🔰 امکان تخیل امر جدید در جهان کوکو ✍کمیل سوهانی 🔘 بخش 1 از 2 🔸کادر سیاست‌گذار و تصمیم‌گیر اسکار و هالیود متعلق به بدنه لیبرال/دموکرات آمریکا بوده و در برخی موقعیت‌ها «ژست»‌های سیاسی ایشان بر جنبه‌های علمی و هنری آکادمی غلبه می‌کند. این انیمیشن چه در مرحله تولید، چه در مرحله جایزه گرفتن، شورشی است از سمت هالیوود و اسکار بر علیه سیاست‌های مهاجر ستیزی ترامپ. 🔹هر کمپانی تولید محصولات فرهنگی یکسری خط مشی و سیاست های کلی دارد که از مسیر طی شده ایشان در زمینه تولید می توان به آن سیاست ها پی برد. کمپانی های تولید انیمیشن در آمریکا هر چند سال یکبار به سه دلیل عمده به سراغ داستان‌هایی از فرهنگ‌های دیگر می‌روند. دلیل اول تنوع ، دلیل دوم جذابیت و دلیل سوم افزایش دامنه فروش است. 🔸اما نکته مهم در اینباره چگونگی پرداختن به این داستان‌ها است. در هالیوود سیاست رفتن به سراغ داستان‌های دیگران همواره با نوعی بهره کشی و مصادره فرهنگی همراه است. یعنی گرفتن اجزا و شخصیتها و جذابیت های داستانی و پوشاندن لباس هویت و ارزش‌های آمریکایی بر تن آنها شعار اصلی این انیمیشن که در تبلیغات پس از فیلم نیز به شکل گسترده ای تبلیغ شد جمله (seize your moment) است. یعنی آن، لحظه و رویای خود را دریاب. 🔹با توجه به این شعار است که فهرمان فیلم سفری از موقعیت "هیچ" به سمت رویای خود را آغاز می‌کند.این فیلم اساسا فیلمی است در ستایش استیج و سفر قهرمان از یک استیج محقر به یک استیج باشکوه انجام می‌گیرد، فرار از پشت بام اقتصاد تولیدی خانوادگی به اقتصاد مصرفی استیج، تلنت شو و ستاره شدن. 🔸شاید برخی با این استدلال که فیلم دعوت به تعهد به خانواده و پیگیری استعدادهای شخصی میکند، آنرا فیلمی اخلاقی بدانند، همچنین ممکن است عده ای فیلم را بخاطر اشاره به جهان پس از مرگ و ارتباط اعمال این جهانی با نتایج آن جهانی، دینی بدانند؛ اما حقیقت این است که این فیلم بیش از خانواده و استعداد، الگوی ستاره شدن را در ناخودآگاه کودک نهادینه می کند. 🔹الگویی که دعوت به مندن از موقعیت هیچ و پیوستن به ستاره های موفق پولدار و مشهور می‌کند، البته این بار دعوتی در لباس پیگیری استعدادهای شخصی و ستایش موسیقی و خانواده، جامعه ای که الگوی ستاره شدن در آن نهادینه شود، افرادش به اتم های جداگانه ای تبدیل می شوند که هر یک به دنبال موفقیت وبهبود وضعیت فردی خویش هستند. ⚜ @taammolat74

🔰 امکان تخیل امر جدید در جهان کوکو ✍ کمیل سوهانی 🔘 بخش 2 از 2 🔸در چنین وضعیتی اگر کسی به رویای خود دست نیافت، تنها به دلیل تنبلی و ماهلی خودش بوده و نه محصول شرایط غیر انسانی ساختارهای ناعادلانه اقتصادی و اجتماعی . در چنین جامعه ای کسی به دنبال اصلاح ساختارهای تولید کننده نابرابری نخواهد بود و کندن از موقعیت پایین و رفتن به موقعیت موفقیت غایت همه کنش های اجتماعی می شود. 🔹در چنین شرایطی است که امر و کنش سیاسی بی معنا می شود. از طرفی نقطه آغاز عزیمت از امر مستقر به سمت امر جدید خیال است و در جایی که به رابطه خیال و و اقعیت بیاندیشیم، سینما و انیمیشن پر رنگ می‌شود. 🔸سینما می تواند در مبادی خیال نشسته و واقعیت پس از خیال را شکل دهد. وقتی دورترین سرزمین های خیال انسان به تسخیر امر مستقر درآید، زایش امر جدید ناممکن شده و بدیت ترتیب شاهد بی معنایی فلسفه سیاسی خواهیم بود در چنین جهانی هیچ اندیشه نوینی که نوید دهنده شیوه متفاوتی از زندگی جمعی انسانی باشد، زاده نخواهد شد. 🔹این انیمیشن از یک طرف با نهادینه کردن الگوی ستاره شدن کنش سیاسی را بی معنا کرده و از طرف دیگر با به تسخیر در آوردن دورترین سرزمین های خیال انسان، یعنی جهان پس از مرگ، به نفع نظم مستفر، فلسفه سیاسی را بی معنا می‌کند. 🔸بدین ترتیب سرمایه داری نه تنها خود را یگانه نظام اقتصادی و سیاسی مرئی در جهان معرفی می کند بلکه امکان تخیل یک بدیل مناسب را نیز مسدود می‌کند. ♦️کودکانی که با کوکو بزرگ می‌شوند شهروندان و مصرف کنندگان خوب و سربزیری برای جهان سرمایه داری خواهند بود. ⚜ @taammolat74

📮سال‌ها گفتند رئیس جمهور قدرت لازم را ندارد. از چیزی موهوم به نام "دولت سایه" حرف زدند و ... اما همه دیدند که آقای روحانی نزدیک به یک ماه در برابر همه‌ی کارشناسان و عاقلان ایستاد، نظر غلط‌اش را به کرسی نشاند و کرونا گسترش یافت. حالا مردم فهمیده‌اند رئیس جمهور چه قدرتی دارد. ✍ اکبر نبوی، روزنامه نگار ⚜ @taammolat74

🔰نقش رسانه پسامدرن در نفی بحران؛ از دریچه نگاه ژان بودریار ✍️ دانیال کوشیار 🔸امروزه به مدد کثرت رسانه‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی گزاف، وضعیتی که بودریار آن را شاخصه اصلی جهان پسامدرن می‌دانست به شکل ملموس‌تری قابل فهم شده‌ست: تهی شدگی از معنا، ابتلا به تکرار، غرقگی در ملال. 🔹در دنیای رسانه‌ای پُست‌مدرن، سوژه در نوعی سردرگمی و گنگی شناور است. مخاطب اخبار و مستندهای مزین به جلوه‌های ملودراماتیک_ که بیشتر نمود سرگرمی دارند تا مخابره اطلاعات_ دیگر نمی‌داند در پس این دوگانگی‌ها چه هدفی را دنبال می‌کند. گویا دیگر هیچ مرزی میان خبر(اطلاعات) و سرگرمی و زندگی در حریم خصوصی و عرصه عمومی و یا سیاست و تصویر نیست و حاصل این امر چیزی‌ست که اصطلاحا آن را infotainment می‌خوانند (مرکبی از دو واژه entertainment و information ). 🔸چنین شرایطی توصیف‌گر نوعی آنتروپی یا به عبارت دیگر نوعی خنثی‌شدگی و همگنی اجتماعی‌ست که گستره فروپاشی مرزها و معنا از رسانه‌ها به حیات اجتماعی توده کشیده می‌شود و از آن معنازدایی می‌کند. انتشار گسترده پیام‌های رسانه‌ای با اشباع فضای رسانه‌ایِ بدون مرکز، مسبب نوعی تکثر معنایی می‌گردد که پیام‌ها در این فضا همدیگر را تعدیل و از یکدیگر خلع معنا می‌کنند که فرجام آن ملغمه‌ای‌ست خنثی و مملو [اما در عین حال تهی] از اطلاعات و سرگرمی. 🔹غایتِ انبوه داده‌های تکراری که این روزها_بی که از مرکزیت و صحت و سقمی مشخص بهره‌مند باشند_در ارتباط با بیماری کرونا بر سر توده می‌بارد، نمود بارز این مسئله است. چنین تکثر و تکراری با سلب اهمیت بازدارندگی و ارزش آگاهی‌بخشیِ پیام‌ها از طرفی به سبب تناقض‌پراکنی‌های متعدد، سوژه را در عکس‌العمل نهایی خود در برابر بحران سردرگم و گنگ می‌گرداند که این سردرگمی خود نهایتا با ملالت، انفعال و بی‌توجهی همراه خواهد شد و از طرف دیگر در پی تداوم خود در بلندمدت، جلوه‌ مصرفی و سرگرم‌کننده‌ای به داده‌ها می‌بخشد که سرانجام منجر به پدیدار شدن نوعی "پورنوگرافی وحشت" می‌گردد. در این حالت سوژه با فاجعه همنشین شده، به آن عادت می‌کند و حتی در نمونه‌ای حادتر به شکلی فتیشیستی از آن لذت می‌برد؛ بدین صورت که نه تنها از بالا و پایین کردن انبوه خبرهای دردناک درباره آمار مبتلایان و کشته‌شدگان متاثر و اندهگین نمی‌شود بلکه دچار حالت شعف و خرسندی می‌گردد. 🔸این امر همچنین در خدمت ساز و کار قدرت و حاکمیت است چرا که دیگر سانسورچی برای سرکوبِ صدایی کنش‌گر نیازی به هجمه مستقیم به منبع آن ندارد؛ تنها کافی‌ست که آن صوت در محاصره هیاهوی مجمعی از اصوات بیهوده و نکره اما فراگیر قرار گیرد تا از فریادی خطرآفرین به طنینی مسکوت تبدیل شود. 🔹جوامع انسانی در نتیجه این محاصره و بمباران مخابره‌ای نهایتا به منجلاب تکرار و ملال کشیده می‌شوند و به اکثریتی خاموش،بی‌تفاوت و بی‌میل مبدل می‌گردند که گویی هر گونه کنش، رغبت و معنایی از آن‌ها به درون سیاه‌چاله‌ای مکیده شده‌ست. این منتهای نهیلیستی، سرانجام دنیای پسامدرنِ تهی از معناست. ⚜ @taammolat74

🔉 درسگفتار ♨️ #اختصاصی 🔶 روش‌شناسی فقهای معاصر 🔸 استاد محمدحسین عبدی 🔹جلسه هشتم 🔻پ.ن: این درسگفتار هر شب در کانال بارگذاری میشود. ⚜ @taammolat74 👇👇👇

🔉 درسگفتار 🔶 #روش‌شناسی_فقهای_معاصر 🕰 جلسه هشتم 🔸 استاد محمدحسین عبدی 🔹یکی از امتیازهای ایشان بهره‌مند شدن از اساتید و اساطین قوی فقهی و اصولی است. 🔹شرح مختصری از احوال آیت الله احمد خوانساری و احتیاط‌های ایشان. 🔹پرداختن بحث عقائد آقای خوانساری احتمالا برای تطویل ابعاد فقهی خودش بوده است. 🔹بررسی اساتید، شاگردان و آثار مکتوب ایشان. 🔹بررسی برخی اندیشه‌های فقهی آیت‌الله سیداحمد خوانساری. 🔗 لینک جلسه قبل👇 🔺https://eitaa.com/taammolat74/1371 ⚜️ @taammolat74

🎥 مستند «دکترین شوک» 🔘 قسمت ششم 🔸ظهور سرمایه‌داری فاجعه 🔷فیلم مستندی بر اساس کتاب "دکترین شوک" 🔸با حضور نویسنده‌ی کتاب «نائومی کلاین» با زیرنویس فارسی 🌹عیدانه سال نو کانال فکرت؛ ⚜ @fekrat_net ⚜ @taammolat74

🎼 #نجوای_عاشقانه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔶🔶🔶 🦋مناجات "میكشی مرا حسين" بيا نگار آشنا شب غمم سحر نما مرا به نوكریِ خود شها تو مفتخر نما ای گل وفا حسين معدن سخا حسين میكشی مرا حسين 🔷🔷🔷 🎙 سیدرضا نریمانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ ⏳ نجوای عاشقانه و مناجات دلنشین هر شب جمعه در کانال تاملات ⚜️ @taammolat74

🌹 الهی عظم البلاء... #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ⚜ @taammolat74

