🕊 تفسیر آیه ۱ تا ۵ سوره لهب 🕊
🍃 تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (۱)🍃
🍃مَا أَغْنَي عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (۲)🍃
🍃سَيَصْلَي نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ (۳)🍃
🍃وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (۴)🍃
🍃فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ (۵)🍃
ترجمه :
🍃 بريده باد دو دست ابولهب و نابود باد.🍃
🍃نه دارائيش و نه آنچه بدست آورد، به حالش سودى نكرد.🍃
🍃به زودى به آتشى شعله ور درآيد.🍃
🍃(همراه) زنش، آن هيزم كش (آتش افروز).🍃
🍃(در حالى كه) در گردنش ريسمانى از ليف خرما است.🍃
اين سوره به نامهاى تبّت و مسد معروف است. امام صادق عليه السلام فرمودند: هرگاه اين سوره را خوانديد بر ابولهب نفرين كنيد.
هنگامى كه آيه «و انذر عشيرتك الاقربين» نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نزديكان و خويشاوندان را دعوت كرد و پيام وحى را به آنان رساند. ابولهب كه عموى حضرت بود گفت: «تبّاً لك» هلاكت بر تو باد. اين سوره نازل شد و گفتار او را به خودش ردّ كرد.
از آنجا كه اين نفرين عملى شد و ابولهب و همسرش با كفر از دنيا رفتند، معلوم مى شود كه در اين سوره نسبت به ابولهب يك پيشگويى نيز شده است.
«تبّت» از ريشه «تبّ» به معناى خسران و هلاكت است و مراد از «يد» در آيه، دستِ ظاهرى نيست، بلكه كنايه از وسيله قدرت و تلاش انسان است. بنابراين معناى آيه چنين است كه تلاشهاى ابولهب به هدر رفت و او گرفتار زيان و خسارت شد.
در تاريخ آورده اند كه رسول خداصلى الله عليه وآله مردم را به كلمه «لااله الاّ اللّه» دعوت مى كرد و ابولهب از پشت سر او را تكذيب و به سوى او سنگ پرتاب مى كرد.
گاهى زائران مكه به سراغ ابولهب مى آمدند و از او درباره حضرت محمد صلى الله عليه وآله سؤال مى كردند. او مى گفت: محمد مجنون است و ما مشغول مداواى او هستيم.
ابولهب هيچ گاه از مخالفت با پيامبر و از همكارى با مخالفان او دست نكشيد. او و همسرش كلمات ركيك به حضرت مى گفتند و شايد به همين خاطر نام اين دو در قرآن برده شده است.
آهنگ اين سوره چنان كوبنده بود كه همه آن را حفظ كردند و ابولهب ضربه سنگينى خورد و خانه نشين شد تا آنكه مرد و باقى كفار حساب كار خودشان را كردند كه مبادا سوره اى نيز عليه آنان نازل شود.
علاقه ها و روابط خانوادگى نبايد خللى در ايمان و مكتب ايجاد كند. «تبّت يدا ابى لهب»
با آنكه ابولهب و همسرش مردهاند و استخوانهايشان پوسيده است اما اين آيات همچنان بايد تلاوت شود تا مايه عبرت ديگران و زياد شدن قهر و عذاب الهى بر آنان گردد.
ابولهب برادران خوبى مثل حضرت حمزه و ابوطالب و پدر خوبى چون عبدالمطلب داشت اما هر كس براى خود حسابى دارد.
در قديم بته هاى هيزم را كه جمع مى كردند، آن را با طناب مى بستند و آن را به دوش مى انداختند. چون همسر ابولهب، هيزم در مسير راه پيامبر مى ريخت تا آن حضرت را آزار دهد، لذا قرآن مى فرمايد: در قيامت نيز هيزم آتش دوزخ است و آن طناب هايى كه براى جمع آورى هيزم استفاده مى كرد، به گردنش آويخته است.
ابولهب فرزندى به نام لهب نداشت ولى شايد به خاطر سرخى صورتش او را ابولهب مى گفتند.
زن ابولهب، فردى شاعر بود. نامش امّ جهل، خواهر ابوسفيان و عمه معاويه بود. كينه ديرينه با پيامبر داشت و خار بر سر راه پيامبر مى ريخت و اشعارى در تحقير و هجو آن حضرت مى سرود.
روز قيامت، مال و ثروت به درد انسان نمى خورد: «ما أغنى ماله و ماكسب»
«ما اغنى عنّى ماليه» مال و ثروتم چاره كارم نكرد.
«هلك عنّى سلطانيه» سلطنت و حكومتم از بين رفت و برايم سودى نداشت.
«ما اغنى عنكم جمعكم» جمعيّت و ثروت شما را بى نياز نكرد.
«لن تغنى عنهم اموالهم و لا اولادهم» نه ثروت و نه فرزند به حال آنان سودى نداشت.
در قرآن چهار نوع زن و شوهر ذكر شده است:
✅ زن و شوهرى كه در كار نيك همفكر و همراهند. (حضرت على و حضرت زهراءعليهما السلام كه به يتيم و اسير و مسكين طعام دادند.) «و يطعمون الطعام»
✅ زن و شوهرى كه در كار بد همراهند. «ابى لهب... و امراته»
✅زن و شوهرى كه مرد در راه حق و زن در راه باطل است نظير حضرت نوح و حضرت لوط كه همسرانشان به آنها ايمان نياوردند و با مخالفان همدست شدند. «كانتا تحت عبدين»
✅ زن و شوهرى كه زن در راه حق و مرد در راه باطل است. نظير فرعون و همسرش. «ضرب اللّه مثلاً للذين آمنوا امرأت فرعون»
زن ابولهب گردنبندى قيمتى داشت كه سوگند ياد كرد آن را در راه مخالفت پيامبر مصرف كند. «فى جيدها حبل من مسد»
حضرت على عليه السلام در نامه اى به معاويه نوشت: «منّا خير نساء العالمين و منكم حمّالة الحطب» بهترين زنان از ماست و هيزم آور آتش از شماست.
سلمان فارسى از اهل بيت پيامبر مى شود و ابولهب عموى پيامبر، مورد لعن و نفرين خداوند.
چون همسر ابولهب در سر راه پيامبر هيزم مى ريخت، ممكن است «حمّالة الحطب» اشاره به اين باشد كه ورود او به دوزخ در حالى است كه هيزم بدوش دارد.
دست و بازو براى تلاش است و تلاش براى رسيدن به هدف مطلوب. هدف ابولهب جلوگيرى از رشد اسلام بود و در اين راه تلاش بسيار كرد ولى به هدفش نرسيد، پس تلاش بازوى او هدر رفت. «تبّت يدا ابى لهب»
📌 پیام ها
🌿 اعلام برائت از نااهلان جزء دين است. «تبّت يدا ابى لهب»
🌿 كيفر توهين به مقدسات، لعن و نفرين ابدى است. «تبّت يدا ابى لهب»
🌿 بايد براى نابودى كامل كفر دعا كنيم. «يدا» (قطع شدن دو دست نشانه بى نتيجه ماندن تلاشهاست.)
🌿 پاسخ مخالفان را مثل خودشان بدهيد. در پاسخ آنان كه به پيامبر گفتند: «تبّاً لك» خداوند فرمود: «تبّت يدا ابى لهب»
🌿 در نظام مكتبى، ضابطه بر رابطه مقدم است. «تبّت يدا ابى لهب»
🌿 مال و ثروت، يكى از ابزارهاى مخالفان انبياست. «ما اغنى عنه ماله و ما كسب» (ابولهب سرمايه دارى بود كه ثروتش را براى محو اسلام هزينه كرد.)
🌿 بدتر از فساد تكرار آن است. «حمّالة»
🌿 در برابر قهر الهى نه ثروت كارائى دارد و نه هر چيز كه در اثر تلاش به دست آيد، خواه ثروت باشد يا مقام و عنوان و حكومت و شهرت. «ما اغنى عنه ماله و ما كسب»
🌿 قهر الهى نسبت به ستمگران دور نيست. «سيصلى»
🌿 اشرافيّت دنيا، همراه با تحقير آخرت است. «فى جيدها حبل من مسد»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر سوره مسد به صورت متن 🕊
🕊️ کتاب تفسیر نور 🕊️
🕊 حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی🕊
🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊
قرآن بخوان تمام جهان گوش می شود، غیر از تو هر چه هست فراموش می شود
صوت دلنشین قرآن روح انسان را غرق آرامش می کند و آیات نورانی اش برای انسان همانند چراغی مسیر تاریک زندگی را روشن می کند.
