نمیدانم برای شما هم این حسّ پیش آمده که دائماً ترس از دیر شدن داشته باشید؟!
دائما دلهره داشته باشید که نکند فرصت از دست برود و آن کاری را که باید انجام می‌دادید، نداده باشید.
الان حال و روز من اینطوری است.
می‌ترسم حضرت آقا همچنان گمنام بمونن.
بگذریم...
امروز به مناسبتی تمرکز بیشتری روی سخنرانی رهبر انقلاب در تاریخ ۱۳۶۹/۲/۱۲ داشتم.
میخوام با هم مطالب این سخنرانی رو با دقت بیشتری مرور کنیم.
به مناسبت سالروز شهادت شهید آیت الله مطهری و شرکت عده‌ای از معلمین و محصلین مدرسه‌ی عالی شهید مطهری و... در جلسه، آقا پیرامون شهید مطهری این نکات رو بیان می‌کنن:
"باید روی افکار شهید مطهری، کار فکری بشود. یعنی جمعی اهل تحقیق و علاقه‌مند به کار علمی، بنشینند و نظرات و تفکرات شهید مطهری را در ابواب مختلف استخراج کنند. مثلاً از مجموع آثار ایشان، نظر آن شهید را در باب وجود، در باب انسان، در باب اختیار، در باب عدالت، در باب تاریخ، در باب قضا و قدر، در باب عرفان و درباره‌ی موضوعات بیشمار و متنوعی که ایشان در مباحثشان مطرح کرده‌اند، استخراج کنند. اگر نظرات مختلفی در طول زمان داشته‌اند، مثلاً در یک دوره در مسأله‌یی، این نظر را داشته و سپس در چند سال بعد، نظر ایشان تغییر کرده، آن را در این کتاب مشخص کنند و روی آن کار نمایند. این، راه گسترش و پیشرفت و شکوفایی فکری جامعه بر مبنای آثار شهید مطهری است که امیدواریم این کار انجام بگیرد و در وضع کنونی، همه‌ی قشرها مسؤولیت خودشان را در قبال این حرکت عظیمی که جامعه‌ی ما به آن سرگرم است، پیدا کنند و آن را بخوبی انجام دهند".
لازم به ذکر است که همین کار رو ما در طرح تبیین نسبت به اندیشه و آراء حضرت آقا انجام می‌دیم.
به جهت شرکت تعدادی از معلمین و فرهنگیان در جلسه، آقا می‌فرمایند:
به مناسبت حضور معلمان و فرهنگیان عزیز، عرض میکنم که عناصر فرهنگی جامعه - هرکه هستند، هرچه هستند، چه وابستگان به دانشگاهها، چه وابستگان به حوزه‌های علمیه و چه دیگران - باید بدانند که امروز دشمن، بیشترین همت خود را روی تهاجم فرهنگی گذاشته است. من به‌عنوان یک آدم فرهنگی، این را عرض میکنم، نه به‌عنوان یک آدم سیاسی.
وقتی به صحنه‌ی نبرد نگاه میکنم، صحنه‌یی را میبینم که یک طرف آن، شما ملت ایران که طرفدار اسلام و نجات مستضعفان و دشمن نظام استکباری دنیا هستید، قرار دارید و طرف دیگر آن، دشمنان شما، یعنی سردمداران جبهه‌ی استکبار و ضد اسلام، دنباله‌روهایشان و اراذلی که در این بین، به‌خاطر منافع شخصی و هواهای نفسانی، دنبال بوق استکبار و خر دجال او راه افتاده‌اند، قرار دارند. الان، کارزاری برپاست؛ شوخی نیست. جنگ نظامی، تمام شد. تازه اگر دشمن - یعنی استکبار جهانی - بتواند، حرفی ندارد که باز هم جنگ نظامی را راه بیندازد؛ منتها برایش آسان نیست.
