✍️ فلسفه بعثت؛ تزکیه و تعلیم(1) 🍃 لقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ (آل عمران: 164)🍃 🌹 #خدا بر مؤمنین منت گذاشت و لطف کرد و نعمت بزرگى بخشيد هنگامى كه در ميان آنها پيامبرى از جنس خودشان برانگيخت كه آيات او را بر آنها تلاوت می کند و كتاب و حكمت به آنها یاد میدهد و آنها قطعا پيش از آن در گمراهى آشكار بودند. 🍃 ... هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ / وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ / ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (جمعه: 4_2)🍃 🌹 ... #او كسى است كه در ميان مردم بی سواد رسولى از خودشان برانگيخت، آياتش را بر آنها تلاوت می کند، و آنها را تزکیه می كند، و به ایشان كتاب و حكمت یاد میدهد، و آنها قطعا پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند/ و رسول بر گروه ديگرى كه هنوز به آنها ملحق نشده‏ اند، و او عزيز و حكيم است/ اين فضل خدا است كه به هر كس بخواهد [و شايسته بداند] مى ‏بخشد و خداوند صاحب فضل عظيم است. 💠 پی نوشت: 1️⃣ در آیات فوق، از اهداف بعثت نبی اکرم(ص) یعنی #تزکیه نفوس و #آموزش کتاب و حکمت سخن گفته شده است و منظور از #ضلال_مبین اشاره به فرهنگ عصر جاهلیت است که باید آن را در کتب تاریخ مطالعه کرد. 2️⃣ #أمی یعنی کسی که نه می تواند بخواند و نه بنویسد درست مثل روزی که از مادر متولد شده است و این از باب غلبه این خصوصیت در آن دوران بوده است. گفته شده أُمّی یعنی اهل أُمُّ القُرَی یعنی مکه. یک قول دیگر این است که أُمّی نامیدن مردم آن زمان به جهت نداشتن کتاب و رهبر آسمانی بوده است. 3️⃣ #منت یعنی #لطف_کردن، #خوبی_کردن، #إنعام(نعمت دادن) و إعطاء؛ نعمت با ارزش و بزرگ. صدقاتتان را با مَنّ و اذیت باطل نکنید(قرآن)؛ یعنی با گفتن اینکه: من به شما نعمت دادم، من به شما چیزی دادم. 4️⃣ واژه شناسی منت: 👈 الميم و النون أصلان. أحدهما يدلُّ على قطع و انقطاع، و الآخر على اصطناع خير(معجم مقائيس اللغة، ابن فارس ج‌5، ص: 267) // و المِنَّةُ: النّعمة الثّقيلة(مفردات ألفاظ القرآن، راغب، ص777) // منَّ عليه: أي أنعم(شمس العلوم و دواء كلام العرب من الكلوم، حمیری، ج-9، ص: 6197). @tabyeen98