#محتوای_پژوهشی
#سبک_زندگی_اسلامی
معاشرت به تناسب روحیات و خلقیات افراد
زندگی در جوامع بشری، اخلاقی انعطاف‌پذیر می‌طلبد. در جوامع انسانی افراد مختلفی با روحیات مختلف زندگی می‌کنند: جماعتی زودرنج‌اند، جماعت دیگر سعة‌‌صدر دارند، عده‌ای بذله‌گو هستند و گروهی جِدی و خشن و... . با توجه به این همه روحیات متنوع، بدیهی است که انسان نمی‌تواند با همه افراد به یک‌گونه رفتار نماید. پس لازمة مردم‌داری و معاشرت با دیگران، شناخت روحیات و خلقیات مردم است؛ بنابراین ضروری است بدانیم افرادی که اطراف ما زندگی می‌کنند، چه ویژگی‌هایی دارند. برای معاشرت مناسب با مردم، لازم است آن‌ها را بشناسیم و با لحاظ روحیات خودشان رفتار و مدارا کنیم. از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت شده است:
«پروردگارم، همان‌گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مداراکردن با مردم نیز فرمان داده است».
در حديث ديگرى چنين روایت شده است كه جبرئيل به محضر رسول خدا (صلّى الله عليه وآله) آمد و از سوى خدا چنين پيام آورد: «اى محمد! پروردگارت سلام مىرساند و به تو مىگويد: با بندگان من مدارا كن» .
باز در این باره رسول اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید:
«مدارای با مردم، نیمی از ایمان و سازش و رفاقت با آن‌ها نیمی از زندگی است» .
امیرمؤمنان علی علیه السلام دیدگاه کلی اسلام را دربارة معاشرت با مردم چنین تبیین می‌کند:
«با مردم طوری معاشرت کنید که اگر با آن حالت مُردید، در سوگتان بگریند و اگر زنده بودید با شما دوست باشند» (نهجالبلاغه، حکمت 10)؛ یعنی به‌گونه‌ای زندگی کنیم که دیگران از مرگ ما ناراحت و از دیدار ما خوشحال و خشنود باشند. برخی روایات، رأس خردمندی را پس از ایمان به خدا، «مدارا کردن با مردم» دانسته‌اند و گفته‌اند کسی که با مردم به نیکی معاشرت نکند، خیری در او نخواهد بود.
lish.ir/Oh3
#سبک_زندگی_اسلامی
الگوسازی مسکن در راستای تبیین سبک زندگی اسلامی – ایرانی
مسکن، از ضروری‌ترین نیازهای اولیه زندگی انسان، از دیرباز مورد توجه بوده‌است. در مذهب اسلام، خانه حریم امن خانواده به شمار می‌رود که در آیات و روایات اهل بیت(ع)، بر اهمیت آن تأکید شده است. به دلیل اهمیت حریم خانواده در فرهنگ ایرانی، حفظ حجاب در طراحی مسکن به وضوح دیده می‌شود. سبک معماری گذشته ایران، درون‌گرا بود و مشرف نبودن خانه‌ها به یکدیگر و همچنین دوری از اختلاط محرم و نامحرم از ویژگیهای مهم آن به شمار می‌رفت. از دوره قاجاریه که پیش‌درآمد معماری مدرن شناخته می‌شود، تقابل معماری سنتی با مدرن پدید آمد. اگرچه در این دوره، تقابل تنها از راه تصاویر، نمادهای کوچکی داشت، اما با ورود مهندسین تحصیل‌کرده غرب در عرصه ساختمان‌سازی، به تدریج معماری سنتی اهمیت خود را از دست داد، به طوری که در دوره پهلوی دوم با شکل‌گیری مجتمع‌های مسکونی به مرور زمان الگوهای سنتی به فراموشی سپرده‌شد. معماران و مهندسین ایرانی به جهت تعلق خاطری که به سنت داشتند، تلاش‌هایی برای تلفیق معماری سنتی با غرب کردند، اما با توجه به پیدایش نیازهای جدید و معماری کامپیوتری، معماری سنتی توان رقابتی خود را از دست داد و به فراموشی سپرده شد. در این مقاله سعی شده تا پس از بیان ویژگیهای مسکن در فرهنگ اسلامی _ ایرانی، به ریشهیابی علل بیتوجهی به معماری سنتی پرداخته‌شود و در خاتمه، الگویی مناسب ارائه شود که منطبق با ارزشهای الهی و نیازهای روز جامعه باشد.
lish.ir/Pj0
هدایت شده از تبلیغ همراه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
راهکار صحیح تبلیغ حجاب
#استادرفیعی
#سبک_زندگی_اسلامی