🕊 تفسیر آیه ۵۰ و ۵۱ سوره الذاریات 🕊
🍃 فَفِرُّوا إِلَي اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (۵۰)🍃
🍃وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (۵۱)🍃
ترجمه :
🍃 پس به سوى خدا بگريزيد، كه همانا من از سوى او براى شما هشداردهنده اى آشكار هستم.🍃
🍃و با خداوند، معبود ديگرى قرار ندهيد كه من از سوى او براى شما هشداردهنده اى آشكارم🍃
در اين دو آيه، دوبار پى در پى «نذير مبين» آمده است و در آيات ديگر نيز تعبيراتى از قبيل: «قرآن مبين» ، «بلاغ مبين» و «عربىّ مبين» آمده كه همگى بيانگر روشن و روشنگر بودن پيام و سخن خداوند و هشدار پيامبران است.
نتيجه فرار به سوى خدا، فرار از ظلمات به نور، از جهل به علم، از دلهره به اطمينان، از خرافات به حق، از تفرقه به وحدت، از شرك به توحيد و از گناه به تقوا و پرهيزگارى است.
امام باقر(عليه السلام) سفر حج را يكى از مصاديق فرار به سوى خدا دانستند.
📌 پیام ها
🌿 انسان محدود، در برابر هزاران مسئله مادى و معنوى و در ميان تمايلات حق و باطل كه از خود يا ديگران بر او عرضه مى شود، به پناهگاهى محكم نيازمند است و بهترين پناهگاه خداست. «ففرّوا الى اللّه»
🌿 انسان، چاره اى جز حركت و گريز به سوى خدا ندارد. «ففرّوا الى اللّه»
🌿 مطالعه در هستى بايد سبب توجّه انسان به خداوند و بندگى او گردد. «ففرّوا الى اللّه»، (با توجه به آيات قبل)
🌿 راه انبيا، روشن و شفّاف است. «نذير مبين»
🌿 پناهندگى به بيگانگان و غير خداوند، اثرى ندارد. «و لاتجعلوا مع اللّه...»
🌿 پيامبران مأمور انذار و هشدار مردم هستند. «انى لكم منه نذير»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
Joze26.mp3
4.24M
تندخوانی جزء ۲۶ قرآن کریم
زمان تلاوت ۳۳ دقیقه
توسط معتز آقائی
🕊 تفسیر آیه ۵۲ تا ۵۵ سوره الذاریات 🕊
🍃 كَذَلِكَ مَا أَتَي الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (۵۲)🍃
🍃أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (۵۳)🍃
🍃فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ (۵۴)🍃
🍃وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَي تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (۵۵)🍃
ترجمه :
🍃 (اى پيامبر!) بدين گونه (كه تو را تكذيب كردند) پيشينيان اينان نيز هيچ پيامبرى برايشان نيامد مگر آنكه گفتند: جادوگر يا جن زده است.🍃
🍃(آيا مخالفان در طول تاريخ) به يكديگر سفارش كرده اند (كه با انبيا اين گونه برخورد كنند؟) نه، بلكه آنان مردمى طغيانگرند.🍃
🍃پس، از آنان روى بگردان كه تو مورد سرزنش نيستى.🍃
🍃و (به مردم) تذكّر بده كه قطعاً تذكّر براى مؤمنان مفيد است.🍃
آيه ى ۵۲، به مانند نتيجه گيرى از آيات گذشته و به عنوان دلدارى پيامبراكرم (صلى الله عليه وآله) است كه اگر مشركان مكّه با تو چنين برخوردهايى مى كنند، بدان كه پيش از اينان نيز با پيامبران پيش از تو چنين برخوردهايى را داشته اند.
از آنجا كه پيامبر در دعوت مردم كوتاهى نكرده و حجّت خدا را بر آنان تمام كرده است، لذا روى گردانى پيامبر از آنان و ترك مجادله با آنان، سرزنش و ملامتى را به دنبال ندارد.
اين آيات در كنار فرمان به اعراض از كافران طغيانگر، به تذكّر دادن به مؤمنان سفارش مى كند تا گمان نشود كه تنها كافران نياز به هشدار و تذكّر دارند. «فتولّ... و ذكّر»
در شنيدن اثرى است كه در دانستن نيست. سوز و اخلاص و شيوه بيان گوينده مى تواند اثرى برتر در انسان بگذارد. لذا پيامبر مأمور مى شود تا پيوسته مؤمنان را تذكّر دهد.
