✍ وصیت مولای متقیان بعد از ضربت خوردن(2) 🌀 قصاص يا عفو ابن ملجم؟ 💢 و من كلام له (علیه السلام) قاله قبل مَوته على سبيل الوصية لمّا ضربهُ ابنُ ملجمٍ لَعَنَهَ اللّهُ: ❇️ وَصِيَّتِي لَكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئاً، وَ مُحَمَّدٌ فَلَا تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ، أَقِيمُوا هَذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ، وَ خَلَاكُمْ ذَمٌّ. أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ؛ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي، وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ هُوَ لَكُمْ حَسَنَةٌ؛ فَاعْفُوا، أَلا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ. وَ اللَّهِ مَا فَجَأَنِي مِنَ الْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ وَ لَا طَالِعٌ أَنْكَرْتُهُ، وَ مَا كُنْتُ إِلَّا كَقَارِبٍ وَرَدَ وَ طَالِبٍ وَجَدَ، وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ. ♈️ وصيّت من به شما اين است که چيزى را همتاى خدا قرار ندهيد، و سنّت محمد را ضايع نکنيد و اين دو ستون را برپا داريد و اين دو چراغ را روشن نگه داريد و ديگر مذمتی بر شما نيست. من ديروز يار و همنشين شما بودم و امروز [که در بستر شهادت افتاده ام] عبرتى براى شما هستم و فردا از شما جدا خواهم شد. اگر زنده بمانم، ولىّ دم خويشم [و مى توانم قصاص يا عفو کنم] و اگر از دنيا چشم بپوشم فنا [در دنيا] ميعاد و قرارگاه من است و اگر عفو کنم، عفو براى من موجب قرب به خداست و براى شما حسنه و نيکى در نزد خداست؛ بنابراين عفو کنيد «آيا دوست نداريد خدا شما را بيامرزد». به خدا سوگند چيزى از نشانه هاى مرگ به طور ناگهانى به من روى نياورده که من از آن بدم بیاید و نه طلوع کننده ای که من آن را زشت بشمارم. من نسبت به مرگ همچون کسى هستم که شب هنگام در جستجوى آب باشد و ناگهان در ميان تاريکى به آب برسد و يا همچون کسى که گمشده خود را ناگهان پيدا کند که «آنچه نزد خدا است براى نيکان بهتر است». 💯 شرح آیت الله مکارم شیرازی:👇 💢 قصاص يا عفو؟👇 ♈️ حکم قصاص در اسلام براى حفظ جامعه انسانى از شر اشرار تشريع شده است و همان گونه که قرآن کريم مى فرمايد: {وَ لَکُمْ فِي الْقِصاصِ حَياةٌ يا أُولِى الاَْلْبابِ: و برای شما در قصاص زندگی است ای خردمندان } و آنها که در زمان ما با حکم قصاص مخالفت مى کنند، در واقع ترحم بر پلنگ تيزدندان دارند و به بى گناهان جامعه که گرفتار اين گرگ صفتان مى شوند، اهمّيّتى نمى دهند. همواره افراد شَرورى پيدا مى شوند که اگر احساس امنيت از قصاص کنند، کسى نمى تواند جلودار آنها باشد. يکى از عوامل افزايش قتل نفس در بعضى از جوامع همان الغاى حکم حکيمانه قصاص است. ولى اسلام براى اينکه جلو خشونت ها را تا حد ممکن بگيرد و کسانى را که بر اثر هيجان هاى آنى يا فريب خوردن، دست به قتل نفس زده اند از نظر دور ندارد، در کنار حکم #قصاص، حکم #عفو را قرار داده است و اولياى خدا همواره اين گزينه را انتخاب مى کردند و به همين دليل امام(عليه السلام) در وصيّت خود به فرزندان و ياران نزديک خود را توصيه به عفو قاتل مى کند آن هم قاتلى همچون ابن ملجم. ❇️ در اينجا اين سؤال پيش مى آيد که با اين توصيه امام(عليه السلام) چرا فرزندان گرامى آن حضرت قصاص را ترجيح دادند؟ 👈 پاسخ اين سؤال با توجّه به يک نکته روشن مى شود و آن اينکه احساسات مردم در برابر اين جنايت به قدرى شديد بود که عفو ابن ملجم سبب ناآرامى جامعه آن روز مى شد و عاشقان امام(عليه السلام) قدرت تحمل چنين عفوى را نداشتند. به علاوه اگر ابن ملجم را زندانى مى کردند، جمعيّت به زندان هجوم مى بردند و اگر آزادش مى گذاشتند او را قطعه قطعه مى کردند، پس بهتر اين بود که با قصاص آرامش به جامعه باز گردد. 💢 آیت الله مکارم شیرازی در ذیل نامه ۴٧ نهج البلاغه https://t.me/tabyeen98/2347 به نامه ٢٣ اشاره می کنند و می نویسند:👇 ♈️ از این عبارت استشمام مى شود که امام(علیه السلام) حتى مایل بود قاتلش عفو شود ولى به یقین شرایط آن محیط هرگز آماده پذیرش این عفو نبود و لذا امام(علیه السلام) در اینجا به حدّاقل امر قصاص توصیه مى فرماید. قابل توجّه اینکه در تاریخ طبرى و همچنین در کامل ابن اثیر آمده است که قاتل على(علیه السلام)، عبدالرحمان بن ملجم پیش از آنکه مولا به شهادت برسد گفت: من چهل روز شمشیر خود را تیز کردم و از خدا خواستم که بدترین خلقش با آن به قتل برسد. امام(علیه السلام) فرمود: [درست گفتى] تو را که بدترین خلق خدا هستى با شمشیر خودت قصاص خواهند کرد»{منبع: سایت ایشان https://makarem.ir/main.aspx?reader=1&pid=61860&lid=0&mid=17416}. 🌸🌸🌸 @tabyeen98