احتمالا بی‌بی‌سی فارسی است که در مورد سوریه راست می‌گوید و بعد از آن دیگر آنجا نرفتم. میزان درک و سواد آنهایی هم که در سرویس‌های بین‌الملل یا جهان کار می‌کردند درست در همین مقدار بود. ▪️فرزانه روستایی شاید اولین کسی نبود که احتمالا به واسطه شوهر مرحومش وارد کار رسانه‌ای شد، آنهایی که از نزدیک با او کار کرده‌اند، بیشتر از من می‌شناسند و می‌توانند گواهی دهند که البته در پست‌های بعد به آن اشاره خواهم کرد. در مورد بی‌سوادی او همین بس که حتی توان نوشتن یک یادداشت را هم نداشت، آن روزها حتی انگلیسی هم نمی‌دانست و به قول یکی از بچه‌ها، چند صفحه پرینت می‌گرفت کنار هم می‌گذاشت و از روی آن رونویسی می‌کرد تا بشود یک یادداشت! درست مانند همین یادداشتی که این در دویچه‌وله نوشته و بیش از آنکه مطالبش اشتباه باشد، ناشی از «حماقت» نویسنده و «بی‌سوادی مطلق» او در مورد مسائل منطقه است. در این نوشته از تیتر گرفته تا متن همه ناشی از توهمات ذهنی نویسنده بوده و شما هیچ واقعیتی را روی زمین نمی‌توانید برای آن پیدا کنید. ▪️بگذارید یکی دو مساله را در خلال این نوشته مورد اشاره قرار بدهم؛ نخست تیتر که نوشته «بمب‌های اسرائیل آدم را منطقی می‌کند!» طرف آن اندازه نمی‌فهمد و البته عقده‌های درونی دارد که تیترش را هم سراپا غلط زده است. در طول تاریخ، کدام بمب رفتار آدم را عوض کرده است؟ مگر قرار است رفتار آدم‌ها عوض شود یا کشورها؟ اگر قرار بر منطقی شدن بود، که وقتی خانم روستایی بقچه‌اش را برای سفر به اروپا می‌بست و دوست داشت در بی‌بی‌سی فارسی کار کند، کسانی که قبلا کنارش کار می‌کردند جواب تلفنش را می‌دادند نه اینکه مدام دستش می‌انداختند و مسخره‌اش می‌کردند که این بی‌سواد اینجا هم ولمان نمی‌کند! کسی که به قصد کار کردن در بی‌بی‌سی رفت و بارها و بارها التماس کرد و تماس گرفت و کسی محلی به او نگذاشت! ▪️مشخص است که این خانم هنوز هم مانند سال‌هایی که در ایران کار می‌کرد، خبری از محیط اطرافش ندارد. به قول یکی از بچه‌ها، وقتی به دفتر روزنامه می‌آمد، تازه می‌گشت ببیند دنیا چه خبر است و در عمرش حتی یک تیتر هم نزد و بارها شد که نوشت افغانستان در غرب و عراق در شرق است که بچه‌ها در ویراستاری تصحیح می‌کردند. به دلیل همین حماقتش بود که سال‌ها پس از خروج از ایران، هیچکس، تاکید می‌کنم هیچکس حاضر نبود با او کار کند و جایی راهش نمی‌دادند و پس از مدتی دوباره نان همسر مرحوم سر سفره آمد و از دلارهای بی‌صاحب مانند بسیاری دیگر شروع به ارتزاق کرد... K.J @syriankhabar