#امام_حسن_عسکری(علیه‌السلام) امامی که موافقان، شیعیان، مخالفان، غیرمعتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختی‌ها، این انسان بزرگ، این شخصیت باشکوه، وقتی به شهادت رسید، فقط بیست و هشت سال داشت. در تاریخ پرافتخار شیعه، این نمونه‌ها را کم نداریم. پدر امام زمان عزیز ما با آن همه فضیلت، با آن همه مقامات، با آن همه کرامات، وقتی با سم و جنایت دشمنان از دنیا رفت، فقط بیست و هشت سال داشت؛ این می‌شود الگو؛ جوان احساس می‌کند یک نمونه‌ی عالی در مقابل چشم دارد. آن امام بزرگوار، جوادالائمه (علیه‌السّلام) است که در بیست و پنج سالگی شهید شده است؛ این امام عسکری (علیه‌الصّلاةوالسّلام) است که در بیست و هشت سالگی به شهادت رسیده است؛ و این همه فضیلت، این همه مکرمت، این همه عظمت، که نه فقط ما به آنها قائلیم و مترنّمیم، بلکه دشمنانشان، مخالفانشان، کسانی که اعتقاد به امامت آنها نداشتند، همه اعتراف کردند. بیانات در دیدار جمعی از مردم و خانواده شهدا و ایثارگران ۱۳۹۰/۱۲/۱۰ #فضائل_امام #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r  

#مهدویت ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهی، با کمک‌های معنوی غیبی و با ادعیه‌ی زاکیه و هدایت‌های معنوی ولی‌الله‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدن اسلامی را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ باعظمت تمدن اسلامی را برافراشته نماید. این، آینده‌ی قطعی شماست. جوانان، خودشان را برای این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهای مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند. ❇️بیانات در دیدار جمعی از ایثارگران و خانواده‌های شهدا ۱۳۷۶/۰۵/۲۹ #انتظار #مهدویت @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم(صلی‌الله علیه‌وآله) ▫️تقریباً ده سال هم دوران مدینه پیغمبر است که دوران شالوده‌ریزی نظام اسلامی و ساختن یک الگو و نمونه از حاکمیّت اسلام برای همه زمان‌ها و دوران‌های تاریخ انسان و همه مکان‌هاست. البته این الگو، یک الگوی کامل است و مثل آن را دیگر در هیچ دورانی سراغ نداریم؛ لیکن با نگاه به این الگوی کامل، می‌شود شاخص‌ها را شناخت. این شاخص‌ها برای افراد بشر و مسلمان‌ها علامت‌هایی است که باید به وسیله آنها نسبت به نظام‌ها و انسان‌ها قضاوت کنند. هدف پیغمبر از هجرت به مدینه این بود که با محیط ظالمانه و طاغوتی و فاسد سیاسی و اقتصادی و اجتماعی‌ای که آن روز در سرتاسر دنیا حاکم بود، مبارزه کند و هدف، فقط مبارزه با کفّار مکه نبود؛ مسأله، مسأله جهانی بود. پیامبر اکرم این هدف را دنبال می‌کرد که هرجا زمینه مساعد بود، بذر اندیشه و عقیده را بپاشد؛ با این امید که در زمان مساعد، این بذر سبز خواهد شد. هدف این بود که پیام آزادی و بیداری و خوشبختی انسان به همه دل‌ها برسد. این جز با ایجاد یک نظام نمونه و الگو امکان‌پذیر نبود؛ لذا پیغمبر به مدینه آمد تا این نظام نمونه را به وجود آورد. این‌که چقدر بتوانند آن را ادامه دهند و بعدی‌ها چقدر بتوانند خودشان را به آن نزدیک کنند، بسته به همّت آنهاست. پیغمبر نمونه را می‌سازد و به همه بشریت و تاریخ ارائه می‌کند. ۱۳۸۰/۰۲/۲۸ #مبارزه_با_طاغوت #آزادی_بیداری_خوشبختی #نظام_اسلامی #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

