بعد از #ظهور، تازه حرکت شروع می‌شود  ما مکرر عرض کردیم که همه‌ی حرکتی که بشریت در سایه‌ی تعالیم انبیاء، در طول این قرون متمادیه انجام دادند، حرکت به سمت جاده‌ی اسفالته‌ی عریضی است که در دوران حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) به سمت اهداف والا کشیده شده است که بشر در آن جاده حرکت خواهد کرد. مثل اینکه یک جماعتی از انسانها در کوه و کمر و راه‌های دشوار و باتلاق‌زارها و خارستان‌ها با راهنمائی‌های کسانی همین طور حرکت دارند می‌کنند تا خودشان را به آن جاده‌ی اصلی برسانند. وقتی به جاده‌ی اصلی رسیدند، راه باز است؛ صراط مستقیم روشن است؛ حرکت در آن آسان است؛ راحت در آن راه حرکت می‌کنند. وقتی به جاده اصلی رسیدند، اینجور نیست که حرکت متوقف بشود؛ نه، تازه حرکت به سمت اهداف والای الهی شروع می‌شود؛ چون ظرفیت بشر یک ظرفیت تمام‌نشدنی است. در طول این قرون متمادی، بشر از کج‌راهه‌ها، بیراهه‌ها، راه‌های دشوار، سخت، با برخورد با موانع گوناگون، با بدن رنجور و پای مجروح شده و زخم‌آلود، در بین این راه‌ها حرکت کرده است تا خودش را به این جاده‌ی اصلی برساند. این جاده‌ی اصلی همان جاده‌ی زمان ظهور است؛ همان دنیای زمان ظهور است که اصلاً حرکت بشریت به یک معنا از آنجا شروع می‌شود. ۱۳۹۰/۰۴/۱۸ #ظهور #حرکت @t_manzome_f_r 💢مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

آقای شهاب‌الدین حائری شیرازی (فرزند مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی) در کانال خود متنی با عنوان: بزرگ‌ترین تناقض سیاست خارجی جمهوری اسلامی نوشته‌اند که در ادامه، متن ایشان همراه با جوابیه را منتشر خواهیم کرد🔻

🔴 بزرگترین تناقض سیاست خارجی جمهوری اسلامی 📝به نظر بنده بزرگترین تناقض در سیاست خارجی جمهوری اسلامی اینست که از یکطرف با حکومتی که مردم خود را از ماهیت انسانی شان تهی کرده وآنها را با ابزار ارعاب و تبلیغات به عروسکهایی انسان نما مبدل نموده است. با حکومتی که حاکمش رسما خود را خدای خلق خوانده و خدای هستی بخش را انکار می کند. 📌با حکومتی که مظهر ظلم وبی عدالتی در عصر حاضر است، نه تنها مشکلی ندارد که هم پیمان است و بعد مدعی است به خاطر اشغالگری و ظلم ونژاد پرستی باید اسرائیل نابود شود!! حال آنکه میزان ظلم و بیعدالتی و دشمنی با خدا و خلق که در کره شمالی به اذعان همه کارشناسان هست قابل قیاس با ظلم حکومت جبار و کودک کش اسرائیل نیست. 📌اگر در اسرائیل یک قوم و ملت خاک فلسطین را غصب کرده وساکنان آن را آواره نموده اینجا یک خانواده، آب و خاک و جان ملیونها انسان را به اسیری گرفته ونابود می کند. 📌مردم دنیا این تناقض را می فهمند و تقابل ما و اسرائیل را نه از سر اصلاح که یک دگم اندیشی تاریک تلقی می نمایند. ✍شهاب‌الدین حائری شیرازی