الان، یک کارزار فکری و فرهنگی و سیاسی در جریان است. هر کس بتواند بر این صحنه‌ی کارزار و نبرد تسلط پیدا کند، خبرها را بفهمد، احاطه‌ی ذهنی داشته باشد و یک نگاه به صحنه بیندازد، برایش مسلّم خواهد شد که الان دشمن از طرق فرهنگی، بیشترین فشار خود را وارد میآورد. کم هم نیستند قلم‌به‌مزدها و فرهنگیهای دین و دل و وجدان باخته و نشسته‌ی پای بساط فساد استکبار - چه غالباً و اکثراً در خارج کشور و چه تکوتوکی در داخل کشور - که برای مقاصد استکباری، قلم هم بردارند، شعر هم بگویند، کار هم بکنند و دارند میکنند.
نبرد فرهنگی را با مقابله‌ی به‌مثل میشود پاسخ داد. کار فرهنگی و هجوم فرهنگی را با تفنگ نمیشود جواب داد. تفنگ او، قلم است. این را میگوییم، تا مسؤولان فرهنگ کشور و کارگزاران امور فرهنگی در هر سطحی و شما فرهنگیان عزیز - اعم از معلم و دانشجو و روحانی و طلبه و مدرّستان، تا دانش‌آموزتان و تا کسانی که در بیرونِ این نظام آموزشی کشور مشغول کارند - احساس کنید که امروز، سربازِ این قضیه شمایید و بدانید که چگونه دفاع خواهید کرد و چه کاری انجام خواهید داد.
مثل جنگ نظامی، چشمها را باید باز کرد و صحنه را شناخت. در جنگ نظامی هم، هر طرفی که بدون شناسایی و دیده‌بانی و بدون دانستن وضعیت دشمن، چشمش را ببندد، سرش را پایین بیندازد و جلو برود، شکست خواهد خورد. در جنگ فرهنگی هم، همین‌طور است. اگر ندانید که دشمن کار میکند، یا از آن‌که میداند، فرمان نبرید، از فرمانده‌ی فرهنگی دستور نگیرید، یا او از نیروی شما استفاده نکند و مانور و سازماندهی را درست انجام ندهد، پشت سرش شکست است.
رادیو، تلویزیون، مدارس، وزارت ارشاد، روزنامه‌ها، مجلات و کلاً مجموعه‌ی بنای فرهنگی کشور، مسؤولیت دارند. شما معلمان، مشخص است که سنگرتان کجاست. مسؤولیتتان هم، مسؤولیت بسیار بزرگی است.
نسلی که رژیم فاسد و مفسد و ظالم و بشدت پلید گذشته را ندیده، نسلی که مقدمات انقلاب را ندیده، نسلی که کتک خوردنها را در دوران غربت ندیده، نسلی که محنت جنگ را با گوشت و پوست خودش لمس نکرده، نوبه‌نو زیر دست شما معلمان می‌آید. شما میخواهید از این نسل، انسانهایی بسازید که انقلاب را حفظ کنند؛ کار سخت و بزرگی است. به این کار بزرگ، اهمیت بدهید و قدر آن را بدانید. مردم هم، قدر معلمان و کارگزاران تعلیم و تربیت را بدانند. مسؤولان مدارس هم بفهمند که چه چیزی در چنته دارند و چه کار میکنند. مردم، هم از لحاظ مادّی و هم از لحاظ معنوی، به آموزش و پرورش، به مدرسه‌سازی، به تعلیم و تربیت کمک کنند، تا بشود این صحنه‌ی نبرد و کارزار را پیش برد.
(آقا)
نکته‌ی اولی آقا در این بخش بیان میکنند، دوگانه ای است که از ابتدای خلقت تا انتهای حیات، ادامه دارد.
یعنی جنگ بین طرفداران مظلومین از یک طرف و ظالمان و مستکبرین از طرفی دیگر.
آقا در همان سال ۶۹ به جنگ بی‌پایان اسلام و کفر که متجلی در دفاع از مظلوم و ظلم به دیگران است، تصریح میکنند.
پس باید حواسمان جمع باشد که جای ظالم و مظلوم عوض نشود.
حواسمان باشد استکبار را با بزک، تزئین نکنند و به خوردمان دهند.
(بنده)
در بخش دیگر این متن، دشمن اصلیِ اسلام و مردم مسلمان ایران را معرفی میکنند و ما را متوجه اصلِ اصلی و فرعی کردن مسائل جاری در کشور میکنند.
باید یادمان باشد تا ابد، دشمن ما، آمریکاست و بزرگ‌ترین جهاد، مبارزه با تفکر غرب است.