‌🔰کرونا فرصتی برای مذاکره؟؟! ✍عباس عبدی، تحلیلگر اصلاح‌طلب نزدیک به دولت روحانی در مطلبی پیرامون تصمیم جدید دولت برای مقابله با #کرونا خبر مهمی داده است. او نوشته، یکی از دلایلی که دولت تصمیمات سختگیرانه درباره کرونا اعمال نمی‌کند، این است که شرایط را بهترین فرصت برای حل تحریم‌ها و آغاز گفت‌وگو می‌داند. 🔸🔸عبدی نوشت: "یک علت که در عدم رغبت دولت براي اتخاذ تصميمات سخت موثر بوده این است که رييس دولت گمان مي‌كند كه اكنون بهترين فرصت براي حل مسأله تحريم‌ها و سپس آغاز گفتگوها است. به ظاهر عناصر واسطه قول‌هايي نيز داده و اخبارش منتشر شده است هر جند هیچکدام تاکنون نتیجه نداشته‌ است. از اين رو معلوم نيست كه کنترل اپیدمی در ایران به تحقق اين هدف كمك كند. اصرارهاي پياپي براي لغو تحريم‌ها و تهييج احساسات بين‌المللي در اين رابطه شواهد این ادعا است. به نظر مي‌رسد كه اين وجه سياست براي رييس دولت در اولويت قرار دارد."‌ ‌ #روحانی #کرونا #قرنطینه #عباس_عبدی ⚜ @taammolat74

🔰جرم و شراکت در جرم ✍ مسعود فراستی 🔸کی از شر این ویروس لعنتی خلاص میشیم؟ این سؤال هر روزه بسیاری از مردم است. و جوابش؟ 🔹فردی در راهی به لقمان حکیم رسید و از او پرسید: «رئیس» از اینجا تا شهر چقدر راه است؟ کی می رسم؟ لقمان با آرامشی مخصوص به خود گفت: «راه برو تا بگم». جواب سوال ما را نیز باید چنین داد: هر وقت که از شر خودخواهی های اجتماعی_ ضد اجتماعی_، خوش گذرانی های جمعی، بی مسئولیتی ها و بی توجهی به حقوق دیگران خلاص شویم. که این متأسفانه راه درازی است. 🔸تا وقتی این سفرهای نوروزی به راه است و این ترافیک های خطر آفرین در اتوبان های منتهی به تهران یا بلوارهای شمال شهری برقرار است؛ تا وقتی که چنین بی مسئولیت و ضد اجتماعی رفتار می کنیم، و تا وقتی که دولت چنین مماشات می کند؛ حالا حالا ها درگیر این ویروس مرگباریم. ترافیک سنگین امروز جلوی پارک جنگلی( چیتگر) و ترافیک حجیم دیشب در بلوار اندرزگو، مصداق بارز عمل مجرمانه_ و حتی جنایت کارانه_ است. مماشات با آن نیز، شراکت در جرم است_ جرم سنگین اجتماعی_؛ و بدتر، تشویق به جرم جاهلان ضد اجتماع_ و ضد خود_ است. 🔹برای اینکه هر چه زودتر از شر این ویروس کشنده خلاص شویم، باید مسئولیت پذیر باشیم و اجتماعی گرا و مردم دوست. 💠ماندن در خانه، کنشی ملی/اجتماعی_ و انسانی_ امروز همه ما است. برای بیمار نشدن و خلاصی از شر کرونا، سعی کنیم دیگران بیمار نشوند. #قرنطینه #در_خانه_بمانیم #کرونا ⚜ @taammolat74

📮 آقای پناهیان تعبیر زیبایی درباره ابتلای انسان‌ها دارد. می‌گوید امتحان‌های الهی برای این است که انسان سرّ درون خود را نشان دهد. می‌توان درباره ظهور و بروز سرّ درون یک ملت نیز این تعبیر را به کار برد و گفت امتحان‌های الهی، موجب تجلی اسرار درون ملت‌هاست. برای اینکه سرّ درون ملت ایران را بدانیم، کافی است به رفتار آنها هنگام بلایا دقت کنیم. در شرایطی که مردم غرب به جان هم افتاده‌اند، #مردم_مهربان_ایران برای یکدیگر از جان مایه می‌گذارند. ✍ سید یاسر جبرائیلی ⚜ @taammolat74