چشمِ خود بستم که دیگر چشمِ مستش ننگرم
ناگهان دل داد زد:
دیوانه ؛ من میبینمش:)
ٺبسـم| @tabassom_137
میشود عاشق بمانیم؟
میشود جا نزنیم؟
میشود دل بدهم دل بدهی، دل نکنیم؟...
ٺبسـم| @tabassom_137
تا توانی در جهان یکرنگ باش قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است
ٺبسـم| @tabassom_137
مثل آن مرداب غمگینی که نیلوفر نداشت
حال من بد بود اما هیچ کس باور نداشت!
خوب می دانم که تنهایی مرا دق می دهد،
عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت!
آنقدر ترسیدم از بی رحمی پاییز که
ترس من را روز پایانی شهریور نداشت!
زندگی ظرف بلوری بود کنج خانه ام
ناگهان افتاد از چشمم، ولی مو برنداشت!
حال من، حال گل سرخی ست در چنگ مغول
هیچ کس حالی شبیه من … به جز قیصر نداشت!
ٺبسـم| @tabassom_137
یک جای کار میلنگد
مگر میشود
او [تمام] من باشد
من یکی از [تمام شده] هایش...!
ٺبسـم| @tabassom_137
آن چنان جای گرفتی تو
به چشم و دل من
که به خوبان دو عالم نظری نیست مرا^^
ٺبسـم| @tabassom_137
بالایِ ساختمون بود.
بعد از مدت ها صبر،
بالاخره افتاد..
نام مقتول: [اتفاقِ خوب]!
ٺبسـم| @tabassom_137
از درون آشفته و ظاهر چو کوهی استوار...
دردها اینگونه ما را مرد بار آورده اند!...
ٺبسـم| @tabassom_137
با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج،
حرفی بزن!
ای قلب مرا برده به تاراج...
ٺبسـم| @tabassom_137
تو نورِ منی..
مهم نیست چقدر تو تاریکی غرق شدم، چقد تنهام و کسی دورم نیست، مهم نیست چقد ذهنم آشفتس و پر از فکرای منفیه، همین که یادم میاد تو تویِ زندگیمی همهی تاریکیای زندگیم تبدیل به روشنایی و امید میشه.
ٺبسـم| @tabassom_137