#جوابیه قسمت اول بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 📝در عرصه بین‌الملل اصلی که در روابط بین کشورهای دنیا حاکم است در تعریف عام پذیرفته شده حقوق بین الملل اساسا مبتنی بر منفعت مشترک است. روابط بین دوکشور ماهیتاً دارای پیچیدگی‌ها و ابعاد پیدا و پنهان بسیاری است. در سرفصل‌های کلی؛ حوزه های منافع مشترک، امنیتی، اقتصادی، سیاسی و... را می‌توان برشمرد. جمهوری اسلامی به تأسی از آرمان بزرگ اسلام در گفتمان عدالت و مبارزه با روحیه استکباری، با مستکبرینی که بامنفعت طلبی برای سرزمین، نژاد یا قوم خاصی به استعمار و استثمار ملتهای مظلوم می پردازند، ذاتاً درحال مبارزه و درگیری همه جانبه است. این مبارزه را در کلام الهی(قرآن)و تبلور آن را در بیانات رهبران انقلابی جمهوری اسلامی می توان به‌ وضوح مشاهده نمود. قطعا این گفتمان در تمام ارکان و اجزاء نظام اسلامی ایران ساری و جاری می‌باشد. دکترین سیاسی جمهوری اسلامی در سیاست خارجی؛ روابط دیپلماتیک خود را علاوه بر گزاره منفعت بر ۳ محور عزت، حکمت و مصلحت نیز تعریف نموده است. به گونه ای که حتی ایران روابط مبتنی برمنفعت خود را منوط به، حفظ و تامین همه جانبه آن با تاسی و محوریت این سه واژه استراتژیک بنیان نموده است. زیرا اگرچه در نظام اسلامی؛ روابط با تمامی کشورها بر قاعده منفعت هم چون سایر ملت‌ها استوار می‌باشد، اما به دلیل اصالت فرهنگ و آرمان بزرگ اسلامی انقلابی ملت مسلمان ایران، فقط نگاه تک بعدی و حتی چند بعدی حاکم در عرف دیگر کشورها را به مقوله منفعت استیفا نمی نماید. لذا روابط با همه کشورهای دنیا چه کره شمالی و چه عموم کشورهایی که بر این کره خاکی وجود دارند مبتنی بر یک فلسفه و بینش عمیق الهی استوار است. اتهام‌زنی به هم‌پیمانی و روابط ایران با کره شمالی و یا هر کشوری که دارای مسائل متعدد داخلی می باشد و در هر سطحی مرتبط با جمهوری اسلامی است، خدشه‌ای به اصول ثابت حرکتی نظام اسلامی در عرصه بزرگ و پیچیده‌ بین‌الملل نخواهد بود. پر بیراه نیست که ادعا نموده با وجود این‌که خواهان ارتباط مؤثر با تمام کشورهای دنیا بر اصول و قاعده ثابت خود هستیم، قصد دخالت مستقیم در امور هیچ کشوری را برای خود بر اساس بینش قرآنی و توحیدی قائل نبوده و نیستیم. پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیام توحیدی اسلام به رهبری امامین انقلاب در میان کشورهای دنیا، مرزها راشکست و قلب ملتها را با پیام عدالتخواهی و مبارزه با ظلم تسخیر نمود. این جریان سیال روز به روز در حال پررنگ تر شدن در عرصه جهانیست، زیرا پیام روشن انقلاب اسلامی حفظ کرامت انسانها و مبارزه با ظلم است در دورانی که مستکبرین مغرور و وحشی سرمست تقسیم انسانها برای استعمار نوین اند، هر انسان دردمند از ظلم و بی عدالتی که پیام ۸ گانه فطری انقلاب اسلامی را بفهمد با دل و جان پذیرای آن خواهد شد. اما همان گونه که در قرآن تحول‌خواهی ملت‌ها را از خود آنان می داند و تغییر سرنوشت ایشان را با جوشش و همت متعالی خود برشمرده‌است، نظام اسلامی نیز با بینشی مبتنی بر همین اصل الهی، تغییر در کشورها برای رهائی از قید ظلم ظالمین را متوجه‌ی مسئولیت‌پذیری خود مردم و ملت‌های دنیا می‌داند که بایستی برای جلوگیری از ظلم، خودشان همت نموده و برخیزند و اقدام مؤثری برای حفظ کرامت انسانی و سرنوشت خود انجام دهند. بر این اساس در عرصه سخت و پیچیده روابط بین‌الملل ما بر حفظ اصول مسلم خود پایبندیم و به تمامی ملت‌ها و فرهنگ‌ها احترام گذاشته و متقابلاً خواهان احترام هستیم. ✍آقای قیومی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

