ادامه👆👆👆 2️⃣اصل دوم این است که امکان استعدادی از آن جهت که جنبه #انفعال موجودات است، به خودی خود هویتی ندارد بلکه وابسته به فعلیت و صورت کنونی موجودات است؛ یعنی پیوندهایی که بر اساس امکان استعدادی بین اکنونِ پدیده ها و آینده آن ها وجود دارد اقتضای فعلیت کنونی آن ها است؛ به تعبیر دیگر موجودی که به طور #مبهم دارای همه استعداد ها است و می تواند به سوی هر فعلیتی رو کند، #تعین یافتن مسیرش و معین شدن استعداد نزدیک به فعلیت اش، توسط فعلیت کنونی او انجام میگیرد. مطابق این اصل، مواد غذائی که درون خاک وجود دارد گرچه می تواند تبدیل به سیب یا هندوانه شود اما اگر تبدیل به شکوفه سیب شود مسیر در پیش روی او بر اساس اقتضائات این شکوفه رقم خواهد خورد و از این به بعد آزادی محدود تری در ساختن آینده خود خواهد داشت. پس اکنون به خودمان بنگریم؛ مختال و #توهم زده نباشیم؛ اکنونِ ما ترسیم کننده آیندهِ ما خواهد بود؛ در وهم این که ما می توانیم به کمالات فوق العاده برسیم عمر خود را ضایع نکنیم؛ اگر بنا است آینده ای روشن بسازیم باید #اکنون خود را تصحیح کنیم؛ #تسویف خطرناک ترین حربه ی اکنون ما است! 3️⃣اصل سوم #تدریج است. هر فعلیتی از اشتداد استعداد گذشته به وجود می آید و تحقق هیچ فعلیتی بدون گذران دوره ی انفعال آن ممکن نیست. روند حاکم بر طبیعت و خلقت، آهستگی و #پیوستگی است به گونه ای که نمی توان حلقه ای را از میان حلقات برداشت و یا مرحله ای از دشواری ها را جا انداخت و طی نکرد.در این میان تنها چیزی که متفاوت است میزان سرعت خروج از انفعال به فعلیت است؛ گاهی به سرعت معجزه اتفاق می افتد و گاهی پایین تر از سرعت معمول.. پس به اکنون خود و رتبه خود بنگریم؛ آیا رتبه ای که به گمان خود حائز آن هستیم همان نقطه ای است که در آن قرار داریم یا در پندارهای خود مشغول ساختن ساختمانی بدون پی هستیم؟! 4️⃣این سلسه ها سلسله جنبانی دارند؛ مدیر و مدبری دارند؛ قافله سالارانی دارند که هم #مبدا آن ها است و هم #مسیر و هم #مقصد؛ خودی نیست که به خود #غرّه شویم لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ حدید/23 @taef110

💢در رابطه با اصل چهارم پست گذشته، عبارتی از علامه طباطبایی(ره) در تفسیر شریف المیزان قابل ملاحظه است که به موضوع خلقت و تدبیر آن می پردازد. @taef110 👇👇👇

🔰فقوله: «أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما» 🔺المراد بالذين كفروا- بمقتضى السياق- هم الوثنيون حيث يفرقون بين الخلق و التدبير بنسبة الخلق إلى الله سبحانه و التدبير إلى الآلهة من دونه و قد بين خطأهم في هذه التفرقة بعطف نظرهم إلى ما لا يرتاب فيه من فتق السماوات و الأرض بعد رتقهما فإن في ذلك #خلقا غير منفك عن #التدبير، فكيف يمكن قيام خلقهما بواحد و قيام تدبيرهما بآخرين. 🔺لا نزال نشاهد انفصال المركبات الأرضية و الجوية بعضها من بعض و انفصال أنواع النباتات من الأرض و الحيوان من الحيوان و الإنسان من الإنسان و ظهور المنفصل بالانفصال في #صورة جديدة لها آثار و #خواص جديدة بعد ما كان متصلا بأصله الذي انفصله منه غير متميز الوجود و لا ظاهر الأثر و لا بارز الحكم فقد كانت هذه #الفعليات_محفوظة_الوجود_في_القوة مودعة الذوات في المادة رتقا من غير فتق حتى فتقت بعد الرتق و ظهرت بفعلية ذواتها و آثارها. 🔺و السماوات و الأرض بأجرامها حالها حال أفراد الأنواع التي ذكرناها و هذه الأجرام العلوية و الأرض التي نحن عليها و إن لم يسمح لنا أعمارنا على قصرها أن نشاهد منها ما نشاهده في الكينونات الجزئية التي ذكرناها، فنرى بدء كينونتها أو انهدام وجودها #لكن_المادة_هي_المادة و أحكامها هي أحكامها و القوانين الجارية فيها لا تختلف و لا تتخلف. 🔺فتكرار انفصال جزئيات المركبات و المواليد من الأرض و نظير ذلك في الجو يدلنا على يوم كانت الجميع فيه رتقا منضمة غير منفصلة من الأرض و كذا يهدينا إلى مرحلة لم يكن فيها ميز بين السماء و الأرض و كانت الجميع رتقا ففتقها الله تحت تدبير منظم متقن ظهر به كل منها على ما له من فعلية الذات و آثارها. 🔺فهذا ما يعطيه النظر الساذج في كينونة هذا العالم المشهود بأجزائها العلوية و السفلية كينونة ممزوجة بالتدبير مقارنة للنظام الجاري في الجميع و قد قربت الأبحاث‏ العلمية الحديثة هذه النظرة حيث أوضحت أن الأجرام التي تحت الحس مؤلفة من عناصر معدودة مشتركة و لكل منها بقاء محدود و عمر مؤجل و إن اختلفت بالطول و القصر. 📚الميزان في تفسير القرآن، ج‏14، ص: 279