⭕️ ما و ته مانده #جمهوریت! 🔹سکوتی که پیرامون #استانی_شدن_انتخابات حاکم شده چقدر وهم انگیز است. این طرح چند سال پیش مطرح شد اما با فشار جنبش دانشجویی وقت از دستور خارج شد، حالا اما این جریان سیاست زده و فربه، اصلا متوجه این فاجعه نیست. 🔸آخرین نفس‌های #جمهوریت با این طرح گرفته خواهد شد و مجلس لانه #سرمایه_دارها و کارتل‌های اقتصادی آنان خواهد شد و نمایندگان هم نوچه و جیره خوار آنها خواهند گشت. 🔹در این سال‌ها که اصولگرایان چون چوپان دروغگو به هر بهانه‌ای مردم را از #فتنه_های_آینده می‌ترسانند، تا دهان منتقدین مستقل را ببندند، در مقابلِ این طرح که #ابافتنه انقلاب خواهد بود، سرشان را زیر برف کرده‌اند و اصلاح طلبانی که با عوامفریبی همواره خود را حارث آزادی و جامعه مدنی قلمداد کرده اند، در مقابل این طرح که ما را به سمت استبداد سوق می‌دهد، سکوت اختیار کرده‌اند. 🔸در این طرح، شهرستان‌ها حوزه فرعی و مراکز استان حوزه اصلی خواهند بود و نامزدهای شهرهای کوچک با کسب ده درصد آرا، می‌توانند در رقابت داستانی حضور یابند، و در این مرحله به علت بالابودن هزینه‌های تبلیغاتی در سطح استان، جریان و یا افراد مستقل یا گمنام، از شهرهای کوچک، امکان رقابت نخواهند داشت. و اینجاست که پای سرمایه‌داران، احزاب، لیست‌های سفارشی و ... به ماجرا باز می‌شود و ته مانده جمهوریت به نفع صاحبان ثروت مصادره می‌گردد. 🔹نمایندگانی که با حمایت باشگاه‌های قدرت به مجلس راه یافته‌اند، چگونه می‌توانند حامی محرومین و مستضعفین باشند؟ این طرح در صورت عملی شدن، #مردم را از فرایند قدرت سیاسی حذف خواهد کرد و قدرت قانون گذاری را در خدمت منافع اصحاب قدرت خواهد آورد. #سلمان_کدیور @hadisyasi

⭕️شیراز در چنگال یقه سفیدها #سلمان_کدیور 🔹فاجعه مدیریت #سیل در شیراز که بازتاب وسیعی در رسانه‌ها داشت، افکار عمومی را به شدت متاثر کرده است. سیلی که فقط در عرض ده دقیقه باران آمدن در دروازه قرآن شیراز یک رود سرکش را تشکیل داد و ده‌ها خودرو و انسان را در خود غرق کرد. 🔸آنچه سبب جاری شدن این فاجعه شد، پر کردن مسیل قدیمی شهر در جنب دروازه قرآن بود که یکی دو دهه قبل تبدیل به خیابان و بلوار شده است. 🔹اما آیا این تنها خیانتی است که مدیران یقه سفید در حق شیراز روا داشته‌اند؟ باید بگوییم خیر. این شهر یکی دو دهه است به مرکز تخریب زیست محیطی جنوب کشور تبدیل شده است. 🔸نخستین فاجعه زیست محیطی در حق این شهر، تخریب مراتع و نابودی پوشش گیاهی آن، به بهانه احداث #باغشهری_ها بود. این باغات که کوه‌ها و مراتع سرسبز اطراف شیراز و سپیدان و منطقه دارنگون را تشکیل می‌دهند، با تصرف غیرقانونی، حفر چاه‌های عمیق، سبب آهکی شدن منابع آبی شیراز و خشکی بیش از پیش آن را طی سال‌های اخیر فراهم کرده و لطمات جبران ناپذیری را به اکوسیستم آن وارد نموده است. این مراتع توسط سودجویان صاحب نفوذ، سال‌ها پیش قطعه بندی شد و به ثروتمندان فرخته شد تا جای آن طبیعت زیبا را ویلاهای سیمانی پر کند. 🔹اما از این فاجعه بارتر پروژه احداث #سد_تنگ_سرخ شیراز است که از اوایل دهه نود، علارغم هشدارهای فعالین اجتماعی و بدون مجوز سازمان محیط زیست، در حال ساخته شدن است. سدی که بر روی مهمترین رودخانه شیراز (رودخانه خشک) در حال احداث است و فقط دوکیلومتر با شهر فاصله دارد. 🔸احداث این سد، بر روی این رودخانه که مهمترین منبع تامین آب دریاچه نمک شیراز( مهارلو) است، سبب خشک شدن دریاچه و تشکیل کانون‌های گرد و غبارهای خطرناک نمکی می‌گردد و از آن بدتر آنکه این سد روی دو گسل زلزله قرار دارد و از سوی دیگر جنس سنگ‌های منطقه آهکی بوده و برای ذخیره آب مناسب نیست. 🔹طبق هشدار کارشناسان و دلسوزان، حتی مخالفت‌های سازمان محیط زیست، در صورتی که این سد بنا بر علل طبیعی یا غیرطبیعی تخریب شود، تنها در عرض چند ساعت شهرک پرجمعیت شمال غرب شیراز زیر لایه‌های گل و لای مدفون خواهد شد و شهر شیراز نیز کامل به زیر آب خواهد رفت و یک فاجعه انسانی در تاریخ رخ خواهد داد. 🔸حجم این مخالفت‌ها به حدی بوده که برخی تشکل‌های دانشجویی علیه مقامات موثر در ساخت سد به دادستانی اعلام جرم نمودند. اقدامی که توسط قوه قضائیه تاکنون علی رغم تخلفات بسیار، مورد بررسی و برخورد قرار نگرفته است. (http://ytre.ir/fZh) 🔹اما چرا با این همه مخاطره، یک سد چسبیده به شهر، آن هم در ارتفاع مشرف به منطقه ساخته می‌شود؟ چه اصراری بر این است؟ 🔸متاسفانه در پروژه سد تنگ سرخ سازمان ها و نهادها و اشخاص بسیاری #ذی_نفع هستند که بیشتر به مافیا شباهت دارند. هدف پروژه ایجاد یک دریاچه، و ساخت یک منطقه توریستی است که قاعدتا چندین هتل، امکانات تفریحی، انبوهی از ساخت و ساز و انتقال سرمایه را برای ذی نفعان به ارمغان خواهد آورد. 🔹شهر شیراز، چند دهه است که در چنگال طعمکاران یقه سفید ظاهر الصلاح گرفتار شده تا به بهانه توسعه صنعت توریسم، آن را به نابودی بکشانند و ثروت‌های نجومی به جیب بزنند. 🇮🇷 @hadisyasi

⭕️ توهین به مقامات و تشویش اذهان، اتهام یا ابزار؟ #سلمان_کدیور 🔹طی سال‌های متمادی افراد زیادی از فعالین سیاسی و عدالتخواه بوده و هستند که به اتهام توهین به مقامات سیاسی یا #تشویش_اذهان_عمومی، مورد تعقیب و برخورد قضایی واقع شده‌اند. و همیشه برای من سوال بوده است که ریشه فلسفی این اتهام که همواره ها مورد سو استفاده اصحاب قدرت برای برخورد و سرکوب آزاده‌های مستقل بوده، از کجا نشات می‌گیرد. 🔸برای من سوال است که اسلام، که حاکمان را موظف کرده در سطح عوام زندگی کنند و بر آنها حرام کرده که از حقی بیشتر از حقوق عمومی برخوردار شوند، چگونه در حکومت اسلامی، والیان حکومت، میان توهین به خودشان و توهین به یک فرد عامی تفاوت قائل شده و مجازات جداگانه‌ای به نفع خودشان وضع نموده‌اند. 🔹و از این سخت‌تر آنکه هر گاه فرضا مورد توهین قرار بگیرند، نه خود شخص آنها (که انگار شانشان اجل از اینها است) بلکه در غالب اوقات دستگاه قضایی به عنوان #مدعی_العموم برای شخص خاطی پرونده تشکیل داده و او را مجازات می‌کند. 🔸 آیا در این حالت دیگر می‌شود به نهاد قضایی مدعی العموم یعنی کسی که مدافع حقوق عموم است، اتلاق کرد وقتی همواره در پی دفاع از خواص و #بالانشینان بوده است؟ 🔹به راستی کسی که از ناسزای مردمان بیم دارد و خوش ندارد که کسی بر او فریاد بکشد، چرا باید در حکومت اسلامی پست و مقام بگیرد؟ در حالی که قرآن حق داده است به مردم که اگر مورد ستم واقع شوند، صدایشان را به ناسزا به ظالم، چه عامی باشد چه مسئول حکومت، باز کنند. لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا» خداوند دوست ندارد کسی زبان به ناسزا بگشاید، مگر آنکه مورد ستم واقع شده باشد. 🔸مگر ما در سیره امیرالمؤمنین نداریم که در زمان حکومتشان مخالفین داخلی ایشان، در مسجد و بازار حتی حضرت را به قتل تهدید می‌کردند و حتی زبان به ناسزا باز می‌کردند، اما هرگز مورد بازخواست قرار حکومتی قرار نگرفتند چرا که امام آن را جرمی عمومی و نه سیاسی می‌پنداشت. 🔹مگر در سیره حضرت نبود که چون از کسی شکایت داشت، خودشان شخصا به قاضی شکایت می‌بردند، شخصا در دادگاه شرکت می‌کردند و شخصا از حق خودشان دفاع می‌کرند، نه اینکه دستگاه قضایی را برای احقاق حق شخصی خودشان مکلف نمایند. 🔸آنچه در فقه اسلامی تحت عنوان توهین، برای آن مجازات تعیین شده، توهین به مقدسات (ائمه، پیامبران الهی، کتب آسمانی) است، نه افراد غیر معصوم که از هیچ خطا و اشتباه و حتی ستم کردنی، مصون نیستند. 🔹جرم دیگری که مبنای درستی از لحاظ فقهی نداشته و همواره دست مایه اهالی قدرت قرار گرفته، اتهام تشویش اذهان عمومی است. متاسفانه این اصل امروز در تقابل با اصل امر به معروف و نهی از منکر حاکمان قرار گرفته است. 🔸مگر می‌شود که ما بخواهیم از منکری فراگیر ممانعت به عمل آوریم، مگر آنکه اذهان را نسبت به آن مشوش کنیم؟ نهی از منکر، در حقیقت، مفهومی جز مشوش ساختن اذهان عمومی ندارند. اصولا بزرگترین مشوش اذهان عمومی در کل تاریخ پیامبران و ائمه الهی بوده‌اند و آخرین آنها حضرت روح الله بوده که با تشویش اذهان علیه یک تباهی تاریخی، انقلاب اسلامی را رقم زد. 🔹نمی‌شود که وقتی حکومت در دست ما نیست، به دعوت مردم به اعتراض علیه حاکمیت، لقب "قیام لله" بدهیم، اما اگر همان مردم، ما که حالا حکومت را به دست گرفته‌ایم، را نصیحت کرده و از انحراف بیم دهند، مشوش اذهان عمومی قلمداد کنیم و با دادگاه پاسخشان را بدهیم. 🔸ما سال‌هاست که عادت کرده‌ایم مسئولینی که با سو عملکردشان اذهان عمومی را نسبت به اسلام و انقلاب، مشوش کرده اند، بدون هیچ پیگرد قضایی مشاهده کنیم و در عوض آزادگانی که به چنین مسئولینی تاخته و ماخذه شان کرده‌اند، را به اتهام تشویش اذهان عمومی (که در حقیقت تشویش اذهان خصوصی کرده‌اند را) در محکمه‌ها مشاهده نماییم. 🔹افراد بسیاری که به اتهام تشویش اذهان عمومی، محکوم شده‌اند، در حقیقت خواب و خوراک و اذهان خصوصی تعدادی از مسئولان را مکدر کرده‌اند وگرنه اذهان عمومی برای بسیاری از مسئولان ما، بی‌ارزش‌ترین مسئله بوده است. @hadisyasi