#قسمت_دوم عقلای روابط بین‌الملل می‌دانند که هر لحظه ممکن است رابطه بین ۲ کشور پررنگ، کم‌رنگ و یا به سردی و... گراید که این امر ناشی از برآورده نشدن اصول مبتنی بر روابط بین کشورهاست. این مسئله روالی طبیعی در عرصه بین المللی و بین کشوره می باشد. ازمسئولیت‌ های مهم دستگاه دیپلماسی نیز رصد نمودن روابط کشور با دیگر کشورها و نگه‌داشتن سطح ارتباطات در وضعیت خوب و مبتنی بر اصول لایتغیر سیاستهای کلی نظام است. تبیین موارد و مباحث مطروحه فوق، در خصوص ارتباط کشور ما با دیگر کشورها بود و اسرائیل قاعدتا در این‌ پروسه علمی و موضوع مهم، خواسته یا ناخواسته نمی تواند ورود پیدا کند زیرا این قوم سلطه طلب و بی اصالت با قدمتی حدود ۷ دهه با زیر پا گذاردن قوانین پذیرفته‌ شده بین ملت‌های دنیا خود را استوار نموده است. قوم جهودان صهیونیست با استفاده از عوامل نامشروع و پشتیبانی و فشار قدرتهای سلطه گر با نسل کشی مسلمانان بی دفاع فلسطین، سرزمین خود را در عرصه بین الملل با زور و ترور بر نقشه جغرافیایی جهان تحمیل نموده است. 📌اندیشمندان آزاده دنیا بر این باورند؛ ایران کشوری اصیل، با فرهنگ، مسلمان، عدالت طلب و آزادیخواه با آرمان‌های بزرگ اسلامی اش تاکنون، حرکت‌ها و تصمیماتش در عرصه بین‌الملل به‌دور از احساسات، هیجانات کاذب و با قاعده عقلانی و حرکت به سمتی مشخص بر اصول خود استوار بوده است و با همین رفتار بااصالت و محکم است که ایران را کشوری مورد اعتماد می دانند. در این سیر ثابت و لایتغیر جمهوری اسلامی؛ هر کشوری قرار بگیرد، اصل بر ارتباط دوستانه با آن است، چه کره شمالی وچه هر کشوری که به ملت بزرگ ایران احترام گذاشته و حقوق او را بپذیرد و با نگاه ارباب‌ و رعیتی به روابط خود نگاه نکند، در قاعده روابط دوستانه جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت. 📌اجحاف قلم نویسنده آن‌جاست که مردم دنیا را با استدلال ضعیفی که در متن خود بیان نموده‌است، آنان را غیر عاقل و در واقع ناسوت! و بدون درک صحیح از رفتارها و هویت ها دانسته و بدینسان خون جاری در رگهای قلم را بر مسیر بی عدالتی پایمال نموده‌ و به هدراست. هم ظالمانه از طرف مردم دنیا قضاوت نموده و هم جمهوری اسلامی را از تراوش ظالمانه قلم خود بی نصیب نکرده است. آنجا که اسلام به مردم جهان و فرهنگ آنان نگاهی توأم با احترام، عزت و عقلانیت دارد و آنان را شایسته بهترینها در دنیا و آخرت می داند و بر همین قسم جمهوری اسلامی که سکاندار جریان توحیدی عالم است با چنین نگاه بزرگ و معرفتی مردم جهان را به فطرت پاک خود در پرتو توحید دعوت می نماید، اما مدعیان چه پندار دارند و ما چه پندار؟! ✍آقای قیومی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

#چگونگی_گفتمان 💠 شما وقتی که یک #آرمانی را دنبال می‌کنید، می‌گویید، #تکرار می‌کنید و بجد پای آن می‌ایستید، این یک #گفتمان در جامعه ایجاد می‌کند، این موجب تصمیم‌سازی می‌شود؛ زیدِ تصمیم‌گیر در فلان مرکز تصمیم‌گیریِ مدیریّت کشوری، وقتی که یک چیزی به‌عنوان یک گفتمان درآمد، مجبور می‌شود دنبال بکند... شما می‌توانید بیدارکننده باشید، می‌توانید #گفتمان‌ساز باشید، به‌هیچ‌وجه تصوّر نکنید که این کارهای شما، کارهای بی‌اثری است.  وقتتان را بیهوده به هدر ندهید؛ خیلی از بچّه‌های جوان ما - دانشجو و غیر دانشجو - وقت‌هایشان را هدر می‌دهند، در این شبکه‌های اجتماعی و مانند اینها می‌گردند یا در بعضی از جلسات بیهوده‌ی بحث‌وجدل‌های این‌جوری می‌نشینند. وقت‌تان را هدر ندهید، وقت‌تان را درست مصرف کنید، هم به #درس برسید، هم به #کار_تشکیلاتی برسید؛ به #هردوی اینها باید برسید. @t_manzome_f_r 📌مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

#الگوی_بی‌نظیر قسمت ۱ امروز، روز ولادت نبىّ‌اکرم اسلام، منجی بزرگ بشریت، معلم انسان و برافرازنده‌ی پرچم فلاح و رستگاری بشر، حضرت محمّدبن‌عبدالله (صلّی‌الله‌علیه‌واله‌) و نیز روز ولادت فرزند آن بزرگوار، امام شیعیان و حجت خدا بر مسلمین و بر همه‌ی اهل زمین، حضرت امام صادق (علیه‌السلام) است. این روز پُربرکت و این دو میلاد را به همه‌ی شما برادران و خواهران و به همه‌ی ملت بزرگ ایران و همه‌ی مسلمین تبریک عرض میکنم.   خطبه‌ی اول را به بیان جملاتی از زندگی نبىّ‌اکرم اختصاص میدهم. خدای متعال به ما مسلمانان دستور داده است که از پیامبر تبعیت کنیم. این تبعیت، در همه چیز زندگی است. آن بزرگوار، نه فقط در گفتار خود، بلکه در رفتار خود، در هیأت زندگی خود، در چگونگی معاشرت خود با مردم و با خانواده، در برخوردش با دوستان، در معامله‌اش با دشمنان و بیگانگان، در رفتارش با ضعفا و با اقویا، در همه چیز اسوه و الگوست. جامعه‌ی اسلامی ما آن وقتی به معنای واقعی کلمه جامعه‌ی اسلامىِ کامل است، که خود را بر رفتار پیامبر منطبق کند. اگر به طور صددرصد مثل رفتار آن حضرت عملی نیست - که نیست - لااقل شباهت به آن بزرگوار باشد؛ عکس جریان زندگی نبىّ‌اکرم بر زندگی ما حاکم نباشد؛ در آن خط حرکت بکنیم.   در سه صحنه از صحنه‌های مهم زندگی، جملات مختصری از آن بزرگوار عرض میکنم. البته در این باب کتابهای مفصل نوشته شده است و سخن، طولانیتر و مبسوطتر از آن است که در گفتارهایی از این قبیل بشود حق آن را ادا کرد. از هر خرمن گلی، خوشه‌ای باید چید؛ برای این‌که در ذهن ما یاد آن بزرگوار همیشه زنده باشد.   صحنه‌ی اول از زندگی پیامبر، صحنه‌ی #دعوت و #جهاد بود. کار مهم پیامبر خدا، دعوت به حق و حقیقت، و جهاد در راه این دعوت بود. در مقابل دنیای ظلمانی زمان خود، پیامبر اکرم دچار تشویش نشد. چه آن روزی که در مکه تنها بود، یا جمع کوچکی از مسلمین او را احاطه کرده بودند و در مقابلش سران متکبر عرب، صنادید قریش و گردن‌کشان، با اخلاق‌های خشن و با دست‌های قدرتمند قرار گرفته بودند، و یا عامه‌ی مردمی که از معرفت نصیبی