#محتوای_تبلیغی #تربیت_دینی شاید بزرگ‌ترین دغدغه‌ای که ذهن والدین را در راستای تربیت فرزند به خود مشغول می‌کند، مسئله بی‌توجهی فرزندان به اوامر والدین در امر تربیت است؛ یعنی والدین هرچه بیشتر اصرار می‌کنند، کمتر نتیجه می‌گیرند و در مقابل، فرزندان کمتر گوش داده و از آن بدتر نیز اینکه کمتر نیز عمل می‌کنند. راهکار های موثررامطالعه کنیم : lish.ir/OCG

#محتوای_پژوهشی #تربیت_دینی بررسی نقش الگوی تربیتی والدین در تربیت دینی فرزندان فرضیه‌های پژوهش 1. بین نگرش مذهبی والدین و تربیت دینی فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. 2. بین رعایت آداب دینی توسط والدین و تربیت دینی فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. 3. بین ساده‌زیست بودن والدین و تربیت دینی فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. 4. بین سطح سواد والدین و تربیت دینی فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. ........از دیگر نتایج تحقیق، رعایت کردن آداب دینی والدین و تأثیرگذاری آن در تربیت دینی فرزندان است. برای اینکه الگوپذیری فرزندان از والدین به ‌خوبی صورت گیرد، نیاز است که کردار و گفتار یکی شود. آنچه والدین می‌گویند و به آن عمل می‌نمایند به منزلة حجت تلقی شده و از اعتبار خاصی برخوردار خواهد بود. اغلب رفتارهای انسان بر اساس یادگیری است و اولین و مهم‌ترین پایگاه یادگیری افراد، کانون خانواده است؛ چرا که بسیاری از نخستین مهارت‌ها در سال‌های اول زندگی فرا گرفته می‌شوند و در این مرحله است که نخستین نصف‌النهار شخصیت فرد شکل می‌گیرد. بدیهی است چون افراد انسانی عاشق کمال و جمال‌اند، وقتی به‌ طور عملی با رفتار پدران ومادران که مظاهری از این کمال و جمال هستند، برخورد کنند، بی‌اختیار شیفته و بی‌قرار شده و به‌سوی الگوی خوب جذب می‌شوند تا در پرتو این نزدیکی، به همانندسازی بپردازند. کودکان در تقليدپذيـري مشهور هستند؛ آنها بسياري از رفتـارها و حرکات را از طريق تقليد کـردن از ديگـران و بزرگ‌ترها مي‌آموزند. به همين دليل مي‌گويند وقتي که قصد آموزش رفتاري را به کودکان داريد، الگوي خوبي از آن رفتـار را در معـرض ديد آنان قرار دهيد تا آنها به تبعيت از آن الگو بپردازند. حضرت امام صادق(ع) فرمودند: «کونـوا دعاه الناس بغير السنتکـم»؛ يعني مردم را به غير زبان‌هايتان به راه خدا دعوت کنيد. ايشان دعوت با عمل را مؤثرتر از دعوت از طريق سخن مي‌دانست. خداوند براي هدايت انسان‌ها، الگويي ارزشمند و متعالي در معرض ديد آنها قرار داده است و مي‌فرمايد: «و قد کان لکم في رسول ا... اسوه حسنه»؛ پس به درستي که پيامبر(ص) براي شما اسوه نيکويي است. قرآن کريم نيز از تأثيرگذاري رفتار و گفتار خانواده بر فرزندان خبر مي‌دهد که بسياري از اقوام منحرف گذشته به خاطر آداب و رفتار خانواده‌هاي خود، به درة هولناک رذايل اخلاقي سقوط کردند، چنانچه مي‌فرمايد: «وَإِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءنَا»؛ و هنگامي که کار زشتي انجام مي‌دهند، مي‌گويند: پدران خود را بر اين عمل يافتيم(قرآن کریم، سوره اعراف، آیه28) .در آيه ديگر مي‌فرمايد: «وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا»؛ و هنگامي که به آنها گفته شود؛ از آنچه خدا نازل کرده است، پيروي کنيد، مي‌گويند: نه، ما از آنچه که پدران خود را برآن يافتيم، پيروي مي‌کنيم (قرآن کریم، سوره بقره، آیه170). نتایج تحقیقات میدانی ثابت کرده‌اند، والدینی که در انجام مراسمات دینی به‌ طور عملی شرکت می‌کنند، فرزندان آنها نیز دقیقاً آن اعمال را انجام می‌دهند.................. مشاهده نتایج پژوهش lish.ir/PNz