🍃 سلام
و عرض ادب و احترام🍃
مسروریم از اینکه فرصتی دست داده تا با شنیدن آیات الهی و الهام گرفتن از رهنمودهای گران قدر این کتاب آسمانی ، مطمئن و استوار در مسیر رسیدن به سعادت قدم برداریم.
از همه ی شما بزرگواران به خاطر همراهیتون سپاسگزاریم 🌹 به یاری خدا از امشب تفسیر سوره ی اخلاص رو شروع می کنیم🕊️
🌿ان شاءالله که خداوند توفیق درک کردن و عمل کردن به قرآن رو روزی ما کنه ، و در قیامت شفیع ما قرار بده.
🍃 الهی آمین🍃
🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊
https://chat.whatsapp.com/JsqdoTxx550JzAlyNubcpU
https://eitaa.com/joinchat/3047358578C7d3b1074c0
🕊 تفسیر آیه ۱ سوره اخلاص 🕊
🍃 قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ🍃
ترجمه :
🍃 بگو: او خداوند يگانه است.🍃
كلمه «اللّه» از «وَلِهَ» به معناى تحيّر است، يعنى آفريده ها از درك حقيقت او عاجز و در شناخت ذات او واله و متحيّرند. چنان كه امير مؤمنان على عليه السلام مى فرمايد: معناى اللّه آن است كه او معبودى است كه آفريده ها در او حيرانند، زيرا او از درك ديدگان مستور و از دسترس افكار و عقول، محجوب است.
ميان كلمه «واحد» و «اَحد» تفاوت است. «واحد» در جايى به كار مى رود كه ثانى و ثالث براى آن فرض شود، بر خلاف «احد» كه در مورد يكتا و يگانه استعمال مى شود. چنانكه اگر گفتى: يك نفر حريف او نيست، يعنى چند نفر حريف او مى شوند، اما اگر گفتى: اَحدى حريف او نيست، يعنى هيچ حريفى ندارد.
توحيد، مرز ميان ايمان و كفر است و ورود به قلعه ايمان بدون اقرار به توحيد ممكن نيست. اولين سخن پيامبر كلمه توحيد بود: «قولوا لا اله الا اللّه تفلحوا». شعار توحيدى «لا اله الا اللّه» از سه حرف (الف، لام و ها) تركيب شده و ذكرى است كه در گفتنش حتى لب تكان نمى خورد ولى عملش تا اطاعت از رهبرى معصوم و جانشينان آنان ادامه دارد؛ زيرا شرط توحيد طبق فرمايش امام رضاعليه السلام ايمان به امام معصوم و اطاعت از اوست.
در سفرى كه امام رضاعليه السلام با اجبار مأمون وادار به هجرت از مدينه به مرو شد، در مسير راه وقتى به نيشابور رسيد، مردم دور آن حضرت جمع شدند و از او هديه و رهنمود خواستند. امام رضاعليه السلام فرمود: پدرم از پدرش و او از اجدادش و آنان از پيامبر خدا نقل كردند كه خداوند فرموده است: «كلمة لا اله الا اللّه حصنى فمن دخل حصنى أمن من عذابى: توحيد، قلعه من است و هر كس داخل اين قلعه شود از قهر من در اَمان است.» آنگاه امام رضاعليه السلام فرمود: البتّه توحيد شروطى دارد و من (كه امام حاضر هستم) شرط آن هستم، يعنى توحيد بى ولايت پذيرفته نيست. در زمان غيبت امام معصوم نيز، بنا بر فرمان خودشان بايد به سراغ فقهاى عادلى كه از هوى و هوس دورند، برويم. بنابراين توحيد كامل، ايمان به يكتايى خداوند، دور كردن فكر و عمل از هر نوع شرك و پيروى از رهبران معصوم در زمان حضور و فقهاى عادل در زمان غيبت است.
حضرت على عليه السلام در نامه اى به فرزندش امام حسن عليه السلام مى نويسد: «لَوْ كانَ لِرَبِّكَ شَريكٌ لَأَتَتْكَ رُسُلَه» اگر پروردگارت شريكى داشت، او نيز پيامبرانى مى فرستاد تا مردم او را بشناسند و بندگى اش كنند.
