eitaa logo
عطر قرآن و عترت
36 دنبال‌کننده
953 عکس
388 ویدیو
16 فایل
@Mh111366 :مدیر کانال 💥لي خمسةٌ أُطفِی بِهِم حَرّ الجحیم الحاطمة& المصطفی و المرتضی وابناهُما و الفاطمة💥 🌺پنج نفر دارم که با آنها گرمای جهنم ویرانگر را خاموش میکنم: پیامبر و امیرالمومنین و فرزندانشان و حضرت زهرا🌺 🌹تقدیم به اهل بیت🌹 صلوات🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
4_6001191291113702846.mp3
8.14M
🌀 ای علم افراشته... 💠 حاج محمود کریمی @tabyeen98
4_6017084834772420376.mp3
2.77M
🌀 خدا خواسته که سایت رو سرم باشه 💠 حاج محمود کریمی @tabyeen98
✍ معناشناسی ثار الله، وتر موتور، قتیل العبرات، قتیل الله 1⃣ ثَأر بر وزن حدس دو معنا دارد: الف- خون ب- خون خواهی 💢 {الثَّأر بالهمز 👈 الدّمُ و طلبُ الدّم}. 💥 تعبیر یعنی خونِ خدا؛ کسی که خدا خون خواه اوست و انتقام خون او را از دشمنانش میگیرد(📚الكافي -ط - دار الحديث؛ ج‌7، ص: 655)، 💥 یا کسی که خونش در راه خدا ریخته شده و خداوند بوسیله امام زمان انتقامش را میگیرد(📚روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه؛ ج‌5، ص: 428). 💢 الثَّأر: الطّلبُ بالدّم .. ثَأَرَ فلانٌ لِقتيله، أي: قَتَلَ قاتلَه، يَثأرُ(📚كتاب العين؛ ج‌8، ص: 236). 2⃣ وتر موتور: به کسر و فتح واو یعنی فرد، دردانه، یگانه در کمال و فضل در عصر خودش یا در محبت خدا یا عندالله و یعنی کسی که امکان انتقام خون مقتول خود را نیافته است(📚الكافي.ط - دار الحديث؛ ج‌9، ص: 309؛ روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه؛ ج‌5، ص: 428). 💥 : یعنی کسی که انتقام خونش گرفته نشده و یعنی کسی که انتقام خون بستگانش را نگرفته است(📚الوافي؛ ج‌14، 1489). 3⃣ : قتیل: کشته؛ عَبَرات: اشک ها؛ قتیلُ العبرات یعنی به قتل رسیده ای که بر او اشک ریخته می شود و طبق خود حدیث یعنی به قتل رسیده ای که هر مومنی که او را یاد می کند بر او اشک می ریزد(📚بِحار الانوار و مَلاذ الأخیار علامه مجلسی). 4⃣ ؛ قوله عليه السلام:" يا قتيل الله" أي المقتول لله و في سبيله أو الذي هو تعالى طالبُ دمِه و ثَأره: کشته راه خدا یا کسی که خدا خون خواه اوست(📚مرآة العقول؛ ج‌18، ص: 298). 💠 پی نوشت: ⚡️فعل "وَتَرَ" به معنای "نَقَصَ" هم هست: قرآن: وَ اللَّهُ مَعَکُمْ وَ لَن یَترَکمْ أَعْمَلَکُم{محمد:۳٥}ْ🍃: [خداوند] هرگز اعمالتان را کم نخواهد کرد(اعمالتان را ضایع نمی کند و اجرش را به طور کامل می دهد). تَتری هم مصدر آن است(در اصل وَتری بوده یعنی وترا بعد وتر: پیاپی؛ 🍃ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ{مومنون:44})؛ تواتر و متواتر هم از این خانواده است. @tabyeen98
✍ حرارت سردنشدنی در دلهای مومنین 📚 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل؛ ج‌10، ص: 318 و ۳۱۱(محدث نوری، متوفای1320) 🌹 مجْمُوعَةُ الشَّهِيدِ، نَقْلًا مِنْ كِتَابِ الْأَنْوَارِ لِأَبِي عَلِيٍّ مُحَمَّدِ بْنِ هَمَّامٍ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِي هَرَاسَةَ الْبَاهِلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ إِسْحَاقَ الْأَحْمَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ إِسْحَاقَ الْأَنْصَارِيُّ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع قَالَ نَظَرَ النَّبِيُّ ص إِلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ هُوَ مُقْبِلٌ فَأَجْلَسَهُ فِي حِجْرِهِ وَ قَالَ 👈 إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً ثُمَّ قَالَ 👈 بِأَبِي قَتِيلُ كُلِّ عَبْرَةٍ قِيلَ وَ مَا قَتِيلُ كُلِّ عَبْرَةٍ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ لَا يَذْكُرُهُ مُؤْمِنٌ إِلَّا بَكَى. 🔹 امام محمد باقر علیه السلام: ♈️ پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله به حسین بن علی که رو به روی ایشان بود نگاه کرد. پس، او را در دامان خود نشاند و فرمود: به خاطر کشته شدن ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنین ایجاد شده که هرگز سرد و خاموش نمى‌شود. سپس پیامبر فرمودند: پدرم به فدای [ = کشته اشک‌ها]. سوال شد ای فرستاده خدا! قتیلُ العبرات یعنی چه؟ فرمودند: هیچ مومنی به یاد او مى‌افتد مگر اینکه گریه مى‌کند و اشک مى‌ریزد. 💥 قالَ ‌الحسینُ علیه‌السّلام: أنا قَتیلُ الْعَبْرَةِ لا یَذْکُرُنى مُؤمِنٌ اِلاّ بَکَى‌؛ من کُشته ، هیچ مؤمنى به یاد من نمى‌افتد مگر آنکه مى‌کند. @tabyeen98
4_6019417096503428792.docx
25.1K
💢 فایل معناشناسی ثارالله و وتر موتور @tabyeen98
✍ تعبیر بِأَبِي أَنْتَ‏ وَ أُمِّي: پدر و مادرم به فدایت 🌹" بأبي و أمّي أنت" معترضةٌ و الأصلُ فُدِيتَ بأبي و أمّي بصيغةٍ مخاطبٍ مجهولً، فحُذفَ الفعلُ و أُخِّر الضميرُ المتصلُ فجُعل منفصلاً(📚 مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول؛ ج‌3، ص 196). 📍: اصل بأبی أنت و أمّی، " فُدیتَ بأبی و أمّی" به صیغه مخاطب مجهول بوده است و فعل(فدیتَ) حذف شده و ضمیر متصل(ت) به صورت منفصل (أنت) در آخر آمده است{ فَداه ب...: چیزی یا کسی را فدا و بلاگردان کسی کردن؛ وَ فَدیناه بذبحٍ عظیمٍ}· 💢 چرا تعبیر «بِأَبِي أَنْتَ‏ وَ أُمِّي‏»؟! 🔹آیت الله سید محمدمهدی میرباقری: ⚡️ یک موقع من به ذهنم می آمد که چرا دائما می گوییم «بِأَبِي أَنْتَ‏ وَ أُمِّي‏»؟ این چه حرفی است؟! خب از کیسه خودت خرج کن! چرا میگویی پدرم و مادرم به فدای تو؟! اهل و عیالم به فدای تو؟! بعد یک آقایی، یک داستانی را نقل کرد و متوجه شدم اصلا مسئله چی است. نقل میکرد که شخصی هر روز زیارت عاشورا میخواند و در زیارتش عرضه می داشت: «بِأَبِي أَنْتَ‏ وَ أُمِّي». یک روز این زیارت را نخواند؛ پدر و مادرش در خواب آمدند و از او گلایه کردند که چرا برای ما دعا نکردی. 💥 این دعاست؛ بهترین دعا برای پدر و مادر این است که فدای امام حسین بشوند. ما اگر فدای امام حسین نشویم فدای دنیا می شویم. اگر کسی با امام حسین همراه نشود، فدای دستگاه شیطان خواهد شد. آنهایی که خودشان را به امام حسین رساندند بهشتی شدند. جاودانه شدند. این بهترین دعاست. در زیارت جامعه کبیره از معصومین (ع) چنین میخواهیم «بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی» یک کاری بکن پدر و مادر من، اهل و عیال من، مالم و همه هستی ام را فدای تو کنم. 🌟جبهه سیدالشهداء تماما نفع است و هیچ ضرری در آن نیست! جبهه دشمن هم تماما ضرر است. مگر اصحاب عاشورا ضرر کردند؟ بله، غنایم طرف دشمن بود؛ به حسب ظاهر فتوحات و پیروزی ها آن طرف بود، ولی واقعا کدام ضرر کردند؟ 👈 جبهه حق همیشه همینطور بوده! الان هم سختی و عسر هست، ولی «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً» خدای متعال در در دل همین سختیها، برای مومنین گشایش می کند. آنهایی که از وسط این سختی رد نمی شوند، برای همیشه در عُسر می مانند؛ اما آنهایی که با حضرت راه می روند، از وسط این سختی به یُسر میرسند(شب ۴محرم ـ حوزه مبارکه فیضیه قم). @tabyeen98
•┈••✿💐🌸💐🌸💐✿••┈• ۱. دعوتتون میکنم به روضه و برشی از صحنه کربلا؛ 🔹این قسمت: عبدالله بن الحسن👇
عبدالله‌بن‌الحسن علیهماالسلام سه تن از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) در کربلا به شهادت رسیدند: عَمْرو، قاسم و عبدالله که سن او در منابع معتبر نیامده است؛ اما با توجه به سال شهادت امام حسن(ع) دست‌کم 11 سال داشته است. در آن لحظات پایانی که خون زیادی از بدن امام رفته بود و دیگر رمقی برای جنگ نداشت شمر با گروهی از پیاده‌نظام به سوی امام آمد و او را محاصره کردند؛ ثُمَّ إنَّهُم أحاطوا بِهِ إحاطَةً. این صحنه را هم خواهرش زینب(س) دید هم عبدالله. یتیم امام حسن(ع) طاقت از کف داد و به سمت عمو دوید؛ وَ أقبَلَ إلَى الحُسَينِ عليه‌السلام‏. دختر علی(ع) او را گرفت تا نگه دارد؛ فَأَخَذَتهُ اختُهُ زَينَبُ ابنَةُ عَلِيٍّ لِتَحبِسَهُ‏. چشمان عمو که نگران خیمه‌ها بود صحنه را دید به خواهر فرمود: خواهرم او را نگه‌دار؛ إحبِسيهِ يا أُختي‏! اما عبدالله نپذیرفت و گفت: به خدا سوگند، از عمويم جدا نمی‌شوم؛ وَ اللّهِ لا افارِقُ عَمّي. عبدالله در چشم بر هم زدنی خود را به عمو رساند و در کنار او ایستاد؛ فَقامَ إلى جَنبِه‏. این دُرست زمانی بود که بَحربن‌کَعب خواست با شمشیر ضربتی به حسین(ع) بِزند؛ و قَد أهوى بَحرُبنُ‌كَعبِ إلَى الحُسَينِ ع بِالسَّيف‏. عبدالله فریاد زد: اى مادرْخبيث! می‌خواهی عموى مرا بُكُشى؛ يَا بنَ الخَبيثَةِ! أ تَقتُلُ عَمّي‏؟! نانجیب جوابش را با شمشیر داد؛ فَضَرَبَهُ بِالسَّيف‏. عبدالله دستش را سپر کرد؛ فَاتَّقاهُ الغُلامُ بِيَدِهِ. دست از پوست آویزان شد؛ فَأَطَنَّها إلَا الجَلدَةَ، فَإِذا يَدُهُ مُعَلَّقَةٌ. صدای عبدالله بلند شد؛ مادرش را صدا زد: يا اُمَّتاه‏! حسین(ع) او را محکم به سینه چسباند؛ فَأَخَذَهُ الحُسَينُ(ع) فَضَمَّهُ إلى صَدرِهِ . سپس فرمود: ای زادۀ برادرم بر این رنج و درد، شکیبا باش؛ يَا بنَ أخي، اِصبِر عَلى ما نَزَلَ بِكَ! چیزی نمانده به زیارت پدر، نائل شوی؛ فَإِنَّ اللّهَ يُلحِقُكَ بِآبائِكَ الصّالِحين‏. نقل است کاری که حرمله با علی‌اصغر کرد با عبدالله هم کرد. حرملة‌بن‌كاهِل كه خدا لعنتش كند او را با تير زد و در همان دامان عمويش، ذبح كرد؛ فَرَماهُ حَرمَلَةُ بنُ الكاهِلِ لَعَنَهُ اللّهُ بِسَهمٍ فَذَبَحَهُ و هُوَ في حِجرِ عَمِّهِ الحُسَينِ(ع). 🆔 @pishgar
✍ متاثر شدن از ظلم به اهل بیت علیهم السلام؛ نَفَسُ المَهموم 📚 الكافي(ط - الإسلامية)، ج‌2، ص: 226 🌹 الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى جَمِيعاً عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدِ بْنِ غَزْوَانَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ عِيسَى بْنِ أَبِي مَنْصُورٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ👈 {نَفَسُ الْمَهْمُومِ لَنَا الْمُغْتَمِّ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لِأَمْرِنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُهُ لِسِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّه}. قَالَ لِي مُحَمَّدُ بْنُ سَعِيدٍ اكْتُبْ هَذَا بِالذَّهَبِ فَمَا كَتَبْتَ شَيْئاً أَحْسَنَ مِنْهُ. ♈️ : کسی که به دلیل ظلم به ما و می شود، نَفَسش تسبیح است و اهتمامش به امر ما، عبادت و پنهان کردن راز ما، جهاد در راه خدا است. 🌿 راوی میگوید: محمد بن سعید به من گفت: این حدیث را با بنویس که بهتر از این چیزی ننوشته ای. @tabyeen98
✍ یاد اهل بیت علیهم السلام و گریه بر ایشان 📚 كامل الزيارات، ص103(ابن قولَویه قمی، 367 قمری) 🌹 حدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ بَعُوضَةٍ [الذُّبَابِ] غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ. ♈️ : هر کس که ما نزدش یاد شویم و از چشمانش هرچند به اندازه بال یک پشه(یا مگس) جاری شود، گناهانش آمرزیده می شود؛ هر چند [گناهانش] مانند کف دریا باشد. 💠 پی نوشت: ⚡️باید توجه داشت داشت که منظور از این روایت و امثال آن با توجه به سایر اخبار و قرآن کریم، گناهان ما بین عبد و خداوند است که اگر کمی دقت کنیم کم نیستند و چنین اثری بر گریه بر مظلومیت اهل بیت علیهم السلام مترتب است. اما حق الناس و نیز حقوق الهی‌ای که قابل جبران است مانند نماز و روزه باید جبران شود. @tabyeen98
✍ خون گریه کردن امام زمان در عزای امام حسین علیه السلام ⚡️ برشی از زیارت ناحیه مقدسه اینگونه است: 🌹 ... فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً حَسْرَةً عَلَيْكَ وَ تَأَسُّفاً وَ تَحَسُّراً عَلَى مَا دَهَاكَ وَ تَلَهُّفاً حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصَابِ وَ غُصَّةِ الِاكْتِيَابِ(📚 بحار الأنوار، ج‌98، ص 238). 💥 علیه السلام خطاب به علیه السلام: صبح و شب تو را می خوانم و صدا می کنم و در حسرتت و تاسف و اندوه بر مصیبتهایی که به تو رسیده به جای ، بر تو گریه می کنم تا اینکه از داغ و غصه این مصیبت جان دهم. 💠 پی نوشت: 🔷 شمس العلوم و دواء كلام العرب من الكلوم،ج4، ص2181(حمیری:573): 👈 [دَهَاهُ یَدهاه] أمرٌ دَهْواً: أي أصابه: دچار مصیبت شد؛ دَهاکَ یعنی أصابک. 🔷 معجم مقائيس اللغة، ج‌5، ص 217(ابن فارس: 395): 👈 اللام و الهاء و الفاء كلمةٌ تدلُّ على تحسُّر. يقال: تلهَّفَ على الشَّي‌ء، و لهِفَ، إذا حَزِن و تحسَّر. و الملهوف: المظلومُ يستغيث؛ جمع لَهَف، لُهوف است یعنی حسرتها، اندوهها. 🔷 كتاب العين، ج‌2، ص250(فراهیدی:175): 👈 اللَّوْعَ: حَرقة يجدها الرجل من الحزن و الوجد: داغ غم 🔷 معجم مقائيس اللغة، ج‌5، ص152(ابن فارس: 395): 👈 الكاف و الهمزة و الباء كلمةٌ تدلُّ على انكسارٍ و سوءِ حال. من ذلك الكآبة. يقال كَأْبة و كَآبة، و رجلٌ كَئِيب. 🔷 الصحاح - تاج اللغة و صحاح العربية، ج‌1، ص 223(جوهری:393): 👈 نَدَبَ لميِّت، أى بكى عليه و عدَّد محاسنه، يَنْدُبُه نَدْباً. و الاسم النُّدْبَةُ بالضم. 🔹 المصباح المنير في غريب الشرح كبير للرافعي، ج‌2، ص597(فیّومی: 770): 👈 نَدَبْتُهُ: إِلَى الْأَمْرِ (نَدْباً) مِنْ بَابِ قَتَلَ دَعَوْتُهُ وَ الْفَاعِلُ (نَادِبٌ) وَ الْمَفْعُولُ مَنْدُوبٌ وَ الْأَمْرُ (مَنْدُوبٌ) إِلَيْهِ وَ الاسْمُ (النُّدْبَةُ) مِثْلُ غُرْفَةٍ. 🌿 خلاصه: یعنی دعا(خواندن؛ صدا زدن)؛ گریه کردن بر کسی و شمردن خوبی های او. @tabyeen98
✍ گریه امام سجاد در مصیبت امام حسین علیه السلام 📚 كامل الزيارات؛ ص107(ابن قولَویه قمی،367) 🌹 حدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ جَمَاعَةِ مَشَايِخِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ أَبِي دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ 👈 بَكَى عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عَلَى أَبِيهِ حُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ سَنَةً وَ مَا وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طعام إِلَّا بَكَى عَلَى الْحُسَيْنِ حَتَّى قَالَ لَهُ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ قَالَ 🍃إنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اللّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعْلَمُونَ(یوسف:86)🍃 إنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِي الْعَبْرَةُ لِذَلِكَ. ♈️ امام صادق علیه السلام: ۲۰ یا ۴۰ سال بر پدرش حسین بن علی گریه کرد و هیچ غذایی جلوی ایشان گذاشته نمی شد مگر اینکه می کرد تا جایی که یکی از محبین ایشان گفت فدایت شوم ای پسر رسول خدا، می ترسم هلاک شوید. حضرت سجاد فرمودند: 🍃غم و اندوهم را به عنوان شکایت به محضر خدا می برم و از خدا چیزی می دانم که شما نمی دانید(یوسف: 86)🍃؛ بر زمین افتادن و کشته شدن به یادم نیامد مگر اینکه بدین جهت، اشک، مرا در تنگنا قرار داد. 💠 پی نوشت: 🔹 خَنَقَ: (ابن فارس): الخاء و النون و القاف أصلٌ واحد يدلُّ على ضيقٍ(معجم مقائيس اللغة، ج‌2، ص224): 🔹 تردید در اعلام سال(۲۰ یا ۴۰ سال) از راوی است و حضرت سجاد در واقعه کربلا حدود ۲۳ سال داشتند و ۳۵ سال هم امامت کردند و به دستور ولید یا هشام(در این مورد اختلاف است) مسموم و شهید شدند. 🔹 کلمه وَلیّ و مَولی معانی متعددی دارد: مُعتِق[= آزاد کننده برده]، مُعتَق[ = برده آزاد شده]، ناصر و یاور، صاحب و همنشین، پسر عمو، هم قسم، همسایه، دوست، مُحب، ولی امر و سرپرست، و...؛ ریشه این کلمات(و-ل-ی) است به معنای قرب و نزدیکی. جمع مولی، است و موالیان به فتح واو نداریم مگر به ضم واو که جمع مُوالی به ضمه میم در زبان فارسی حسابش کنیم. @tabyeen98
•┈••✿💐🌸💐🌸💐✿••┈• ۲. دعوتتون میکنم به روضه و برشی از صحنه کربلا؛ 🔹این قسمت: قاسم بن الحسن👇
قاسم‌بن‌الحسن علیهماالسلام سه تن از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) در کربلا به شهادت رسیدند: عَمرو، عبدالله و قاسم که برخی سن او را 16 سال می‌دانند. پس از حضرت علی‌اکبر جناب قاسم قدم پیش نهاد و جلو آمد؛ بَرَزَ مِن بَعدِهِ [أي بَعدِ عَلِيِّ‌بنِ‌الحُسَينِ‏] القاسِمُ‌بنُ‌الحَسَنِ. همینکه نگاه حسین(‌ع) به زادۀ برادر افتاد او را در آغوش کشید و هر دو شروع به گریستن کردند؛ فَلَمّا نَظَرَ إلَيهِ الحُسَينُ(‌ع) اعتَنَقَهُ و جَعَلا يَبكِيانِ. قاسم اذن میدان خواست؛ اما عمو اجازه نداد؛ ثُمَّ استَأذَنَ الغُلامُ لِلحَربِ فَأَبى عَمُّهُ الحُسَينُ(‌ع) أن يَأذَنَ لَهُ. قاسم پیوسته دست و پای عمو را می‌بوسید و به او التماس می‌کرد تا اینکه حضرت به اذن میدان داد؛ فَلَم يَزَلِ الغُلامُ يُقَبِّلُ يَدَيهِ و رِجلَيهِ و يَسأَلُهُ الإِذنَ حَتّى أذِنَ لَهُ. قاسم با گونه‌های خیس شده از اشک به سمت میدان حرکت کرد و اینگونه رجز می‌خواند: إن تُنكِروني فَأَنَا فَرعُ الحَسَنْ سِبطُ النَّبِيِّ المُصطَفى وَ المُؤتَمَنْ‏ اگر مرا نمی‌شناید بدانید که من زادۀ حسنم؛ نوادۀ پیامبری برگزیده و امین. حُمَیدبن‌مُسلم که خود در سپاه دشمن است می‌گوید: نوجوانی به سوی ما آمد که صورتش چون ماه‌پاره بود در دستش شمشیر و پیراهن و عبایی به تن داشت[پس چون مردان جنگی زره بر تن نداشت]؛ خَرَجَ إلَينا غُلامٌ كَأَنَّ وَجهَهُ شِقَّةُ قَمَرٍ، في يَدِهِ السَّيفُ، عَلَيهِ قَميصٌ و إزارٌ. جنگِ نمایانی کرد. تعداد کشته‌های او را سه تا 35 نفر نوشته‌اند؛ فَقَتَلَ مِنهُم ثَلاثَةً ؛ فَقَتَلَ ... خَمسَةً و ثَلاثينَ رَجُلاً. تا اینکه عَمرو بن سَعد به او حمله بُرد و با شمشیر به سر او کوبید؛ ضَرَبَ رَأسَهُ بِالسَّيفِ. قاسم با صورت از اسب به زمین افتاد و در همان حال عمو را صدا زد؛ فَوَقَعَ الغُلامُ لِوَجهِهِ فَقالَ: يا عَمّاه‏. حسین(ع) چون باز شکاری نگاهی انداخت و چون شیری غضبناک حمله کرد و عَمرو را با شمشیر زد؛ فَجَلَّى الحُسَينُ‌ع كَما يُجَلِّي الصَّقرُ، ثُمَّ شَدَّ شِدَّةَ لَيثٍ غُضُبٍّ، فَضَرَبَ عَمراً بِالسَّيفِ. وقتی دشمن عقب نشست و میدان خالی شد گرد و غبار به هوا رفته آرام آرام به زمین نشست (وَ انجَلَتِ الغَبرَةُ) این صحنه‌ نمایان شد: حسین(ع) بر بالاى سر جوان، ايستاده بود و او پاهايش را از درد، به زمين می‌كشيد و حسين(ع) می‌گفت: از رحمت خدا دور باد گروهى كه تو را كُشتند؛ فَإِذا أنَا بِالحُسَينِ(‌ع) قائِمٌ عَلى رَأسِ الغُلامِ وَ الغُلامُ يَفحَصُ بِرِجلَيهِ و حُسَينٌ‌ع يَقولُ: بُعداً لِقَومٍ قَتَلوكَ. به خدا سوگند سخت است بر عمويت كه او را بخوانى و پاسخت را ندهد يا پاسخت را بدهد و تو را سودى نبخشد؛ عَزَّ وَاللّهِ عَلى عَمِّكَ أن تَدعُوَهُ فَلا يُجيبَكَ، أو يُجيبَكَ ثُمَّ لا يَنفَعَكَ. سپس او را بُرد و گويى می‌بينم كه پاهاى آن جوان، بر زمين كشيده می‌شود و حسين(ع)، سينه‏اش را بر سينۀ خود، نهاده است؛ ثُمَّ احتَمَلَهُ فَكَأَنّي أنظُرُ إلى رِجلَيِ الغُلامِ يَخُطّانِ فِي الأَرضِ و قَد وَضَعَ حُسَينٌ صَدرَهُ عَلى صَدرِهِ. او را آورد و كنار فرزند شهيدش على اكبر گذاشت؛ فَجاءَ بِهِ حَتّى ألقاهُ مَعَ ابنِهِ عَلِيِّ‌بنِ‌الحُسَينِ. چند گفتنی: 1. گفتگوی «أحلی مِن العسل» را حسین‌بن‌حَمدان در الهدایة الکبری، ص204 نقل کرده است که چون معروف به غُلو است روایتش اعتباری ندارد. 2. داستان عروسی قاسم در منابعی آمده که صحیح و قابل استناد نیست. 3. در هجوم بعد از شهادت قاسم، آن که زیر دست و پای لشکر قرارگرفت؛ قاتل او بود؛ نه خود حضرت قاسم. 🆔 @pishgar
✍ ارزش و اثر گریه و اشک 📚 وسائل‌الشیعه، ج۱۵، ص۲۲۷ 💥 مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا وَ لَهُ كَيْلٌ وَ وَزْنٌ إِلَّا الدُّمُوعَ فَإِنَّ الْقَطْرَةَ تُطْفِئُ بِحَاراً مِنْ نَارٍ فَإِذَا اغْرَوْرَقَتِ الْعَيْنُ بِمَائِهَا لَمْ يَرْهَقْ وَجْهَهُ قَتَرٌ وَ لَا ذِلَّةٌ فَإِذَا فَاضَتْ حَرَّمَهَا اللَّهُ عَلَى النَّارِ وَ لَوْ أَنَّ بَاكِياً بَكَى فِي أُمَّةٍ لَرُحِمُوا. ♈️ امام صادق علیه‌السلام: هیچ چیز نیست، جز اینکه قابل پیمانه و وزن کردن است مگر ، چرا که می‏ تواند دریایی از آتش را خاموش کند؛ و چون چشم کسی اشکبار شود، هرگز خواری و ذلت به چهره اش نمی رسد، پس وقتی اشک چشم کسی جاری شود چشمش را بر آتش حرام کند؛ و اگر گریه کننده ای در میان امتی ، مشمول رحمت و لطف واقع می شوند. 💠 پی نوشت: ⚡️إغرورق، یغرورق، إغریراق باب إفعیلال از ماده غرق است. @tabyeen98
✍ زیاد گریه کنندگان 📚 وسائل الشيعة، ج‌3، ص: 280(حرعاملی:11104) 💥 و فِي الْخِصَالِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَهْلٍ الْبَحْرَانِيِّ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: 👈 الْبَكَّاءُونَ خَمْسَةٌ آدَمُ وَ يَعْقُوبُ وَ يُوسُفُ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْن؛ فَأَمَّا آدَمُ فَبَكَى عَلَى الْجَنَّةِ حَتَّى صَارَ فِي خَدَّيْهِ أَمْثَالُ الْأَوْدِيَةِ وَ أَمَّا يَعْقُوبُ فَبَكَى عَلَى يُوسُفَ حَتَّى ذَهَبَ بَصَرُهُ، وَ حَتَّى قِيلَ لَهُ: ﴿قَالُواْ تَالله تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضاً أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ}(یوسف:۸۶) وَ أَمَّا يُوسُفُ فَبَكَى عَلَى يَعْقُوبَ حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ السِّجْنِ فَقَالُوا إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ اللَّيْلَ وَ تَسْكُتَ بِالنَّهَارِ، وَ إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ النَّهَارَ وَ تَسْكُتَ بِاللَّيْلِ، فَصَالَحَهُمْ عَلَى وَاحِدٍ مِنْهُمَا وَ أَمَّا فَاطِمَةُ فَبَكَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى تَأَذَّى بِهَا أَهْلُ الْمَدِينَةِ فَقَالُوا لَهَا قَدْ آذَيْتِنَا بِكَثْرَةِ بُكَائِكِ، وَ كَانَتْ تَخْرُجُ إِلَى الْمَقَابِرِ مَقَابِرِ الشُّهَدَاءِ فَتَبْكِي حَتَّى تَقْضِيَ حَاجَتَهَا ثُمَّ تَنْصَرِفُ وَ أَمَّا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ فَبَكَى عَلَى الْحُسَيْنِ عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ سَنَةً، مَا وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعَامٌ إِلَّا بَكَى، حَتَّى قَالَ لَهُ مَوْلًى لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ! قَالَ: ﴿قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ﴾(یوسف:۸۶)، إِنِّي لَمْ أَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلَّا خَنَقَتْنِي لِذَلِكَ عَبْرَةٌ”. ♈️ : زیاد گریه کنندگان پنج نفرند: آدم، یعقوب، یوسف، فاطمه دختر پیامبر و علی بن الحسین ..... و اما فاطمه در فراق پیامبر گریست..... و اما علی بن الحسین(ع) بیست یا چهل سال[تردید از راوی است] بر امام حسین گریه کرد؛ هیچ غذایی جلوی ایشان نمی گذاشتند مگر اینکه گریه می کرد... @tabyeen98
•┈••✿💐🌸💐🌸💐✿••┈• ۳. دعوتید به روضه و برشی از صحنه کربلا؛ 🔹این قسمت: حضرت علی اکبر👇
✍ مقتل حضرت علی اکبر بر اساس نقل شیخ مفید 📚 منبع: الإرشاد شيخ مفيد، ج ٢ ص ١٠٦، مثير الأحزان ابن نما حلي: ص ٦٨، إعلام الورى طبرسي: ج ١ ص ٤٦٤ 💥 و لَم يَزَل يَتَقَدَّمُ رَجُلٌ رَجُلٌ مِن أصحابِهِ فَيُقتَلُ، حَتّى لَم يَبقَ مَعَ الحُسَينِ عليه السلام إلّا أهلُ بَيتِهِ خاصَّةً. فَتَقَدَّمَ ابنُهُ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام ـ واُمُّهُ لَيلى بِنتُ أبي مُرَّةَ بنِ عُروَةَ بنِ مَسعودٍ الثَّقَفِيِّ ـ وكانَ مِن أصبَحِ النّاسِ وَجهاً، و لَهُ يَومَئِذٍ بِضعَ عَشرَةَ سَنَةً، فَشَدَّ عَلَى النّاسِ، و هُوَ يَقولُ: أنَا عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيّ نَحنُ و بَيتِ اللّهِ أولى بِالنَّبِيّ. تَاللّهِ لا يَحكُمُ فينَا ابنُ الدَّعِيّ أضرِبُ بِالسَّيفِ اُحامي عَن أبي ضَربَ غُلامٍ هاشِمِيٍّ قُرَشِيّ فَفَعَلَ ذلِكَ مِراراً و أهلُ الكوفَةِ يَتَّقونَ قَتلَهُ، فَبَصُرَ بِهِ مُرَّةُ بنُ مُنقِذٍ العَبدِيُّ، فَقالَ: عَلَيَّ آثامُ العَرَبِ، إن مَرَّ بي يَفعَلُ مِثلَ ذلِكَ إن لَم اُثكِلهُ أباهُ، فَمَرَّ يَشتَدُّ عَلَى النّاسِ كَما مَرَّ فِي الأَوَّلِ، فَاعتَرَضَهُ مُرَّةُ بنُ مُنقِذٍ، فَطَعَنَهُ فَصُرِعَ، وَ احتَواهُ القَومُ فَقَطَّعوهُ بِأَسيافِهِم فَجاءَ الحُسَينُ عليه السلام حَتّى وَقَفَ عَلَيهِ، فَقالَ: 👈 قَتَلَ اللّهُ قَوماً قَتَلوكَ يا بُنَيَّ، ما أجرَأَهُم عَلَى الرَّحمنِ و عَلَى انتِهاكِ حُرمَةِ الرَّسولِ! وَ انهَمَلَت عَيناهُ بِالدُّموعِ، ثُمَّ قالَ: 👈 عَلَى الدُّنيا بَعدَكَ العَفاءُ. وخَرَجَت زَينَبُ اُختُ الحُسَينِ مُسرِعَةً تُنادي: يا اُخَيّاه وَ ابنَ اُخَيّاه، و جاءَت حَتّى أكَبَّت عَلَيهِ، فَأَخَذَ الحُسَينُ عليه السلام بِرَأسِها فَرَدَّها إلَى الفُسطاطِ، و أمَرَ فِتيانَهُ فَقالَ: اِحمِلوا أخاكُم، فَحَمَلوهُ حَتّى وَضَعوهُ بَينَ يَدَيِ الفُسطاطِ الَّذي كانوا يُقاتِلونَ أمامَهُ. ♈️ ياران امام حسين عليه السلام يكى يكى پيش مى‌آمدند و مى جنگيدند و كُشته مى‌شدند تا آن كه جز خانواده اش كسى با حسين عليه السلام نماند. آن گاه پسرش عليه السلام ـ كه مادرش ليلا، دختر ابى مُرّة بن عُروة بن مسعود ثقفى بود ـ قدم به ميدان نهاد. او از زيباروترينِ مردمان و آن هنگام هجده ـ نوزده ساله بود. او به دشمن حمله بُرد و چنين خواند: من على پسر حسين بن على ام، به خانه خدا سوگند كه ما به پيامبر صلى الله عليه و آله نزديك تريم. و به خدا سوگند كه پسر بى نَسَب(ابن زياد) نمى‌تواند بر ما حكم براند. با شمشير مى‌زنم و از پدرم حمايت مى كنم؛ شمشير زدنِ جوان هاشمىِ قُرَشى. او اين كار را بارها به انجام رساند و كوفيان از كُشتن او پروا مى‌كردند كه مُرّة بن مُنقِذ عبدى او را ديد و گفت: گناهان عرب بر دوش من باشد اگر بر من بگذرد و چنين كند و من پدرش را به عزايش ننشانم! على اكبر عليه السلام مانند بار اوّل، بر دشمن حمله بُرد كه مُرّة بن مُنقِذ راه را بر او گرفت و نيزه اى به او زد و بر زمينش انداخت. سپاهيان، گِردش را گرفتند و او را با شمشيرهايشان تكّه تكّه كردند. عليه السلام به بالاى سر او آمد و ايستاد و فرمود: «خداوند بكُشد كسانى را كه تو را كُشتند اى پسر عزيزم! چه گستاخ بودند در برابر [ خداى ] رحمان و بر هتك حرمت پيامبر!». سپس اشك از چشمانش روان شد و فرمود : «دنياى پس از تو ويران باد!». عليهاالسلام خواهر امام حسين عليه السلام به شتاب بيرون دويد و ندا داد: اى برادرم و فرزند برادرم! آن گاه آمد تا خود را بر روى [پيكر] على اكبر عليه السلام انداخت. امام حسين عليه السلام سر او را گرفت و [ او را بلند كرد و ] به خيمه اش باز گرداند و به جوانان [ خاندان ]خود فرمان داد و فرمود: «برادرتان را ببريد!» . آنان او را بُردند و در خيمه اى گذاشتند كه جلوى آن مى جنگيدند. @tabyeen98
هدایت شده از توییتگرام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
روایت رهبر انقلاب از ماجرای شهادت حضرت علی‌ اکبر (ع) °Amin Asadi| اسدی° @OfficialTwitTelegram
✍ تاسوعاء؛ روز محاصره امام و اصحاب ایشان 💥 تاسُوعَاءُ يَوْمٌ حُوصِرَ فِيهِ الْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلَام‏ وَ أَصْحَابُهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ بِكَرْبَلَاءَ وَ اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَيْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَيْهِ وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ بِتَوَافُرِ الْخَيْلِ وَ كَثْرَتِهَا وَ اسْتَضْعَفُوا فِيهِ الْحُسَيْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ أَصْحَابَهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ أَيْقَنُوا أَنْ لَا يَأْتِيَ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلَام‏ نَاصِرٌ وَ لَا يُمِدَّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ، بِأَبِي الْمُسْتَضْعَفُ الْغَرِيب‏(📚کافی، ج4، ص147). ♈️ علیه السلام: روزی است که حسین علیه السلام و اصحابش رضی الله عنهم در کربلا محاصره شدند و سپاه شام اطرافشان را گرفتند و شترهای خود را خوابانیدند و پسرِ مرجانه و عمر بن سعد به فراوانی لشکرشان شاد شدند، و حسین صلوات الله علیه و اصحابش را تحت فشار قرار دادند و یقین کردند که یاوری برای حسین علیه السلام نمی آید و اهل عراق او را یاری نخواهند کرد. پدرم به فدای آن غریبی که [توسط ستمگران] تحت فشار قرار گرفت. @tabyeen98
✍ یاد امام حسین علیه السلام 📚 كامل الزيارات، ص101(ابن قُولَوَیه قمی، 367) 💥 حدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْقُرَشِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي عُمَارَةَ الْمُنْشِدِ👈 قَالَ مَا ذُكِرَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ فِي يَوْمٍ قَطُّ فَرُئِيَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مُتَبَسِّماً قَطُّ إِلَى اللَّيْلِ. 🌹 راوی: اسم هیچ روزی در نزد برده نمی شد مگر اینکه حضرت در آن روز هرگز تا شب نمی کردند. @tabyeen98
خنجر یمنی را بردار.mp3
11.12M
ای لشکر حیدر کرار خنجر یمنی را بردار 💠 میثم مطیعی ⚡️حماسی و زیبا @tabyeen98
4_5839296342886713453.mp3
2.52M
شب تاسوعا ▪️ میثم مطیعی 🎤 السلام علیک یا ابوالفضل العباس عليه السلام 💚 @tabyeen98
4_5942870544381641027.mp3
5.14M
⚡️دامن کشان رفتی... 🔹 محمود کریمی @tabyeen98
✍ حضرت قاسم بن الحسن 🔹 شیخ جعفر ناصری: 🔻شب عاشورا وقتي كه حضرت با اصحاب در خيمه نشسته بودند و فرمودند فردا همه ما را مي‏ كشند، و خيلي مورد لطف و محبت حضرت اباعبد اللّه ‏عليه السلام بودند و در صحبت آزاد بودند و آزادانه سؤال مي ‏كردند. چند سؤال كردند كه فردا عاقبت فلان شخص چه مي ‏شود و... بعد پرسيد علي بن الحسين (حضرت زين العابدين) هم كشته مي ‏شوند؟ حضرت فرمودند: نه؛ او براي بقاء نسل رسول خدا زنده می مانند. بعد حضرت قاسم علیه السلام عرض كردند: من هم كشته مي‏ شوم؟ فرمودند: مرگ در نظرت چگونه است؟ جواب دادند: بعد حضرت فرمودند: بله! ولي ‏بعد از يك ابتلاء حسن كه همان تازاندن اسب ها روي بدن حضرت قاسم بود. راجع به حضرت دارد که «لَم يَبلُغُ الحُلُم» یعنی هنوز به بلوغ نرسیده بودند. . وقتي كه مي‏ خواست خداحافظي كند حضرت فرمودند: نزدیک بيا «حَتَّي اُوَدِّعُكَ وَ تُودِّعُني وَ اَشُمُّكَ ‏وَ تَشُمُّني». یعنی بیا تا من با تو وداع کنم و تو هم با من وداع کنی و من تو را ببویم و تو هم من را ببویی. به هر حال ایشان نوه حضرت زهراء عليها السلام هستند و حاصل حضرت امام مجتبي ‏عليه السلام. بقيه فرزندان امام‏ مجتبي‏ عليه السلام در كربلا كشته شدند ولي گويا حضرت قاسم ممتاز بودند. @tabyeen98
✍ حضرت عباس؛ علمدار کربلا 📚 منتهى المطلب في تحقيق المذهب، ج‌6، ص 366(علامه حلی) ♈️ کنیه حضرت بن علی، و لقب ایشان قمر بنی هاشم و سقّاء و پرچمدار(علمدار، حامل لِواء) و رئیس سپاه حسین و مانند آن است. مادرش ام البنین، فاطمه دختر حزام، است... ♈️ علیه السلام درباره ایشان می فرماید: عموی ما عباس دارای و بود که در رکاب برادرش حسین جنگید و امتحان خوبی پس داد و شهید شد. ♈️ علیه السلام می فرماید: در نزد خداوند چنان منزلتی دارد که تمام شهدا در روز قیامت به منزلت و جایگاه او غبطه می خورند. ✳️ متن عربی: العبّاس بن عليّ بن أبي طالب عليهم السلام، يكنّى ب‍- «أبي الفضل» و يلقّب ب‍- «قمر بني هاشم» و لُقّب في كربلاء ب‍ «السقّاء» و «حامل اللواء» و «رئيس عسكر الحسين عليه السلام» و غيرها من الألقاب. و قد عُدّت له ستّةَ عشَرَ لقبا. و أمُّه أمُّ البنين فاطمةُ بنتُ حزام بن خالد بن ربيعة. قُتل مع أخيه الحسين بكربلاءَ، عدّه الشيخ في رجاله من أصحاب الحسين عليه السلام، و قد كان من فقهاء أولاد الأئمّة عليهم السلام، و كان عدلا ثقة تقيّا نقيّا. و قد قال الصادق عليه السلام: كان عمُّنا العبّاس بنُ عليّ نافذَ البصيرة صُلبَ الإيمان، جاهد مع أخيه الحسين و أُبلى بلاء حسنا و مضى شهيدا. و قال عليّ بن الحسين عليه السلام: إنّ للعبّاس عند اللّه تبارك و تعالى منزلة يَغبطُه بها جميعُ الشهداء يوم القيامة( رجال الطوسيّ: 76، رجال العلّامة: 118، تنقيح المقال 2: 128). 💠 پی نوشت: 1⃣ معنای عباس: ↩️ عابس و عبّاس و عبوس یعنی شیری که دیگر شیرها از او فرار می کنند؛ شدید، محکم و قوی. 📚 تاج العروس من جواهر القاموس، ج‌8، ص349(واسطی): 👈 و العَابِسُ: الأَسَدُ الذِي تَهْرُبُ منه الأُسُودُ، و قال ابن الأَعْرابيّ: كالعَبُوسِ و العَبّاسِ، قال ابنُ الأَعْرَابِيّ: و به سُمِّيَ الرجُلُ عَبَّاساً. 2⃣ معنای صُلب: 📚 معجم مقائيس اللغة؛ ج‌3، ص: 301(ابن فارس): 👈 الصاد و اللام و الباء أصلان: أحدهما يدلُّ على الشّدّة و القوّة، و الآخر جنس من الوَدَك. فالأوَّل الصُّلب، و هو الشّى‌ء الشَّديد. و كذلك سُمِّى الظَّهر صُلْباً لقوّته. 📚 مجمع البحرين، ج‌2، ص: 100(طریحی): 👈 و صَلُب الشي‌ء- بالضم صلابة: اشتد و قوِي، فهو صُلب. و مكان صُلب: غليظ شديد. و أرض صُلبة: شديدة. @tabyeen98
•┈••✿💐🌸💐🌸💐✿••┈• ۴. دعوتید به روضه و برشی از صحنه کربلا؛ 🔹این قسمت: حضرت علمدار👇
یادکرد مصیبت حضرت عباس(ع) كنيۀ آن بزرگوار، ابوالفضل و القابش سقّا و قمر بنى‏هاشم است. عبّاس(ع)، قامتى بلند، سينه‏اى سِتَبر، بازوانى توانمند و چهره‏اى بس زيبا داشت، بدان‏سان كه او را «ماه بنى‏هاشم» مى‏گفتند. او در هنگام شهادت، 34 سال داشت. تشنگی به گاهِ کارزار بر حسین(ع) چیره شد و دشمن مانع از رسیدن آب به او می‌شد؛ حُسَين(ع) عَطِشَ و قَد مَنَعوهُ الماء. عباس(ع) مشک کوچکی برداشت و با برادرانش؛ عثمان، جعفر و عبدالله برای آوردن آب به سدّ دشمن حمله کرده آن را شکافته تا آبی به لبان تشنۀ برادر برسانند. در این حمله هر سه برادرش به شهادت رسیدند ؛ قَد قُتِلَ إخوَتُهُ: عُثمانُ و جَعفَرٌ و عَبدُاللّهِ فِي المَعرَكَةِ عَلَى الماء. عباس(ع) مشک را از آب پُرکرد و آن را به دوش گرفت و تنهایی به سوی حسین(ع) بازگشت؛ مَلَأَ العَبّاسُ (ع) القِربَةَ و جاءَ بِها فَحَمَلَها عَلى ظَهرِهِ إلَى الحُسَينِ(ع) وَحدَهُ. حسین(ع) از آن آب نوشید؛ فَشَرِبَ مِنهَا الحُسَينُ(ع). از اینجا به بعد تنهایی امام(ع) شدت یافته امیدِ دشمن برای رسیدن به امام و به شهادت رساندن او قوت می‌گیرد. از این رو حضرت عباس(ع) مدام در کنار برادر است و از او جدا نمی‌شود؛ بَينَ يَدَيهِ العَبّاسُ. دو برادر، پُرتوان در کنار هم شمشیر می‌زنند تا اینکه دشمن در هجومی سهمگین، بین آن دو فاصله انداخت. شیخ مفید(ره) می‌نویسد: دشمنان، گِرد عباس(ع) را گرفتند و او را از حسين(ع)، جدا كردند. عباس(ع) نيز به تنهايى با آنها جنگيد تا به شهادت رسيد. رضوان الهى بر او باد؛ و أحاطَ القَومُ بِالعَبّاسِ (ع) فَاقتَطَعوهُ عَنهُ، فَجَعَلَ يُقاتِلُهُم وَحدَهُ حَتّى قُتِلَ رِضوانُ اللّهِ عَلَيهِ. عباس را بین فرات و قتلگاه حسین(ع) کُشتند و پس از آن، دستها و پاهایش را از بدنش جدا کردند؛ قُتِلَ بَينَ الفُراتِ و مَصرَعِ الحُسَينِ(ع) و قَطَعوا يَومَئِذٍ يَدَيهِ و رِجلَيهِ. از سرِ كينه‏ورزى با او و به سبب گرفتاری‌هايى كه برايشان به وجود آورده بود و كُشتارى كه از آنها كرده بود ؛ حَنَقاً عَلَيهِ، و لِما أبلى فيهِم و قَتَلَ مِنهُم‏. ابن شهرآشوب شهادت او را در آخرین حمله برای آوردن آب می‌داند و می‌نویسد: عباس(ع)، در طلب آب می‌رفت كه بر او حمله بُردند. او هم به آنها حمله بُرد؛ مَضى بِطَلَبِ الماءِ فَحَمَلوا عَلَيهِ و حَمَلَ هُوَ عَلَيهِم‏. زيد بن وَرقاى جُهَنى، در پشت درخت خرمايى به كمين او نشست و بر دست راست عباس(ع) ضربه‏اى زد و آن را قطع كرد؛ فَكَمَنَ لَهُ زَيدُ بنُ وَرقاءَ الجُهَنِيُّ مِن وَراءِ نَخلَةٍ فَضَرَبَهُ عَلى يَمينِه‏. عباس(ع)، شمشير رابه دست چپ گرفت و به آنها حمله بُرد؛ فَأَخَذَ السَّيفَ بِشِمالِهِ و حَمَلَ عَلَيهِم‏ او چنين رَجَز می‌خواند: وَاللّهِ إن قَطَعتُمُ يَميني // إنّي احامي أبَداً عَن ديني‏ به خدا سوگند، اگر دست راستم را قطع كنيد // من، هميشه از دينم حمايت می‌كنم‏ آن گاه، جنگيد تا ناتوان شد. حَكيم‌بن‌طُفَيل از پشت درخت خرما به او كمين زد و بر دست چپش ضربه‏اى زد و آن را قطع كرد. رَجَز عباس(ع) عوض شد: يا نَفسُ لا تَخشَي مِنَ الكُفّارِ // و أبشِري بِرَحمَةِ الجَبّار اى جان! از كافران مترس‏ // و به رحمت خداى جبران كننده، بشارتت باد! پس آن ملعون، با عمود آهنين به او زد و عبّاس(ع) را به شهادت رساند؛ فَقَتَلَهُ المَلعونُ بِعَمودٍ مِن حَديدٍ. در شهادت او حسین(ع) به شدت گریست؛ فَبَكَى الحُسَينُ(ع) بُكاءً شَديداً. پس از شهادت او حسین(ع) در رثای او گفت: اكنون، پُشتم شكست و چاره‏ام، ناچار گشت؛ الآنَ انكَسَرَ ظَهري و قَلَّت حيلَتي‏. 🆔 @pishgar
✍ بصیرت اباالفضل العبّاس 🔹 حضرت آیت الله خامنه ای: ♈️ «بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟ ، به او پیشنهاد تسلیم و امان نامه کردند و گفتند ما تو را امان میدهیم؛ چنان برخورد جوانمردانه ای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم؟ وای بر شما! اف بر شما و امان نامه شما. ۷۹/۱/۲۶ ⚡️عباسم و در پی خطر می گردم اطراف حرم تا به سحر می گردم ⚡️صدبار اگر علقمه را فتح کنم هربار دوباره تشنه برمی گردم ⚡️لب تشنه زعلقمه گذشتی آری دریا که به رودخانه ها رو نزند... (بخشی از مداحی آقای حاج محمود کریمی در حضور رهبرانقلاب). 📍در جریان باشید آن مشت آبی که جلوی چشمهای چند هزار سپاهی عمرسعد بر زمین ریخت، برای تحقیر دشمن و به رخ کشیدن جلالت آل الله بود. @tabyeen98
✍ مقام علمدار 💥و قالَ عليُّ بنُ الحسينِ عليهِ السّلام: إنّ للعبّاسِ عندَ اللّهِ تباركَ و تعالى منزلةً يَغبطُه بها جميعُ الشّهداءِ يومَ القيامة(📚رجال الطوسی: 76، رجال العلّامة: 118، تنقيح المقال 2: 128). ♈️ علیه السلام: در نزد خداوند چنان منزلتی دارد که تمام شهدا در روز قیامت به خاطر منزلت و جایگاهش به او غبطه می خورند. 💢 تا روز محشر پرچمت بالاست عباس! @tabyeen98