💠 سیزدهمین مطلب؛ فساد در مدیران بسم الله الرحمن الرحیم آنچه کارگزاران گوناگون نشسته بر زمام امور را از هم جدا می کند، ناهمسانی در پنج لایه است: منش، بینش، کشش، روش و کنش 🔹 وضعیت های متفاوت فساد در مدیران و کارگزاران ۱. مدیر ِفساددار به طور کلی مدیر خوبی است و به صورت جزئی، نادر و اندک بد تصمیم می گیرد. دنبال خوب مدیریت کردن است ولی محکم نیست و گهگاهی تصمیماتی بد می گیرد که خلاف میل کلی اش هستند. ۲. مدیر ِسهل‌انگار در فساد به طور کلی مدیر خوبی است، ولی در پرهیز از تصمیمات بد و انجام اقدامات درست، جدیت ندارد و سهل انگار است و موارد متعددی از تصمیمات بد دارد، سختی اجرای تصمیمات بد براش از بین رفته و عذاب وجدان و حساسیتش کم شده. ۳. مدیری که فساد درش رخنه کرده بدمدیریتی رو پیش نگرفته به طور کلی، ولی بیشتر از این که خوب مدیریت بکند، بدمدیریتی دارد و تمایلات بد غالب است بر رفتارش. مدیر با نفس خودش مبارزه نمی کند و خواسته های نفسش جولان می دهند در مدیریتش و فساد درش رخنه کرده. ۴. مدیر آسیب‌رسان و بی تعهد مدیر پایبند به اصول اخلاقی و قانونی و چارچوب نهاد نیست و به طور مکرر بدمدیریتی دارد و به نهاد آسیب می زند. ولی به صورت فعال برای بد مدیریت کردن و ضربه زدن به نهاد طرح ریزی نمی کند، غیرمسئولانه عمل می کند و نسبت به پیامدهای کارهایش که می توانند مشکلات جدی ایجاد بکنند سهل انگار است و به راحتی از کنارشان می گذرد. ۵. مدیر ِشرور به طور کامل و از قصد بد مدیریت می کند و از بد مدیریت کردن و خرابکاری لذت می برد، نه تنها به اصول اخلاقی و قانونی و چارچوب نهاد تحت مدیریتش متعهد نیست بلکه به طور فعال در تلاش برای آسیب رساندن به این نهاد است. نیت خرابکاری می کند، طرح ریزی می کند برای خراب کردن و ویرانی های مد نظرش را سعی می کند ایجاد بکند در این نهاد. 🔹 مدیر ضدانقلاب کیست؟! تمامی این ۵ مدیر، فساد دارند و باید به مبارزه با فسادشان برخاست، اما تنها مدیر شرور، لایق لفظ ضدانقلاب است، چون سایر مدیران گرچه فساد دارند، اما دشمنی ندارند با ملت و به دشمنی با ایران و اسلام برنخاستند. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 چهاردهمین مطلب؛ دشمن یا دوست بسم الله الرحمن الرحیم آنچه کارگزاران گوناگون نشسته بر زمام امور را از هم جدا می کند، ناهمسانی در پنج لایه است: منش، بینش، کشش، روش و کنش 🔹 وضعیت های متفاوت فساد در مدیران و کارگزاران ۱. مدیر ِفساددار (کنش فاسد دارد) ۲. مدیر ِسهل‌انگار در فساد (روش فساد دارد) ۳. مدیری که فساد درش رخنه کرده(میلش به فساد است) ۴. مدیر آسیب‌رسان و بی تعهد (برنامه هایش فاسدند) ۵. مدیر ِشرور (به صورت برنامه ریزی شده دنبال فساد است) تمامی این ۵ مدیر، فساد دارند و باید به مبارزه با فسادشان برخاست، اما تنها «مدیر ِشرور»، لایق لفظ ضدانقلاب است، چون سایر مدیران گرچه فساد دارند، اما دشمنی ندارند با ملت و به دشمنی با ایران و اسلام برنخاستند. 🔻 آن که دشمن ماست، مدیرِشرور است 👈 سایر مدیران، دشمن ما محسوب نمی شوند 👉 با کسی که دشمن نیست، نباید به مانند دشمن مواجه شد و باید قواعد دوستی را بر مبارزه ای که با فسادش داریم حاکم کنیم. ❗️برخی ممنوعیت های مبارزه با فساد مدیران غیرشرور : هتک حرمت، دشمنی کردن، تمسخر ✔️ برخی لوازم مبارزه با فساد مدیران غیرشرور: خیرخواهی، احترام، حفظ آبرو 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 به مناسبت راهپیمایی ۲۲ بهمن ماه بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم آنچه گروه‌های گوناگون حاضر در جامعه را از هم جدا می‌کند، ناهمسانی در پنج لایه است: منش‌ها، بینش‌ها، کشش‌ها، روش‌ها و کنش‌ها. 