لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 تفسیر آیه ۲۳ سوره حدید 🕊
🍃 لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَي مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ🍃
ترجمه :
🍃 تا بر آنچه از دست داديد، تأسف نخوريد و به آنچه به شما داده شد، (سرمستانه) شادمانى نكنيد و خداوند هيچ متكبر فخرفروشى را دوست ندارد.🍃
«مختال» به معناى تكبرى است كه بر اساس توهّم و تخيل بزرگى باشد.
اين آيه دليل آيه قبل است. يعنى اين كه به شما خبر داديم كه حوادث را پيش از آنكه حادث شوند مقرر كرده و نوشته ايم، براى آن است كه ديگر به خاطر نعمتى كه از دست مى دهيد اندوه مخوريد و به خاطر نعمتى كه خدا به شما مى دهد، خوشحالى نكنيد و بدانيد كه نعمت ها امانت الهى است كه به شما سپرده شده است، نه اينكه به مواهب الهى پشت پا بزنيم و از آنها بهره نگيريم، بلكه اسير آن نشده و آن را هدف و مقصد خود ندانيم.
تمام حوادث تلخ و شيرين، همچون پلّه هايى از سنگ هاى سياه و سفيد، براى بالا رفتن و به كمال رسيدن است و بايد بدون توجّه به رنگِ پلّه ها، به سرعت از آن گذشت.
كارمند بانك، يك روز مسئول گرفتن پول از مردم و روز ديگر مسئول پرداخت است. نه روز اول خود را مى بازد و نه روز دوم خوشحالى مى كند، زيرا مى داند او كارمندى امين بيش نيست. خداوند با مقرّر كردن حوادث و فراز و نشيب ها مى خواهد روح انسان را به قدرى بالا ببرد كه تلخى ها و شيرينى ها در آن اثر نكند، چنانكه حضرت زينب (عليها السلام) بعد از حوادث كربلا فرمود: من به جز زيبايى چيزى نديدم، «و ما رأيتُ الا جميلا» و امام حسين عليه السلام در گودال قتلگاه و در آخرين لحظات زندگى اش فرمود: خداوندا! راضى هستم به حكم تو و بردبارم بر بلا و امتحان تو، «رضاً بقضائك، صبراً على بلائك» و امام على عليه السلام اشتياق و انس خود را به شهادت از انس كودك به سينه مادر بيشتر مى داند. «و اللّه لابن ابى طالب آنس بالموت من الطفل بثدى امّه»
اگر حوادث را براساس علم و حكمت خدا بدانيم نه اتفاقى و بى دليل و اگر حكمت بروز حوادث را بدانيم، حسد نمى ورزيم، حرص نمى زنيم، دشمنى نمى كنيم و عصبانى نمى شويم زيرا مى دانيم كه صحنه ها از قبل طراحى حكيمانه شده است. اگر بدانيم عطاى نعمت، مسئوليّت و وظيفه به دنبال مى آورد، از داشتن آن شاد نمى شويم و اگر بدانيم گرفتن نعمت، جبرانش در قيامت است، از فوت شده ها غمناك نمى شويم.
حضرت على عليه السلام فرمودند: تمام زهد در دو كلمه قرآن است، سپس اين آيه را تلاوت كرده و فرمودند: و آنچه از دست داديد تأسف نخوريد و بر آنچه به شما داده مى شود، دلخوش نباشيد وكسى كه چنين باشد، زاهدى جامع الاطراف است.
📌 پیام ها
🌿 حوادث، هدفدار است. «ما أصاب من مصيبة... لكيلا تأسوا على ما فاتكم...»
🌿 نعمت ها از خداوند است، «آتاكم» ولى سلب نعمت به خداوند نسبت داده نشده است. «ما فاتكم»
🌿 علم به آثار و اهداف حوادث، سبب آرامش است. «فى كتاب من قبل ان نبرءها... لكيلا تأسوا»
🌿 خداوند از ثبت حوادث در لوح محفوظ خبر داده تا بندگان غصّه نخورند و مغرور نشوند. «لكيلا تأسوا... و لاتفرحوا»
🌿 غم و شادى طبيعى بد نيست، اندوه خوردن بر گذشته ها و يا سرمست شدن به داشته ها مذموم است. «لكيلا تأسوا... و لاتفرحوا»
🌿 كسى كه از مقدّرات الهى غافل است، گمان مى كند فضيلتى دارد كه خداوند به خاطر آن به او نعمت داده و لذا بر ديگران فخر مى فروشد. «مختال فخور»
🌿 خيال هاى درونى، مقدّمه فخر فروشى هاى بيرونى است. «مختال فخور»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊 تفسیر آیه ۲۴ سوره حدید 🕊
🍃 الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ🍃
ترجمه :
🍃 آنان كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل ورزيدن فرمان مى دهند و هر كس (ازانفاق و قرض) روى گرداند، پس بى شك خداوند خود بى نياز و ستوده است.🍃
ريشه بخل، حفظ برترى و فخر فروشى است، زيرا اگر نعمت ها در دست ديگران نيز باشد، وسيله فخر فروشى از دست مى رود.
امام على (عليه السلام) در خطبه ۱۸۳ نهج البلاغه مى فرمايد: «فاللّه اللّه مَعشَر العباد و انتم سالمون فى الصحة قبل السُقم و فى الفُسحَة قبل الضيق فاسعوا فى فَكاكِ رِقابِكم من قبل ان تُغلَق رهائنُها أسهِروا عيونكم و أضمِروا بطونكم و استعمِلوا اقدامكم و انفقوا اموالكم و خذوا من اجسادكم فجودوا بها على انفسكم و لا تبخلوا بها عنها فقد قال اللّه سبحانه: «ان تنصروا اللّه ينصركم و يثبّت اقدامكم» و قال تعالى: «من ذا الّذى يقرض اللّه قرضاً حسنا فيضاعفه له و له اجر كريم» فلم يَستنصِركم من ذُلّ و لم يَستقرضِكم من قُلّ استنصرَكم و له جنود السموات و الارض و هو العزيز الحكيم و استقرضكم و له خزائن السموات و الارض و هو الغنىّ الحميد و انّما اراد ان يَبلوكم ايّكم احسن عملاً فبادروا باعمالكم تكونوا مع جيران اللّه فى داره»
خدا را خدا را در نظر بگيريد، اى گروه بندگان! در اين حال كه در نعمت تندرستى غوطه وريد، پيش از آنكه بيمارى به سراغتان آيد، و در اين حال كه در گشايش و آسايش به سر مى بريد پيش از آنكه تنگناهاى زندگى شما را در خود فرو برد. پس بكوشيد در آزادسازى گردن هايتان پيش از آنكه با زنجيرهاى گرو بسته شويد.
شب زنده دارى كنيد و شكم هايتان را خالى نگهداريد. در راه خيرات گام هايى برداريد و اموالتان را به مستمندان انفاق كنيد. از بدن مادّى بگيريد و براى پيشبرد نفوستان بهره ها برداريد و به خاطر علاقه به بدن، از رشد نفوس خود بخل نورزيد. خداوند سبحان فرموده است: اگر خدا را يارى كنيد، خدا هم شما را يارى مى كند و شما را ثابت قدم مى دارد و فرمود: كيست كه خداوند را قرض نيكو دهد تا خداوند چندين برابر براى او بيافزايد و براى اوست پاداشى بزرگ. خداوند، از روى ذلّت و خوارى، از شما يارى نخواسته و يا براى جبران كمبود خود، از شما قرض نخواسته است. از شما يارى خواسته در حالى كه سپاهيان آسمان ها و زمين به فرمان او هستند و او عزيز و حكيم است. از شما وام خواسته در حالى كه خزائن آسمان ها و زمين از آنِ اوست و او تنها بى نياز و شايسته حمد و ستايش است.
و جز اين نيست كه خداوند اراده كرده است شما را بيازمايد تا آن كس كه عملش نيكوتر است، بروز نمايد. پس با اعمال نيكوى خود بر ديگران پيشدستى كنيد، باشد كه در بارگاه خداوندى با همسايگان ويژه خداوند دمساز باشيد.
سيماى بخل در روايات
حضرت على (عليه السلام) از فرزندش امام حسن (عليه السلام) پرسيد: شُحّ چيست؟ پاسخ فرمود: «ان ترى ما فى يدك شرفاً و ما انفقت تلفا» آنچه را در دست دارى مايه شرافت خود بدانى و آنچه را انفاق مى كنى، تلف شده بپندارى.
«البخل بالموجود سوء الظّن بالمعبود» بخل، نشانه بدگمانى به خداست.
امام صادق (عليه السلام)، يك شب در حال طواف، چنين دعا مى كرد: «اللّهم قِنى شحّ نفسى» خدايا! مرا از بخل حفظ فرما.
بخل فقط در مال نيست، بلكه در احترام به مردم نيز برخى بخل مى ورزند. «البخيل من بخل بالسلام»، آنكه در سلام بخل ورزد، بخيل است.
«البخل باخراج ما افترض اللّه من الاموال اقبح البخل» بدترين بخل، بخل در پرداخت واجبات مالى چون خمس و زكات است.
«البخيل حقاً مَن ذُكرت عنده فلم يُصلّ علىَّ» پيامبر فرمود: بخيل حقيقى، كسى است كه نام من نزد او برده شود، ولى او بر من درود و صلوات نفرستد.
«لاتدخلن فى مشورتك بخيلا» افراد بخيل را طرف مشورت خود قرار ندهيد.
«النظر الى البخيل يقسى القلب» نگاه به بخيل، انسان را سنگدل مى كند.
📌 پیام ها
🌿 بخل كردن و سفارش نمودن به بخل، از نشانه هاى افراد متكبّر و فخرفروش است. «مختال فخور الّذين يبخلون و يأمرون النّاس بالبخل»
🌿 بخيل، محبوب خدا نيست. «و اللّه لايحبّ كلّ مختال فخور الّذين يبخلون»
🌿 گناه آنجا خطرناك مى شود كه سيره انسان شود. «يبخلون و يأمرون... بالبخل»
🌿 چون بخيل مى داند كه اگر ديگران بخشش كنند، بخل او هويدا و سبب رسوايى او مى شود، به ديگران دستور بخل مى دهد. «يأمرون الناس بالبخل»
🌿 بخل، اعراض و رويگردانى از فرمان خداست. «و من يتولّ»
🌿 غنىّ بودن كافى نيست، حميد و محبوب بودن نزد مردم نيز لازم است كه اين امر با انفاق و وام حاصل مى شود. (معمولاً افراد بخيل، غنىّ هستند ولى به خاطر بخل، مورد ستايش مردم نيستند. لذا اين آيه درباره خداوند مى فرمايد:) «فانّ اللّه هو الغنىّ الحميد»
🕊️🍃🕊️🍃🕊️
https://eitaa.com/tafsir_audio_Quran_1402
https://ble.ir/tafsir_audio_quran_1402