eitaa logo
کانال احیای تمدن نوین اسلامی
156 دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
2.8هزار ویدیو
172 فایل
༺▪️ ..................................... @t_n_Eslami #احیای_تمدن_نوین_اسلامی #پای_انقلاب_ایستاده_ایم
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔فلسفه پرداخت زکات چیست ❕❕ 💠💠 👌آنچه از روایات در مورد فلسفه پرداخت زکات به دست می آید این موارد است ؛ 1⃣زکات فطره سبب شدن روزه می گردد؛ 🔷امام علیه السلام فرمود ؛ « زکات فطره سبب اتمام و تکمیل شدن می گردد چنان که صلوات بر پیامبر ( و آلش ) سبب اتمام نماز می گردد زیرا کسی که روزه بگیرد و عمدا زکات فطره را پرداخت نکند ، گویی اساسا روزه نگرفته است و همینطور کسی که در نماز بر محمد ( و آلش ) صلوات نفرستد ، برای او نوشته نمی شود » 📚 ج2 ص183 👌و ؛ « کسی که روزه اش را به قول یا عمل خاتمه دهد ، خداوند روزه اش را قبول می کند . 🔷سوال شد قول و عمل چیست ؟ 🗯امام علیه السلام فرمود ؛ قول صالح شهادت ان لا اله الا الله و عمل صالح پرداخت زکات است » 📚 الاخبار ص235 2⃣پرداخت زکات فطره سبب حفظ جان اعضای می گردد؛ 👌 نقل است که امام علیه السلام خطاب به یکی از اصحاب فرمود ؛ « برو و از عیال ما و (تمام نانخواران) زکات را پرداخت کن و هیچیک از آنان را فراموش نکن زیرا اگر انسانی از آنان را کنی از بر او می ترسم » 📚 ج4 ص174 📚 الشیعه ج9 ص238 👌و ؛ « زکات فطره بر هر مسلمانی واجب است ، اگر کسی آن را پرداخت نکند ، ترس در مورد او می رود » 📚 الوسائل ج7 ص138 3⃣پرداخت زکات فطره سبب پاکسازی و روح آدمی از پلیدی ها می شود ؛ 🔷 می فرماید ؛ « مسلما رستگار می شود ، کسی که خود را کند » 🔷 14 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « پرداخت زکات است که سبب تزکیه و پاکسازی روح می شود » 📚 الاسلام ج1 ص266 👌 نیز می فرماید ؛ « از اموال آنان صدقه ای ( زکات ) بگیر تا آنها را به وسیله آن پاکسازی و کنی » 🔶 103
. امروز، به عرفاتی که در «من»، قد کشیده است، با تمام دلم قدم می گذارم! فرصتی دست داده، تا خود، این مدّعی عنوان خلیفه اللّهی را، به پای میز محاکمه بکشانم. باید لحظه های خطا کارم را، بی هیچ تعارفی، به قضاوت بنشینم! گذشته ی اندوهگینم را عارفانه بنگرم و صادقانه به اعتراف برخیزم. فردا دیر است! امروز، باید خودم را بشناسم! بدانم کیستم و کجای عالم ایستاده ام؟! ای روح خسته و آشفته ی من! شتاب کن! بلندتر قدم بردار! دیار معرفت، نزدیک است و من، بوی خوش «عرفه» را می شنوم! امروز، می خواهم غل و زنجیر اسارت از پایت، بگشایم و یوق بندگی «تن»، از گردنت بردارم! می خواهم به بال های همیشه بسته ات، وسعت پرواز ببخشم! ... با من بیا! تو را به سرزمینی می برم که تمام سروهایش، از بار تعلّق آزادند! به دیاری که زیر «چرخ کبودش»، تمام «همّت ها» رنگ «او» را دارند و دل ها، «هروله ی» قُرب و اشک ها، طعم نیاز و سرها، همه سودای بندگی اش را! تو را به سرزمینِ کشف و شهود می برم؛ تاعظمتِ گشمده ات را بیابی و وسعتِ بی نهایتت را به تماشا بنشینی! فردا دیر است! همین امروز، باید دنیای درونم را بشناسم و سرگردانی ام را به مقصد برسانم! راه سخت و طولانی است و من، توشه ای جز حسرت و گناه، به همراه ندارم! باید تا قلّه ی «ندامت» صعود کنم و گردنه های وحشتناک «جهل و هوی» را دور بزنم. باید از آهِ جانسوز توبه، آتش فشان خاموشِ وجدانم را شعله ور سازم. باید از برهوت «منیّت ها» عبور کنم و دریا دریا گناهم را پشت سر بگذارم! آه، چه راهِ دشواری را پیش رو دارم! باید امروز در عرفاتِ وجودم جاری شوم و از رایحه ی دل انگیزِ «دعا»، مست و سرشار. امروز، وسعتِ بی نهایت خدا را، به رُخ خود خواهم کشید! باید امروز، ساکنان عرش و ملکوت، با فریاد «اَنْتَ الّذی»های من، هم آوا شوند و از اعتراف «انا الّذی»،هایم، به شِکوه، آیند! امروز، صحرای عرفاتِ وجودم را، به بهشتِ دل انگیزی از «عرفه» مبدّل خواهم ساخت و هم زمان با هبوط «منیّت ها»، لحظه ی قشنگِ تولّد «آدمیّتم» را جشن خواهم گرفت.