📌 پیام ها
🌿 همه انبيا مخالف داشتند و مورد تهمت قرار مى گرفتند. پس، از تهمت مخالفان نگران مباش. «كذلك... قالوا ساحر أو مجنون»
🌿 بر خلاف قرآن كه پيامبران را انسان هايى همچون ديگر انسان ها معرّفى مى كند، «قل انّما أنا بشر مثلكم» مخالفان سعى داشتند كارها و سخنان پيامبران را ناشى از ارتباط آنها با جن بدانند. «ساحر أو مجنون»
🌿 هماهنگى رفتار و گفتار مخالفان انبيا در طول تاريخ به گونه اى است كه گويا همه به يكديگر سفارش موضع گيرى عليه حق و تهمت سحر و جنون را مى دادند. «أتواصَوا...»
🌿 ريشه ى تهمت به انبيا، طغيان است. «قوم طاغون»
🌿 انسان در برابر افراد لجوج مسئوليّتى ندارد. «فتولّ»
🌿 پس ازاتمام حجّت، اعراض از حق ستيزان جايز است. «فتولّ عنهم فماانت بملوم»
🌿 همه جا، متاركه و رها كردن ديگران كار بدى نيست. «فتولّ عنهم فما انت بملوم»
🌿 مبلّغ، بايد روحيه مخاطبان را بشناسد، نسبت به گروهى اعراض نمايد، «فتول» و نسبت به گروهى تذكّر دهنده باشد. «و ذكّر»
🌿 اگر روحيه پندپذيرى نداريم، در ايمان خود شك كنيم، زيرا مؤمن پندپذير است. «فانّ الذكرى تنفع المؤمنين»
🌿 اگر ايمان باشد، انسان تذكّر را از هر كس مى پذيرد. «فانّ الذكرى تنفع المؤمنين» و نفرمود: «فانّ تذكّرك»
🌿 مبلّغان دينى خسته نشوند كه كارشان مفيد است. «فانّ الذكرى تنفع...»
🌿 مؤمنان نيز به تذكّر نيازمند هستند. «فانّ الذكرى تنفع المؤمنين»
🌿 تعاليم اديان آسمانى، در فطرت انسان ها ريشه دارد. وظيفه انبيا، بيدار كردن و يادآورى امور فطرى بشر است. «ذكّر فانّ الذكرى تنفع المؤمنين»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر آیه ۵۶ تا ۵۸ سوره الذاریات 🕊
🍃 وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (۵۶)🍃
🍃مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ (۵۷)🍃
🍃إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (۵۸)🍃
ترجمه :
🍃 و جن و انس را نيافريدم مگر براى آنكه مرا عبادت كنند.🍃
🍃و من از آنان هيچ رزقى نمى خواهم و نمى خواهم كه به من طعام دهند.🍃
🍃زيرا خداوند است آن روزى رسانِ نيرومندِ استوار.🍃
در حديثى از امام حسين (عليه السلام) مى خوانيم: خداوند مردم را نيافريد مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مى كنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غير او بى نياز مى شود.
جنّ، قبل از انسان آفريده شده و داراى تكليف است. در اين آيه نيز نامش قبل از انسان آمده است. «و ما خلقت الجنّ و الانس»
در قرآن، تمام آفرينش بر اساس حق است وهيچ آفريده اى باطل نيست، «و ما خلقنا السموات و الارض و ما بينهما الاّ بالحق» وهمه ى آفريده ها در مسير بهره مندى انسان است. «خلق لكم»، «سخّر لكم»، «متاعاً لكم»
و انسان نيز براى هدفى متعالى آفريده شده كه راه رسيدن به آن، عبادت خدا است. «و ما خلقت الجن والانس الا ليعبدون» البتّه عبادت معناى عام دارد و به هر كار نيكى كه با هدف الهى انجام شود، عبادت گفته مى شود.
⭕سؤال:
در قرآن اهداف ديگرى، همچون آزمايش و امتحان، براى آفرينش انسان مطرح شده، آيا آن اهداف با هدفى كه در اين آيه آمده، هماهنگ است؟
✅ پاسخ:
قرآن در آيه دوم سوره مُلك مى فرمايد: «خلق الموت والحياة ليبلوكم أيّكم أحسن عملا» مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدام يك عمل بهترى داريد. و در آيه دوازدهم سوره طلاق مى فرمايد: «لتعلموا انّ اللّه على كلّ شى ء قدير» هدف از آفرينش، علم انسان به قدرت الهى است.
در جمع بندى اين آيات به نتيجه مى رسيم كه هدف اصلى، بندگى خداوند است، ليكن عبادت نيازمند معرفت است كه در جمله «لتعلموا» بيان شده است و در عبادت كه همان پذيرفتن راه الهى و رها كردن راه هاى غير الهى است، انسان آزمايش مى شود كه در جمله «ليبكوكم» آمده است.
⭕ سؤال:
اگر هدف آفرينش بشر عبادت است، پس چرا اين هدف بطور كامل تحقق نيافته است؟
✅ پاسخ:
بارها خداوند در قرآن فرموده كه اگر مى خواستيم، همه را به اجبار هدايت كرده و به بندگى خود در مى آورديم، امّا خداوند بشر را آزاد آفريد، تا آگاهانه و آزادانه، عبادت كند.