بسم‌الله الرحمن الرحیم سالهاست فضای مجازی در دنیا دیگر بستر صرفاً انتقال پیام نیست. مالکان ابزارهای مجازی بزرگ در جهان به دنبال ساخت دهکده مجازی تحت سیطره و حکمرانی خودشان هستند. با فجازی کودتا به‌پا می‌کنند. دولتی را می‌برند و دولتی را می‌آورند. سبک زندگی‌ها را تغییر می‌دهند. فتنه به‌راه می‌اندازند، پیاده‌نظامِ بی‌مزد و مواجب درست می‌کنند، اصلاً آدم خودشان را می‌سازند. خلاصه هر کار که دلشان بخواهد با هویّت و ملیت کشورها انجام می‌دهند و به مخالفین‌شان هم اجازه نفس کشیدن نمی‌دهند. با یک دکمۀ هوشمند دهان مخالف را می‌بندند. شعارشان آزادی بیان است، اما با هوشمندانه‌ترین روش، فکر و زبان کاربران را در قفسِ تحریف و دروغ و شایعه و خشونت حبس می‌کنند. برای مردم، خصوصاً کودک و نوجوان خودشان، انواع محدودیت‌ها را جهت فاصله گرفتن از آسیب‌های فجازی قرار می‌دهند، اما برای نابود کردن جامعه هدف خود و به بردگی کشاندن آنها، این محدودیت‌ها را مسخره و خلاف آزادی می‌خوانند. جا را برای هزار و یک کثافت فرهنگی، سیاسی، امنیتی و اطلاعاتی باز می‌کنند، اما اگر بخواهی یک کلمه در نقدشان بنویسی یا رسوایشان کنی برای همیشه اخراجت می‌کنند. با این شرایط، بسیاری از کشورهای دنیا، یک‌بار برای همیشه تکلیف خود و مردمشان را با این فجازی «هار و بی‌رحم» مشخص کردند. آنها که خواستند و توانستند، به سمت بومی‌سازی فجازی رفتند. بستری متناسب با فرهنگ و هویت خودشان ساختند و جلوی نفود بیگانه را گرفتند. آنها هم که توان یا اراده این کار را نداشتند، کم‌ترین کاری که کردند قانونمند کردن فجازی در کشورشان بوده است. اما در ایران، متأسفانه به جهت نادانی یا غفلت یا بی‌ارادگی یا بی‌تقوایی یا منفعت‌طلبی یا خیانتِ بعضی از مسئولین مربوطه و همچنین محافظه‌کاری و انفعال و سردرگمی و تنبلی بعضی از خواص، سالهاست یکی از بی‌بندوبارترین، بی‌قانون‌ترین، رهاترین، آسیب‌زننده‌ترین، زشت‌ترین، پُرگناه‌ترین و البته محدودترین فجازی را تجربه کرده‌ایم. علی‌رغم تاکیدات مکرر رهبر انقلاب بر لزوم و فوریت ساماندهی فضای مجازی - که عموم مردم از آن استفاده می‌کنند - متأسفانه هنوز اندرخم یک کوچه‌ایم. کارهایی که در این سالها انجام شده بیشتر جنبۀ آبنبات چوبی دادن به مردم داشته. علی‌رغم هزار و یک دلیل اقناع کننده‌ای که در راستای ساماندهی و قانون‌مندسازی فجازی وجود داشته و دارد، اما هنوز آقایان در این امر فشل‌اند، گویا هنوز نمی‌دانند باید چه کنند! یا نه، می‌دانند ولی جرأت و شهامت و تقوایش را ندارند. تا یک فتنه و اغتشاش خانمان‌سوز پیش می‌آید - که همه‌شان هم می‌دانند بستر اصلی‌اش همین فجازی ولنگار است - یک حرکت قسطی و نقطه‌ای و موقت انجام می‌دهند، اما همین‌که جو یک مقدار آرام شد، روز از نو، روزی از نو. از سالها قبل باید ساماندهیِ واقعی و فرآیند استقلال فجازی در ایران شروع میشد که نشد. در این اواخر طرح ساماندهی فجازی به مجلس ارائه شد که متأسفانه آن هم به دلایل نامعلوم و بعضاً معلوم، ابتر و بی‌سرانجام ماند. در پی اغتشاشات اخیر و جنگ ترکیبی که دشمن براه انداخت و با روشن و مبیّن بودن نقش فجازی در ساماندهی و مدیریت این اغتشاشات، آقایان محترم تصمیم بر فیلتر دو پلتفرم جاسوسی و ضدامنیتیِ اینستاگرام و واتس‌اپ گرفتند. بعد از فیلتر این دو بدافزار جاسوسی، همگان کاهش چشمگیر اغتشاشات را شاهد بودیم. با توجه به اینکه همۀ دستگیرشدگان در اغتشاشات اخیر اقرار می‌کنند که نقش اساسی در تحریک و ساماندهی و آموزش و رساندن ابزارهای ضد امنیتی، همه در همین فجازیِ بی‌در و پیکر انجام گرفته، عده‌ای از آقایان مسئول، بدون هیچ برنامه و طرحی زمزمۀ رفع فیلتر سرداده‌اند. رفع فیلتر می‌دانید یعنی چه؟ یعنی بازتر گذاشتن دست دشمنانِ خونخوار ملت ایران. یعنی بازترکردن پای تروریست‌ها به ایران! یعنی ناامن‌تر کردن ایران، ربودن آرامش از زندگی مردم. یعنی هُل دادن نوجوان و جوان ایرانی به دهان دشمنِ قدّار. مسئولین محترم در مجلس و دولت و شورای عالی فجازی و غیره ما بعنوان مردمی که به هویت اسلامی، انقلابی و ملی خود مفتخریم و نگران هویت‌زدایی از نسل جوان و نفوذ تحریف و دروغ و شایعه به ذهن و دل جوانان و نوجوانان‌مان هستیم، از شما مطالبۀ شروع و سرعت در طیِّ فرآیند ساماندهی فضای مجازی موجود را داریم. ما معتقدیم فیلتر بدافزارهای جاسوسی و ضدامنیتی بخشی از ساماندهی فجازی موجود است. کما اینکه معتقدیم حمایت کامل و همه‌جانبه از ظرفیت‌های مجازی داخلی، و حرکت جدی و عینی به سمت ایجاد اینترنت ملی و شبکۀ ملی اطلاعات از مهم‌ترین اجزای ساماندهی فجازی در ایران عزیز است. امیدواریم به سوگندی که در پیشگاه خدا و مردم یاد کردید و تعهدی که به ملت داده‌اید، پایبند باشید. والسلام علیکم و رحمةالله ✍ مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۲) امام حسن (علیه‌السلام) بالاخره باید صلح می‌کرد حتی پس از ۱۰ سال جنگیدن با معاویه! مطلب دوم این است که امام حسن مجتبى وقتى که نگاه کرد به وضع لشکر خودش و وضع کوفه و شرائط اجتماعى و سیاسى، فهمید که اگر حالا جنگ را تمام کرد، تمام کرد؛ به همان ترتیبى که حکومت را تسلیم کند به معاویه. اگر حالا جنگ را تمام نکند، یک سال دیگر، دو سال دیگر، پنج سال دیگر، ۱۰ سال دیگر هم این جنگ ادامه پیدا بکند، نتیجه باز همین است؛ یعنى با شیوه‌هایى که امام حسن داشت: شیوه‌هاى الهى و علوى؛ و شیوه‌هایى که معاویه داشت: شیوه‌ى خریدن دل‌ها و وجدان‌های مردم با پول، با این شیوه و با ضعف ایمانى که در مردم بود و با خستگى که مردم کوفه داشتند، اگر ۱۰ سال دیگر هم امام حسن می‌جنگید، آخرش همین بود؛ یعنى باز مجبور بود تسلیم بشود به معاویه منتها ۱۰ سال دیرتر. خب در این ۱۰ سال بر سر امت اسلامى چه مى‌آمد؟ هزاران نفر کشته مى‌شدند، هزاران نفر از بین می‌رفتند، نارضائی‌ها علیه امام حسن بیشتر می‌شد. خب این وجهى نداشت که امام حسن مجتبى در حالى که یقین دارد، می‌داند، می‌بیند که شرائط به هیچ وجه نویدى نمی‌فهمند نسبت به آینده، پافشارى کند اصرار کند عده‌ى بیشترى کشته بشوند. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_باقر(علیه‌السلام) در روایتی که از امام باقر (علیه‌الصّلاةوالسّلام) نقل شده است، آن حضرت پس از اشاره به زهد و عبادت و خصوصیات اخلاقی و روحی امیرالمؤمنین(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، می‌فرماید: «و ما اطاق عمله منّا احد»؛ از ما هم هیچ کس توان انجام دادن عمل او را ندارد. یعنی حتّی امام باقر و امام صادق و ائمه‌ی هداة مهدیّین(علیهم‌السّلام) هم نمی‌توانند خودشان را به آن حدی برسانند که امیرالمؤمنین به آن رسیده بود. طبق این روایت، بعد فرمودند: «و ان کان علی‌بن‌الحسین(ع) لینظر فی کتاب من کتب علی(ع)». بنا بر این روایت، امام باقر فرمود که پدرش علی‌بن‌الحسین(علیه‌السّلام) به یکی از کتاب‌های علی بن ‌ابی طالب(علیه‌السّلام) نظر می‌کرد - لابد کتابی از دستورات امیرالمؤمنین بوده، که آن دستورات طبق عمل و زندگی عملی خود آن بزرگوار بوده است - «فیضرب به الارض»؛ کتاب را روی زمین گذاشت، «و یقول من یطیق هذا؟»؛ چنین عملی را چه کسی طاقت می‌آورد؟ یعنی امام سجاد که سیّدالعابدین و زین‌العابدین است، در مقابل عمل و عبادت و زهد امیرالمؤمنین احساس عجز می‌کند. خود آن بزرگوار هم در نامه به عثمان‌بن‌حنیف فرمود: «الا و انّکم لاتقدرون علی ذلک»؛ شما نمی‌توانید به این سبکی که من عمل می‌کنم، عمل کنید. واقعاً هم انسان وقتی نگاه می‌کند، آنچه از امیرالمؤمنین نقل شده، دهشت‌آور است. پس، سخن در این نیست که کسی یا جامعه‌یی بتواند خود را همگون و همسان با علی‌بن‌ابی‌طالب(علیه‌السّلام) بکند؛ سخن در پیدا کردن جهت حرکت جامعه و اشخاص، مخصوصاً زمامداران و اولیای امور در نظام اسلامی است. جهت حرکت، باید این جهت باشد. ۱۳۷۰/۰۱/۱۶ #سبک_زندگی #اسوه_حسنه #نظام_اسلامی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السّلام) حزب طرف‌دار خود را نزدیک خودش می‌داند و می‌فرماید که میان ما و شما خویشاوندی نزدیک است. یعنی قوم‌وخویش درجه‌ی یک هستیم، مثل پدر و فرزند، مثل برادر؛  و  مؤمن برادر مؤمن است! یعنی ارتباط میان دو مؤمن، پیوند برادریِ پدر و مادری است، نه برادریِ ناتنی. مراد از مؤمن کیست؟ آن کس که دنبال راه امام عسکری(علیه‌السلام)  است، این همان ارتباط مستحکم تشکیلاتی است میان امام و پیروانش. ❇️بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جلسات هیات انصارالحسین علیه‌السلام تهران در سال ۱۳۵۱؛ کتاب همرزمان حسین علیه‌السلام #سبک_زندگی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

خصوصیت مهدی موعود (عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌وارواحنافداه) در نظر مسلمانان این‌ است که: «یملأالله به‌ الارض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا». عدل و داد، استقرار عدالت در جامعه، از بین بردن ظلم از سطح زمین، خصوصیت مهدى موعود است. ...بشر به سمت آن چیزى حرکت مى‌کند که مظهر آن، وجود مقدس مهدى (علیه‌الصلاة والسلام‌ وعجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف) باشد و او کسى است که در احادیث متواتر وارد شده که دنیا را از عدل و داد پر مى‌کند و ظلم را ریشه‌کن مى‌سازد. سخنرانى در خجسته سالروز ولادت امام زمان(عج) ۱۳۶۸/۱۲/۲۲ #مهدویت #انتظار @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم ▫️ هرگز خلق و خوی مردمی و محبت و رفق به مردم و سعی در استقرار عدالت در میان مردم را فراموش نکرد؛ مانند خود مردم و متن مردم زندگی کرد؛ با آنها نشست‌وبرخاست کرد؛ با غلامان و طبقات پایین جامعه، دوستی و رفاقت کرد؛ با آنها غذا می‌خورد؛ با آنها می‌نشست؛ با آنها محبت و مدارا می‌کرد؛ قدرت، او را عوض نکرد؛ ثروت ملی، او را تغییر نداد؛ رفتار او در دوران سختی و در دورانی که سختی برطرف شده بود، فرقی نکرد؛ در همه حال با مردم و از مردم بود؛ رفقِ به مردم می‌کرد و برای مردم عدالت می‌خواست. در جنگ خندق، وقتی که مسلمین در مدینه از همه طرف تقریباً محاصره بودند و غذا به مدینه نمی‌آمد و آذوقه‌ی مردم تمام شده بود، به طوری که گاهی دو روز، سه روز کسی غذا گیرش نمی‌آمد که بخورد، در همان حال پیامبر اکرم خودش در خندق کندن در برابر دشمن، با مردم مشارکت می‌کرد و مانند مردم گرسنگی می‌کشید. در روایت دارد، فاطمه‌ی زهرا(سلام‌الله‌علیها) که برای حسن و حسین - که کودکان خردسالی بودند - مقداری آرد دست و پا کرده بود و نان مختصری پخته بود، دلش نیامد که پدر خود را گرسنه بگذارد. تکه‌یی از آن نانی که برای بچه‌ها پخته بود، برای پدرش برد. پیامبر فرمود: دخترم! از کجا آورده‌ای؟ گفت: مال بچه‌هاست. پیامبر لقمه‌یی در دهانشان گذاشتند و خوردند. طبق روایت - که گمان می‌کنم سند روایت هم سند معتبری است - پیامبر فرمود: من سه روز است که هیچ چیز نخورده‌ام! بنابراین، او مثل خود مردم و در کنار مردم بود و با آنها رفق و مدارا می‌کرد؛ چه در این حالت، و چه در دورانی که سختی‌ها برطرف شده بود، مکه فتح شده بود، دشمنان منکوب شده بودند و همه سر جای خود نشسته بودند. ۱۳۷۰/۰۷/۰۵ #مردمی_بودن #عدالت #سبک_زندگی #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۳) امام حسین (علیه‌السلام) با یزید بیعت نکرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام) مسأله بیعت مطرح نبود یک تفاوت دیگر این است که امام حسین (علیه‌السّلام) از طرف یزید زیر فشار قرار گرفت براى بیعت، به فرماندار مدینه نوشت که باید بر حسین‌بن‌على سخت بگیرى تا بیعت کند. بیعت یعنى چه؟ بیعت یعنى امضاى خلافت آن شقىِّ خبیثى که رأس کار است. امام حسین گفت:«لا والله لااعطیکم بیدى اعطاء الذلیل» من دست خودم را ذلیلانه در دست شما نمى‌گذارم؛ یعنى بیعت نمى‌کنم. «مثلى لایبایع یزید» مثل من با یزید بیعت نمى‌کند. خب چون فشار بود براى بیعت، که تا آن ساعت آخر هم ابن‌سعد و اینها که آمدند مى‌گفتند یا بیعت یا قتال. تا آخر هم منصرف نبودند. اما امام حسن چى؟ امام حسن به هیچ وجه برایش مسأله‌ى بیعت با معاویه مطرح نبود، در قرارداد آتش‌بس یا صلحى که بین امام حسن و معاویه نوشته شد، یکى از شرائط این بود که امام حسن به معاویه، امیرالمؤمنین نگوید، با او بیعت نکند، معاویه حق تعیین جانشین نداشته باشد، در بعضى از روایات معاویه بعد از خودش امام حسن را به خلافت بگذارد، بعد امام حسین را بگذارد، این چقدر متفاوت است با او. خب بله اگر امام حسن هم زیر فشار قرار مى‌گرفت، که باید بیعت کنى وضع فرق مى‌کرد، این هم فرق سوم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️از سال ۱۱۴ امامت امام صادق شروع می‌شود تا سال ۱۴۸ که مهم‌ترین دوران در این مرحله‌ی اوّل، ‌دوران امامت امام صادق است... در این روایات بنده یادداشت کرده‌ام: عمروبن‌ابی‌المقدام [می‌گوید] «رَاَیتُ اَباعَبدِاللهِ ‌‌(علیه‌السّلام) یَومَ عَرَفَةَ بِالمَوقِفِ وَ هُوَ یُنادِی بِاَعلیٰ صَوتِه‌»، حضرت در عرفات، در روز عرفه در اجتماع مردم و وسط ‌مردم ایستاده بودند و با فریاد یک جمله‌ای را می‌گفتند؛ به یک طرف رو می‌کردند و این جمله را می‌گفتند، بعد به یک طرف ‌دیگر رو می‌کردند و می‌گفتند، بعد به آن طرف دیگر رو می‌کردند؛ به چهار طرف رو می‌کردند و این مطلب را با فریاد می‌گفتند؛ ‌حالا آن چیست؟ اَیُّهَا النّاسُ! اِنَّ رَسُولَ اللهِ کانَ هُوَ الاِمام؛ می‌بینید توجّه به معنای امامت را و بیدار کردن مردم نسبت به ‌حقیقت امامت را که امامت چیست و آیا اینهایی که سرِ کارند شایسته‌ی امامتند یا نه؛ ثُمَّ کانَ عَلِیُّ بنُ اَبی طالِبٍ ثُمَّ ‌الحَسَنُ ثُمَّ الحُسَینُ ثُمَّ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بنُ عَلیٍّ ثُمَّ هه فَیُنادی ثَلاثَ مَرّاتٍ لِمَن بَینَ یَدَیهِ وَ عَن یَمینِهِ وَ عَن ‌یَسارِهِ وَ مِن خَلفِهِ اثنیٰ عَشَرَ صَوتاً؛ هر طرفی سه بار فریاد می‌کرد و اینها را می‌گفت و دوازده مرتبه این جمله را حضرت در ‌عرفات تکرار کرد؛ بعد می‌گوید پرسیدم که آن «هِه» یا «هاهِ» یعنی چه؟ گفتند در لغتِ مثلاً بنی‌تمیم یا بنی فلان، کنایه ‌است از «من»؛ یعنی بعد از محمّدبن‌علی، من امامم. ‌۱۳۶۵/۰۴/۲۸ #امامت #تدبیر_امام #جهاد_تبیین @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_هادی(علیه‌السلام) ♦️ امام هادی علیه‌السلام و جنگ روانی علیه خلیفه قدرتمند امام هادی علیه‌السلام با دیدِ یک انسان مبارز به دربارِ متوکّل رفت و مجلسِ شراب او را به مجلس معنویت تبدیل کرد. یعنی او را مغلوب کرد؛ به طوری که در آخرِ حرف‌هایش، متوکّل برای حضرت عطر آورد و او را با احترام بدرقه کرد. در مبارزه‌ای که شروع کننده‌ی آن، خلیفه‌ای تندخو و قدرتمند بود، امام هادی دست به یک جنگ روانی زد؛ مبارزه‌ای که در آن نیزه و شمشیر کاربُرد ندارد. ۱۳۸۰/۰۶/۳۰ #جنگ_روانی #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السلام) زمان حضرت رضا و حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری، ارتباطات شیعه از همیشه گسترده‌تر بوده است. در هیچ زمانی ارتباط شیعه و گسترش تشکیلاتی شیعه در سرتاسر دنیای اسلام، مثل زمان حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری نبوده است. وجود وکلا و نواب و همین داستان‌هایی که از حضرت هادی و حضرت عسکری نقل می‌کنند - که مثلاً کسی پول آورد و امام معین کردند چه کاری صورت بگیرد - نشان‌دهنده‌ی این معناست. یعنی علی‌رغم محکوم بودن این دو امام بزرگوار در سامرا، و قبل از آنها هم حضرت جواد به نحوی، و حضرت رضا (سلام‌الله‌علیه) به نحوی، ارتباطات با مردم همین‌طور گسترش پیدا کرد. این ارتباطات، قبل از زمان حضرت رضا هم بوده؛ منتها آمدنِ حضرت به خراسان، تأثیر خیلی زیادی در این امر داشته است. ۱۳۸۴/۰۵/۱۸ #سخن_ناب #سبک_زندگی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r  

