"تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «13»
يا اينكه مىگويند: (او) قرآن را از پيش خود بافته و ساخته است! بگو: اگر راست مىگوييد، شما هم ده سوره مثل اين از پيشِخود ساختهها، بياوريد و (براى اين كار) هر كس از غير خداوند را كه مىخواهيد (نيز به كمك) دعوت كنيد.
نکته ها
قرآن، تنها از نظر فصاحت و بلاغت معجزه نيست، بلكه از نظر معارف، مواعظ، براهين، اخبار غيبى و قوانين نيز معجزه است، زيرا جملهى «وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ» دعوت از همهى مردم است، نه فقط عربهايى كه فصاحت و بلاغت قرآن را مىفهمند، چنانكه در آيهى ديگرى نيز مىفرمايد: «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً» اگر تمام انس و جنّ جمع شوند نمىتوانند مثل قرآن را بياورند. «1»
جهات اعجاز قرآن بسيار است: حلاوت و شيرينى الفاظ آن در قرائت، يكنواخت بودن محتواى آن با آنكه در مدّت 23 سال نازل شده است، بيان علومى كه تا آن زمان خبرى از آنها نبود، پيشگويى امورى كه بعداً به وقوع پيوست، اخبار از تاريخ اقوام گذشته كه نشانى از آنها باقى نمانده است، بيان قوانينى جامع و كامل در همهى ابعاد فردى و اجتماعى زندگى انسان، دور ماندن از هرگونه تحريف، تغيير، كهنه شدن و به فراموشى سپرده شدن در طول قرنهاى متمادى.
با اين همه تخفيف و آن همه تحريك، باز هم بشر عاجز است. قرآن در يكجا مىفرمايد:
مثل تمام قرآن را بياوريد، «أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ» «2»، يكجا مىفرمايد: مثل ده سورهى قرآن بياوريد (همين آيه)، جاى ديگر باز هم تخفيف داده و مىفرمايد: يك سوره مثل قرآن
«1». اسراء، 88.
«2». اسراء، 88.
جلد 4 - صفحه 32
بياوريد. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ» «1» علاوه بر اين تخفيفها، انواع تحريكها را نيز بكار برده است. يكجا مىفرمايد: اگر جن و انس پشت به پشت هم دهند، نمىتوانند. يكجا مىفرمايد: از همهى مغزهاى كرهى زمين دعوت كنيد، امّا هرگز نمىتوانيد كه مثل قرآن بياوريد. تاريخ نيز ثابت كرده است كه دشمنانى كه جنگهاى بسيارى عليه اسلام بهراه انداختهاند، توطئهها چيدهاند، امّا هرگز نتوانستند حتّى يك سوره مثل قرآن بياورند، آيا معجزه غير از اين است؟
پیام ها
1- كفّار بجاى آنكه دليل وبرهانى بياورند، به پيامبر صلى الله عليه و آله تهمت مىزدند كه قرآن ساختهى خود توست، نه كلام خدا. «يَقُولُونَ افْتَراهُ»
2- قرآن، معجزهى جاودان تاريخ است. «وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ»
«1». بقره، 23."
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱۳_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ «14»
پس اگر از عُهدهى اجابت (درخواست) شما برنيامدند، بدانيد آنچه كه نازل شده، به علم خداست واينكه معبودى جز اونيست، پس آيا (در اين صورت) تسليم مىشويد؟!
نکته ها
كفّار به پيامبر صلى الله عليه و آله تهمت مىزدند كه قرآن را نزد كسى فرا گرفته است: «فَهِيَ تُمْلى عَلَيْهِ» «2» قرآن به آنان پاسخ مىدهد كه منشأ اين كتاب، علم الهى است، نه املاى ديگران، گاهى نيز مىگفتند: قرآن از خود اوست، لكن ديگران به او كمك كردهاند. «أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ» «3» اين آيه پاسخ همهى آن تهمتهاست.
«2». فرقان، 5.
«3». فرقان، 4.
جلد 4 - صفحه 33
پیام ها
1- سرچشمهى قرآن، علم بىنهايت الهى است. «أَنَّما أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ»
2- قرآن حدس و فرضيه يا خيال و انديشه بشرى نيست، بلكه بر اساس علم خداوند است. «أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ»
3- قرآن محدود به زمان، مكان، نژاد و نسل خاصّى نيست، چون بر اساس علم خداوند است. «أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ»
4- اسرار قرآن، همچون علمِ بىنهايت خداوند نامتناهى است. «أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ»
5- كفر و ترديد دشمنان، سبب تزلزل شما در حقّانيّت قرآن و وحدانيّت خداوند نشود. فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا ... أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ"
#تفسیر_سوره_هود_آیه_۱۴جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
مَنْ كانَ يُرِيدُ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زِينَتَها نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمالَهُمْ فِيها وَ هُمْ فِيها لا يُبْخَسُونَ «15»
كسانى كه زندگانى دنيا و زيبايىهاى آن را بخواهند، ما در همين دنيا (نتيجهى) اعمالشان را بطور كامل مىدهيم، و در آن هيچ كم و كاستى نخواهد بود.