(بنده)
در بخش دیگر این متن به #کارزار فرهنگی اشاره میکنند و می‌فرمایند دشمن با تمام امکاناتش جهت به چالش کشیدن فرهنگ انقلاب اسلامی آمده و برای مقابله با این کارزار #جبهه‌ای مماثل با جبهه‌ی دشمن لازم است.
اگر #دیر و یا #ضعیف عمل کنیم، ضربه خواهیم خورد.
پس کارزار فرهنگی نیاز به #جبهه‌ی فرهنگی خودی دارد.
(بنده)
در بخش دیگر این سخنرانی حضرت آقا همه‌ی مسئولین فرهنگی و همچنین معلمین و دانشگاهیان و حوزویان و حتی دانش آموزان را سرباز جبهه‌ی فرهنگی خودی می‌نامند و از همه مسئولیت پذیری در مبارزه‌ی با فرهنگ دشمن را #مطالبه میکنند.
پس یادمان نرود هر که هستیم و در هرجا هستیم، سرباز جبهه‌ایم و فرمانده خودِ آقاست.
(بنده)
جالب است که بنده از بخش پایانی این متن روحِ مساله‌ی #آتش_به_اختیار بودن سربازان فرهنگی را استشمام میکنم.
معظم‌له از همان ابتدا به معطل نماندن نیروهای خودی در دفاع از مرزهای فرهنگی معتقد بودند.
تصریح میکنند که هم فرمان‌برداری از فرمانده لازم است و هم لزوم استفاده‌ی فرمانده از تمام ظرفیت‌های سربازان.
خب طبیعی است که اگر ارتباط سرباز با مرکز قطع شد و یا مرکز دچار اختلال شد، در میدان کارزار، سرباز #آتش_به_اختیار عمل میکند.
(بنده)
رهبر انقلاب:
"سیاست اداره‌ی کشور، باید در جهت سود طبقات محروم و رفع محرومیت از آنها باشد..."
این مطالبه‌ی ایشان از مجریان و کارگزاران بوده و هست و اکنون مطالبه و نظارت نسبت به این مساله با مردم، خصوصا نسل جوان است.
تا همین قسمت فعلا کافیست
والسلام
می‌توانید نظرات و پیشنهادهای خودتون رو با #ادمین درمیان بگذارید:
@Manzome_fekri110
در بخش دیگر این سخنرانی می‌فرمایند:
دوران رژیم فاسد و مفسد پهلوی، فساد را طبقات مرفه بیدرد، سرمایه‌داران فاسد، آن کسانی که به پولی که از راههای نامشروع و بندوبستهای سیاسی و فساد در عمل به دست آمده بود، متکی بودند، در جامعه رایج میکردند. همانها موجب شدند که آن رژیم ساقط شد؛ چون رژیم منحوس پهلوی، متکی به آنها بود. این نظام را قشرهای محروم و متوسط - که غالب مؤمنین را اینها تشکیل میدهند - به‌وجود آوردند و از آن حمایت و دفاع کردند. اینها وفادارند و پشتیبان این نظام هم اینهایند. لذا این نظام، به پشتیبانی این توده‌ی عظیم مردم مؤمن، ماندنی و پایدار و بادوام است.
(آقا)
در این قسمت آقا تذکر میدهند که تفاوت ماهوی بین نظام طاغوتی و نظام اسلامی، در توجه ویژه به محرومین و پابرهنگان و بی‌حامیان است.
از قضا نظام طاغوت چون متکی به اشراف حداقلی بود ساقط شد و نظام اسلامی ما چون متکی به متن مردم است و از حمایت مستضعفان برخوردار است، دوام خواهد داشت.
مساله‌ی مورد توجه این است که قوام نظام اسلامی به توجه با زندگی محرومین است و بزرگ‌ترین آسیب نظام اسلامی(همچنان که آقا در تاریخ۲۹ بهمن ۹۶ در دیدار با مردم تبریز فرمودند) ارتجاع و برگشت خوی مسئولین به خوی اشرافی و بی‌دردی و رفاه طلبی است.
باید مراقب باشیم بی‌دردان مرفه پست‌های کلیدی را تصاحب نکنند.
(بنده)
در بخش دیگری از این سخنرانی به جهت حضور جمعی از روحانیون عقیدتی_سیاسی سپاه می‌فرمایند:
یک جمله‌ی کوتاه هم راجع به برادران عقیدتی، سیاسی عرض کنم. آن جمله، این است که برادران عقیدتی، سیاسی که در سپاه پاسداران مشغول خدمت هستند، این کار را بایستی خیلی مهم بشمارند؛ زیرا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، رکن رکین و پایه‌ی محکم دفاع از انقلاب و به تعبیر امام عزیزمان، یکی از دو بازوی نیرومند مسلح جمهوری اسلامی است. ایشان، دو بازویشان را اینطور بلند کردند و به من فرمودند: یک بازو، ارتش است؛ یک بازو، سپاه.
قوام سپاه، به روحیه‌ی انقلابی و ایمان این جوانان پُرشور و مؤمن است. این ایمان، بایستی هم حفظ بشود، هم تقویت گردد و هم از جهات اعتقادی و فکری، با روشن‌بینی و عمق فکری، همراه بشود. این کار را که عقیدتی، سیاسی میکند، وظیفه‌یی بسیار مهم است. مسؤولان سپاه باید همکاری بکنند، تا این برادران بتوانند این وظیفه را بخوبی انجام بدهند و ان‌شاءالله خیر و صلاح این کار، به انقلاب و کشور برمیگردد.
در این متن به جایگاه حیاتی سپاه نسبت به حفظ کشور اشاره میکنند و به همین جهت کار بخش عقیدتی_سیاسی سپاه از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد.
می‌فرمایند قوام سپاه بعنوان یکی از دوبازوی دفاع از انقلاب، به حفظ روحیه‌ی انقلابی و ایمان جهادی است و متولی اصلی این بخش، قسمت عقیدتی_سیاسی است.
البته حفظ این روحیه، اختصاصی به سپاه ندارد در ارتش و نیروی انتظامی و بسیج هم باید به همین شکل باشد.
برادران عزیزم در بخش #عقیدتی_سیاسی به هوش باشید.
اما نکته‌ی قابل توجه این سخنرانی موضوع مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا است که در همان ایام مطرح بوده و آقا بصورت ویژه به این مساله می‌پردازند، قبل از ۱۲ اردیبهشت آقای عطاء الله مهاجرانی پیرامون "مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا" مقاله‌ای می‌نویسد که آقا نسبت به تفکر مذاکره با آمریکا واکنش نشان میدهند.
از همان ابتدا حضرت آقا خوی آمریکا را تحلیل کرده و علت مخالفت با مذاکره را بیان می‌دارند.
ان شاءالله ادامه تحلیل سخنرانی ۱۲ اردیبهشت ۶۹ را در فرصت دیگری ادامه خواهیم داد.
سلام علیکم
امیدوارم حالتون خوب باشه
الان فرصتم اجازه داد که چند جمله‌ای پیرامون بخش‌های دیگری از سخنرانی آقا در ۱۲اردیبهشت ۶۹ بنویسم
در ادامه‌ی این سخنرانی آقا به موضوع مذاکره‌ی مستقیم با آمریکا اشاره میکنند که در مقاله‌ی آقای مهاجرانی پیرامون آن صحبت شده:
و اما مسأله‌یی که این روزها در سطح جمعی از اهل فکر و اهل نظر در جریان است، مذاکره کردن و مذاکره نکردن است.(۱) بعضی حرفی میزنند، بعضی حرف دیگری میزنند. اینها چیزی مینویسند، آنها چیز دیگری مینویسند. راجع به این موضوع، من باید جمله‌ی کوتاهی را خیرخواهانه و دلسوزانه عرض بکنم. قبلاً به این نکته هم اشاره بکنم که من از اظهار نظر کسی که نظر سیاسی خودش را بیان بکند، نگرانی ندارم. مادامی که در اظهار نظری، دروغ و تهمت و فتنه و فریب نباشد، مانعی ندارد. بله، اگر دروغ و افترا و فریب بود، ما به‌عنوان مسؤول، نباید اجازه بدهیم یک نفر بیاید مردم را فریب بدهد، یا به آنها دروغ بگوید. اما آنجایی که دروغ و تهمت و فریب و اهانت به کسی نیست، چه مانعی دارد هر کسی نظرش را بگوید.
من میخواهم به نویسندگان و صاحب‌نظران و قلم‌به‌دستان و تریبونداران سفارش کنم که از حرف مخالف آشفته نشوند. چرا ما آشفته بشویم؟ ما منطق و استدلال داریم. حرف ما، نه فقط برای ملت خودمان، بلکه برای صدها میلیون مسلمان و غیرمسلمان در دنیا، قابل قبول است. چرا ما وقتی حرف منطقی داریم، از اینکه کسی حرفی بزند، آشفتگی و اضطراب نشان بدهیم؟ بله، هر حرفی را نباید بیجواب گذاشت. اگر خلاف هست، باید جواب داد؛ منتها از جاده‌ی ادب نباید خارج شد.
(آقا)
۱) اشاره به بازتابها و پیامدهای مقاله‌ی آقای عطاءالله مهاجرانی تحت عنوان «مذاکره‌ی مستقیم» در روزنامه‌ی اطلاعات (۶/۰۲/۱۳۶۹)
نکته‌ی بسیار مهم این بخش این است که آقا به استدلال‌ها و منطق قوی و غیر قابل خدشه‌ای که انقلاب اسلامی از آن برخوردار است اشاره میکنند.
می‌فرمایند چون انقلاب ما از پشتوانه‌ی محکمی برخوردار است و نسبت به اصول انقلاب کاملا توجیه هستیم، از مطرح شدن حرف‌های مخالف هیچ هراسی نداریم.
هراس از آن کسانی است که صرفا از روی احساسات و بدون پشتوانه‌ی علمی و عقلانی و دینی دست به کاری میزنند.
این خود درس بزرگی برای #انقلابیون است.
انقلابی کسی است که نسبت به اصول انقلاب کاملا توجیه و آگاه است و کارش از پشتوانه‌ی فکری محکمی برخوردار است.
انقلابی از مطرح شدن افکار مخالف هراسی ندارد چون مجهز به سلاح منطق و علم است.
نکته‌ی مهم دیگر این متن، حساسیت نسبت به افکار عمومی است.
#مردم و در راس آنها #مسئولین، نباید اجازه دهند افکار عمومی منحرف شود.
نباید اجازه دهند که منحرفین هدایت افکار عمومی را بدست گیرند.
البته مشروط بر اینکه #مسئولین خود انحراف #افکار_عمومی را در دستور کار خود قرار ندهند کا در این صورت #نظارت مستقیم بر عملکرد مسئولین و #روشنگری منطبق بر اصول انقلاب اسلامی، بر عهده مردم خواهد بود.
#استنباط:
از تعاریف آقا نسبت به دو مساله‌ی #فرهنگ و #گفتمان_عمومی اینطور #استنباط میشود که افکار عمومی (یعنی ذهنیت مردم) همان فرهنگ (به معنای عام) و گفتمان عمومی جامعه است.
یعنی معنای خارجیِ #فرهنگ و #ذهنیتِ‌مردم و #گفتمان‌عمومی و #افکار‌عمومی، از منظر آقا یک چیز است.
نکته‌ی مهم دیگر این متن، تاثیر زشت رفتار غیرمودبانه بعضی از منسوبین به انقلاب است آن وقتی که حرف مخالفی می‌شنوند.
یک انقلابی نباید در مواجهه‌ی با #مخالفین برآشفته شود و از مسیر ادب و نزاکت خارج شود.
آقا در مورد رفتار #شهید_بهشتی در مواجهه‌ی با مخالفین نقل میکنند که بسیار باجنبه و با ظرفیت بودند. زود از کوره در نمی‌رفتند و اجازه می‌دادند که شخص مخالف تمام حرف‌هایش را بزند و بعد ایشان با کمال ادب شروع به پاسخگویی با ادله‌ی متقن میکردند، حتی آنجایی که به شخص ایشان بی‌ادبی می‌شد بازهم ایشان آن‌قدر مسلط به نفس خویش بودند که از دائره‌ی ادب و انصاف خارج نمی‌شدند(کتاب قرارگاه‌های فرهنگی)