بسم الله الرحمن الرحیم 📚معلم 🖊حسین انجدانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ معلم، بر او‌ج جان‌ها خط دانش و ایمان می‌نگارد و در ضمیر پاک دانش آموزان، نقش فطرت را برجسته‌تر می‌سازد و با کاشتن بذر صداقت و تعهد در دلها، ارزش فوق مادی می‌آفریند. ای معلم... رنج امروز تو، اعتلای فرهنگ و مکتب و میهن فردای ماست. تو امروز خود را وقف فردای ما کرده‌ای و‌ همچو شمع قطره قطره میسوزی تا دل و جان ما را روشن سازی. ای معلم... تو باغبان دلسوز نهال‌های امروز و سروهای سرافراز فردایی. شمع از تو آموخته است، روشنی بخشیدن در تاریکی را، باغبان از تو دارد، تجربه‌ی تربیت گلها و آبیاری باغچه ها و‌ گلدان‌ها را. معلما !... در قلب‌های ما، مشعل هدایت و ایمان بیافروز و‌ مشام ما را با عطر یقین و معنویت، معطر ساز. 🌹۱۲ اردیبهشت ماه سالروز شهادت شهید مطهری ره و روز تکریم وتجلیل از مقام شامخ معلم را محضر معلمان گرامی خاصه معلمان ربانی امت تبریک و تهنیت عرض می‌‌نمایم.🌹 #شهید_مطهری #روز_معلم 🔺کانال حجت‌الاسلام حسین انجدانی را در ایتا دنبال بفرمایید👇 🆔https://eitaa.com/taammolat314

بسم الله الرحمن الرحیم 🔹دلنوشته‌ای بمناسبت روز استاد 🖊حسین انجدانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ن وَالْقَلَمِ وَمَایسْطُرُونَ آری سوگند به قلم و آنچه که می نگارد؛ تا برای همیشه ماندگار بماند و یاری‌گر انسان‌ها در گذرگاه زمان باشد. به نام او که می‌آفریند انسان را در جوهره ذات انسانیت با شخصیت ملکوتی و انسانی تا طریقه ره یافتن به بارگاه دوست را چند صباحی در این کره خاکی بازجوید؛ تا شاید ره به سوی خیر و سعادت رهنمون نماید. می‌خواهم از شخصیتی سخن گویم که قلم را یارای نوشتن نیست و زبان قاصر از بیان جملات است که اگر دریا مرکب شود و برگ‌های درختان قلم گردد، در مقابل آن به انتها خواهد رسید، اما به رسم ادب چند خطی می نگارم تا شاید جبران گردد. شخصیتی که چهره ملکوتی به خود گرفته و یاریگرم در این دریای مواج زمانه و تلاطم، تشویش‌ها و اضطراب بود، شخصیتی که روح زندگی و طراوت را در کالبد بی‌جان و بی روحم زنده کرد و با دم مسیحایی‌اش بار دیگر ضربان قلبم را به تپش انداخت. بند بند وجودشان لطافت بهار و لبخند ملیح‌شان محبت آفتاب را در ذهنم تداعی می‌نمود؛ امید را در برق نگاه‌شان می‌یافتم و آنگاه که در کوچه پس کوچه‌های تاریک زمانه می‌ماندم، فانوس پندها و اندرزهایشان روشنایی بخش رهم می‌گردید و آنگاه که در تنهایی خود دور دست‌ها را به امید نوری به نظاره می‌نشستم، ندای ملکوتی‌شان روحم را به نوازش می‌آورد و مرا به سوی قوی‌ترین قدرت و پناهگاه (خداوند) رهنمون می‌ساخت و سخنان‌شان چون مرواریدی گردن آویز وجودم می‌گردید و آنگاه مرا به طواف خانه عشق می‌کشاند تا پروانه‌وار بالهایم را درشمع وجودشان بسوزانم و آنگاه خاکسترم در یادها به خاطره بماند... پ.ن: هدیه به پیشگاه عالم عامل و اسوه زهد و تقوا، استادی خلیق و قدرناشناخته، حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمدحسن عظیما رضوان الله تعالی علیه، صلوات و فاتحه‌ای قرائت نمائیم. #روز_معلم 🔺کانال حجت‌الاسلام حسین انجدانی را در ایتا دنبال بفرمایید👇 🆔https://eitaa.com/taammolat314