نکته ها
سؤال: اين آيه مىفرمايد: ما به دنياطلبان بدون كم و كاست و به طور كامل نتيجهى اعمالشان را در دنيا خواهيم داد، امّا در موارد ديگرى مىفرمايد: «مَنْ كانَ يُرِيدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فِيها ما نَشاءُ لِمَنْ نُرِيدُ» «1» به هر كس و به هر مقدار كه بخواهيم عطا مىكنيم.
جمع ميان اين آيات چگونه است؟
پاسخ: دراين آيه مىفرمايد: نتيجهى كارشان را مىدهيم، «أَعْمالَهُمْ» ولى در آن آيه مسئلهى كار مطرح نيست، بلكه آرزو مطرح است كه خداوند مىفرمايد: بعضى به گوشهاى از آرزوهاى خود مىرسند.
كسانى كه ايمان به معاد ندارند و يا براى خداوند كار نمىكنند، طلبى از پروردگار ندارند و در
«1». اسراء، 18.
جلد 4 - صفحه 34
برابر خدمات و اختراعات و اكتشافات خود در همين دنيا به نام و نانى مىرسند. كسى مىتواند به پاداش اخروى انتظار داشته باشد كه به آن ايمان داشته باشد و الّا كسى كه نه خدا را قبول دارد و نه معاد را، چه توقّعى از خداوند دارد؟
انسان اگر به جاى آخرت، دنيا، به جاى باقى، فانى و به جاى نامحدود، هدف محدود را دنبال كند، نتيجهى عملش نيز محدود به همين دنياى فانى خواهد بود.
پیام ها
1- انگيزه و هدف مهمّ است، نه فقط خود عمل. «مَنْ كانَ يُرِيدُ الْحَياةَ الدُّنْيا»
2- انسان اختيار دارد و مىتواند آن گونه كه مىخواهد اراده كند. «مَنْ كانَ يُرِيدُ»
3- خداوند عادل است، حتّى كسانى كه براى او كار نكنند، پاداش آنها را بدون كم و كاست در دنيا مىدهد. نُوَفِّ إِلَيْهِمْ ... لا يُبْخَسُونَ
4- دليل نپذيرفتن حقّ، دنياطلبى است. فَإِنْ لَمْ يَسْتَجِيبُوا ... مَنْ كانَ يُرِيدُ الْحَياةَ الدُّنْيا"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱۵_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
أُولئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فِيها وَ باطِلٌ ما كانُوا يَعْمَلُونَ «16»
آنان كسانى هستند كه در قيامت، جز آتش چيزى ندارند و آنچه در دنيا ساختهاند بر باد رفته، و اعمالى كه انجام مىدهند باطل و بىاثر خواهد بود.
نکته ها
آنجا كه وظيفهى انسان عبادت بوده و نياز به قصد قربت داشته است، عمل بدون قصد قربت باطل است و آنجا كه قصد قربت لازم نبوده و عمل به خاطر دنيا انجام شده است، نتيجهى آن محدود به دنياست و در قيامت آن عمل حبط و محو مىشود.
يكى از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله نگاهش به دخترى افتاد و به سوى او دست درازى كرد. در مسير راه ديوارى فروريخت و صورت او را مجروح كرد.
پيامبر صلى الله عليه و آله با شنيدن اين ماجرا فرمودند: خداوند در همين دنيا تو را كيفر داد تا به آخرت كشيده نشود. چنانكه افرادى هستند كه خداوند پاداش كارهاى آنان را در همين دنيا مىدهد
جلد 4 - صفحه 35
تا در آخرتطلبى نداشته باشند. «1»
حضرت على عليه السلام هنگام تلاوت اين آيه مىفرمود: چگونه بر آتشى صبر كنم، كه اگر جرقهاى از آن بر زمين افتد، همهى روئيدنىهاى آن را مىسوزاند. «2»
پیام ها
1- دست دنيا گرايان در آخرت خالى است. «لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ»
2- عمل براىِ دنيا و يا از روى ريا، در آخرت پوچ وتباه است. «حَبِطَ ما صَنَعُوا فِيها وَ باطِلٌ»
«1». تفسير مجمعالبيان.
«2». بحار، ج 40، ص 346."
#تفسیر_سوره_هود_آیه_۱۶جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام