✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تقوا در کار (بخش ششم و پایانی) 🔸 #تقوا در کار یعنی چه؟ چطور میتوانیم در کارهای تشکیلاتی تقوا را رعایت کنیم. «تقوا» ملکه ای نفسانی است که بر اثر آن، انسان از خود در برابر خداوند سبحان به شدت مراقبت می‌کند تا دچار لغزش رفتاری نشود. معنای اصطلاحی تقوا در کلام امام صادق (ع) خلاصه می‌شود: یعنی آنجا که خداوند دستور داده حاضر باشی، تو را غایب نبیند و آنجا که نهی کرده، تو را مشاهده نکند. شایسته است هر انسان مومنی در کار، به زیور تقوا آراسته باشد. 💠بعضی از شاخصه های تقوا در کار (۵) 🔟«عدم منت گذاری»؛ از شاخصه های تقوا در کار این است که انسان همواره کاری را که انجام می‌دهد، نوعی وظیفه و مسئولیت می‌داند و به کاری که برای مردم انجام می دهد، منتی ‌بر آنان نمی‌گذارد و مورد توهین و اهانتشان قرار نمی‌دهد. امام علی (ع) در توصیه‌ های خود به مالک اشتر می‌فرماید: «مبادا با خدمت‌ هایی که انجام دادی، بر مردم منت‌ گذاری، یا آن چه را انجام داده‌ای، بزرگ بشماری. منت نهادن، پاداش نیکوکاری را از بین می‌برد و کاری را بزرگ شمردن، نور حق را خاموش می‌سازد». 1⃣1⃣«اطاعت از مسئول»؛ از شاخصه های دیگر تقوا در کار، اطاعت از مسئول بالاتر است. هر شخصی در محدوده سازمان و اداره خود و در چارچوب مقررات و قوانین مربوط، باید از مسئول بالادست خود اطاعت کند و این پیروی، اگر آگاهانه و در یک محیط صمیمی صورت پذیرد، موفقیت و پیشرفت آن مجموعه را در پی خواهد داشت. امام علی (ع) می‌فرماید: «از مافوق و بالادست خود پیروی و اطاعت کن، تا زیردستانت از تو اطاعت کنند». 2⃣1⃣«عدم استفاده از بیت المال در امور شخصی»؛ از شاخصه های مهم تقوا در کار، استفاده نکردن از بیت‌المال در امور شخصی است. شخص باتقوا با تلفن اداره، کار خصوصی انجام نمی‌دهد، با خودکار اداره لیست خریدهای منزل را نمی‌نویسد، ساعات کار مردم را صرف کار خصوصی خود نمی‌کند، و... امام علی (ع) برای کارگزارانش نوشت: «قلم های خود را نازک کنید و سطرها را نزدیک به هم گیرید، و زیادتی کلمات را حذف کنید و مقاصد و منظورها را در نظر بگیرید! بر حذر میدارم شما را از پر حرفی و پر نویسی، زیرا، اموال مسلمانان نمیتواند این گونه خسارتها را تحمل کند. [۱] پی نوشت: [۱] بحار الانوار، ج۷۶، ص۴۹، خصال، ص۲۱۹ منبع؛ پرسمان #تقوا @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️ ۲۲ بهمن، اوج قله‌ حرکت و افتخار ملّت ایران 🔹 #بیست‌ودوّم‌بهمن اوج قلّه‌ی حرکت و افتخار ملّت ایران است. بیست‌ و دوّم بهمنِ امسال مثل بیست‌ و دوّم بهمن سالهای دیگر یادآور پُرشکوه‌ ترین روز تاریخ شناخته‌ شده‌ی ملّت ایران است. یعنی ما در تاریخ طولانی‌ای که داریم ـ تا آنجایی که حالا می‌شناسیم و می‌دانيم ـ هیچ روزی برای ملّت ایران افتخار آمیزتر از بیست‌ و دوّم بهمن نیست. البتّه ما روزهای افتخارآمیزی‌ داشته‌ایم، [ولی] هیچ ‌کدام از جنس بیست‌ و‌ دوّم بهمن و به عظمت بیست‌ و دوّم بهمن نیست که ملّت ایران بتواند این‌‌جور عزّت خودش را، با قدرت خودش، با توانایی خودش، با عزم راسخ خودش به دست بیاورد. این بیست‌ و دوّم بهمن‌های سالهای بعد، همه یادآور آن روز است. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۱/۱۱/۱۹ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له #امام_خامنه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️رازداری در اسلام (بخش اول) 🔹تیری که از کمان رها گشت و گلوله ای که از سلاح شلیک شد، دیگر به کمان و سلاح برنمی‌گردد. #راز، همان تیر و گلوله است که وقتی از چنگ گریخت، دیگر از اختیار بیرون است. اگر تا آن لحظه، راز در گروگان بود، پس از افشاء، فرد در گرو آن است. به تعبیر زیبای امیرالمؤمنین (ع): «راز تو اسیر توست، اگر آشکارش ساختی، تو اسیر آن شده ای». سعدی گوید: «خامشی به که ضمیر دل خویش/ با کسی گفتن و گفتن که مگوی/ ای سلیم! آب ز سرچشمه ببند/ که چو پر شد، نتوان بستن جوی». نگهبانان راز، هرچه کمتر باشند، محفوظ تر است، برخلاف نگهداری از چیزهای قیمتی دیگر که زیادی نگهبانان، آن را سالم تر نگاه می‌دارد. «کل سر جاوز اثنین شائع؛ هر رازی که از دو نفر فراتر رفت، پخش خواهد شد». 🔹در اسلام، تنها بر کتمان سر شخص تأکید نمی‌شود، بلکه افراد باید ظرفیت رازداری دیگران و حتی اسرار حکومتی را نیز داشته باشند. از این رو، آگاهی کمتر از اسرار مردم، بهتر است و احتمال فاش کردن آن هم کمتر. در همین راستا می‌توان آموزه «حرمت تجسس» را نیز کاوید. #حفظ_اسرار را باید از خدا آموخت. خداوند بیش و پیش از هرکس، از اعمال و حالات و رفتار و کژی‌ها و گناهان بندگانش باخبر است، اما پردہ پوشی و رازداری او بیش از همه است. اگر خداوند، رازهای زیبای بندگان و کارهای پنهانی نازیبایشان را افشا کند، آیا دوستی میان افراد پا می‌گیرد؟! امانت‌داری، فقط به برگرداندن چیزهای مادی نیست. آبرو، از هر سرمایه ای بالاتر است و در معارف اسلامی فراوان بر آن تأکید شده است. 🔹با #رازداری می‌توان «آبروداری» کرد. در آموزه های دینی، زشتی و حرمت غیبت، به دلیل خمیرمایه آن، یعنی افشای اسرار و بدی‌های دیگران است. از سوی دیگر، رازداری تنها نگفتن نیست، بلکه در گفتنی‌ها نیز باید دقت کرد که در جای خود گفته شود، وگرنه رازداری نیست. «گفتن هر سخنی در هر جا / نبود شیوه مردان خدا / هر سخن، جا و مقامی دارد / مرد حق، حفظ کلامی دارد / حاصل کار دهد باد فنا / گفتن هر سخنی در هر جا». باید دوست بسیار، و رازدار اندک داشت. #رازداری می‌تواند به عنوان یکی از زیبایی‌ های ارتباطی مطرح شود، و از این رو، #افشای_راز در اسلام #حرام است. امام صادق (ع) می‌فرماید: «راز تو، خون توست. پس نباید در رگ‌های دیگری جریان یابد». 🔹سعدی گوید: «به دوست، گرچه عزیز است، راز دل مگشای / که دوست نیز بگوید به دوستان عزیز». رسول خدا (ص) می‌فرماید: «آشکار کردن راز برادرت خیانت است؛ از این کار بپرهیز». در  اسلام برای پیشگیری از اضطراب و نازیبایی‌ها، از افشای خطاها، اشتباه‌ها و نقص‌ های فرد جلوگیری می‌شود تا از افزایش مشکلات ناشی از آگاهی دیگران بر کمبودهای او جلوگیری گردد، و در نتیجه، تفاهم اجتماعی حفظ شود. فلوریان، افسانه نویس فرانسوی، معتقد است اگر می‌خواهید بدون ناراحتی و دغدغه زندگی کنید، راز خود را به کسی نگویید. ضرب المثل جالبی نیز در این کشور رایج است که می گوید: «از آدم‌ هایی دوری کن که تو را در رازهای کوچکشان امین می شمارند تا رازهای بزرگ تو را به دست آورند». #ادامه_دارد... 