▫️مظهر عدل پروردگار، امام زمان(عجل‌الله) است و می‌دانیم که بزرگترین خصوصیت امام زمان(علیه‌الصلاةوالسلام) - که در دعاها و زیارات و روایات آمده است - عدالت می‌باشد: «یملأ الله به الارض قسطا و عدلا». رابطه‌ی قلبی و معنوی بین آحاد مردم و امام زمان(عجل‌الله) یک امر مستحسن، بلکه لازم و دارای آثاری است؛ زیرا امید و انتظار را به طور دایم در دل انسان زنده نگه می‌دارد. ۱۳۶۸/۱۲/۲۲ #مهدویت #انتظار @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم(صلی‌الله علیه‌و‌آله) ♦️ اگر ما در خط بعثت حرکت بکنیم کارهای ناممکن را ممکن خواهیم کرد. ۱۴۰۰/۱۲/۱۰ #خط_بعثت #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۴) امام حسین (علیه‌السلام) با حاکم ظالم و ضدّ اسلام مقابله کرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام)، ادعای معاویه عمل براساس اسلام بود. تفاوت چهارم این است که در زمان امام حسین این روایت پیغمبر که فرمود «من راى سلطاناً جائراً مستحلاً لحرم الله ناکثاً لعهدالله یعمل فى عبادالله بالجور و الطغیان و لم یغیر علیه بفعل و لاقول کان حقاً على الله ان یدخله مدخله» یعنى کسى که ببیند یک حاکمى دارد ظلم مى‌کند، جور مى‌کند، به حقوق مردم تجاوز مى‌کند، حرام خدا را حلال مى‌کند، احکام الهى را دگرگون مى‌کند و چه و چه، بر این واجب است که با این حاکم مقابله کند، این در زمان امام حسین بطور کامل وجود داشت. یزیدی بر سرکار بود که مصداق کامل همه‌ى اینها بود؛ مجسمه‌ى فساد و شرارت و فسق و ظلم و ناحق را حق کردن و مقابله و مبارزه‌ى با اسلام. خب دیگر منتظر چى باشد امام حسین، باید با او مقابله مى‌کرد، باید علیه او تغیُّر مى‌کرد و کرد، در زمان امام حسن اینجورى نبود. امام حسن البته مى‌دانست یا به علم امامت یا به حدس صائب هوشمندانه‌ى یک انسان بزرگ، که معاویه یک روزى این کارها را خواهد کرد. اما در آن زمان قضیه این نبود، قضیه این بود که معاویه ادعا مى‌کرد که دارد خونخواهى عثمان را مى‌کند و ادعا مى‌کرد که مى‌خواهد بر طبق احکام الهى عمل بکند و امام حسن هم در همان صلحنامه نوشته که باید تو براساس حکم خدا و سنت پیغمبر عمل بکنى او هم قبول کرده که بر طبق همانها عمل خواهد کرد. ظاهر قضیه این است، این خیلى تفاوت دارد با آنچه که در زمان امام حسین بود. بنابراین حدیث پیغمبر در این‌جا مصداق پیدا نمى‌کند این هم فرق چهارم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🔹 به نظر من بنیانگذار بنای حفظ حوادث با ادبیات و هنر، زینب کبری (سلام‌اللَّه‌علیها) است. اگر حرکت و اقدام حضرت زینب نمی‌بود و بعد از آن بزرگوار هم بقیه‌ی اهل بیت (علیهم‌السّلام) - حضرت سجاد و دیگران - نمی‌بودند، حادثه‌ی عاشورا در تاریخ نمی‌ماند. بله، سنت الهی این است که این‌گونه حوادث در تاریخ ماندگار شود؛ اما همه‌ی سنت‌های الهی عملکردش از طریق ساز و کارهای معینی است. ساز و کار بقای این حقایق در تاریخ این است که اصحاب سِرّ، اصحاب درد، رازدانان و کسانی‌که از این دقایق مطلع شدند، این را در اختیار دیگران بگذارند. بنابراین خاطره‌گویی و تدوین و پخش خاطرات را باید در جایگاه حقیقی خودش نشاند، که جایگاه بسیار بالا و والایی است و بسیار مهم است. بیان هنری هم شرط اصلی است؛ کما این‌که خطبه‌ی حضرت زینب در شهر کوفه و شهر شام، از لحاظ زیبایی و جذابیت بیان، آیت بیان هنری است؛ طوری است که اصلاً هیچ‌کس نمی‌تواند این را نادیده بگیرد. یک مخالف یا یک دشمن وقتی این بیان را