🔷 من در يك تقسيم‏ بندى، حزب را به دو نوع تقسيم مى‏كنم اين اعتقاد من است؛ شما هم آزاديد كه اين را قبول بكنيد يا قبول نكنيد؛ چون نه قانون است و نه من اصرار دارم كه مردم حتماً قبول كنند؛ ليكن اعتقاد خودم اين است 🔷 يك حزب اين است كه مجموعه‏ اى از صاحبان فكر سياسى يا اعتقادى و يا ايمانى مى‏ نشينند و تشكّلى درست مى‏كنند و ميان خودشان و آحاد مردم كانال‏ كشى مى‏كنند و مردمى را با خودشان همراه مى‏كنند، تا #فكر خود را به آن‏ها برسانند. كانون هاى حزبى تشكيل مى‏شود، هسته‏ هاى حزبى تشكيل مى‏شود، سلّول هاى حزبى تشكيل مى‏شود و اين‏ها در اين مركز مى‏نشينند و افكارى را كه خودشان به آن اعتقاد دارند و پاى آن ايستاده‏ اند چه فكر سياسى، چه فكر غير سياسى، چه فكر دينى، چه فكر غير دينى در اين كانالها مى‏ريزند و اين افكار به تك‏ تك افراد مى‏رسد و آن مردمى كه اين‏ها را قبول مى‏كنند، با اين‏ها پيوند پيدا مى‏كنند. به نظر من، اين سبك تحزّب، منطقى است. «حزب جمهورى اسلامى» بر اين اساس تشكيل شده بود و همين‏طور بود. 🔷 البته به طور طبيعى اگر حزبى با اين خصوصيات، در مركز خودش توانست آدم‏ هاى بافكرتر و زبده‏ تر و خوش‏فكرترى داشته باشد، مى‏تواند تعداد بيشترى را با خودش همفكر كند. نتيجه اين خواهد شد كه وقتى #انتخاباتى پيش آمد، تا از طرف مركزيت اين حزب چيزى گفته شد، آن مردم از روى اعتقاد خودشان برطبق آن عمل مى‏كنند؛ يا حتّى بدون اينكه آن مركزيت چيزى بگويد، چون معيارهايشان يكى است، با يكديگر #همفكرند. اين شكل درستِ تحزّب است و البته چنين چيزى الآن در كشور ما #نيست. شايد به شكل خيلى ناقصش يكى، دو نمونه در گوشه و كنار پيدا شود؛ اما بعد از «حزب جمهورى اسلامى» كه ما تعطيلش كرديم ديگر چنين چيزى را به اين شكل من سراغ ندارم. 🔷 يك طور حزب هم هست كه همان حزب‏ هاى رايج امروز اروپا و امريكاست؛ مثل حزب جمهورى‏ خواه، حزب دمكرات، حزب كارگر انگليس، حزب محافظه‏ كار انگليس. اين احزاب مبنايشان بر اين پايه‏ اى كه ما گفتيم، نيست. مجموعه‏ اى از خواص، با يك منفعت مشتركى كه بين خودشان تعريف مى‏كنند و لو در خيلى از مسائل با يكديگر همفكر هم نيستند؛ گاهى خيلى هم باهم مخالفند! مى‏نشينند با همديگر #قرارداد مى‏گذارند و يك حزب به وجود مى‏آورند. اين حزب در ميان مردم معروف است؛ اما عضو #مصلحتى دارد، نه عضو #فكرى. تفاوت اساسيش اينجاست. 🔷 عضو مصلحتى يعنى چه؟ يعنى اينكه فلان سرمايه‏ دار، فلان كاسب، فلان استاد، فلان #فيلسوف، احياناً فلان‏ #روحانى، از اين حزب حمايت مى‏كند. مثلًا فلان روحانى مى‏گويد من به مريدهاى خودم دستور مى‏دهم كه به كانديداى شما رأى بدهند، اما در مقابلش شما بايد فرضاً به #مسجد يا #كليساى من اين امتياز را بدهيد؛ آن‏ها هم قبول مى‏كنند! آن مردمى كه رأى مى‏دهند، نه آن كانديدا را مى‏شناسند، نه فكر حاكم بر او را مى‏شناسند، نه مؤسّسان حزب را درست مى‏شناسند، نه مى‏دانند آن كانديدا چه كار مى‏خواهد بكند. به صرف اينكه امام جماعت مسجد گفته مثلًا به «حزب كنگره» در هند رأى بدهيد، اين‏ها هم رأى مى‏دهند! 🔷 اينكه مى‏گويم، اتّفاقاً درست همين قضيه در #هند اتفاق افتاد و برخى از مسلمانان به كانديداى «حزب كنگره» رأى دادند! چند ميليون مسلمان به كانديداى «حزب كنگره» رأى مى‏دهند؛ در حالى كه نه با آن‏ها هم‏ عقيده‏ اند، نه همفكرند، نه ايمانشان يكى است، نه اصلًا مى‏دانند آن‏ها در مملكت چه كار مى‏خواهند بكنند؛ اما چون آن آقا گفته مصلحت مسلمانان اين است، اين كار را مى‏كنند! يا مثلًا فلان سرمايه‏ دار مى‏گويد من اين‏قدر پول به شما مى‏دهم و به حزبتان كمك مى‏كنم؛ اما مرا در فلان‏جا سفير كنيد! بحث سفير معيّن كردن، بازرس فلان‏جا معيّن كردن، فلان شغل سياسى را دادن، جزو شرايط حتمى حزب‏ بازى به شكل غربى است؛ چون كسى از روى #ايمان كار نمى‏كند؛ از روى #قرارداد كار مى‏كند! 🔸رهبر معظم انقلاب - 04/12/1377 #سیاسی #فرهنگی #انتخابات @taef110