#امام_صادق(علیه‌السلام) امام صادق در عرفات در روز عرفه در میان جمعیت می‌ایستد با صدای بلند فریاد زد «ایهاالناس ان‌رسول الله کان هو الامام» امامت را از سرچشمه‌ی معنویش و اصلیش شروع می‌کند. پیغمبر اول امام بود، «ثم کان من بعده علی، ثم‌الحسن، ثم‌الحسین» بعد می‌گوید و سپس من، یعنی ادعای امامت و حکومت که این نشان دهنده‌ی اوج مبارزه‌ی امام صادق است در اواخر دوران بنی‌امیه. ۱۳۶۷/۰۳/۱۹ #انسان_۲۵۰_ساله #داعیه_تشکیل_حکومت_اسلامی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️اقامه‌ی دین، وظیفه است. حاکمیت دین، هدف مهم همه‌ی ادیان است؛ «لیقوم النّاس بالقسط». قیام به قسط، قیام به عدل و حاکمیت الهی، هدف بزرگ ادیان است. اصلاً ائمه‌ی ما(علیهم‌الصّلاةوالسّلام) تمام زجر و مصیبتشان به خاطر این بود که دنبال حاکمیت الهی بودند؛ و‌ الّا اگر امام صادق و امام باقر(صلوات‌اللَّه‌علیهما) یک گوشه می‌نشستند و چندنفر دور خودشان جمع می‌کردند و فقط یک مسأله‌ی شرعی می‌گفتند، کسی به آنها کاری نداشت. خود امام صادق در یک حدیث می‌فرماید: «هذا ابوحنیفة له اصحاب و هذا الحسن البصری له اصحاب»؛ ابوحنیفه اصحاب دارد، حسن بصری اصحاب دارد. پس، چرا به آنها کاری ندارند؟ چون می‌دانند که آن حضرت داعیه‌ی امامت دارد؛ اما آنها داعیه‌ی امامت نداشتند. ابوحنیفه داعیه‌ی امامت نداشت. این علمای معروف اهل سنت - محدثان و فقهایشان - داعیه‌ی امامت نداشتند. اینها امام زمان را که هارون، منصور و عبدالملک بود، قبول داشتند... ۱۳۷۰/۰۵/۳۰ #حاکمیت_دین #امامت #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️امام صادق(علیه‌السلام) نیز مانند دیگر امامان شیعه، محور برجسته‌ی دعوتش را موضوع «امامت» تشکیل می‌داده است. برای اثبات این واقعیت تاریخی، قاطع‌ترین مدرک، روایات فراوانی است که ادعای امامت را از زبان امام صادق(علیه‌السلام) به روشنی و با صراحت تمام نقل می‌کند. امام در هنگام اشاعه و تبلیغ این مطلب، خود را در مرحله‌ای از مبارزه می‌دیده است که می‌بایست به طور مستقیم و صریح، حکام زمان را نفی کند و خویشتن را به عنوان صاحب حق واقعی ولایت و امامت به مردم معرفی نماید؛ و قاعدتاً این عمل فقط هنگامی صورت می‌گیرد که همه‌ی مراحل قبلی مبارزه با موفقیت انجام گرفته، آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی در قشر وسیعی پدید آمده، آمادگی‌های بالقوه در همه‌جا احساس شده، زمینه‌های ایدئولوژیک در جمع قابل توجهی ایجاد گردیده، لزوم حکومت حق و عدل برای جمعی کثیر به ثبوت رسیده و بالاخره رهبر تصمیم راسخ خود را برای مبارزه‌ا‌ی نهایی گرفته است. بدون این همه، مطرح کردن نام یک شخص معین به عنوان امام و زمامدار محق جامعه، کاری عجولانه و بی‌فایده خواهد بود. ۱۳۵۸/۰۳/۲۱ #امامت #تدبیر_امام #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) 🏴 امام صادق(علیه‌السلام) در اواخر دوران بنی‌امیه، شبکه‌ی تبلیغاتی وسیعی را که کار آن، اشاعه‌ی امامت آل‌علی(علیهم‌السلام) و تبیین درست مسأله‌ی امامت بود، رهبری می‌کرد. ۱۳۵۸/۰۳/۲۱ #تشکیلات #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) 🏴 امام صادق علیه‌الصلاةوالسلام، ماهیت مبارزه‌اش یک ماهیت سیاسی بود، کار فرهنگی او هم کار سیاسی بود، وقتی امام صادق می‌گوید من امامم، امام یعنی چه؟ امام یعنی حاکم جامعه، امام یعنی رئیس جامعه، یعنی من همان کسی هستم که این خلیفه‌ی غاصب بی دین، جای مرا گرفته. خب این حرف آیا یک حرف سیاسی است یا یک حرف فرهنگی است؟ ۱۳۶۸/۰۳/۱۲ #جهاد_تبیین #مبارزه_سیاسی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️آن وقتی که امام صادق می‌گویند «اَحیوا اَمرَنا»، یعنی چه. در آن دوره‌ای که امام صادق فرمودند: اَحیوا اَمرَنا، احیای امرِ اهل‌بیت جزو سخت‌ترین و خطرناک‌ترین کارها بود؛ یک جهاد عظیم بود... زندگی مبارزاتی ائمّه و مبارزه‌ی اصحاب ائمّه جزو خطرناک‌ترین‌ها بود؛ چطور است که همه‌ی ائمّه به شهادت می‌رسند؟ چرا امام جواد در ۲۵ سالگی، امام عسکری در ۲۸ سالگی به شهادت می‌رسند؟ چرا اینها را می‌کُشند؟ چرا موسی‌بن‌جعفر (علیه السّلام) را چند سال به زندان می‌اندازند و در زندان به شهادت می‌رسانند؟ زندگی، زندگی مبارزه بود. در یک چنین شرایطی امام می‌فرماید: اَحیوا اَمرَنا؛ شما که می‌نشینید در آن جلسات هیئتی، احیای امر ما را بکنید؛ یعنی امام بزرگ‌ترین مبارزات را، خطرناک‌ترین مبارزات را، از اینها مطالبه می‌کند. پس هیئت جای چیست؟ جای جهاد. هیئت، کانون جهاد است؛ هیئت، کانون جهاد است؛ جهاد فی‌سبیل‌الله، جهاد در راه احیای مکتب اهل‌بیت، مکتب امام حسین (علیه السّلام)، مکتب شهادت. ۱۴۰۰/۱۱/۰۳ #احیای_مکتب_اهل‌بیت #جهاد_تبیین #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) امام صادق در عرفات در روز عرفه در میان جمعیت می‌ایستد با صدای بلند فریاد زد «ایهاالناس ان‌رسول الله کان هو الامام» امامت را از سرچشمه‌ی معنویش و اصلیش شروع می‌کند. پیغمبر اول امام بود، «ثم کان من بعده علی، ثم‌الحسن، ثم‌الحسین» بعد می‌گوید و سپس من، یعنی ادعای امامت و حکومت که این نشان دهنده‌ی اوج مبارزه‌ی امام صادق است در اواخر دوران بنی‌امیه. ۱۳۶۷/۰۳/۱۹ #انسان_۲۵۰ساله #داعیه_تشکیل_حکومت_اسلامی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️ائمه (علیهم‌السّلام)، مبارزه‌ی بسیار پُررنج و پُرتلاش و پُرمحتوا و فراگیری را می‌کردند؛ هم در زمینه‌ی معنوی و فرهنگی؛ برای حفظ پایه‌های اعتقاد اسلامی و جلوگیری از انحرافی که در جهت بنای حکومت سلطنتی ممکن بود به‌وجود بیاید، که به‌وجود آمده بود؛ هم در جهت مبارزه‌ی سیاسی. اوج این حرکت در زمان امام صادق بود. نمی‌شود گفت در زمان‌های دیگر، این حرکت اوج نداشت؛ چرا، در زمان امام رضا (علیه‌السّلام) و در زمان‌های دیگر هم همین‌طور بود؛ منتها زمانه در دوران امام صادق (علیه‌السّلام) یک فرصت و فسحتی را در اختیار گذاشت و این بزرگوار توانستند کاری بکنند که با پایه‌های معرفت اسلامىِ صحیح در جامعه، آن‌چنان مستحکم بشود که تحریف‌ها دیگر نتواند این پایه‌ها را از بین ببرد. ایشان این کار را کرد، تا این زمینه بماند و در هر دوره‌یی از دوره‌های تاریخ، کسانی که لایق هستند، بتوانند از این زمینه استفاده کنند و نظام اسلامی و مبنای مبتنی بر ارزش‌های اسلامی را به‌وجود بیاورند و این بنای رفیع را بسازند. این، کارِ امام صادق (علیه‌الصّلاةوالسّلام) است. آنچه که ما امروز در عرصه‌ی نظام جمهوری اسلامی با آن مواجه هستیم، شباهتی به این حرکت عظیمِ عمیقِ نیازمند به صبر و حوصله‌ی ائمه (علیهم‌السّلام) دارد؛ به همان اندازه هم تأثیرات عمیقی را دارد. ۱۳۸۴/۹/۷ #جهاد_تبیین #اسوه_حسنه #الگوی_حکمرانی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) 🔰 غالباً تصوّر می‌شود که امام صادق علیه‌السّلام بر روى یک منبر مى‌نشست و چهار هزار نفر جمع می‌شدند. اما این‌جورى نبوده. چهار هزار نفر در طول عمر طولانىِ امام به‌تدریج خدمتشان رسیده‌اند. این‌جور نبود که خلفا‌ اجازه می‌دادند که امام بنشیند و حرف بزند. عمر امام یک عمر آرام و راحت نبوده است. منبع:کتاب همرزمان حسین علیه‌السلام #اسوه_حسنه #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) 🔰 عمروبن‌ابی‌المِقدام، راوی حدیث می‌گوید: حضرت [صادق] در عرفات، در روز عرفه، در اجتماع مردم، وسط مردم ایستاده بودند و به اعلی‌صوت، با فریاد، یک جمله‌ای را می‌گفتند. به یک طرف رو می‌کردند این جمله را می‌گفتند؛ بعد به یک طرف دیگر رو می‌کردند، می‌گفتند؛ بعد به آن‌طرف دیگر رو می‌کردند. به چهار طرف رو می‌کردند و این مطلب را با فریاد می‌گفتند. حالا آن مطلب چیست؟ «وَ هُوَ یُنادی بِاَعلَی صَوتِهِ اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ رَسولَ‌اللهِ صَلَّی‌اللهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ کانَ الاِمامَ»، این توجه به معنای امامت است، و بیدارکردن مردم نسبت به حقیقت امامت؛ که امامت چیست و آیا اینهایی که سرِ کارند، شایستۀ امامتند یا نه. «ثُمَّ کانَ عَلِیُّ‌بنُ‌اَبی‌طالِبٍ ثُمَّ الحَسَنُ ثُمَّ الحُسَینُ ثُمَّ عَلِیُّ‌بنُ‌الحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُبنُ‌عَلِیٍّ ثُمَّ هِه، فَیُنادی ثَلاثَ مَرّاتٍ لِمَن بَینَ یَدَیهِ وَ عَن یَمینِهِ وَ عَن یَسارِهِ وَ مِن خَلفِهِ اثنَی عَشَرَ صَوتاً» هر طرفی سه بار فریاد می‌کرد و اینها را می‌گفت، که دوازده مرتبه این جمله را حضرت در عرفات تکرار کرد. بعد می‌گوید، پرسیدم که آن «هِه»، یا «ها» یعنی چه؟ گفتند در لغت مثلاً بنی‌فمین، یا بنی‌فلان، یعنی «من». کنایه است از «من»؛ یعنی بعد از محمدبن‌علی، من امامم. ۱۳۶۵/۴/۲۸ امامت را از سرچشمۀ معنوی و اصلی‌اش شروع می‌کند و شجره‌نامۀ امامت شیعی را برای مردم مسلمان ترسیم می‌کند. پیغمبر، اول‌امام بود. بعد یکی‌یکی اسم پدران خودش را می‌شمرَد، و بعد می‌گوید: سپس من! یعنی ادعای امامت و حکومت؛ که این نشان‌دهندۀ اوج مبارزۀ امام صادق است در اواخر دوران بنی‌امیه. ۱۳۶۷/۳/۱۹ 📚 کتاب [حلقۀ سوم «انسان ۲۵۰ساله»] #اسوه_حسنه #انسان_۲۵۰ساله #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) 🔰 «وَ لا تَهِنوا وَ لا تَحزَنوا وَ اَنتُمُ الاَعلَونَ اِن كُنتُم مُؤمِنينَ» «لا تَهِنوا» یعنی ای مسلمانان سست نشوید، «وَ لا تَحزَنوا» و اندوهگین مگردید، «وَ اَنتُمُ الاَعلَونَ» شما بالاترید، دست شما بالاتر است، شما پیروزمند خواهید بود، شما بر دشمن غلبه خواهید کرد، فکر شما بالاخره بر اورنگ حکمرانی جهان خواهد نشست. شرطش چیست؟ «اِن كُنتُم مُؤمِنينَ» اگر مؤمن باشید.. شما می‌گویید آقا من دیدم، امام صادق صلوات‌الله‌علیه با طاغیۀ زمان خود، آن‌همه مبارزه کرد، حکومت را نتوانست بگیرد، بله؛ اما برای خاطر این بود که اطرافیانش، بسیاری از دوستانش، بسیاری از مدعیان تشیّعش، مثل بنده و شما بودند، مثل ما بودند، بی‌صبر بودند، کم‌ایمان بودند. شما می‌خواستید امام صادق برخلاف سنتِ تاریخِ قرار دادۀ پروردگار بتواند به حکومت برسد؟... امام صادق بالاخره به دست طاغیۀ زمان خودش کشته شد؛ موسی‌بن‌جعفر هم همین‌جور. بر اثر این بود که دوستان و پیروان، به‌قدر کافی، آن‌قدری که لازم است صبر نداشتند، ایمان و باورِ همراه با تعهد، آن‌قدری که باید و شاید در روح آنها ذخیره نشده بود... «اِستَعينوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ» به‌وسیلۀ حربۀ صبر بر دشمنان پیروز شوید. به‌وسیلۀ صبر هدف‌های خودتان را از پیش ببرید، این معجزه برای صبر است، آن دستی که باید از آستین بیرون بیاید و کاری بکند، دست صبر انسانی است. ۱۳۵۳/۷/۱۶ #اسوه_حسنه #ایمان_صبر @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r