می‌شنود، مثل تیر بُرنده و تیغ تیزی، خواهی‌نخواهی این بیان کار خودش را می‌کند. تأثیر هنر به خواست کسی که مخاطب هنر است، وابستگی ندارد. او بخواهد یا نخواهد، این اثر را خواهد گذاشت. حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) و امام سجاد در خطبه‌ی شام و در بیان رسا و بلیغ و شگفت‌آور مسجد شام این کارها را کردند. شما هم دارید این کار را می‌کنید. ‌‌بیانات در دیدار جمعی از پیشکسوتان جهاد و شهادت و خاطره‌‌گویان دفتر ادبیات و هنر مقاومت‌ ۱۳۸۴/۰۶/۳۱ #سنت_الهی #خاطره_گویی #آیت_بیان_هنری @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

«اگر الگوی زن، زینب و فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله علیها باشند، کارش عبارت است از فهم درست، هوشیاری در درک موقعیت‌ها و انتخاب بهترین کارها؛ ولو با فداکاری و ایستادن پای همه چیز.» ۱۳۷۰/۰۸/۲۲ #فهم_درست #هوشیاری_فداکاری #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_جواد(علیه‌السلام) 🔻امام هشتم علی بن موسی الرضا (علیه‌الصلاةوالسلام) هم به فرزندش امام جواد نامه‌ای نوشت، ایشان هم عین همین تعبیر را با مختصر تفاوتی خطاب به امام جواد به کار برد. «فانفق و لا تخش من ذی العرش اقتارا»؛ در راه خدا انفاق کن پسرم و نترس از اینکه خدای متعال تو را در سختی و تنگدستی نگه دارد. این طرز فکر اسلام است. ۱۳۶۶/۰۸/۲۹ #انفاق #سبک_زندگی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_عسکری(علیه‌السّلام) این‌که آن بزرگوارها در غربتِ زیادی بودند، واقعاً همین‌طور است؛ دور از مدینه و دور از خاندان و دور از محیط مألوف؛ اما در کنار این، درباره‌ی این سه امام - از حضرت جواد تا حضرت عسکری - نکته‌ی دیگری وجود دارد و آن این است که هرچه به پایان دوره‌ی حضرت عسکری جلوتر می‌رویم، این غربت بیشتر می‌شود. حوزه‌ی نفوذ ائمه و وسعت دایره‌ی شیعه در زمان این سه امام، نسبت به زمان امام صادق و امام باقر شاید ده برابر است؛ و این چیز عجیبی است. شاید علت این‌که اینها را این‌طور در فشار و ضیق قرار دادند، اصلاً همین موضوع بود. ۱۳۸۲/۰۲/۲۰ #سبک_زندگی #سخن_ناب @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

بسم‌الله الرحمن الرحیم ان‌شاءالله این کانال از امروز جمعه ۱۱ آذر به موضوعِ «سه‌شنبه‌های امید و پیشرفت» اختصاص خواهد یافت. در این کانال روزانه: ۱. محتوایِ چند رسانه‌ای پیرامون موضوع امید و پیشرفت گذاشته خواهد شد. ۲. در مورد جهاد روایت‌گری صحبت خواهد شد. ۳. فعالین در سه‌شنبه‌های امید و پیشرفت معرفی خواهند شد. ۴. گزارش فعالیت‌ها در سه‌شنبه‌های امید و پیشرفت پوشش داده خواهد شد. ۵. ایده‌های خوب و اجرایی به اشتراک گذاشته خواهد شد. و... https://eitaa.com/omid_pishraft کانال رسمی «سه‌شنبه‌های امید و پیشرفت»

ملت ایران به فضل پروردگار، با هدایت الهی، با کمک‌های معنوی غیبی و با ادعیه‌ی زاکیه و هدایت‌های معنوی ولی‌الله‌الاعظم ارواحنافداه خواهد توانست تمدن اسلامی را بار دیگر در عالم سربلند کند و کاخ باعظمت تمدن اسلامی را برافراشته نماید. این، آینده‌ی قطعی شماست. جوانان، خودشان را برای این حرکت عظیم آماده کنند. نیروهای مؤمن و مخلص، این را هدف قرار دهند. ◽️بیانات در دیدار جمعی از ایثارگران و خانواده‌های شهدا ۱۳۷۶/۰۵/۲۹ #مهدویت #انتظار @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ▫️ پیغمبر، پیامبر علم بود، در آن جامعه علم نبود؛ پیامبر عدل بود، در آن جامعه رایحه‌ای از عدالت به مشام نمی‌رسید و قدرتمندان، زورمندان، رؤسای زورگو بر جان و مال مردم مسلط بودند. پیامبر اخلاق و مدارا و گذشت و انصاف و محبت بود، در آن جامعه این چیزها به تمام معنا قحط بود؛ یک جامعه‌ی خشن، زورگو و زور شنو، دور از اخلاق و معنویت، دور از علم، دلبسته‌ی به هواهای نفسانی، به عصبیت‌های جاهلی، به غرورهای بی‌مورد و بیجا. در یک چنین فضای متحجر و دشواری، در یک چنین سنگستان بی آب و علفی این نهال روئید، سیزده سال در این شرائط سخت رشد کرد و این سیزده سال منتهی شد به ایجاد یک حکومت؛ تشکیل یک جامعه بر مبنای علم و عدل و توحید و معنویت و اخلاق و کرامت. ذلت را تبدیل به عزت کرد؛ وحشی‌گری را تبدیل به اخوت کرد؛ عصبیت را تبدیل به مدارا و تعقل کرد؛ جهل را تبدیل به علم کرد؛ یک قاعده‌ی مستحکمی، یک شالوده‌ی متینی به وجود آورد که بر اساس آن شالوده‌ی محکم، قرن‌ها مسلمانان توانستند بر قله‌ی مدنیت عالم مسلط شوند و قله‌هائی را خودشان به وجود بیاورند که در تاریخ بشریت سابقه نداشت. ۱۳۸۷/۰۵/۰۹ #علم_عدل_توحید_اخلاق #سبک_زندگی #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۵) مردم و تاریخ، امام حسین (علیه‌السلام) را تمجید کردند ولی اگر امام حسن (علیه‌السلام) کشته می‌شد، سؤالات زیادی باقی می‌ماند فرق پنجم زمینه‌هاى متفاوت قضاوت، براى مردم آن زمان و مردم تاریخ. این یک واقعیت است ایشان مى‌گویند که امام حسین که قیام کرد و به شهادت رسید در زمان خودش هم همه او را تمجید کردند. بعد از خودش هم در طول هزاروسیصدواندى سال همه امام حسین را تمجید کردند چه کسانى که او را به امامت قبول داشتند و حتى کسانى که اورا به امامت قبول نداشتند، چون زمینه، زمینه‌اى بود که هیچ بحثى نبود که باید همین‌جور عمل بکند. اما امام حسن اگر مى‌جنگید تا کشته مى‌شد سؤال‌هاى زیادى باقى مى‌ماند. یک عده‌اى مى‌گفتند که خب آقا -که حالا ایشان مفصل شرح مى‌دهند در این کتاب- شما مگر نمى‌خواستید که دین در جامعه حاکمیت داشته باشد، خب معاویه که گفت من دین را حاکمیت خواهم داد، داد. معاویه که ادعا مى‌کرد که من حاضرم به کتاب خدا عمل کنم. چرا شما قبول نکردید؟ اگر کسى مى‌گفت که خب معاویه بعد از شهادت امام حسن خودش را لو مى‌داد با رفتار خلافش، همان معترضین باز مى‌گفتند بله خب وقتى امام حسن نباشد او حضرت را از میدان خارج کند، خب بله همین کارها را هم مى‌کند، افسارگسیخته مى‌شد. شما مى‌خواستید خودتان را زنده نگهدارید مى‌ماندید و نمى‌گذاشتید و جاى سؤال باقى بود. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_صادق(علیه‌السلام) ▫️ اقامه‌ی دین، وظیفه است. حاکمیت دین، هدف مهم همه‌ی ادیان است؛ «لیقوم النّاس بالقسط». قیام به قسط، قیام به ‌عدل و حاکمیت الهی، هدف بزرگ ادیان است. اصلاً ائمه‌ی ما(علیهم‌الصّلاةوالسّلام) تمام زجر و مصیبتشان به خاطر این ‌بود که دنبال حاکمیت الهی بودند؛ والّا اگر امام صادق و امام باقر(صلوات‌اللَّه‌علیهما) یک گوشه می‌نشستند و چندنفر دور ‌خودشان جمع می‌کردند و فقط یک مسأله‌ی شرعی می‌گفتند، کسی به آنها کاری نداشت. خود امام صادق در یک حدیث ‌می‌فرماید: «هذا ابوحنیفة له اصحاب و هذا الحسن البصری له اصحاب»؛ ابوحنیفه اصحاب دارد، حسن بصری اصحاب دارد. ‌پس، چرا به آنها کاری ندارند؟ چون می‌دانند که آن حضرت داعیه‌ی امامت دارد؛ اما آنها داعیه‌ی امامت نداشتند. ابوحنیفه ‌داعیه‌ی امامت نداشت. این علمای معروف اهل سنت - محدثان و فقهایشان - داعیه‌ی امامت نداشتند. اینها امام زمان را ‌که هارون، منصور و عبدالملک بود، قبول داشتند...‌‌ ‌اینها ادعای امامت نداشتند؛ کسی که ادعای امامت داشت، او ‌همین امام مظلوم و عزیز ما بود؛ امام صادق(علیه‌السّلام)، امام باقر(علیه‌السّلام)، امام موسی‌بن‌جعفر (علیه‌السّلام). آنها این را ‌می‌فهمیدند؛ یعنی واضح بود. البته گاهی در مقابل خلفا تقیه می‌کردند، اما معلوم بود که داعیه‌ی امامت داشتند. ‌۱۳۷۰/۰۵/۳۰ #حاکمیت_دین #امامت #اسوه_حسنه @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r