⭕ سؤال:
آيا خداوند به عبادت ما نيازمند است؟
✅ پاسخ:
قرآن بارها مى فرمايد: خداوند از هر جهت غنى است، نه تنها از انسان، بلكه از همه هستى بى نياز است. اگر به ما دستور دادند كه منزل خود را رو به آفتاب بسازيم، نبايد كسى گمان كند كه خورشيد به خانه ما نياز دارد، اين ما هستيم كه به نور و انرژى آن محتاجيم. در اين آيات نيز بى نيازى خداوند بيان شده است: «ما أريد منهم من رزق»
⭕ سؤال:
اگر خداوند رزّاق است، پس چرا به همه رزق يكسان نمى دهد؟
✅ پاسخ:
رزّاق بودن يكى از صفات خداوند است، يكى ديگر از صفات او حكيم بودن است. يكسان بودن رزق، امرى حكيمانه نيست، بلكه بايد تابع تلاش و كوشش انسان ها باشد. قرآن مى فرمايد:
«فامشوا فى مناكبها» از دامنه زمين بالا رويد و رزق به دست آوريد.
«وابتغوا من فضل اللّه» به سراغ كسب و كار و فضل الهى برويد و داد و ستد كنيد. چنانكه نبايد توقّع داشته باشيم معلّم به همه شاگردان نمره يكسان بدهد، زيرا علاوه بر معلّم بودن و اختيار نمره دادن، حكيم نيز هست و بايد ميان شاگردان كوشا و بازيگوش، فرق بگذارد.
⭕ سؤال:
اگر خداوند رزّاق است، قحطى ها براى چيست؟
✅ پاسخ:
گاهى كمبودها جنبه كيفرى دارد، چنانكه قرآن در مورد كيفر بنى اسرائيل مى فرمايد: «فبظلم من الّذين هادوا حرّمنا» به خاطر ظلمى كه يهود كردند، بخشى از خوردنى ها را بر آنان حرام كرديم.
گاهى جنبه آزمايشى دارد: «و لنبلونّكم بشى ء من الخوف و الجوع» ما از طريق گرسنگى و ترس و... شما را آزمايش مى كنيم.
گاهى جنبه تربيتى دارد: «فاخذناهم بالبأساء... لعلّهم يتضرّعون» ما براى تضرّع و برگشت آنان به سوى خداوند، آنها را از طريق ناگوارى ها گوشمالى مى دهيم.
و گاهى نتيجه قهرى برخورد نادرست انسان با طبيعت است، همچون تخريب جنگل ها، آلوده ساختن آب رودخانه ها و به هم زدن تعادل محيط زيست كه در طول زمان، مشكلات بسيارى از جمله قحطى را بدنبال مى آورد.
اگر ايمان داشته باشيم كه رزق از خداست، ريشه ى بسيارى از حرص ها، بخل ها، حيله ها، حسدها، كلاهبردارى ها و كم فروشى ها، در انسان مى خشكد. «انّ اللّه هو الرّزاق...»
📌 پیام ها
🌿 جنّ و انس در تكليف مشتركند. «الجنّ و الانس... ليعبدون»
🌿 عبادت كردن بشر و الهى شدن مردم مهم است، نه عبادت شدن خداوند. «ليعبدون» (نفرمود: «لأعبد» تا من عبادت شوم.)
🌿 لازمه ى عبادت، معرفت معبود است، پس آفرينش جن و انس براى شناخت حقّ و حركت در راه خداوند است. «ليعبدون»
🌿 انسان در معرض غفلت و نسيان است و بايد پيوسته هدفش را به او تذكّر داد. «و ذكّر... ما خلقت الجنّ و الانس...»
🌿 خداوند بى نياز است و عبادتى كه از جن و انس مى خواهد، به خاطر احتياج او نيست بلكه به خاطر رشد آنهاست. «و ما أريد منهم من رزق...»
🌿 كسى كه خودش رزّاق است، چه نيازى به رزق بندگان دارد. «ما أريد منهم من رزق... ان اللّه هو الرّزاق»
🌿 تمام امكانات و تخصّص ها و ابزارها، وسيله و بستر رسيدن به رزق است ولى روزى رسان تنها خداست. «انّ اللّه هو الرّزاق»
🌿 خداوند در توان روزى رسانى كمبودى ندارد. «هو الرّزاق ذوالقوّة»
🌿 با گذشت زمان، قدرت روزى رسانى خداوند كمرنگ نمى شود. «المتين» («متين» به معناى ثابت و استوار است)
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
1_4236138744.mp3
4.35M
تندخوانی جزء ۲۷ قرآن کریم
زمان تلاوت۳۳ دقیقه
توسط معتز آقایی