#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🔹 امام سجاد علیه‌السلام و کادرسازی در کلمات امام سجاد (علیه‌السلام) توجه به کادرسازى است... ایشان سى‌وپنج سال زحمت کشید و کار را به این‌جا رساند که وقتى در سال ۹۵ هجرى آن حضرت وفات کردند، امام باقر در میان جمع کثیرى از شیعیان و محبان اهل‌بیت قرار گرفت، و این از برکات امامت و جهاد و تلاش آن بزرگوار بود. حضرت یک مجموعه‌ى مؤمن صالحى که بتوانند قاعده‌اى بشوند براى کارهاى آینده به وجود ‌آورد. این، زندگى امام سجاد (علیه‌السلام) است. ۱۳۶۷/۰۶/۰۴ _ ۱۳۶۵/۰۴/۲۸ #کادر_سازی #تدبیر_امام #عکس‌نوشته @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_کاظم(علیه‌السلام) ▫️یک نکات بسیار ریز و روشن نشده‌ای در زندگی موسی‌بن‌جعفر است. موسی‌بن‌جعفر یقیناً یک دورانی را در خفا زندگی می‌کرده است. اصلاً زندگی زیرزمینی که معلوم نبوده کجاست، که در آن زمان خلیفه‌ی وقت افراد را می‌خواست، از آن‌ها تحقیق می‌کرد که موسی‌بن‌جعفر را شما ندیدید؟ نمی‌دانید کجاست؟ و آن‌ها اظهار می‌کردند که نه؛ حتی یکی از افراد را آن‌طور که در روایت هست، موسی‌بن جعفر به او گفتند که تو را خواهند خواست. و راجع به من از تو سوال خواهند کرد که تو کجا دیدی موسی‌بن‌جعفر را، بکلی منکر بشو، بگو من ندیدم؛ همین‌جور هم شد. آن شخص زندانش کردند، بردند برای اینکه از او بپرسند موسی‌بن‌جعفر کجاست. شما ببینید زندگی یک انسان این‌جوری، زندگی کیست؟ یک آدمی که فقط مسئله می‌گوید، معارف اسلامی بیان می‌کند، هیچ کاری به کار حکومت ندارد، مبارزه‌ی سیاسی نمی‌کند، که زیر چنین فشارهائی قرار نمی‌گیرد. حتی در یک روایتی من دیدم که موسی‌بن جعفر (علیه‌السّلام) در حال فرار و در حال اختفا در دهات شام می‌گشته: «وقع موسی‌بن‌جعفر فی بعض قری الشّام هاربا متنکرا فوقع فی غار»که توی حدیث هست، روایت هست، که موسی‌بن‌جعفر مدتی اصلاً در مدینه نبوده است؛ در روستاهای شام تحت تعقیب دستگاه‌های حاکم وقت و مورد تجسس جاسوس‌ها، از این ده به آن ده، از آن ده به آن ده، با لباس مبدل و ناشناس که حضرت به یک غاری می‌رسند و در آن غار وارد می‌شوند و یک فرد نصرانی در آن‌جاست، حضرت با او بحث می‌کنند و در همان وقت هم از وظیفه و تکلیف الهی خودشان که تبیین حقیقت هست، غافل نیستند؛ با آن نصرانی صحبت می‌کنند و نصرانی را مسلمان می‌کند. زندگی پرماجرای موسی‌بن‌جعفر یک چنین زندگی است که شما ببینید این زندگی چقدر زندگی پرشور و پرهیجانی است. ۱۳۶۴/۰۱/۲۳ #تدبیر_امام #جهاد_تبیین #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_هادی(علیه‌السلام) ▫️حضرت هادی علیه‌السّلام به یکی از اهالی ری که از زیارت امام حسین علیه‌الصّلاةوالسّلام می‌آمد، فرمود: «اگر می‌رفتی عبدالعظیم را زیارت می‌کردی، ثوابی را که از زیارت امام حسین نصیبت شده است به تو می‌دادند.» ما در جوار جناب عبدالعظیم زندگی می‌کنیم، شوق کربلا هم داریم؛ امّا کمتر توفیق پیدا می‌کنیم به زیارت این بزرگوار برویم. این یک روایت، که مقام معنوی حضرت عبدالعظیم را نشان می‌دهد. آن روز، امام هادی علیه‌السّلام می‌خواستند این مشعل در این نقطه از ایران بدرخشد. بی‌خود تعریف نمی‌کردند. می‌خواستند دل‌های آحاد ملّتِ مسلمان را در این نقطه‌ی عالم به وسیله‌ی نور این مشعل که از انوار اهل بیت علیهم‌السّلام است و آن روز از دنیا هم رفته بود و دیگر خطری او را تهدید نمی‌کرد، روشن کنند. بیانات در دیدار اعضای برگزارکننده‌ی کنگره‌ی حضرت عبدالعظیم الحسنی ۱۳۸۲/۰۳/۰۵ #حضرت_عبدالعظیم #تدبیر_امام #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۱) امام حسین(علیه‌السلام) یک معترض نسبت به حاکم جائر بود ولی امام حسن(علیه‌السلام) در برابر یک رعیت خودش قرار داشت. یک حرف این است طبق بیان شهید مطهرى، امام حسین که به شهادت رسید، یک معترض، یک آمرِ به معروف و ناهىِ از منکرى بود که در مقابل یک حاکم جائرى قیام کرد؛ چون او داشت ظلم می‌کرد، داشت فسق می‌کرد، از وجود او شَر، می‌تراوید و امام حسین به‌عنوان یک معترض، یک مؤمن، تکلیف شرعى خودش را احساس کرد که باید به او اعتراض کند. این اعتراض واجب بود و نقطه‌ى اوج زیبائى و شکوه این کار هم این بود که این اعتراض را ادامه بدهد تا مظلومانه کشته بشود. شهید فى‌سبیل‌الله با کشته شدن خودش حقانیت حرف خودش را ثابت کرد همچنانى که کرد. امام حسن اصلاً این‌جور وضعى نداشت، امام حسن (علیه‌الصلوةوالسّلام) خلیفه‌اى بود که یک نفرى در مقابل او از رعیت خود او، علیه او عَلَم طغیان برافراشته بود. اگر امام حسن در این رویاروئى با رعیت خودش که علیه او طغیان کرده، مقاومت می‌کرد تا جان خودش را از دست می‌داد، هرگز آن معترض شجاعى نبود که در مقابل منکر ایستاده و کشته شده؛ بلکه حاکمى بود که به‌وسیله‌ى عوامل خودش به قتل رسیده بود. اصلاً ببینید ماهیت قضیّه به کلى متفاوت است. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_کاظم(علیه‌السلام) ◀️ آن‌وقتی که هارون الرشید در ورود به حرم پیغمبر در مدینه می‌خواست در مقابل مسلمان‌هائی که دارند زیارت خلیفه را تماشا می‌کنند، یک تظاهری بکند و خویشاوندی خودش را به پیغمبر نشان بدهد، می‌رود نزدیک، وقتی می‌خواهد سلام بدهد به قبر پیغمبر، می‌گوید: «السّلام علیک یابن عمّ»؛ نمی‌گوید: «یا رسول الله»، ای پسر عمو سلام بر تو. یعنی من پسر عموی پیغمبر هستم. موسی بن جعفر بلافاصله می‌آیند در مقابل ضریح می‌ایستند، می‌گویند: «السّلام علیک یا ابّ»؛ سلام بر تو ای پدر. یعنی اگر پسر عموی تو است، پدر من است. درست آن شیوه‌ی تزویر او را در همان مجلس از بین می‌برد. مردمی که دوروبر هارون الرشید بودند، آنها هم احساس می‌کردند که بزرگترین خطر برای دستگاه خلافت، وجود موسی بن جعفر است. ۱۳۶۴/۰۱/۲۳ #مبارزه_با_تزویر #تدبیر_امام #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۲) امام حسن (علیه‌السلام) بالاخره باید صلح می‌کرد حتی پس از ۱۰ سال جنگیدن با معاویه! مطلب دوم این است که امام حسن مجتبى وقتى که نگاه کرد به وضع لشکر خودش و وضع کوفه و شرائط اجتماعى و سیاسى، فهمید که اگر حالا جنگ را تمام کرد، تمام کرد؛ به همان ترتیبى که حکومت را تسلیم کند به معاویه. اگر حالا جنگ را تمام نکند، یک سال دیگر، دو سال دیگر، پنج سال دیگر، ۱۰ سال دیگر هم این جنگ ادامه پیدا بکند، نتیجه باز همین است؛ یعنى با شیوه‌هایى که امام حسن داشت: شیوه‌هاى الهى و علوى؛ و شیوه‌هایى که معاویه داشت: شیوه‌ى خریدن دل‌ها و وجدان‌های مردم با پول، با این شیوه و با ضعف ایمانى که در مردم بود و با خستگى که مردم کوفه داشتند، اگر ۱۰ سال دیگر هم امام حسن می‌جنگید، آخرش همین بود؛ یعنى باز مجبور بود تسلیم بشود به معاویه منتها ۱۰ سال دیرتر. خب در این ۱۰ سال بر سر امت اسلامى چه مى‌آمد؟ هزاران نفر کشته مى‌شدند، هزاران نفر از بین می‌رفتند، نارضائی‌ها علیه امام حسن بیشتر می‌شد. خب این وجهى نداشت که امام حسن مجتبى در حالى که یقین دارد، می‌داند، می‌بیند که شرائط به هیچ وجه نویدى نمی‌فهمند نسبت به آینده، پافشارى کند اصرار کند عده‌ى بیشترى کشته بشوند. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۳) امام حسین (علیه‌السلام) با یزید بیعت نکرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام) مسأله بیعت مطرح نبود یک تفاوت دیگر این است که امام حسین (علیه‌السّلام) از طرف یزید زیر فشار قرار گرفت براى بیعت، به فرماندار مدینه نوشت که باید بر حسین‌بن‌على سخت بگیرى تا بیعت کند. بیعت یعنى چه؟ بیعت یعنى امضاى خلافت آن شقىِّ خبیثى که رأس کار است. امام حسین گفت:«لا والله لااعطیکم بیدى اعطاء الذلیل» من دست خودم را ذلیلانه در دست شما نمى‌گذارم؛ یعنى بیعت نمى‌کنم. «مثلى لایبایع یزید» مثل من با یزید بیعت نمى‌کند. خب چون فشار بود براى بیعت، که تا آن ساعت آخر هم ابن‌سعد و اینها که آمدند مى‌گفتند یا بیعت یا قتال. تا آخر هم منصرف نبودند. اما امام حسن چى؟ امام حسن به هیچ وجه برایش مسأله‌ى بیعت با معاویه مطرح نبود، در قرارداد آتش‌بس یا صلحى که بین امام حسن و معاویه نوشته شد، یکى از شرائط این بود که امام حسن به معاویه، امیرالمؤمنین نگوید، با او بیعت نکند، معاویه حق تعیین جانشین نداشته باشد، در بعضى از روایات معاویه بعد از خودش امام حسن را به خلافت بگذارد، بعد امام حسین را بگذارد، این چقدر متفاوت است با او. خب بله اگر امام حسن هم زیر فشار قرار مى‌گرفت، که باید بیعت کنى وضع فرق مى‌کرد، این هم فرق سوم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️از سال ۱۱۴ امامت امام صادق شروع می‌شود تا سال ۱۴۸ که مهم‌ترین دوران در این مرحله‌ی اوّل، ‌دوران امامت امام صادق است... در این روایات بنده یادداشت کرده‌ام: عمروبن‌ابی‌المقدام [می‌گوید] «رَاَیتُ اَباعَبدِاللهِ ‌‌(علیه‌السّلام) یَومَ عَرَفَةَ بِالمَوقِفِ وَ هُوَ یُنادِی بِاَعلیٰ صَوتِه‌»، حضرت در عرفات، در روز عرفه در اجتماع مردم و وسط ‌مردم ایستاده بودند و با فریاد یک جمله‌ای را می‌گفتند؛ به یک طرف رو می‌کردند و این جمله را می‌گفتند، بعد به یک طرف ‌دیگر رو می‌کردند و می‌گفتند، بعد به آن طرف دیگر رو می‌کردند؛ به چهار طرف رو می‌کردند و این مطلب را با فریاد می‌گفتند؛ ‌حالا آن چیست؟ اَیُّهَا النّاسُ! اِنَّ رَسُولَ اللهِ کانَ هُوَ الاِمام؛ می‌بینید توجّه به معنای امامت را و بیدار کردن مردم نسبت به ‌حقیقت امامت را که امامت چیست و آیا اینهایی که سرِ کارند شایسته‌ی امامتند یا نه؛ ثُمَّ کانَ عَلِیُّ بنُ اَبی طالِبٍ ثُمَّ ‌الحَسَنُ ثُمَّ الحُسَینُ ثُمَّ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بنُ عَلیٍّ ثُمَّ هه فَیُنادی ثَلاثَ مَرّاتٍ لِمَن بَینَ یَدَیهِ وَ عَن یَمینِهِ وَ عَن ‌یَسارِهِ وَ مِن خَلفِهِ اثنیٰ عَشَرَ صَوتاً؛ هر طرفی سه بار فریاد می‌کرد و اینها را می‌گفت و دوازده مرتبه این جمله را حضرت در ‌عرفات تکرار کرد؛ بعد می‌گوید پرسیدم که آن «هِه» یا «هاهِ» یعنی چه؟ گفتند در لغتِ مثلاً بنی‌تمیم یا بنی فلان، کنایه ‌است از «من»؛ یعنی بعد از محمّدبن‌علی، من امامم. ‌۱۳۶۵/۰۴/۲۸ #امامت #تدبیر_امام #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_هادی(علیه‌السلام) ♦️ امام هادی علیه‌السلام و جنگ روانی علیه خلیفه قدرتمند امام هادی علیه‌السلام با دیدِ یک انسان مبارز به دربارِ متوکّل رفت و مجلسِ شراب او را به مجلس معنویت تبدیل کرد. یعنی او را مغلوب کرد؛ به طوری که در آخرِ حرف‌هایش، متوکّل برای حضرت عطر آورد و او را با احترام بدرقه کرد. در مبارزه‌ای که شروع کننده‌ی آن، خلیفه‌ای تندخو و قدرتمند بود، امام هادی دست به یک جنگ روانی زد؛ مبارزه‌ای که در آن نیزه و شمشیر کاربُرد ندارد. ۱۳۸۰/۰۶/۳۰ #جنگ_روانی #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۴) امام حسین (علیه‌السلام) با حاکم ظالم و ضدّ اسلام مقابله کرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام)، ادعای معاویه عمل براساس اسلام بود. تفاوت چهارم این است که در زمان امام حسین این روایت پیغمبر که فرمود «من راى سلطاناً جائراً مستحلاً لحرم الله ناکثاً لعهدالله یعمل فى عبادالله بالجور و الطغیان و لم یغیر علیه بفعل و لاقول کان حقاً على الله ان یدخله مدخله» یعنى کسى که ببیند یک حاکمى دارد ظلم مى‌کند، جور مى‌کند، به حقوق مردم تجاوز مى‌کند، حرام خدا را حلال مى‌کند، احکام الهى را دگرگون مى‌کند و چه و چه، بر این واجب است که با این حاکم مقابله کند، این در زمان امام حسین بطور کامل وجود داشت. یزیدی بر سرکار بود که مصداق کامل همه‌ى اینها بود؛ مجسمه‌ى فساد و شرارت و فسق و ظلم و ناحق را حق کردن و مقابله و مبارزه‌ى با اسلام. خب دیگر منتظر چى باشد امام حسین، باید با او مقابله مى‌کرد، باید علیه او تغیُّر مى‌کرد و کرد، در زمان امام حسن اینجورى نبود. امام حسن البته مى‌دانست یا به علم امامت یا به حدس صائب هوشمندانه‌ى یک انسان بزرگ، که معاویه یک روزى این کارها را خواهد کرد. اما در آن زمان قضیه این نبود، قضیه این بود که معاویه ادعا مى‌کرد که دارد خونخواهى عثمان را مى‌کند و ادعا مى‌کرد که مى‌خواهد بر طبق احکام الهى عمل بکند و امام حسن هم در همان صلحنامه نوشته که باید تو براساس حکم خدا و سنت پیغمبر عمل بکنى او هم قبول کرده که بر طبق همانها عمل خواهد کرد. ظاهر قضیه این است، این خیلى تفاوت دارد با آنچه که در زمان امام حسین بود. بنابراین حدیث پیغمبر در این‌جا مصداق پیدا نمى‌کند این هم فرق چهارم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۵) مردم و تاریخ، امام حسین (علیه‌السلام) را تمجید کردند ولی اگر امام حسن (علیه‌السلام) کشته می‌شد، سؤالات زیادی باقی می‌ماند فرق پنجم زمینه‌هاى متفاوت قضاوت، براى مردم آن زمان و مردم تاریخ. این یک واقعیت است ایشان مى‌گویند که امام حسین که قیام کرد و به شهادت رسید در زمان خودش هم همه او را تمجید کردند. بعد از خودش هم در طول هزاروسیصدواندى سال همه امام حسین را تمجید کردند چه کسانى که او را به امامت قبول داشتند و حتى کسانى که اورا به امامت قبول نداشتند، چون زمینه، زمینه‌اى بود که هیچ بحثى نبود که باید همین‌جور عمل بکند. اما امام حسن اگر مى‌جنگید تا کشته مى‌شد سؤال‌هاى زیادى باقى مى‌ماند. یک عده‌اى مى‌گفتند که خب آقا -که حالا ایشان مفصل شرح مى‌دهند در این کتاب- شما مگر نمى‌خواستید که دین در جامعه حاکمیت داشته باشد، خب معاویه که گفت من دین را حاکمیت خواهم داد، داد. معاویه که ادعا مى‌کرد که من حاضرم به کتاب خدا عمل کنم. چرا شما قبول نکردید؟ اگر کسى مى‌گفت که خب معاویه بعد از شهادت امام حسن خودش را لو مى‌داد با رفتار خلافش، همان معترضین باز مى‌گفتند بله خب وقتى امام حسن نباشد او حضرت را از میدان خارج کند، خب بله همین کارها را هم مى‌کند، افسارگسیخته مى‌شد. شما مى‌خواستید خودتان را زنده نگهدارید مى‌ماندید و نمى‌گذاشتید و جاى سؤال باقى بود. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️ اگر فکر و اندیشه به انسان اشکى بدهد و چشم انسان قطره‌ى اشکى بچکاند، این مثل همان آب کبابى است که آتش را تیزتر و تندتر می‌کند؛ این عقده نیست، سلاح است؛ لذاست که گریه جزو کارهاى معمولى شیعیان صدر اوّل است که همه‌ی آنها در راه ستیزه‌گرى بودند، همه‌ی آنها در راه عاشورا قدم برمی‌داشتند. امام جعفر صادق اهل گریه است؛ امام رضا (صلوات‌الله‌‌علیه) اهل گریه است؛ شعرا را وادار می‌کنند و می‌گویند این قصائد بلند را بگویید، بروید گروه‌ها را به یاد گذشته‌ى تشیّع بگریانید که با این گریه، آتششان مشتعل‌تر و برافروخته‌تر بشود. ۱۳۸۷/۰۸/۰۲ #سلاح_گریه #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) امام صادق(علیه‌السّلام) مظهرِ امیدِ ایجادِ حکومتِ علوی بود ▫️اوضاع و احوال مساعد و نیز زمینه‌هایی که کار امام باقر(علیه‌السّلام) فراهم آورده بود، موجب می‌شد که امام صادق(علیه‌السّلام) مظهر همان امید صادقی باشد که شیعه سال‌ها انتظار آن را کشیده است... گویا هموست که باید حکومت علوی و نظام توحیدی را بازسازی کند و رستاخیز دوباره‌ی اسلامی را برپا سازد. #حکومت_علوی #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️ حضرت امام رضا علیه‌السّلام با توکل بر خدا و با تدبیر الهی و نگاه نافذ ولایتی خود، توانستند نقشه‌ی خصمانه و زیرکانه‌ای را که برای ایشان کشیده شده بود، به ضد خود تبدیل و یک حرکت عظیم در جهت گسترش معارف قرآنی و منتسب به اهل بیت علیهم‌السّلام را در افکار دنیای اسلام ایجاد کنند. ۱۳۹۳/۰۶/۱۶ #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) ▫️امام حسن مجتبی علیه‌السّلام می‌دانست که اگر با همان عدّه‌ی معدود اصحاب و یاران خود با معاویه بجنگد و به شهادت برسد، انحطاط اخلاقی زیادی که بر خواص جامعه‌ی اسلامی حاکم بود، نخواهد گذاشت که دنبال خون او را بگیرند! تبلیغات، پول و زرنگیهای معاویه، همه را تصرّف خواهد کرد و بعد از گذشت یکی دو سال، مردم خواهند گفت امام حسن علیه‌السّلام بیهوده در مقابل معاویه قد علم کرد. لذا، با همه‌ی سختی‌ها ساخت و خود را به میدان شهادت نینداخت؛ زیرا می‌دانست خونش هدر خواهد شد. گاهی شهید‌ شدن آسان‌تر از زنده‌ ماندن است! حقّاً که چنین است! این نکته را اهل معنا و حکمت و دقّت، خوب درک می‌کنند. گاهی زنده‌ ماندن و زیستن و تلاش کردن در یک محیط، به مراتب مشکل‌تر از کشته شدن و شهید شدن و به لقای خدا پیوستن است. امام حسن علیه‌السّلام این مشکل را انتخاب کرد. ۱۳۷۵/۰۳/۲۰ #انحطاط_اخلاقی_خواص #تدبیر_امام #سخت‌تر_از_شهادت @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) ▫️ وضع آن زمان[زمان امام حسن مجتبی علیه‌السّلام] چنین بوده است، خواص تسلیم بودند و حاضر نمی‌شدند حرکتی کنند. یزید که بر سرِ کار آمد، جنگیدن با او امکان‌پذیر شد. به تعبیری دیگر: کسی که در جنگ با یزید کشته می‌شد، خونش، به دلیل وضعیّت خرابی که یزید داشت، پامال نمی‌شد. امام حسین علیه‌السّلام به همین دلیل قیام کرد. وضع دوران یزید به گونه‌ای بود که قیام، تنها انتخابِ ممکن به نظر می‌رسید. این، به‌خلاف دوران امام حسن علیه‌السّلام بود که دو انتخابِ شهید شدن و زنده‌ ماندن وجود داشت و زنده‌ ماندن، ثواب و اثر و زحمتش بیش از کشته شدن بود. لذا، انتخاب سخت‌تر را امام حسن علیه‌السّلام کرد. اما در زمان امام حسین علیه‌السّلام، وضع بدان گونه نبود. یک انتخاب بیشتر وجود نداشت. زنده‌ ماندن معنی نداشت؛ قیام نکردن معنی نداشت و لذا بایستی قیام می‌کرد. حال اگر در اثر آن قیام به حکومت می‌رسید، رسیده بود. کشته هم می‌شد، شده بود. بایستی راه را نشان می‌داد و پرچم را بر سرِ راه می‌کوبید تا معلوم باشد وقتی که وضعیت چنان است، حرکت باید چنین باشد. ۱۳۷۵/۰۳/۲۰ #قیام #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️این حرکت امام رضا (علیه‌السّلام) و آمدن آن حضرت و بعد شهادت مظلومانه‌‌ى آن بزرگوار کارى کرد که این فضا افتاد دست ائمّه (علیهم‌ السّلام). آن‌ وقت ائمّه هم بنا کردند استفاده کردن. این نامه‌‌نگاری‌ها و این رفتن‌ها و مانند اینها را که می‌بینید، به ‌شکل عادى که اتّفاق نمی‌افتد؛ همه‌‌ی اینها در زیر یک پوششى از پنهان‌کارى اتّفاق افتاده؛ والّا اگر ظاهر بود که با آن شدّت عملى که خلفا داشتند می‌گرفتند دست و پایش را قطع می‌کردند. مثلاً متوکّل رفتن به کربلا را ممنوع می‌کند؛ [حالا] او اجازه می‌دهد که راحت مسائل مردم را بیاورند خدمت امام، بعد جواب‌ها را ببرند به مردم، بعد وجوهات آنها را -پول‌هایشان را- بگیرند بیاورند خدمت امام، بعد رسید بگیرند ببرند آنجا؟ این مکاتبات علی‌بن‌‌مهزیار و مانند اینها را که شما مشاهده می‌کنید نشان‌‌دهنده‌‌ى آن حرکت عظیم و شبکه‌‌ى عظیم تبلیغاتى و تعلیماتىِ این سه امام بزرگوار است؛ از بعد از امام رضا تا زمان شهادت حضرت عسکرى (علیهم‌ السّلام). ۱۳۸۲/۰۲/۲۰ #تقیه #تشکیلات #شبکه‌‌ى_عظیم_تبلیغاتى_تعلیماتى #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_سجاد(علیه‌السلام) ❇️ کلمات امام سجّاد، بیشترینش زهد است، بیشترینش معارف است، امّا معارف را هم باز در لباس دعا [مطرح کردند]؛ چون همان‌طور که گفتیم، اختناق در آن دوران و نامساعد بودن وقت، اجازه نمی‌داد که امام سجّاد بخواهند با آن مردم بی‌پرده و صریح و روشن حرف بزنند؛ نه‌فقط دستگاه‌ها نمی‌گذاشتند، [بلکه] مردم هم نمی‌خواستند؛ اصلاً آن جامعه، یک جامعه‌ی نالایق و تباه‌شده و ضایع‌شده‌ای بود که باید بازسازی می‌شد. از سال ۶۱ تا ۹۵، ۳۴ سال زندگى امام سجّاد این‌جورى گذشت. البتّه هر‌چه گذشته، وضع بهتر شده؛ لذا در همان حدیثِ «اِرتَدَّ النّاسُ بَعدَ الحُسَینِ» از امام صادق، در دنباله‌اش دارد: ثُمَّ اِنَّ النّاسَ لَحِقُوا وَ کَثُروا، بعد مردم ملحق شدند؛ و ما مى‌بینیم که همین‌جور است و دوران امام باقر که می‌رسد وضع فرق کرده بود؛ این به‌خاطر زحمات ۳۵ ساله‌ى امام سجّاد است. ۱۳۶۵/۰۴/۲۸ #تدبیر_امام #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) 🔹زمانه در دوران امام صادق (علیه‌السّلام) یک فرصت و فسحتی را در اختیار گذاشت و این بزرگوار توانستند کاری بکنند که با پایه‌های معرفت اسلامىِ صحیح در جامعه، آن‌چنان مستحکم بشود که تحریف‌ها دیگر نتواند این پایه‌ها را از بین ببرد. ایشان این کار را کرد، تا این زمینه بماند و در هر دوره‌یی از دوره‌های تاریخ، کسانی که لایق هستند، بتوانند از این زمینه استفاده کنند و نظام اسلامی و مبنای مبتنی بر ارزش‌های اسلامی را به‌وجود بیاورند و این بنای رفیع را بسازند. این، کارِ امام صادق (علیه‌الصّلاةوالسّلام) است. آنچه که ما امروز در عرصه‌ی نظام جمهوری اسلامی با آن مواجه هستیم، شباهتی به این حرکت عظیمِ عمیقِ نیازمند به صبر و حوصله‌ی ائمه (علیهم‌السّلام) دارد؛ به همان اندازه هم تأثیرات عمیقی را دارد. ۱۳۸۴/۰۹/۰۷ #تحریف #جهاد_تببین #تدبیر_امام #جمهوری_اسلامی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️او [مأمون] یک محاسبه‌اى کرده بود که این محاسبه صرفاً سیاسى بود و براى تحکیم پایه‌هاى قدرت و به ضعف کشاندن حرکتِ معرفتِ اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) و کارى که این بزرگوارها می‌کردند، سیاست او این بود. در مقابل این حرکت سیاسى و زیرکانه‌ى مأمون، امام هشتم (سلام اللَّه علیه) یک برنامه‌ى مدبّرانه‌ى الهى را طرّاحى کردند و عمل کردند و پیش بردند که نه فقط خواسته‌هاى دستگاه خلافت برآورده نشد، بلکه درست بعکس، موجب رواج و گسترش فکر معارفىِ قرآنى و منتسب به اهل‌بیت در اقطار دنیاى اسلام شد. یک حرکت عظیم، با توکّل به خداى متعال، با تدبیر الهى، با آن نگاه نافذ وَلَوى، امام هشتم (سلام اللَّه علیه) توانستند این نقشه‌ى خصمانه‌ى دستگاه سیاسىِ قاهر و هتّاک و ظالم را درست بعکس و در جهت منافع حقّ و حقیقت برگردانند. این یک فصل برجسته‌اى از تاریخ ائمّه (علیهم السّلام) است. ۱۳۹۳/۰۶/۱۶ #گسترش_فکر_معارفی_قرآنی #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) ▫️ در صدر اسلام بزرگترین و مهمترین ضربه‌ای که بر اسلام وارد شد، این بود که حکومت اسلامی از امامت به سلطنت تبدیل شد. حکومت امام حسن و حکومت علی‌بن‌ابی‌طالب علیهم‌السّلام به سلطنت شام تبدیل شد! البته امام حسن مجتبی علیه‌آلاف‌التّحیةوالثناء آن روز به خاطر یک مصلحت بزرگتر - که حفظ اصل اسلام بود - مجبور شد این تحمیل را به جان بپذیرد. حکومت را از امام حسن گرفتند. وقتی حکومت از مرکز دینىِ خودش خارج شد و در اختیار دنیاطلبان و دنیاداران گذاشته شد، بدیهی است که بعد هم حادثه کربلا پیش می‌آید. آن وقت حادثه کربلا حادثه‌ای نیست که بشود جلوش را گرفت؛ اجتناب ناپذیر می‌شود. بیست سال بعد از آن که حکومت اسلامی از دست محور اصلی آن - که امامت است - گرفته شد، امام حسینِ فرزند پیامبر در کربلا با آن وضع فجیع به خاک و خون کشیده شد. اساس حمله و نقشه دشمن این است که حکومت را از محور اصلی - محور امامت، محور دین - خارج کند. بعد خاطرش جمع است که همه کار خواهد کرد! ۱۳۷۹/۰۲/۰۱ #نقشه_دشمن #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️مدّاحی ضمن اینکه مدح بهترین خلایق عالم است -موضوعش مدح بهترین خلایق عالم است که اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) باشند لذا شأن و رفعت والایی دارد؛ مدّاحی به‌طور طبیعی این است- امّا شما نگاه کنید ببینید مثلاً شاعری مثل دعبل خزاعی در قصیده‌ی «مدارس آیات» چه دارد می‌گوید؛ قصیده‌ی «مدارس آیات» آن قصیده‌ای [است] که حضرت [رضا (سلام‌الله‌علیه)] تشویق کردند و به او کسوه دادند و صله دادند. این قصیده‌ای است که اصلاً بساط بنی‌عبّاس را، فلسفه‌ی وجودی بنی‌عبّاس را زیر سؤال می‌برد و آنها را محکوم می‌کند؛ یعنی سیاسی محض است؛ فقط این نیست که یک روضه‌خوانی محض و مرثیه‌خوانی محض باشد؛ نه، مرثیه‌خوانی لازم است امّا همان کاری که در کنار مرثیه‌خوانی انجام می‌گرفته، مورد توجّه ائمّه (علیهم‌السّلام) است. قصیده‌ی دعبل، قصیده‌ی کُمیت، قصائد گوناگون که شعرای آن‌وقت می‌گفتند، دیگران هم می‌خواندند و انشاد می‌کردند یعنی مثل شما که با صدا می‌خوانید، چه خود شاعر، چه دیگری، می‌آمدند و آنها را با صدا برای مردم می‌خواندند؛ وسایل تبلیغات جمعی عبارت بود از همین‌ها؛ امروز شما از همین‌ها می‌توانید استفاده کنید؛ از وسایل تبلیغات جمعی بهره‌مند بشوید و مردم را هدایت کنید؛ این به نظر من کار بسیار اساسی‌ای است. ۱۳۹۵/۰۱/۱۱ #مداحی #سیاست_دیانت #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️امام صادق(علیه‌السلام) نیز مانند دیگر امامان شیعه، محور برجسته‌ی دعوتش را موضوع «امامت» تشکیل می‌داده است. برای اثبات این واقعیت تاریخی، قاطع‌ترین مدرک، روایات فراوانی است که ادعای امامت را از زبان امام صادق(علیه‌السلام) به روشنی و با صراحت تمام نقل می‌کند. امام در هنگام اشاعه و تبلیغ این مطلب، خود را در مرحله‌ای از مبارزه می‌دیده است که می‌بایست به طور مستقیم و صریح، حکام زمان را نفی کند و خویشتن را به عنوان صاحب حق واقعی ولایت و امامت به مردم معرفی نماید؛ و قاعدتاً این عمل فقط هنگامی صورت می‌گیرد که همه‌ی مراحل قبلی مبارزه با موفقیت انجام گرفته، آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی در قشر وسیعی پدید آمده، آمادگی‌های بالقوه در همه‌جا احساس شده، زمینه‌های ایدئولوژیک در جمع قابل توجهی ایجاد گردیده، لزوم حکومت حق و عدل برای جمعی کثیر به ثبوت رسیده و بالاخره رهبر تصمیم راسخ خود را برای مبارزه‌ا‌ی نهایی گرفته است. بدون این همه، مطرح کردن نام یک شخص معین به عنوان امام و زمامدار محق جامعه، کاری عجولانه و بی‌فایده خواهد بود. ۱۳۵۸/۰۳/۲۱ #امامت #تدبیر_امام #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️امام رضا (علیه‌السلام) که بعد از آمدن بنی‌عباس است، چرا به ریّان‌بن‌شبیب دستور می‌دهد مصیبت‌نامه‌ی اباعبداللَّه را در میان خودتان بخوانید؟ آن وقت که بنی‌امیه نبودند؛ تارومار شده بودند. این کار برای این است که راه حسین‌بن‌علی و خون او عَلَم و پرچم حرکت عظیم امت اسلام به سوی هدف‌های اسلامی است؛ این پرچم باید سرپا بماند؛ تا امروز هم بر سر پا مانده و تا امروز هم هدایت کرده است. ۱۳۸۳/۰۴/۱۶ #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_رضا(علیه‌السلام) ▫️حضرت امام رضا علیه‌السّلام با توکل بر خدا و با تدبیر الهی و نگاه نافذ ولایتی خود، توانستند نقشه‌ی خصمانه و زیرکانه‌ای را که برای ایشان کشیده شده بود، به ضد خود تبدیل و یک حرکت عظیم در جهت گسترش معارف قرآنی و منتسب به اهل بیت علیهم‌السّلام را در افکار دنیای اسلام ایجاد کنند. ۱۳۹۳/۰۶/۱۶ #تدبیر_امام #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r