دليل يكتايى او، هماهنگى ميان آفريده هاست. چنانكه امام صادق عليه السلام «اتّصال التدبير» را نشانه يكتايى آفريدگار مى شمارد. هماهنگى ميان خورشيد و ماه و زمين و آب و باد و خاك و كوه و دشت و دريا با يكديگر و هماهنگى همه آنها با نياز انسان، نشانه يكپارچگى تدبير در نظام هستى است. انسان اكسيژن مى گيرد و كربن پس مى دهد ولى گياهان كربن مى گيرند و اكسيژن پس مى دهند. نيازهاى طفل با محبت والدين و خستگى روز با خواب شب تأمين مى شود. چشم كه از پى ساخته شده با آب شور حفظ مى شود و دهان كه راه ورودى غذا به معده است، با آب شيرين كه در هضم غذا مؤثر است، مرطوب مى شود.
در جنگ جمل، يك عرب صحرانشين درباره معناى توحيد از حضرت على عليه السلام سؤال كرد. ديگر رزمندگان از او ناراحت شدند كه اين چه سؤال نابجايى است، امّا آن حضرت فرمود: جنگ ما براى توحيد است و آنگاه معناى صحيح توحيد را براى او بيان فرمود.
خداوند، نه فقط در ذات، بلكه در صفات نيز يكتاست. او مثل ما نيست كه صفاتش از ذاتش جدا باشد. ما علم و قدرت داريم ولى در كودكى نداشتيم و در پيرى نيز از دست مى دهيم. خداوند علم و قدرت دارد ولى اين صفات براى او پيدا نشده، بلكه همراه ذات او بوده است، چنانكه صفتِ مخلوق بودن، عاجز بودن و فقير بودن هيچ گاه از ما جدا نبوده و جدا نخواهد شد.
📌 پیام ها
🌿 پيامبران امين وحى اند؛ خدا به پيامبر فرمود: «قل...» او نيز مى گويد: «قل...»
🌿 خداوند، در عين حضور، از ديدگان غايب است و قابل مشاهده نيست. «هو» (اهل توحيد عقيده دارند كه «لا تدركه الابصار و هو يدرك الابصار» چشم ها او را درك نمى كند ولى او چشم ها را درمى يابد.)
🌿 به سؤالات اعتقادى بايد پاسخ داد. «قل هو اللّه...»
🌿 عقايد حق را بايد به ديگران اعلام كرد. «قل هو اللّه...»
🌿 خداوند در همه چيز يكتاست. در ذات و صفات، در علم و قدرت و حيات و حكمت، در آفرينش و هستى بخشى. «قل هو اللّه احد»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر آیه ۲ سوره اخلاص 🕊
🍃 اللَّهُ الصَّمَدُ🍃
ترجمه :
🍃 خداوندى كه مقصود همگان است.🍃
«صَمد» به معناى قصد كردن است. خداوند صمد است، يعنى همه موجودات در امورشان او را قصد مى كنند و او مقصود همگان است. چنانكه امام جوادعليه السلام در معناى «صمد» فرمود: «سيّدٌ مصمودٌ اليه: او بزرگى است كه موجودات به او رجوع مى كنند و محتاج اويند.» نظير آيه «انّ الى ربّك المنتهى».
امام حسين عليه السلام در پاسخ اهل بصره كه از معناى صمد سؤال كرده بودند، فرمود: معناى صَمد همان جملات پس از آن يعنى «لم يلد و لم يولد» است.
حضرت على عليه السلام در تفسير صَمد فرمود: «هو اللّه الصمد الّذى لا من شى ء و لا فى شى ء و لا على شى ء، مبدع الأشياء و خالقها و منشئ الأشياء بقدرته، يتلاشى ما خلق للفناء بمشيّته و يبقى ما خلق للبقاء بعلمه» خداوند صمد است، يعنى از چيزى به وجود نيامده، در چيزى فرو نرفته، و بر چيزى قرار نگرفته است، آفريننده اشياء و خالق آنها است، همه چيز را به قدرتش پديد آورده، آنچه براى فنا آفريده به اراده اش از هم متلاشى مى شود و آنچه براى بقاء خلق كرده به علمش باقى مى ماند.
امام صادق عليه السلام فرمود: اگر اهلش را پيدا مى كردم از همين كلمه «صمد» توحيد و اسلام و ايمان را استخراج مى كردم.
📌 پیام ها
🌿 توجّه تمام موجودات، خواسته يا ناخواسته به سوى اوست. «اللّه الصمد»
🌿 تنها او غنى است و همه به او محتاجند. «اللّه الصمد»
🌿 تنها خداوند است كه سزاوار قصد كردن است. «اللّه الصمد» (حرف الف و لام در الصمد براى حصر است.)
🌿 موجودات، در همه امورشان محتاج اويند. «اللّه الصمد» (كلمه صمد مطلق است و شامل تمام احتياجات مادى و معنوى مخلوقات مى شود.)
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر آیه ۳ سوره اخلاص 🕊
🍃 لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ🍃
ترجمه :
🍃 فرزند نياورده و فرزند كسى نيست.🍃
رابطه خداوند با موجودات، رابطه آفرينش است نه زايش. او موجودات را مى آفريند، يعنى از نيستى به هستى مى آورد، نه آنكه خود بزايد. زيرا نوزاد از جنس والدين و در واقع جزئى از آنهاست، در حالى كه هيچ چيز از جنس خداوند و يا جزئى از او نيست.
چون بيشتر مشركان و اهل كتاب براى خداوند فرزند قائل بودند، لذا «لم يلد» كه به معناى نداشتن فرزند است، مقدّم بر «لم يولد» آمده است.
موجودات، نه فقط از او زاده نشوند، بلكه حتى از او خارج نشوند، آن گونه كه ميوه از گل، درخت از هسته، آب از ابر و چشمه، آتش از چوب، كلام از دهان، نوشته از قلم، بو از گل، مزه از غذا، فكر از عقل، گرما از آتش، سرما از يخ، خواب و خيال از ذهن، اندوه و شادى و بيم و اميد از دل، صادر و خارج مى شوند.(بخشى از مطالب فوق برخاسته از سخن امام حسين عليه السلام در پاسخ مردم بصره است كه از آن حضرت معناى صمد را پرسيده بودند.)
اين آيه، هم عقيده مسيحيّت كه عيسى را فرزند خدا مى دانند و هم عقيده يهود كه عُزير را فرزند خدا مى دانستند و هم عقيده مشركان جاهلى كه فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند، رد مى كند.
📌 پیام ها
🌿 صَمَديّت و بى نيازى خداوند از همه چيز، دليل آن است كه او نياز به فرزند و والدين ندارد. «اللّه الصمد. لم يلد و لم يولد»
🌿 خداوند علّتى ندارد و از چيزى به وجود نيامده است. «و لم يولد»
🌿 مولود، معلول است و نمى تواند خدا باشد. «و لم يولد» (چگونه مسيحيان عيسى را مولود مريم، ولى باز هم او را خدا مى دانند؟)
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
🕊 تفسیر آیه ۴ سوره اخلاص 🕊
🍃 وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ🍃
ترجمه :
🍃 و هيچ همتايى براى او نباشد.🍃
«كُفْو» به معناى شبيه و نظير و مانند است. چنانكه در بحث ازدواج، توصيه شده همسرى انتخاب كنيد كه «كفو» شما باشد. يعنى در دين و اخلاق شبيه و مانند شما باشد.
خدا صمد است، يعنى او از ديگران بى نياز و همه به او نيازمندند. بنابراين نمى تواند همتايى داشته باشد، زيرا همتاى او بايد بى نياز از او باشد كه اين با صمد بودن خدا سازگار نيست.
آيه قبل، فرزند بودن و فرزند داشتن را از خدا نفى كرد، اين آيه وجود هرگونه همسر را از او نفى مى كند. چنانكه در آيه اى ديگر مى فرمايد: «ما اتّخذ صاحبةً و لا ولداً» او نه همسرى انتخاب كرده و نه فرزندى دارد.
📌 پیام ها
🌿 نه در ذات، نه در صفات و نه در افعال، هيچ كس و هيچ چيز شبيه و مانند خداوند نيست. «و لم يكن له كفوا احد»
🌿 خداوند شبيه ندارد تا بتواند شريك او در امور هستى گردد. «و لم يكن له كفوا احد» «والحمد للّه ربّ العالمين»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402