ای که تو را طرد کرده ام تو را من را ببخش به آبروی زهرا تو چون گل زیبا سیما که هر که بیند شود زان سیما حیران که این مگر شدنی ست که باید سروری زین روی زیبا وگر بدانیم این ها را قطعا ز غصه میریم ز این هجران ها مرا د