نبرده بودند، وحشت نکرد؛ سخن حق خود را گفت، #تکرار کرد، #تبیین کرد، روشن کرد، اهانتها را تحمل کرد، سختی‌ها و رنج‌ها را به جان خرید، تا توانست جمع کثیری را مسلمان کند؛ و چه آن وقتی که حکومت اسلامی تشکیل داد و خود در موضع رئیس این حکومت، قدرت را به دست گرفت. آن روز هم دشمنان و معارضان گوناگونی در مقابل پیامبر بودند؛ چه گروههای مسلح عرب - وحشی‌هایی که در بیابان‌های حجاز و یمامه، همه‌جا پراکنده بودند و دعوت اسلام باید آنها را اصلاح می‌کرد و آنها مقاومت می‌کردند - و چه پادشاهان بزرگ دنیای آن روز - دو ابرقدرت آن روز عالم؛ یعنی ایران و امپراتوری روم - که پیامبر نامه‌ها نوشت، مجادله‌ها کرد، سخن‌ها گفت، لشکرکشیها کرد، سختیها کشید، در محاصره‌ی اقتصادی افتاد و کار به جایی رسید که مردم مدینه گاهی دو روز و سه روز، نان برای خوردن پیدا نمیکردند. تهدیدهای فراوان از همه طرف پیامبر را احاطه کرد. بعضی از مردم نگران میشدند، بعضی متزلزل میشدند، بعضی نق میزدند، بعضی پیامبر را به ملایمت و سازش تشویق میکردند؛ اما پیامبر در این صحنه‌ی دعوت و جهاد، یک لحظه دچار سستی نشد و با قدرت، جامعه‌ی اسلامی را پیش برد، تا به اوج عزت و قدرت رساند؛ و همان نظام و جامعه بود که به برکت ایستادگی پیامبر در میدانهای نبرد و دعوت، در سالهای بعد توانست به قدرت اول دنیا تبدیل شود. #دعوت #جهاد #تبیین @t_manzome_f_r 📌مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

السلام علیک یا رسول‌الله @t_manzome_f_r

#نماهنگ دوران کودکی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به روایت رهبر انقلاب #ولادت_پیامبراعظم_صلی‌الله‌علیه‌وآله ‌••※[🔹∷∷※∷∷🔹]※•• @video_khamenei @t_manzome_f_r

#الگوی_بی‌نظیر قسمت۲ صحنه‌ی دوم از زندگی پیامبر، رفتار آن حضرت با مردم بود. هرگز خلق و خوی مردمی و محبت و رفق به مردم و سعی در #استقرار_عدالت در میان مردم را فراموش نکرد؛ مانند خود مردم و متن مردم زندگی کرد؛ با آنها نشست‌وبرخاست کرد؛ با غلامان و طبقات پایین جامعه، دوستی و رفاقت کرد؛ با آنها غذا می‌خورد؛ با آنها می‌نشست؛ با آنها محبت و مدارا می‌کرد؛ قدرت، او را عوض نکرد؛ ثروت ملی، او را تغییر نداد؛ رفتار او در دوران سختی و در دورانی که سختی برطرف شده بود، فرقی نکرد؛ در همه حال با مردم و از مردم بود؛ رفقِ به مردم میکرد و برای مردم #عدالت میخواست.   در جنگ خندق، وقتی که مسلمین در مدینه از همه طرف تقریباً محاصره بودند و غذا به مدینه نمی‌آمد و آذوقه‌ی مردم تمام شده بود، به طوری که گاهی دو روز، سه روز کسی غذا گیرش نمی‌آمد که بخورد، در همان حال پیامبر اکرم خودش در خندق کندن در برابر دشمن، با مردم مشارکت میکرد و مانند مردم گرسنگی می‌کشید.   در روایت دارد، فاطمه‌ی زهرا(سلام‌الله‌علیها) که برای حسن و حسین - که کودکان خردسالی بودند - مقداری آرد دست و پا کرده بود و نان مختصری پخته بود، دلش نیامد که پدر خود را گرسنه بگذارد. تکه‌یی از آن نانی که برای بچه‌ها پخته بود، برای پدرش برد. پیامبر فرمود: دخترم! از کجا آورده‌ای؟ گفت: مال بچه‌هاست. پیامبر لقمه‌ای در دهانشان گذاشتند و خوردند. طبق روایت - که گمان می‌کنم سند روایت هم سند معتبری است - پیامبر فرمود: من سه روز است که هیچ چیز نخورده‌ام! بنابراین، او مثل خود مردم و در کنار مردم بود و با آنها رفق و مدارا می‌کرد؛ چه در این حالت، و چه در دورانی که سختیها برطرف شده بود، مکه فتح شده بود، دشمنان منکوب شده بودند و همه سر جای خود نشسته بودند.   بعد از فتح طائف، غنایم زیادی به دست پیامبر رسید و او آنها را بین مسلمین تقسیم میکرد. عده‌ای از مسلمانان ایمان‌های راسخ داشتند، که آنها کنار بودند؛ عده‌ای هم از این تازه‌مسلمانان و قبایل اطراف مکه و طائف بودند، که بر سر پیامبر ریختند و غنیمت خواستند؛ پیامبر را اذیت کردند، محاصره کردند؛ پیامبر می‌داد، می‌گرفتند؛ اما باز می‌خواستند! کار به جایی رسید که عبای روی دوش پیامبر هم به دست این عرب‌های تازه مسلمانِ ناهموار و خشن افتاد! این‌جا هم که در اوج عزت و قدرت بود، پیامبر باز با مردم با همان رفق، با همان مدارا و با همان خوشرویی رفتار کرد؛ با خوش‌اخلاقی و خوش‌خلقی صدایش را بلند کرد و گفت: «ایهاالنّاس ردّوا علىّ بردی»؛ ای مردم! عبایم را به من برگردانید! این، وضع معاشرت پیامبر با مردم بود.   پیامبر با غلامان نشست‌وبرخاست می‌کرد و با آنها غذا می‌خورد. او بر روی زمین نشسته بود و با عده‌ای از مردمان فقیر غذا می‌خورد. زن بیابان‌نشینی عبور کرد و با تعجب پرسید: یا رسول‌الله! تو مثل بندگان غذا می‌خوری؟! پیامبر تبسمی کردند و فرمودند: «ویحک اَیّ عبد اَعبد مِنّی»؛ از من بنده‌تر کیست؟   او لباس ساده می‌پوشید. هر غذایی که در مقابل او بود و فراهم می‌شد، می‌خورد؛ غذای خاصی نمی‌خواست؛ غذایی را به عنوان نامطلوب رد نمی‌کرد. در همه‌ی تاریخ بشریت، این خلقیات بی‌نظیر است. در عین معاشرت، او در کمال نظافت و طهارت ظاهری و معنوی بود، که عبدالله‌بن‌عمر گفت: «ما رأیت احدا اجود و لا انجد و لا اشجع و لا اوضأ من رسول‌الله»؛ از او بخشنده‌تر و یاری‌کننده‌تر و شجاع‌تر و درخشان‌تر کسی را ندیدم. این، رفتار پیامبر با مردم بود؛ معاشرت انسانی، معاشرت حَسَن، معاشرت مانند خود مردم، بدون تکبر، بدون جبروت. با این‌که پیامبر هیبت الهی و طبیعی داشت و در حضور او مردم دست و پای خودشان را گم می‌کردند، اما او با مردم ملاطفت و خوش‌اخلاقی میکرد. وقتی در جمعی نشسته بود، شناخته نمی‌شد که او پیامبر و فرمانده و بزرگ این جمعیت است. مدیریت اجتماعی و نظامی او در حد اعلی بود و به همه کار سر می‌کشید. البته جامعه، جامعه‌ی کوچکی بود؛ مدینه بود و اطراف مدینه، و بعد هم مکه و یکی، دو شهر دیگر؛ اما به کار مردم اهتمام داشت و منظم و مرتب بود. در آن جامعه‌ی بدوی، مدیریت و دفتر و حساب و محاسبه و تشویق و تنبیه را در میان مردم باب کرد. این هم زندگی معاشرتی پیامبر بود، که باید برای همه‌ی ما - هم برای مسؤولان کشور، هم برای آحاد مردم - اسوه و الگو باشد.  @t_manzome_f_r 📌مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری