#امام_علی(علیه‌السلام) ۱۲. انتخاب سخت­‌ترین کارها ◀️ سخت‌ترین کارها همیشه بر دوش امیرالمؤمنین بود، پرخطرترینش را همیشه آن بزرگوار قبول می‌کرد. همه‌ی جاهایی که دیگران عقب می­‌کشیدند حضرت جلو بود، جایی که اسم و رسم و نان و آب تویش بود که علاقمند و داوطلب داشت امیرالمؤمنین جلو نمی‌رفت، آن جایی که خطر داشت قهرمان ها و پهلوان‌ها هم وقتی برایشان مطرح می‌شد «کأنّ على رؤسهم الطیر» سرها را پایین می‌انداختند تا چشمشان به چشم پیغمبر نیفتد تا نبادا پیغمبر بگوید هان فلانی شما چه طور می­‌روی؟ تمام این‌جور جاها به عهده­‌ی امیرالمومنین علیه‌السلام بود. 🔰 بیانات در خطبه‌های نماز جمعه تهران ۱۳۶۳/۴/۱ #فضائل_امام #امیر_همیشه‌ی_مومنان #عکس‌نوشته @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) تبیین شرایط حاکم در نامه به اهل کوفه ▫️ امام حسین در نامه به اهل کوفه فرمود: «فلعمری ما الامام الا الحاکم بالکتاب والقائم بالقسط الدّائن بدین الحقّ الحابس نفسه علی ذالک اللَّه والسلام»؛ امام و پیشوا و رئیس جامعه اسلامی نمی‌تواند کسی باشد که اهل فسق و فجور و خیانت و فساد و دوری از خدا و اینهاست. باید کسی باشد که به کتاب خدا عمل کند. یعنی در جامعه عمل کند؛ نه این که خودش در اتاق خلوت فقط نماز بخواند؛ بلکه عمل به کتاب را در جامعه زنده کند، اخذ به قسط و عدل کند و حق را قانون جامعه قرار دهد. ۱۳۷۴/۰۳/۱۹ #از_تبیین_تا_قیام #شرایط_حاکم #عکس‌نوشته @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️امام صادق مرد مبارزه بود، مرد علم و دانش بود و مرد تشکیلات بود. مرد علم و دانش بودنش را همه شنیده‌اید. محفل درس امام صادق و میدان آموزشی که آن بزرگوار به وجود آورد، هم قبل از او و هم بعد از او در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌نظیر بود. همه‌ی حرف‌های درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآن که در طول یک قرن و اندی به وسیله‌ی مغرضان و مفسدان یا جاهلان تحریف شده بود، همه‌ی آنها را امام صادق به شکل درست بیان کرد. اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنیده‌اید. امام صادق مشغول یک مبارزه‌ی دامنه‌دار و پیگیر بود. مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به‌وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق زمینه را آماده می‌کرد تا بنی‌امیه را از بین ببرد و به جای آنها حکومت علوی را که همان حکومت راستین اسلامی است بر سر کار بیاورد. ۱۳۵۹/۰۶/۱۴ #دانش_مبارزه_تشکیلات #جهاد_تبیین #سبک_زندگی #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_هادی(علیه‌السلام) ▫️حضرت هادی علیه‌السّلام به یکی از اهالی ری که از زیارت امام حسین علیه‌الصّلاةوالسّلام می‌آمد، فرمود: «اگر می‌رفتی عبدالعظیم را زیارت می‌کردی، ثوابی را که از زیارت امام حسین نصیبت شده است به تو می‌دادند.» ما در جوار جناب عبدالعظیم زندگی می‌کنیم، شوق کربلا هم داریم؛ امّا کمتر توفیق پیدا می‌کنیم به زیارت این بزرگوار برویم. این یک روایت، که مقام معنوی حضرت عبدالعظیم را نشان می‌دهد. آن روز، امام هادی علیه‌السّلام می‌خواستند این مشعل در این نقطه از ایران بدرخشد. بی‌خود تعریف نمی‌کردند. می‌خواستند دل‌های آحاد ملّتِ مسلمان را در این نقطه‌ی عالم به وسیله‌ی نور این مشعل که از انوار اهل بیت علیهم‌السّلام است و آن روز از دنیا هم رفته بود و دیگر خطری او را تهدید نمی‌کرد، روشن کنند. بیانات در دیدار اعضای برگزارکننده‌ی کنگره‌ی حضرت عبدالعظیم الحسنی ۱۳۸۲/۰۳/۰۵ #حضرت_عبدالعظیم #تدبیر_امام #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السلام) این روزها متعلق به امام عسکری (سلام‌اللّه‌علیه) است، که می‌تواند الگوی همه‌ی مؤمنان، بخصوص جوانان باشد. این امامی که موافقان و مخالفان، همه، اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختی‌ها.» ۱۳۹۰/۱۲/۱۰ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#مهدویت درس دیگر اعتقاد به مهدویت و جشن‌های نیمه‌ی شعبان برای من و شما این است که هرچند اعتقاد به حضرت مهدی ارواحنافداه یک آرمان والاست و در آن هیچ شکی نیست؛ اما این آرمانی است که باید به دنبال آن عمل بیاید. انتظاری که از آن سخن گفته‌اند، فقط نشستن و اشک ریختن نیست. بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه‌ی شعبان در مصلای تهران ۱۳۸۱/۰۷/۳۰ #انتظار #مهدویت @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

قم، حرم مطهّر و مضجع شریف حضرت فاطمه معصومه علیها سلام است؛ آن بزرگواری که این سرچشمه جوشان و خروشان نخستین بار از کنار مرقد او جوشید و برکاتش به همه عالم و بخصوص به دنیای اسلام رسید. ۱۳۷۹/۰۷/۱۴  #حضرت_فاطمه_معصومه(علیهاالسلام) #سرچشمه_برکات @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ▫️ کار مهم پیامبر خدا، دعوت به حق و حقیقت، و جهاد در راه این دعوت بود. در مقابل دنیای ظلمانی زمان خود، پیامبر اکرم دچار تشویش نشد. چه آن روزی که در مکه تنها بود، یا جمع کوچکی از مسلمین او را احاطه کرده بودند و در مقابلش سران متکبر عرب، صنادید قریش و گردنکشان، با اخلاق‌های خشن و با دست‌های قدرتمند قرار گرفته بودند، و یا عامه‌ی مردمی که از معرفت نصیبی نبرده بودند، وحشت نکرد؛ سخن حق خود را گفت، تکرار کرد، تبیین کرد، روشن کرد، اهانت‌ها را تحمل کرد، سختی‌ها و رنج‌ها را به جان خرید، تا توانست جمع کثیری را مسلمان کند؛ و چه آن وقتی که حکومت اسلامی تشکیل داد و خود در موضع رئیس این حکومت، قدرت را به دست گرفت. آن روز هم دشمنان و معارضان گوناگونی در مقابل پیامبر بودند؛ چه گروه‌های مسلح عرب - وحشی‌هایی که در بیابان‌های حجاز و یمامه، همه‌جا پراکنده بودند و دعوت اسلام باید آنها را اصلاح می‌کرد و آنها مقاومت می‌کردند - و چه پادشاهان بزرگ دنیای آن روز - دو ابرقدرت آن روز عالم؛ یعنی ایران و امپراتوری روم - که پیامبر نامه‌ها نوشت، مجادله‌ها کرد، سخن‌ها گفت، لشکرکشی‌ها کرد، سختی‌ها کشید، در محاصره‌ی اقتصادی افتاد و کار به جایی رسید که مردم مدینه گاهی دو روز و سه روز، نان برای خوردن پیدا نمی‌کردند. تهدیدهای فراوان از همه طرف پیامبر را احاطه کرد. بعضی از مردم نگران می‌شدند، بعضی متزلزل می‌شدند، بعضی نق می‌زدند، بعضی پیامبر را به ملایمت و سازش تشویق می‌کردند؛ اما پیامبر در این صحنه‌ی دعوت و جهاد، یک لحظه دچار سستی نشد و با قدرت، جامعه‌ی اسلامی را پیش برد، تا به اوج عزت و قدرت رساند؛ و همان نظام و جامعه بود که به برکت ایستادگی پیامبر در میدان‌های نبرد و دعوت، در سال‌های بعد توانست به قدرت اول دنیا تبدیل شود. ۱۳۷۰/۰۷/۰۵ #دعوت_به_حق #جهاد_تبیین #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۱) امام حسین(علیه‌السلام) یک معترض نسبت به حاکم جائر بود ولی امام حسن(علیه‌السلام) در برابر یک رعیت خودش قرار داشت. یک حرف این است طبق بیان شهید مطهرى، امام حسین که به شهادت رسید، یک معترض، یک آمرِ به معروف و ناهىِ از منکرى بود که در مقابل یک حاکم جائرى قیام کرد؛ چون او داشت ظلم می‌کرد، داشت فسق می‌کرد، از وجود او شَر، می‌تراوید و امام حسین به‌عنوان یک معترض، یک مؤمن، تکلیف شرعى خودش را احساس کرد که باید به او اعتراض کند. این اعتراض واجب بود و نقطه‌ى اوج زیبائى و شکوه این کار هم این بود که این اعتراض را ادامه بدهد تا مظلومانه کشته بشود. شهید فى‌سبیل‌الله با کشته شدن خودش حقانیت حرف خودش را ثابت کرد همچنانى که کرد. امام حسن اصلاً این‌جور وضعى نداشت، امام حسن (علیه‌الصلوةوالسّلام) خلیفه‌اى بود که یک نفرى در مقابل او از رعیت خود او، علیه او عَلَم طغیان برافراشته بود. اگر امام حسن در این رویاروئى با رعیت خودش که علیه او طغیان کرده، مقاومت می‌کرد تا جان خودش را از دست می‌داد، هرگز آن معترض شجاعى نبود که در مقابل منکر ایستاده و کشته شده؛ بلکه حاکمى بود که به‌وسیله‌ى عوامل خودش به قتل رسیده بود. اصلاً ببینید ماهیت قضیّه به کلى متفاوت است. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🔹 امروز در دنیا آن منطق قوی، آن فلسفه‌ی عمیق و آن عنصر نجات‌بخش، جز تفکّر روشنِ اسلام - البته اسلام انقلابی، نه اسلام وابسته به دستگاه قدرت‌های ظالمِ این گوشه و آن گوشه‌ی دنیا - چیز دیگری نیست. اسلامی که خلفای بنی‌امیه و بنی‌عبّاس از آن دم می‌زدند و بویی از آن حقیقت نبرده بودند، نمی‌تواند انسان‌ها را نجات دهد. اسلامی که می‌تواند تاریخ و انسانیت و جوامع و کشورها را نجات دهد، اسلامِ امام سجاد، اسلامِ امام صادق و امام باقر، اسلامِ علی بن ‌ابی طالب، اسلامِ حسین‌بن‌علی و اسلام عاشوراست. این اسلام تا پنجاه سال پیش در دنیا گم و غریب بود و نام و نشانی از آن وجود نداشت. زمزمه‌هایی در این گوشه و آن گوشه درست شد و چون صادقانه و با اراده‌ی ازلىِ حق متعال همراه بود، بتدریج گسترش پیدا کرد؛ دل‌ها را جذب کرد؛ جوانان را با خود همراه کرد؛ این جوی‌های باریک از سرتاسر کشورِ حسّاس و مهم ایران به یکدیگر وصل شد و شطِّ خروشانِ متلاطم و مواجی را به وجود آورد؛ و آن وقتی که نقطه‌ی حسّاس فرا رسید، این شطِّ خروشان توانست پایه‌های ظلم و ستم را در این کشور درهم فرو ریزد و اوّلین قدم را در راه مطرح شدن عملىِ نظام اسلامی - که همان اسلام ناب است - در دنیا بردارد. شما اگر امروزِ اسلام ناب و اسلام امام سجاد و امیرالمؤمنین و امام حسین را با پنجاه سال قبل از آن مقایسه کنید، می‌بینید که این موجود، یک‌شبه ره صد ساله رفته است و چون با مجاهدتِ صادقانه همراه بوده، باز هم پیش خواهد رفت. این اسلام همان اسلامی است که در لبنان، آن معجزه را آفرید. این اسلام همان اسلامی است که امروز در سرزمین فلسطین حادثه‌ای را به وجود آورده که انگشت حیرتِ سران رژیم امریکا و صهیونیست را زیر دندانشان له کرده است. ۱۳۸۹/۰۲/۱۶ #اسلام_انقلابی #نظام_اسلامی #مجاهدت_صادقانه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_کاظم(علیه‌السلام) ◀️ آن‌وقتی که هارون الرشید در ورود به حرم پیغمبر در مدینه می‌خواست در مقابل مسلمان‌هائی که دارند زیارت خلیفه را تماشا می‌کنند، یک تظاهری بکند و خویشاوندی خودش را به پیغمبر نشان بدهد، می‌رود نزدیک، وقتی می‌خواهد سلام بدهد به قبر پیغمبر، می‌گوید: «السّلام علیک یابن عمّ»؛ نمی‌گوید: «یا رسول الله»، ای پسر عمو سلام بر تو. یعنی من پسر عموی پیغمبر هستم. موسی بن جعفر بلافاصله می‌آیند در مقابل ضریح می‌ایستند، می‌گویند: «السّلام علیک یا ابّ»؛ سلام بر تو ای پدر. یعنی اگر پسر عموی تو است، پدر من است. درست آن شیوه‌ی تزویر او را در همان مجلس از بین می‌برد. مردمی که دوروبر هارون الرشید بودند، آنها هم احساس می‌کردند که بزرگترین خطر برای دستگاه خلافت، وجود موسی بن جعفر است. ۱۳۶۴/۰۱/۲۳ #مبارزه_با_تزویر #تدبیر_امام #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السلام) امامی که موافقان، شیعیان، مخالفان، غیرمعتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختی‌ها، این انسان بزرگ، این شخصیت باشکوه، وقتی به شهادت رسید، فقط بیست و هشت سال داشت. در تاریخ پرافتخار شیعه، این نمونه‌ها را کم نداریم. پدر امام زمان عزیز ما با آن همه فضیلت، با آن همه مقامات، با آن همه کرامات، وقتی با سم و جنایت دشمنان از دنیا رفت، فقط بیست و هشت سال داشت؛ این می‌شود الگو؛ جوان احساس می‌کند یک نمونه‌ی عالی در مقابل چشم دارد. آن امام بزرگوار، جوادالائمه (علیه‌السّلام) است که در بیست و پنج سالگی شهید شده است؛ این امام عسکری (علیه‌الصّلاةوالسّلام) است که در بیست و هشت سالگی به شهادت رسیده است؛ و این همه فضیلت، این همه مکرمت، این همه عظمت، که نه فقط ما به آنها قائلیم و مترنّمیم، بلکه دشمنانشان، مخالفانشان، کسانی که اعتقاد به امامت آنها نداشتند، همه اعتراف کردند. بیانات در دیدار جمعی از مردم و خانواده شهدا و ایثارگران ۱۳۹۰/۱۲/۱۰ #فضائل_امام #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r  

#مهدویت ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهی، با کمک‌های معنوی غیبی و با ادعیه‌ی زاکیه و هدایت‌های معنوی ولی‌الله‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدن اسلامی را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ باعظمت تمدن اسلامی را برافراشته نماید. این، آینده‌ی قطعی شماست. جوانان، خودشان را برای این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهای مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند. ❇️بیانات در دیدار جمعی از ایثارگران و خانواده‌های شهدا ۱۳۷۶/۰۵/۲۹ #انتظار #مهدویت @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم(صلی‌الله علیه‌وآله) ▫️تقریباً ده سال هم دوران مدینه پیغمبر است که دوران شالوده‌ریزی نظام اسلامی و ساختن یک الگو و نمونه از حاکمیّت اسلام برای همه زمان‌ها و دوران‌های تاریخ انسان و همه مکان‌هاست. البته این الگو، یک الگوی کامل است و مثل آن را دیگر در هیچ دورانی سراغ نداریم؛ لیکن با نگاه به این الگوی کامل، می‌شود شاخص‌ها را شناخت. این شاخص‌ها برای افراد بشر و مسلمان‌ها علامت‌هایی است که باید به وسیله آنها نسبت به نظام‌ها و انسان‌ها قضاوت کنند. هدف پیغمبر از هجرت به مدینه این بود که با محیط ظالمانه و طاغوتی و فاسد سیاسی و اقتصادی و اجتماعی‌ای که آن روز در سرتاسر دنیا حاکم بود، مبارزه کند و هدف، فقط مبارزه با کفّار مکه نبود؛ مسأله، مسأله جهانی بود. پیامبر اکرم این هدف را دنبال می‌کرد که هرجا زمینه مساعد بود، بذر اندیشه و عقیده را بپاشد؛ با این امید که در زمان مساعد، این بذر سبز خواهد شد. هدف این بود که پیام آزادی و بیداری و خوشبختی انسان به همه دل‌ها برسد. این جز با ایجاد یک نظام نمونه و الگو امکان‌پذیر نبود؛ لذا پیغمبر به مدینه آمد تا این نظام نمونه را به وجود آورد. این‌که چقدر بتوانند آن را ادامه دهند و بعدی‌ها چقدر بتوانند خودشان را به آن نزدیک کنند، بسته به همّت آنهاست. پیغمبر نمونه را می‌سازد و به همه بشریت و تاریخ ارائه می‌کند. ۱۳۸۰/۰۲/۲۸ #مبارزه_با_طاغوت #آزادی_بیداری_خوشبختی #نظام_اسلامی #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

بسم‌الله الرحمن الرحیم سالهاست فضای مجازی در دنیا دیگر بستر صرفاً انتقال پیام نیست. مالکان ابزارهای مجازی بزرگ در جهان به دنبال ساخت دهکده مجازی تحت سیطره و حکمرانی خودشان هستند. با فجازی کودتا به‌پا می‌کنند. دولتی را می‌برند و دولتی را می‌آورند. سبک زندگی‌ها را تغییر می‌دهند. فتنه به‌راه می‌اندازند، پیاده‌نظامِ بی‌مزد و مواجب درست می‌کنند، اصلاً آدم خودشان را می‌سازند. خلاصه هر کار که دلشان بخواهد با هویّت و ملیت کشورها انجام می‌دهند و به مخالفین‌شان هم اجازه نفس کشیدن نمی‌دهند. با یک دکمۀ هوشمند دهان مخالف را می‌بندند. شعارشان آزادی بیان است، اما با هوشمندانه‌ترین روش، فکر و زبان کاربران را در قفسِ تحریف و دروغ و شایعه و خشونت حبس می‌کنند. برای مردم، خصوصاً کودک و نوجوان خودشان، انواع محدودیت‌ها را جهت فاصله گرفتن از آسیب‌های فجازی قرار می‌دهند، اما برای نابود کردن جامعه هدف خود و به بردگی کشاندن آنها، این محدودیت‌ها را مسخره و خلاف آزادی می‌خوانند. جا را برای هزار و یک کثافت فرهنگی، سیاسی، امنیتی و اطلاعاتی باز می‌کنند، اما اگر بخواهی یک کلمه در نقدشان بنویسی یا رسوایشان کنی برای همیشه اخراجت می‌کنند. با این شرایط، بسیاری از کشورهای دنیا، یک‌بار برای همیشه تکلیف خود و مردمشان را با این فجازی «هار و بی‌رحم» مشخص کردند. آنها که خواستند و توانستند، به سمت بومی‌سازی فجازی رفتند. بستری متناسب با فرهنگ و هویت خودشان ساختند و جلوی نفود بیگانه را گرفتند. آنها هم که توان یا اراده این کار را نداشتند، کم‌ترین کاری که کردند قانونمند کردن فجازی در کشورشان بوده است. اما در ایران، متأسفانه به جهت نادانی یا غفلت یا بی‌ارادگی یا بی‌تقوایی یا منفعت‌طلبی یا خیانتِ بعضی از مسئولین مربوطه و همچنین محافظه‌کاری و انفعال و سردرگمی و تنبلی بعضی از خواص، سالهاست یکی از بی‌بندوبارترین، بی‌قانون‌ترین، رهاترین، آسیب‌زننده‌ترین، زشت‌ترین، پُرگناه‌ترین و البته محدودترین فجازی را تجربه کرده‌ایم. علی‌رغم تاکیدات مکرر رهبر انقلاب بر لزوم و فوریت ساماندهی فضای مجازی - که عموم مردم از آن استفاده می‌کنند - متأسفانه هنوز اندرخم یک کوچه‌ایم. کارهایی که در این سالها انجام شده بیشتر جنبۀ آبنبات چوبی دادن به مردم داشته. علی‌رغم هزار و یک دلیل اقناع کننده‌ای که در راستای ساماندهی و قانون‌مندسازی فجازی وجود داشته و دارد، اما هنوز آقایان در این امر فشل‌اند، گویا هنوز نمی‌دانند باید چه کنند! یا نه، می‌دانند ولی جرأت و شهامت و تقوایش را ندارند. تا یک فتنه و اغتشاش خانمان‌سوز پیش می‌آید - که همه‌شان هم می‌دانند بستر اصلی‌اش همین فجازی ولنگار است - یک حرکت قسطی و نقطه‌ای و موقت انجام می‌دهند، اما همین‌که جو یک مقدار آرام شد، روز از نو، روزی از نو. از سالها قبل باید ساماندهیِ واقعی و فرآیند استقلال فجازی در ایران شروع میشد که نشد. در این اواخر طرح ساماندهی فجازی به مجلس ارائه شد که متأسفانه آن هم به دلایل نامعلوم و بعضاً معلوم، ابتر و بی‌سرانجام ماند. در پی اغتشاشات اخیر و جنگ ترکیبی که دشمن براه انداخت و با روشن و مبیّن بودن نقش فجازی در ساماندهی و مدیریت این اغتشاشات، آقایان محترم تصمیم بر فیلتر دو پلتفرم جاسوسی و ضدامنیتیِ اینستاگرام و واتس‌اپ گرفتند. بعد از فیلتر این دو بدافزار جاسوسی، همگان کاهش چشمگیر اغتشاشات را شاهد بودیم. با توجه به اینکه همۀ دستگیرشدگان در اغتشاشات اخیر اقرار می‌کنند که نقش اساسی در تحریک و ساماندهی و آموزش و رساندن ابزارهای ضد امنیتی، همه در همین فجازیِ بی‌در و پیکر انجام گرفته، عده‌ای از آقایان مسئول، بدون هیچ برنامه و طرحی زمزمۀ رفع فیلتر سرداده‌اند. رفع فیلتر می‌دانید یعنی چه؟ یعنی بازتر گذاشتن دست دشمنانِ خونخوار ملت ایران. یعنی بازترکردن پای تروریست‌ها به ایران! یعنی ناامن‌تر کردن ایران، ربودن آرامش از زندگی مردم. یعنی هُل دادن نوجوان و جوان ایرانی به دهان دشمنِ قدّار. مسئولین محترم در مجلس و دولت و شورای عالی فجازی و غیره ما بعنوان مردمی که به هویت اسلامی، انقلابی و ملی خود مفتخریم و نگران هویت‌زدایی از نسل جوان و نفوذ تحریف و دروغ و شایعه به ذهن و دل جوانان و نوجوانان‌مان هستیم، از شما مطالبۀ شروع و سرعت در طیِّ فرآیند ساماندهی فضای مجازی موجود را داریم. ما معتقدیم فیلتر بدافزارهای جاسوسی و ضدامنیتی بخشی از ساماندهی فجازی موجود است. کما اینکه معتقدیم حمایت کامل و همه‌جانبه از ظرفیت‌های مجازی داخلی، و حرکت جدی و عینی به سمت ایجاد اینترنت ملی و شبکۀ ملی اطلاعات از مهم‌ترین اجزای ساماندهی فجازی در ایران عزیز است. امیدواریم به سوگندی که در پیشگاه خدا و مردم یاد کردید و تعهدی که به ملت داده‌اید، پایبند باشید. والسلام علیکم و رحمةالله ✍ مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۲) امام حسن (علیه‌السلام) بالاخره باید صلح می‌کرد حتی پس از ۱۰ سال جنگیدن با معاویه! مطلب دوم این است که امام حسن مجتبى وقتى که نگاه کرد به وضع لشکر خودش و وضع کوفه و شرائط اجتماعى و سیاسى، فهمید که اگر حالا جنگ را تمام کرد، تمام کرد؛ به همان ترتیبى که حکومت را تسلیم کند به معاویه. اگر حالا جنگ را تمام نکند، یک سال دیگر، دو سال دیگر، پنج سال دیگر، ۱۰ سال دیگر هم این جنگ ادامه پیدا بکند، نتیجه باز همین است؛ یعنى با شیوه‌هایى که امام حسن داشت: شیوه‌هاى الهى و علوى؛ و شیوه‌هایى که معاویه داشت: شیوه‌ى خریدن دل‌ها و وجدان‌های مردم با پول، با این شیوه و با ضعف ایمانى که در مردم بود و با خستگى که مردم کوفه داشتند، اگر ۱۰ سال دیگر هم امام حسن می‌جنگید، آخرش همین بود؛ یعنى باز مجبور بود تسلیم بشود به معاویه منتها ۱۰ سال دیرتر. خب در این ۱۰ سال بر سر امت اسلامى چه مى‌آمد؟ هزاران نفر کشته مى‌شدند، هزاران نفر از بین می‌رفتند، نارضائی‌ها علیه امام حسن بیشتر می‌شد. خب این وجهى نداشت که امام حسن مجتبى در حالى که یقین دارد، می‌داند، می‌بیند که شرائط به هیچ وجه نویدى نمی‌فهمند نسبت به آینده، پافشارى کند اصرار کند عده‌ى بیشترى کشته بشوند. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_باقر(علیه‌السلام) در روایتی که از امام باقر (علیه‌الصّلاةوالسّلام) نقل شده است، آن حضرت پس از اشاره به زهد و عبادت و خصوصیات اخلاقی و روحی امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، می‌فرماید: «و ما اطاق عمله منّا احد»؛ از ما هم هیچ کس توان انجام دادن عمل او را ندارد. یعنی حتّی امام باقر و امام صادق و ائمه‌ی هداة مهدیّین(علیهم‌السّلام) هم نمی‌توانند خودشان را به آن حدی برسانند که امیرالمؤمنین به آن رسیده بود. طبق این روایت، بعد فرمودند: «و ان کان علی‌بن‌الحسین(ع) لینظر فی کتاب من کتب علی(ع)». بنا بر این روایت، امام باقر فرمود که پدرش علی‌بن‌الحسین(علیه‌السّلام) به یکی از کتاب‌های علی بن ‌ابی طالب(علیه‌السّلام) نظر می‌کرد - لابد کتابی از دستورات امیرالمؤمنین بوده، که آن دستورات طبق عمل و زندگی عملی خود آن بزرگوار بوده است - «فیضرب به الارض»؛ کتاب را روی زمین گذاشت، «و یقول من یطیق هذا؟»؛ چنین عملی را چه کسی طاقت می‌آورد؟ یعنی امام سجاد که سیّدالعابدین و زین‌العابدین است، در مقابل عمل و عبادت و زهد امیرالمؤمنین احساس عجز می‌کند. خود آن بزرگوار هم در نامه به عثمان‌بن‌حنیف فرمود: «الا و انّکم لاتقدرون علی ذلک»؛ شما نمی‌توانید به این سبکی که من عمل می‌کنم، عمل کنید. واقعاً هم انسان وقتی نگاه می‌کند، آنچه از امیرالمؤمنین نقل شده، دهشت‌آور است. پس، سخن در این نیست که کسی یا جامعه‌یی بتواند خود را همگون و همسان با علی‌بن‌ابی‌طالب(علیه‌السّلام) بکند؛ سخن در پیدا کردن جهت حرکت جامعه و اشخاص، مخصوصاً زمامداران و اولیای امور در نظام اسلامی است. جهت حرکت، باید این جهت باشد. ۱۳۷۰/۰۱/۱۶ #سبک_زندگی #اسوه_حسنه #نظام_اسلامی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السّلام) حزب طرف‌دار خود را نزدیک خودش می‌داند و می‌فرماید که میان ما و شما خویشاوندی نزدیک است. یعنی قوم‌وخویش درجه‌ی یک هستیم، مثل پدر و فرزند، مثل برادر؛  و  مؤمن برادر مؤمن است! یعنی ارتباط میان دو مؤمن، پیوند برادریِ پدر و مادری است، نه برادریِ ناتنی. مراد از مؤمن کیست؟ آن کس که دنبال راه امام عسکری(علیه‌السلام)  است، این همان ارتباط مستحکم تشکیلاتی است میان امام و پیروانش. ❇️بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جلسات هیات انصارالحسین علیه‌السلام تهران در سال ۱۳۵۱؛ کتاب همرزمان حسین علیه‌السلام #سبک_زندگی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

خصوصیت مهدی موعود (عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌وارواحنافداه) در نظر مسلمانان این‌ است که: «یملأالله به‌ الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا». عدل و داد، استقرار عدالت در جامعه، از بین بردن ظلم از سطح زمین، خصوصیت مهدى موعود است. ...بشر به سمت آن چیزى حرکت مى‌کند که مظهر آن، وجود مقدس مهدى (علیه‌الصلاة والسلام‌ وعجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف) باشد و او کسى است که در احادیث متواتر وارد شده که دنیا را از عدل و داد پر مى‌کند و ظلم را ریشه‌کن مى‌سازد. سخنرانى در خجسته سالروز ولادت امام زمان(عج) ۱۳۶۸/۱۲/۲۲ #مهدویت #انتظار @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم ▫️ هرگز خلق و خوی مردمی و محبت و رفق به مردم و سعی در استقرار عدالت در میان مردم را فراموش نکرد؛ مانند خود مردم و متن مردم زندگی کرد؛ با آنها نشست‌وبرخاست کرد؛ با غلامان و طبقات پایین جامعه، دوستی و رفاقت کرد؛ با آنها غذا می‌خورد؛ با آنها می‌نشست؛ با آنها محبت و مدارا می‌کرد؛ قدرت، او را عوض نکرد؛ ثروت ملی، او را تغییر نداد؛ رفتار او در دوران سختی و در دورانی که سختی برطرف شده بود، فرقی نکرد؛ در همه حال با مردم و از مردم بود؛ رفقِ به مردم می‌کرد و برای مردم عدالت می‌خواست. در جنگ خندق، وقتی که مسلمین در مدینه از همه طرف تقریباً محاصره بودند و غذا به مدینه نمی‌آمد و آذوقه‌ی مردم تمام شده بود، به طوری که گاهی دو روز، سه روز کسی غذا گیرش نمی‌آمد که بخورد، در همان حال پیامبر اکرم خودش در خندق کندن در برابر دشمن، با مردم مشارکت می‌کرد و مانند مردم گرسنگی می‌کشید. در روایت دارد، فاطمه‌ی زهرا(سلام‌الله‌علیها) که برای حسن و حسین - که کودکان خردسالی بودند - مقداری آرد دست و پا کرده بود و نان مختصری پخته بود، دلش نیامد که پدر خود را گرسنه بگذارد. تکه‌یی از آن نانی که برای بچه‌ها پخته بود، برای پدرش برد. پیامبر فرمود: دخترم! از کجا آورده‌ای؟ گفت: مال بچه‌هاست. پیامبر لقمه‌یی در دهانشان گذاشتند و خوردند. طبق روایت - که گمان می‌کنم سند روایت هم سند معتبری است - پیامبر فرمود: من سه روز است که هیچ چیز نخورده‌ام! بنابراین، او مثل خود مردم و در کنار مردم بود و با آنها رفق و مدارا می‌کرد؛ چه در این حالت، و چه در دورانی که سختی‌ها برطرف شده بود، مکه فتح شده بود، دشمنان منکوب شده بودند و همه سر جای خود نشسته بودند. ۱۳۷۰/۰۷/۰۵ #مردمی_بودن #عدالت #سبک_زندگی #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۳) امام حسین (علیه‌السلام) با یزید بیعت نکرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام) مسأله بیعت مطرح نبود یک تفاوت دیگر این است که امام حسین (علیه‌السّلام) از طرف یزید زیر فشار قرار گرفت براى بیعت، به فرماندار مدینه نوشت که باید بر حسین‌بن‌على سخت بگیرى تا بیعت کند. بیعت یعنى چه؟ بیعت یعنى امضاى خلافت آن شقىِّ خبیثى که رأس کار است. امام حسین گفت:«لا والله لااعطیکم بیدى اعطاء الذلیل» من دست خودم را ذلیلانه در دست شما نمى‌گذارم؛ یعنى بیعت نمى‌کنم. «مثلى لایبایع یزید» مثل من با یزید بیعت نمى‌کند. خب چون فشار بود براى بیعت، که تا آن ساعت آخر هم ابن‌سعد و اینها که آمدند مى‌گفتند یا بیعت یا قتال. تا آخر هم منصرف نبودند. اما امام حسن چى؟ امام حسن به هیچ وجه برایش مسأله‌ى بیعت با معاویه مطرح نبود، در قرارداد آتش‌بس یا صلحى که بین امام حسن و معاویه نوشته شد، یکى از شرائط این بود که امام حسن به معاویه، امیرالمؤمنین نگوید، با او بیعت نکند، معاویه حق تعیین جانشین نداشته باشد، در بعضى از روایات معاویه بعد از خودش امام حسن را به خلافت بگذارد، بعد امام حسین را بگذارد، این چقدر متفاوت است با او. خب بله اگر امام حسن هم زیر فشار قرار مى‌گرفت، که باید بیعت کنى وضع فرق مى‌کرد، این هم فرق سوم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️از سال ۱۱۴ امامت امام صادق شروع می‌شود تا سال ۱۴۸ که مهم‌ترین دوران در این مرحله‌ی اوّل، ‌دوران امامت امام صادق است... در این روایات بنده یادداشت کرده‌ام: عمروبن‌ابی‌المقدام [می‌گوید] «رَاَیتُ اَباعَبدِاللهِ ‌‌(علیه‌السّلام) یَومَ عَرَفَةَ بِالمَوقِفِ وَ هُوَ یُنادِی بِاَعلیٰ صَوتِه‌»، حضرت در عرفات، در روز عرفه در اجتماع مردم و وسط ‌مردم ایستاده بودند و با فریاد یک جمله‌ای را می‌گفتند؛ به یک طرف رو می‌کردند و این جمله را می‌گفتند، بعد به یک طرف ‌دیگر رو می‌کردند و می‌گفتند، بعد به آن طرف دیگر رو می‌کردند؛ به چهار طرف رو می‌کردند و این مطلب را با فریاد می‌گفتند؛ ‌حالا آن چیست؟ اَیُّهَا النّاسُ! اِنَّ رَسُولَ اللهِ کانَ هُوَ الاِمام؛ می‌بینید توجّه به معنای امامت را و بیدار کردن مردم نسبت به ‌حقیقت امامت را که امامت چیست و آیا اینهایی که سرِ کارند شایسته‌ی امامتند یا نه؛ ثُمَّ کانَ عَلِیُّ بنُ اَبی طالِبٍ ثُمَّ ‌الحَسَنُ ثُمَّ الحُسَینُ ثُمَّ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بنُ عَلیٍّ ثُمَّ هه فَیُنادی ثَلاثَ مَرّاتٍ لِمَن بَینَ یَدَیهِ وَ عَن یَمینِهِ وَ عَن ‌یَسارِهِ وَ مِن خَلفِهِ اثنیٰ عَشَرَ صَوتاً؛ هر طرفی سه بار فریاد می‌کرد و اینها را می‌گفت و دوازده مرتبه این جمله را حضرت در ‌عرفات تکرار کرد؛ بعد می‌گوید پرسیدم که آن «هِه» یا «هاهِ» یعنی چه؟ گفتند در لغتِ مثلاً بنی‌تمیم یا بنی فلان، کنایه ‌است از «من»؛ یعنی بعد از محمّدبن‌علی، من امامم. ‌۱۳۶۵/۰۴/۲۸ #امامت #تدبیر_امام #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_هادی(علیه‌السلام) ♦️ امام هادی علیه‌السلام و جنگ روانی علیه خلیفه قدرتمند امام هادی علیه‌السلام با دیدِ یک انسان مبارز به دربارِ متوکّل رفت و مجلسِ شراب او را به مجلس معنویت تبدیل کرد. یعنی او را مغلوب کرد؛ به طوری که در آخرِ حرف‌هایش، متوکّل برای حضرت عطر آورد و او را با احترام بدرقه کرد. در مبارزه‌ای که شروع کننده‌ی آن، خلیفه‌ای تندخو و قدرتمند بود، امام هادی دست به یک جنگ روانی زد؛ مبارزه‌ای که در آن نیزه و شمشیر کاربُرد ندارد. ۱۳۸۰/۰۶/۳۰ #جنگ_روانی #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السلام) زمان حضرت رضا و حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری، ارتباطات شیعه از همیشه گسترده‌تر بوده است. در هیچ زمانی ارتباط شیعه و گسترش تشکیلاتی شیعه در سرتاسر دنیای اسلام، مثل زمان حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری نبوده است. وجود وکلا و نواب و همین داستان‌هایی که از حضرت هادی و حضرت عسکری نقل می‌کنند - که مثلاً کسی پول آورد و امام معین کردند چه کاری صورت بگیرد - نشان‌دهنده‌ی این معناست. یعنی علی‌رغم محکوم بودن این دو امام بزرگوار در سامرا، و قبل از آنها هم حضرت جواد به نحوی، و حضرت رضا (سلام‌الله‌علیه) به نحوی، ارتباطات با مردم همین‌طور گسترش پیدا کرد. این ارتباطات، قبل از زمان حضرت رضا هم بوده؛ منتها آمدنِ حضرت به خراسان، تأثیر خیلی زیادی در این امر داشته است. ۱۳۸۴/۰۵/۱۸ #سخن_ناب #سبک_زندگی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r  

▫️مظهر عدل پروردگار، امام زمان(عجل‌الله) است و می‌دانیم که بزرگترین خصوصیت امام زمان(علیه‌الصلاةوالسلام) - که در دعاها و زیارات و روایات آمده است - عدالت می‌باشد: «یملأ الله به الارض قسطا و عدلا». رابطه‌ی قلبی و معنوی بین آحاد مردم و امام زمان(عجل‌الله) یک امر مستحسن، بلکه لازم و دارای آثاری است؛ زیرا امید و انتظار را به طور دایم در دل انسان زنده نگه می‌دارد. ۱۳۶۸/۱۲/۲۲ #مهدویت #انتظار @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r