🔹 ملاک انقلابی بودن در میان ۵ لایه‌ یادشده، لایه‌ی «منش» که همان «نیت» و گوهر وجود هر کسی است، ارزش «حیاتی» و «تعیین‌کننده» دارد و دیگر لایه‌ها، به ترتیبی که می‌آید، مهم هستند ولی تعیین‌کننده نیستند. کسی با لغزش‌های چهارگانه‌ زیر، از انقلابی بودن نمی‌افتد؛ مگر «خودداری از انجام دستورهای حیاتی رهبر» که مانند داشتن منش فاسد، سبب خروج از انقلابی بودن است. برای همین است که کلیت ملت ایران، انقلابی است، برای همین است که در راهپیمایی ۲۲ بهمن همه می آیند‌. اصلاح طلب ، اصولگرا، سنی، شیعه، مسیحی ، کلیت مردم و مسئولین با تمام ضعف هایشان می آیند و منافقین ضدانقلاب هم شاید از سر نفاق خودشان را در این دریا پنهان بکنند و برای انقلابی شناخته شدن به جمع ملت انقلابی بیایند. تمام دوستداران ایران و اسلام، انقلابی اند‌. بدخواهان ایران و اسلام، ضدانقلاب اند‌. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 پانزدهمین مطلب؛ فساد در مسئولیت بسم الله الرحمن الرحیم فسادهای مسئول حکومتی به دو دسته تقسیم می‌شوند: الف ) فساد در انجام مسئولیت: شامل عدم انجام وظایف یا سوءاستفاده از اختیارات و منابع. ب ) فساد خارج از مسئولیت: مرتبط با وظایف حاکمیتی نیست. 🔹 گام های ارزیابی فساد در مسئولیت: ۱. شناسایی وظایف و دستورات بالادستی. ۲. شناسایی اختیارات و منابع در اختیار. ۳. بررسی تبعیت یا نافرمانی از دستورات بالادستی. ۴. سنجش طرح و برنامه برای اجرایی شدن دستورات بالادستی. ۵. بررسی میزان درستی و منطقی بودن تخصیص و تقسیم اختیارات و منابع. ۶. بررسی اختلال در فرآیند رسانش منابع و دادن اختیارات لازم به همکاران و بخش های مورد نظر برنامه ۶. بررسی کیفیت انجام کارها. 🔹بعضی از منابع و امکانات مسئولین: • منابع مادی و امکانات فیزیکی: شامل املاک، تجهیزات، و بودجه که باید به درستی مدیریت شوند. • منابع اجتماعی: اعتبار اجتماعی و شبکه‌های ارتباطی که باید برای حمایت از برنامه‌ها استفاده شود. • منابع انسانی: شامل انتخاب و مدیریت کارکنان و بهره‌گیری از مهارت‌های آنان. • منابع اطلاعاتی و آموزشی: داده‌ها و اطلاعات برای بهبود عملکرد. • منابع فرهنگی: ارزش‌ها و باورهای فرهنگی که بر تصمیم‌گیری تأثیر می‌گذارند. • منابع قانونی و سیاسی: قوانین ، اختیارات و حمایت‌های قانونی که باید رعایت شوند. • منابع زمانی: مدیریت زمان برای بهینه‌سازی فعالیت‌ها. از نخستین اقدامات برای مبارزه با فساد مسئولان، ارزیابی فساد در مسئولیت است که باید طبق نکات بالا، ارزیابی با دقت کامل و نه بر مبنای ظن و گمان، انجام بشود. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 شانزدهمین مطلب؛ ابزارهای مبارزه با فساد بسم الله الرحمن الرحیم 🔹برای مبارزه با فساد، ابزارهای موجود را می توانیم دو دسته کنیم : ۱. ابزارهای رسانه‌ای مانند: • وبلاگ، وب‌سایت، خبرنامه‌ها • پادکست، ویدئو، محتوای چندرسانه‌ای • اینفوگرافیک و محتوای داستان‌محور • وبینارها و جلسات زنده و گروه‌های مجازی • صفحات مجازی و کانال‌ها • انتشار گزارش‌ها و تحلیل‌ها • ایجاد هشتگ • ارائه نقدها به صورت رسانه‌ای • آگاهی بخشی به مردم با کمک رسانه ۲. بسترهای میدانی مانند: • نظرسنجی‌ها و پرسش‌نامه‌ها • کنفرانس‌های حضوری و سخنرانی • برگزاری تجمعات و اعتراضات و تشکیل گروه‌های فشار • کمپین‌های اجتماعی و گروه‌ها • مسابقات آنلاین و چالش‌های اجتماعی • گفتگوهای زنده و تولید محتوای کاربر محور • رویدادهای حضوری و کارگاه‌ها • حرکات جمعی مثل کتابخوانی برای آگاهی بخشی • شرکت در انتخابات • نوشتن نامه به مقامات و پیگیری مکتوب • صحبت با مسئولین • تشکیل گروه‌های محلی • توزیع بروشور • صحبت با دوستان و خانواده • بیان نظرات در جلسات عمومی با مسئولین • برگزاری جلسات نقد عملکرد مسئولان و بررسی وضعیت • شکایت از طریق بسترهای نظارتی و قضایی و مسئولین بالاتر و گزارش تخلفات • گفتگوهای رودررو • پیوستن به گروه‌های فعالین اجتماعی • تدوین و ارائه طرح‌های پیشنهادی • نوشتن نامه‌های سرگشاده و تدوین و توزیع بیانیه‌های عمومی • درخواست شفافیت برای مبارزه با فساد ، باید ابزارهای در دسترس را بشناسیم و متناسب با شرایط اقدام بکنیم 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 هفدهمین مطلب؛ شرایط و مراتب مبارزه با فساد بسم الله الرحمن الرحیم 🔹 شرایط مبارزه با فساد: ۱. شناخت مصادیق فساد و وظایف مسئولین: برای تشخیص فساد و ترک وظایف، باید مصادیق فساد و وظایف مسئولین را بشناسیم. ۲. احتمال تأثیر حرکت: اقدامات باید قابلیت تأثیرگذاری بر شرایط را داشته باشند. ۳. اصرار بر فساد: اگر مسئول به ادامه فساد اصرار دارد و تلاشی برای جبران نمی‌کند، نیاز به اقدام داریم. ۴. نداشتن مفسده: حرکت ما نباید آسیبش بیشتر از نفعش باشد. 🔸 مراتب مبارزه با فساد: ۱. اظهار انزجار قلبی: ابتدا باید نسبت به فساد و ترک وظیفه اظهار انزجار کنیم. ۲. امر و نهی زبانی: اگر اظهار انزجار کافی نبود، باید به صورت زبانی مسئول را نهی کنیم. ۳. به میدان کشاندن قدرت حاکمیت: اگر اقدامات قبلی مؤثر نبود، باید از نهادهای نظارتی و قضایی کمک بگیریم. نکته: هر یک از این مراتب خود دارای زیرمجموعه‌هایی هستند. چند نمونه : • تا زمانی که نهی با زبان ملایم مؤثر است، نباید از گفتار شدیدتر استفاده کرد. • تا وقتی که گزارش به مسئول بالادست کافی است ، نباید به سراغ مسئولین چندرده بالاتر برویم. • وقتی گزارش به مراجع محلی کافی باشد، نباید به سراغ مراجع عالی برویم. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 هجدهمین مطلب؛ مقصد ، چارچوب مبارزه و تکلیف ما بسم الله الرحمن الرحیم 🔹 مقصد ِمبارزه مقصد مبارزه با فساد، نه تنها متوقف کردن فساد است، بلکه جبران آسیب ها و تقویت نظام است. 🔸 چارچوب مبارزه مبارزه با فساد نباید از چارچوب و حد و حدود درست خارج بشود ؛ برای این منظور باید به عنوان نمونه به این پنج نکته توجه داشت : ۱. ارزیابی آسیب و نفع : • اگر بیانیه ما در مورد فساد فلان مسئول محلی منجر می‌شود به ایجاد اغتشاش و ناامنی و آسیب به جامعه، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۲. سنجش هزینه و اهمیت : • وقتی امر و نهی زبانی فلان مسئول بابت فلان اقدامات نادرستش، سبب ضرر جانی و مالی به ما بشود، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۳. رعایت قانون : • وقتی تجمع