اَللّهُمَّ وَ#اَحْيِ بِوَلِيِّکَ الْقُرْآنَ وَ#اَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَيْلَ فيهِ و#َاَحْيِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَيِّتَةَ وَ#اشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَةَ وَ#اجْمَعْ بِهِ الاَْهْوآءَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلَي الْحَقِّ و#َاَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَةَ وَالاَْحْکامَ الْمُهْمَلَةَ حَتّي لا يَبْقي حَقُّ اِلاّ ظَهَرَ وَلا عَدْلٌ اِلاّ زَهَرَ بار خدايا! و به وجود وليّ خودت (حضرت حجّت عليه السلام) قرآن را #زنده کن و نور سرمدي اش را آن گونه که هيچ تاريکي در آن راه نيابد. به ما #بنمايان و به (ظهور) آن بزرگوار، دل هاي مرده را زنده بگردان و سينه هاي مؤمنين را که از فراق او مجروح شده، #شفا_ده و آراي مختلف را به وسيله او بر حق جمع گردان و به (دست باکفايت) او، حدود تعطيل شده و احکام متروک مانده را #برپاي_فرما، تا هيچ حقّي نماند مگر اين که #آشکار-شود، و هيچ عدلي مگر اين که #درخشان_گردد.