"تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ «69»
آيا تعجّب كرديد كه بر مردى از خودتان، مايهى تذكّرى از سوى پروردگارتان آمده تا او شما را (از عواقب گناهان و انحرافها) بيم دهد؟ و به ياد آوريد هنگامى را كه خداوند، شما را پس از قوم نوح جانشينان آنها قرار داد و شما را در آفرينش توانايى افزود، پس نعمتهاى خدا را به يادآوريد، باشد كه رستگار شويد.
جلد 3 - صفحه 95
نکته ها
قدرت جسمى قوم عاد به قدرى بالا بود كه مىگفتند: «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً» «1» چه كسى از ما نيرومندتر است؟
كلمهى «آلاءَ» جامعتر از نعمت مىباشد و شامل هر نعمت ظاهرى و باطنى، مادّى يا معنوى مىشود، چنانكه در سورهى الرّحمن مكرّر آمده است، و حتّى شامل عقاب و جهنّم كه لازمهى عدل الهى است، نيز مىشود. «2»
امام صادق عليه السلام در مورد «فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ» فرمودند: «آلاء الهى، بزرگترين نعمت خداوند بر خلقش مىباشد كه همان ولايت ما اهلبيت عليهم السلام است». «3»
پیام ها
1- دستورات پيامبر، دستورات خدا و يادآور فطرت بشر است و در زمينهى رشد و تربيت انسان و از شئون ربوبيّت خدا مىباشد. «جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ»
2- پيامبران برخاسته از مردم و با مردم مىباشند. «رَجُلٍ مِنْكُمْ»
3- تحوّلات تاريخى و اجتماعى، تحت اراده و مشيّت خداوند و بر اساس سنّت اوست. جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ ...
4- توانايى جسمى، از نعمتهاى الهى است كه بايد در راه صحيح صرف شود. «زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا»
5- ياد نعمتهاى الهى، رمز رستگارى است. «فَاذْكُرُوا ... لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» زيرا ياد نعمتها عشق و محبّت مىآورد، محبّت، اطاعت در پى دارد و اطاعت نيز رستگارى به دنبال دارد.
«1». فصّلت، 15.
«2». التحقيق فى كلمات القرآن.
«3». تفسير اثنىعشرى.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 96
پانویس
پرش به بالا↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی"
#تفسیر_سوره_اعراف_آیه۶۹_جز۸
@tafsir_qheraati ایتا
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالُوا أَ جِئْتَنا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ ما كانَ يَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ «70»
(قوم عاد به حضرت هود) گفتند: آيا به سوى ما آمدهاى تا فقط خدا را به بپرستيم و آنچه را پدران ما مىپرستيدند رها كنيم؟ اگر از راستگويانى، پس آنچه (از عذاب الهى) به ما وعده مىدهى بر ما بياور.
پیام ها
1- تعصّب به جاى منطق، محكوم است و تقليد جاهل از جاهل و تبعيّت به دليل رابطهى خويشاوندى مردود است. «يَعْبُدُ آباؤُنا»
2- حفظ رسوم و سنّتهاى نياكان، همه جا ارزشمند نيست. «يَعْبُدُ آباؤُنا»
3- تعصّب و تقليد بىجا، مانع شناخت حقيقت است و انسان را به عناد مىكشد. «فَأْتِنا بِما تَعِدُنا»
4- گاهى عادت بر فطرت پيروز مىشود، مثل غلبهى عادت بتپرستى نياكان بر فطرت حقّطلبى نسل جديد. «نَذَرَ ما كانَ يَعْبُدُ آباؤُنا»
5- انبيا، در برخورد با خرافات و انحرافات، سنّت شكن بودهاند. «وَ نَذَرَ ما كانَ يَعْبُدُ آباؤُنا»
پانویس
پرش به بالا↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی"
#تفسیر_سوره_اعراف_آیه۷٠_جز۸
@tafsir_qheraati ایتا
07.Araf.070.mp3
1.55M
#تفسیر_سوره_اعراف_آیه۷٠_جز۸
@tafsir_qheraati ایتا
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ أَ تُجادِلُونَنِي فِي أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ «71»
(حضرت هود، با ديدن سرسختى قوم عاد) گفت: پليدى و خشم و عقوبت از سوى پروردگارتان بر شما حتمى شد. آيا با من دربارهى نامهايى جدل مىكنيد كه شما و نياكانتان بر آن (بتها) نهادهايد؟ خداوند نسبت به حقّانيّت معبودهاى شما برهانى نازل نكرده است. پس منتظر (قهر الهى) باشيد، من هم با شما از منتظرانم.
جلد 3 - صفحه 97
نکته ها
اين آيه دلالت دارد كه هر منصب و لقب و عنوانى الهى كه بدون اذن خداوند باشد، به خصوص در ولايت عامّه، كذب و بهتان است. همان گونه كه لقب اميرالمؤمنين تنها براى حضرت على عليه السلام مىباشد، نه هيچ كس ديگر، لذا هنگامى كه امام صادق عليه السلام را با عنوان اميرالمؤمنين خطاب كردند، حضرت از اين كار نهى كرده و فرمودند: «هركس غير از على عليه السلام خود را به اين عنوان متّصف كند، جايگاهش آتش است». «1»
پیام ها
1- نتيجه لجاجت و در افتادن با حقّ، كيفر الهى و ننگ و هلاكت است. «قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ» (بگذريم كه خود لجاجت نوعى پليدى معنوى است)
2- انسان ذاتاً موحّد و طالب توحيد است، ولى گاهى تعصّب بر او عارض شده و حاكم مىشود. «وَقَعَ عَلَيْكُمْ»
3- كيفرهاى الهى در مسير تربيت انسان واز شئون ربوبيّت خداست. «مِنْ رَبِّكُمْ»
4- سنگ و چوب، با نامگذارى، «خدا» نمىشود. (نامهاى دهان پركن و بىمحتوا، يكى از بلاهاى قرن ما نيز هست.) «أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها»
5- معبودهاى مشركان، اسماى بىمسمّايند كه حقيقت و مشروعيّت ندارند و خداوند در هيچ آئينى به آن فرمان نداده است. أسماء ... ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ
6- عقايد بايد بر پايهى حجّت و برهان باشد، حتّى از بتپرستان هم برهان بخواهيد. «ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ» (از آنان كه مىگويند بت وسيلهى تقرّب به خداست، بپرسيد: آيا دليلى داريد كه خداوند پرستش بت را وسيلهى قرب خود قرار داده است؟!)
7- انبيا، به درستى هدف و پيروزى خويش و سقوط مخالفان اطمينان داشتند. «فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ»
«1». تفسير اثنىعشرى.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 98
پانویس
پرش به بالا↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی"
#تفسیر_سوره_اعراف_آیه۷۱_جز۸
@tafsir_qheraati ایتا