کردن در جلوی استانداری غیرمجاز باشد، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۴. مراعات حقوق دیگران: • وقتی افشای فساد یک مسئول در ملأ عام سبب بی‌آبرویی او می‌شود و پایمال می‌کند حقوقش را، نباید چنین اقدامی بکنیم. ۵. عدم اعمال زور: نباید ما مردم اعمال زور بکنیم نسبت به مسئولین و اختیاراتشان و نباید مانع عملی بشویم در برابرشان، در این زمان، این از وظایف مسئولین و نظام است نه مردم. • نباید جلوی مقرراتی که فلان فرماندار فاسد اعمال کرده است بایستیم و اجرای آن‌ها را به زور سد کنیم و اجازه استفاده از اختیاراتش را ندهیم. 🔹 همگی مأموریم به مبارزه همه ما مأموریم به مبارزه با فساد و دست یابی به مقصد این مبارزه ، هرکسی در حد وسع و توان خودش مأمور است، شاید نتیجه و تغییر ظاهری مشخصی که مقصود ماست و از بین رفتن فساد و جبران آسیب هاست، فراهم نشود در نهایت اقدامات ما. اینطور نیست که کسی موظف باشد فراتر از تکلیفش عمل کند و حتماً ظاهر ماجرا و وضعیت را به فلان صورت تغییر دهد، اصل بر این است که هرکسی هر چندگام که می تواند بردارد در این میدان. به عنوان نمونه : • کسی که امکان انجام امر و نهی زبانی ندارد، اظهار انزجار قلبی نسبت به ترک وظیفه و فساد پذیرفته است از او در همین حد. • کسی که برایش ممکن است به صورت زبانی امر و نهی بکند و حتی در صورت نیاز از گفتار شدید استفاده بکند، از او پذیرفته نیست که در هنگام نیاز به گفتار شدید، به گفتار ملایم کفایت دهد و از گفتار شدید اجتناب کند. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸

💠 نوزدهمین مطلب ؛ مروری بر محدودیت ها و اختیارات در مبارزه با فساد بسم الله الرحمن الرحیم ۱. اختیارات نهادهای قضایی و انتظامی در مبارزه با فساد، برخی اقدامات مانند : تجسس، استراق سمع، اعلام حکم قضایی، علنی کردن اتهام، توقیف اموال و وسایل نقلیه، دادگاهی کردن، نظارت بر اطلاعات دیجیتال مثل پیامک ها ، تفتیش مستندات، اجرای طرح های امنیتی، نفوذ به حریم خصوصی، بازجویی و سایر اقدامات اینچنینی، تنها در حیطه اختیارات نهادهای قضایی و انتظامی مجاز است. مردم حق ندارند به این کارها دست بزنند و در صورت انجام این اقدامات، مرتکب جرم و فساد شده و قابل پیگرد قانونی خواهند بود. پیش‌تر گفته شد که مرحله عملی مبارزه با فساد (مرحله سوم امر به معروف و نهی از منکر) در اختیار حکومت است فقط. به عنوان نمونه : محدودیت‌های افشاگری و حقایق قضایی افشاگری عمومی در مورد فساد مسئولین ممنوع است، مگر در مواردی که قوه قضائیه احکام قطعی را رسانه‌ای کند. انتشار حکم قطعی در رسانه‌ها از مجازات‌های تعزیری درجه ۶ به بعد محسوب می‌شود. مردم نمی‌توانند جای دادگاه و حاکمیت را بگیرند و نباید آبروی دیگران را با اقدامات خودسرانه زیر سؤال ببرند. ۲. نقش مردم در مبارزه با فساد مردم تنها مجاز به اظهار انزجار قلبی و امر و نهی زبانی هستند. دخالت عملی مردم، باید از طریق تلاش برای فعال کردن حاکمیت در مبارزه با فساد و تلاش برای به میدان آوردن حاکمیت باشد. مردم باید به جای دخالت عملی و مانع‌گذاری، حاکمیت را فعال کنند و به میدان بکشانند تا به وظایف انحصاری خود، مانند اعمال زور برای مبارزه با فساد و انجام اقدامات پلیسی و قضایی، بپردازد. 🌸 [این محتوا در لبیک به فرمان جهاد تبیین رهبر انقلاب تولید شده است.] 🌸