📕اسلام و زیبایی‌های زندگی؛ رویکردی تحلیلی و تربیتی به سبک زندگی (دکتر داود رجبی‌نیا) صص ۴۹۱-۴۹۶، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول منبع: وبسایت راسخون #راز #رازداری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه درست تنبیه کودکان 🔹درباره شیوه درست تنبیه کودکان باید دقت کرد. والدین باید بدانند که اصل تربیت فرزندان باید بر #تشویق بنا باشد، و تا به اندازه کافی فرزندمان را تشویق نکردیم، نباید تنبیه کنیم. والدین باید به دنبال رفتارهایی در فرزندشان باشند که بهانه ای برای تشویق شان باشد نه تنبیه. #تشویق_کودک باعث تکرار رفتار مثبت کودک می‌شود و حرف والدین را بهتر گوش می‌ دهد. اما گاهی والدین مجبور هستند کودک خود را تنبیه کنند که در این شرایط باید از شیوه های مناسب برای تنبیه کودکان استفاده کنند. یکی از روش های تنبیهی برای مقابله با رفتار نامناسب کودک نادیده گرفتن است. اگر کودک گریه های بی مورد دارد، جیغ می زند، فحاشی می کند و... والدین باید این رفتارها را نادیده بگیرند و ارتباط فیزیکی و تماس چشمی با کودک را قطع کنند، اما زمانی که کودک رفتار را تکرار نکرد، ارتباط مجدد برقرار می کنیم. 🔹روش بعدی برای تنبیه کودک، محروم سازی است. هنگامی که کودک رفتار نامناسبی انجام می دهد باید ۱۵ تا ۳۰ دقیقه او را از چیزهایی که دوست دارد محروم کنید، اما نباید مثلاً به کودک بگویید «دیگه نمی‌ گذارم تلویزیون نگاه کنی»، چرا که خود کودک هم می‌داند واقعی نیست و تاثیری ندارد، بنابراین همان محرومیت چند دقیقه ای کافی است. روش دیگر برای تنبیه کودک آن است که کودک را در اتاقی قرار دهیم که هیچ وسیله ای برای سرگرمی در آن قرار نداشته باشد، اما مدت زمانی که کودک در اتاق است باید محدود باشد؛ به عنوان مثال برای کودک ۲ ساله ۱ دقیقه و در کل ۵ سال به پایین ۵ دقیقه قرار گرفتن در اتاق کافی است. 🔹تنبیه بدنی کودک آسیب هایی دارد. تنبیه بدنی در کوتاه مدت شاید جوابگو باشد، اما در بلندمدت موثر نیست و والدین تبدیل به یک الگو پرخاشگری برای کودک می شوند، بنابراین کودک نیز پرخاشگری را از والدین یاد می گیرد. تنبیه بدنی رابطه با کودک را مخدوش می کند. والدین باید یک منبع امن برای کودک باشند تا کودک آرامش را از آنها دریافت کنند؛ اگر والدین به یک منبع ترس برای کودک تبدیل شوند نمی‌ توان انتظار برقراری رابطه خوب بین والد و کودک را داشت. عدم برقراری رابطه مناسب بین والد و کودک پیامدهای مخربی در تمام سال های کودکی، نوجوانی و بزرگسالی دارد. منبع: حوزه نت به نقل از مجله سلامت #فرزند #کودک #تربیت_فرزند @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد