🌟#روابط_اثربخش_شاگرد_معلمی🌟 👨‍🏫 محمد نیرو 📢 احترام به خودمختاری کودکان: نقطه آغاز همکاری مثبت 📢 🙌 کودکان، همچون بزرگسالان، دوست ندارند کسی به آن‌ها دستور دهد، چیزی را به آن‌ها دیکته کند یا آن‌ها را مورد فشار قرار دهد. بهتر است معلّمان در رفتار خود با شاگردان، احترام به خودمختاری ایشان را نشان دهند و از استفاده از جملات امری اجتناب کنند. 🤝 توصیه می‌شود معلّمان به جای دستور دادن، به شکل توصیفی و تشریحی بیان کنند که چه باید انجام شود. به نمونه‌های زیر توجه کنید: 👈 معلّم الف: «این صدا آزاردهنده است.» 👈 معلّم ب: «بس کن! این صدا را.» 📚 معلّم الف: «تمرین‌های حساب در صفحه شصت قرار دارد.» 📚 معلّم ب: «کتاب‌های حسابتان را بیرون بیاورید و صفحه شصت را باز کنید.» 📕 معلّم الف: «کتاب افتاده روی زمین (و جمله بعدی، اگر لازم بود: "جای این کتاب روی میز است".)» 📕 معلّم ب: «کتابت را بردار.» 🚪 معلّم الف، در باز است (و جمله بعدی اگر لازم بود: "باید بسته بشود.")» 🚪 معلّم ب: «در را ببند!» معلّم ب به دانش‌آموزان می‌گوید که چه کار بکنند، اما معلّم الف از دستور دادن اجتناب می‌ورزد؛ معلّم الف فقط موقعیت را تشریح می‌کند. اینکه چه کاری باید انجام شود از گفته معلّم آشکار می‌شود. آنچه باید انجام شود نتیجه‌گیری خود دانش‌آموز است، نه دستور معلّم. ✅جهت سفارش #تبلیغات در مجموعه کانالهای تدریس یار ؛ @teacherschool ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @tadriis_yar

#روابط_اثربخش_شاگرد_معلّمی 📚 👨‍🏫 محمد نیرو ۴. از پیش‌بینی عاقبت دانش‌آموز اجتناب کنید.🔮 🧠 اگر به کودک گفته شود که عاقبتش چه خواهد، شاید این مقصد به سرنوشت او تبدیل شود و این اثرات منفی بر روی او خواهد داشت. 🌟 یادتان باشد که ما نمی‌توانیم آینده را پیش‌بینی کنیم، بنابراین نباید کودکان را به این‌گونه فکر کردن تشویق کنیم که آینده‌ای قطعی وجود دارد. 💡 دانش‌آموزی که می‌خواست باستان‌شناس بشود، این راز را به معلّم خود گفت. معلّم با لحنی که آشکارا تحقیرآمیز بود، گفت: «تو باستان‌شناس بشوی؟ تو چپ و راستت را از هم تشخیص نمی‌دهی؛ آن وقت می‌خواهی بروی در دشت و بیابان، کوزه‌های شکسته عهد باستان را پیدا کنی؟» ✅جهت سفارش #تبلیغات در مجموعه کانالهای تدریس یار ؛ @teacherschool ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @tadriis_yar