نامه ۵٣ نهج البلاغه نامه جالبی است. حضرت از عوام و خواص نام میبرند! عامه مردم را پشتیبان دین [و به تعبیر بعضی: ستون دین] و پای کار در وقت نیاز معرفی می کنند، و خواص را طلبکار و پرهزینه و کم فایده توصیف می کنند! و تاکید دارند که رضایت عموم جلب شود و عدم رضایت خواص با رضایت عموم مردم بخشوده میشود. وَ لْيَکُنْ أَحَبَّ الاُْمُورِ إِلَيْکَ أَوْسَطُهَا فِي الْحَقِّ، وَ أَعَمُّهَا فِي الْعَدْلِ، وَأَجْمَعُهَا لِرِضَى الرَّعِيَّةِ، فَإِنَّ سُخْطَ الْعَامَّةِ يُجْحِفُ بِرِضَى الْخَاصَّةِ، وَ إِنَّ سُخْطَ الْخَاصَّةِ يُغْتَفَرُ مَعَ رِضَى الْعَامَّةِ؛ وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنَ الرَّعِيَّةِ أَثْقَلَ عَلَى الْوَالِي مَؤُونَةً فِي الرَّخَاءِ، وَأَقَلَّ مَعُونَةً لَهُ فِي الْبَلاَءِ، وَأَکْرَهَ لِلاِْنْصَافِ، وَأَسْأَلَ بِالاِْلْحَافِ، وَأَقَلَّ شُکْراً عِنْدَ الاِْعْطَاءِ، وَأَبْطَأَ عُذْراً عِنْدَ الْمَنْعِ، وَأَضْعَفَ صَبْراً عِنْدَ مُلِمَّاتِ الدَّهْرِ مِنْ أَهْلِ الْخَاصَّةِ؛ وَإِنَّمَا عِمَادُ الدِّينِ وَجِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَالْعُدَّةُ لِلاَْعْدَاءِ، الْعَامَّةُ مِنَ الاُْمَّةِ؛ فَلْيَکُنْ صِغْوُکَ لَهُمْ، وَ مَيْلُکَ مَعَهُمْ. بايد محبوبترين کارها نزد تو ميانه ‏ترينش در حق، و همگانى ‏ترينش در عدالت، و جامع‏ ترينش در رضایت عموم مردم باشد، چرا كه نارضایتی عموم، رضایت خواص را بى‏ اثر مى‏ كند، و نارضایتی خواص در برابر رضایت عموم بى ‏اثر است. و به وقت آسایش و رفاه کسی از مردم بر والى(حاکم) پر خرج ‏تر، و در زمان‏ مشكلات كم يارى تر، و هنگام انصاف ناراضی تر، و در درخواست با اصرارتر، و زمان بخشش ناسپاس‏ تر، و وقت منع از عطا دير عذر پذيرتر، و در حوادث روزگار بى ‏صبرتر از خواص نيست. همانا پشتیبان دين[ و به تعبیر بعضی: ستون دین]، و اجتماع مسلمانان، و مهيا شدگان براى جنگ با دشمن #توده_مردم اند، پس بايد گوش و توجه و ميل تو به آنان باشد. نهج البلاغه نامه۵٣ عهدنامه مالک اشتر؛ تاکید بر جلب رضایت عوام الناس و نه خواص! ╭┅─────┅╮ @tabyeen98 ╰┅─────┅╯