چند تا نکته: 1. صوت کلاس، هر روز بعد از جلسه بارگذاری می‌شه و حتی المقدور تو همون روز خلاصه‌ای از مباحث به همراه آیات و روایات و منابعشون تو کانال گذاشته می‌شه. 2. صوت در دو مرحله بارگذاری می‌شه. مرحلۀ اول سریع بعد از کلاسه که صوت خام و ویرایش نشده‌ست. این صوت که با هشتگ #غیرقابل_انتشار بارگذاری می‌شه، فقط برای افراد کاناله پس لطف کنید منتشر نکنید. در مرحلۀ دوم صوت ویرایش می‌شه و بعد از پاک کردن صوت قبلی با هشتگ #قابل_انتشار بارگذاری می‌شه. 3. لینک کلاس رو در کانال‌ها و گروه‌ها منتشر نکنید. البته اگه فکر می‌کنید کلاس برای کسی مفیده، اشکالی نداره به صورت شخصی براش بفرستید. 4. سؤال پرسیدن از طریق مدیر کانال اشکالی نداره؛ ولی خواهش می‌کنم توقع نداشته باشید که به سؤالاتتون به صورت مکتوب در شخصی جواب داده بشه. 5. حاج آقا مدت‌هاست که مشاوره رو تعطیل کردند. پس لطف کنید اصرار به مشاوره نداشته باشید. 6. کسایی که با کانال حاج آقا آشنا باشند می‌دونن که هر شب یه متن شب بخیری خطاب به امام زمان علیه السلام می‌ذارن که معمولا شب‌های قبل نوشته شده؛ اما شب بخیری رو که هر شب می‌نویسن، همون شب در کانال کلاس می‌ذارن. 7. حتما پیام‌هایی ابتدایی رو که فهرستشون بالای کانال سنجاق شده مطالعه کنید. خیلی از سؤال‌هایی که می‌پرسید اون جا جواب داده شده. 8. موارد زیادی اتفاق می‌افته که کلاس تعطیل می‌شه. در صورتی که کلاس تعطیل باشه در همین جا اطلاع رسانی می‌شه. پس لطف کنید و هر شب کانال رو نگاه کنید. ضمنا روزهای تعطیل رسمی، کلاس تعطیل است.

به نام خدا 🗓 ۷ خرداد ۱۴۰۳، جلسه ۵۱۹: ✅ در سیر بحث‌هایمان، درخصوص نگاه آیه‌ای صحبت کردیم. سعی کردیم به تمام پدیده‌های اطرافمان توجه کنیم و آن‌ها را به چشم نشانۀ خداوند ببینیم. با داشتن چنین نگاهی، نمی‌توان دل را از یاد خداوند خالی کرد. با نگاه آیه‌ای انسان به حالت دائم‌الذکری می‌رسد و در همه حالات خود، به یاد خداوند است. ✅ ذکر، قله‌ای دارد که وقتی انسان به آن قله می‌رسد، خداوند را همه سرمایۀ خود می‌داند و حس می‌کند خداوند جای خالی همۀ نداشته‌های او را پر می‌کند. در این حال، انسان یقین دارد که خداوند عزت، ثروت، دنیا، آخرت، رفیق، انیس و در یک کلام همه چیز بنده است. در این مرحله، انسان احساس کمبود نمی‌کند. این مرحله، حقیقت «حسبی الله» است. ذکر باید انسان را به این مرحله برساند. ✅ وقتی انسان در مرتبۀ پایینی از ذکر خداوند قرار دارد، در برابر مشکلات کم نمی‌آورد. مرتبۀ بالای ذکر این است که انسان حاضر است همه چیز خود را بدهد و خداوند را به دست بیاورد. در این مرحله انسان راضی است که خداوند مشکلات زیادی برای او به وجود بیاورد و در مقابل، خودش را به او بدهد. این مرحله بسیار متفاوت است. اینجا بنده از خداوند می‌خواهد که هرچه دارد از او بگیرد، مشکلاتی در زندگی‌اش قرار دهد، اما در مقابل، خودش را به او بدهد. این نوع نگاه، زندگی را زیر و رو می‌کند. ✅ بسیاری از مشکلات ما به این دلیل است که ما خداوند را بس نمی‌دانیم. اگر به حقیقت «حسبی الله» برسیم، توکل کردن به خدا تبدیل به یک مسألۀ عادی می‌شود. توکل یعنی سپردن زندگی به کسی که تمام سرمایۀ من است. ممکن است مال من زیاد یا کم شود، ممکن است عزتم زیاد یا کم شود، مشکلی نیست زیرا کسی که تمام سرمایۀ من است، این حالت را برای من صلاح دانسته است. کسی که توکل می‌کند و می‌خواهد به همان نتیجه‌ای که برای او مطلوب است، برسد، در حقیقت توکل نکرده است. انسان باید وظیفۀ بندگی‌اش را بشناسد و عمل کند و خدایی کردن را به خداوند بسپرد. ✅ ما هیچ راهی جز توکل نداریم. اگه بخواهیم زندگی کنیم و بفهمیم معنای زندگی چیست، فقط باید توکل کنیم. عالَم بسیار پیچیده‌تر از چیزی است که فکر می‌کنیم و ما پشت صحنۀ عالم را نمی‌دانیم. از سوی دیگر، انسان بسیار ضعیف‌تر از چیزی است که فکر می‌کنیم. کسانی که فکر می‌کنند عالم بسیار ساده است، خیال می‌کنند می‌توانند بدون توکل زندگی کنند. ❓چرا راهی جز توکل نداریم؟ 🔆 اولاً ما در بند زمانیم و نمی‌دانیم حتی چند دقیقه بعد چه اتفاق خواهد افتاد، چه رسد به آینده و سال‌های بعد. برای برنامه‌ریزی باید از بند زمان خارج شویم. غیب آسمان‌ها و زمین فقط برای خداوند است و همه چیز فقط به او برمی‌گردد. پس راهی به جز توکل بر او نداریم. 🔆 ثانیاً قدرت ما محدود است. ما ضعیف هستیم و اگر خداوند ما را یاری نکند، هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند ما را یاری کند. پس باید توکل کنیم و راهی جز توکل کردن نداریم. ✅ کسی که خیال می‌کند در کنار خداوند قدرتی دارد، در اوج جهل است. به اندازه‌ای که باور می‌کنیم قدرتی داریم، به همین اندازه از حقیقت عالم و حقیقت توحید فاصله گرفته‌ایم و به همین اندازه انگیزه و توان توکل از ما گرفته می‌شود. در آیات و روایات تاکید شده که ما قدرتی نداریم، مانند: لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ 🔶 ما شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه (آیه ۳۹ سوره کهف) 🔶 و مَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ (سوره هود آیه ۸۸) ✅ ذکر《بِحَوْلِ اللَّه تَعالى‏ وَ قُوَّتِهِ اقُومُ وَ اقْعُدُ》 که هنگام برخاستن در نماز گفته می‌شود، به این معناست که ما هیچ توانی نداریم، مگر توانی که خداوند به ما بدهد. ما دچار توهم شده‌ایم که فکر می‌کنیم نشستن و برخاستن را با توان خود انجام می‌دهیم. ما به این باور نرسیده‌ایم و فکر می‌کنیم خودمان با توان خودمان عمل می‌کنیم. این حاصل نوع نگاه مادی‌گرایی است که به ذهن ما تزریق شده است. 🔷 امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: التَّوَكُّلُ‏ التَّبَرِّي‏ مِنَ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ وَ انْتِظَارُ مَا يَأْتِي بِهِ الْقَدَرُ. (غرر الحکم، صفحه 105) توکل یعنی برائت جستن از قدرت و نیروی خودت و منتظر تقدیر الهی شدن. ✅ از این روایت این‌طور برداشت می‌شود: اگر باور داشته باشیم که قدرت و نیرویی داریم که برای خود ماست، نمی‌توانیم توکل کنیم. چرا توکل کنیم وقتی توان و قدرت داریم؟ 🔷 رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَقْوَى‏ النَّاسِ‏ فَلْيَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ (تحف العقول، صفحه 27) هرکس دوست دارد قوی‌ترین مردم باشد، بر خدا توکل کند.

✅ خداوند نمی‌خواهد ما را ضعیف نگه دارد، بلکه چشممان را به حقیقت عالم باز می‌کند که او قوی است و ما ضعیف. ولی این خداوند قوی، بخیل نیست و از قدرت خود به ما می‌دهد تا جایی‌که ما قوی‌ترین مردم شویم. راه قوی شدن چیست؟ توکل کردن، انجام وظایف بندگی و سپردن تقدیر امور به خداوند. خداوند می‌داند چطور خدایی کند. ✅ نتیجه این‌گونه توکل این است که حتی اگر از جامعه طرد شوی، کسی از تو ضعف نمی‌بیند. ممکن است فقیر شوی، ولی نمی‌شکنی. حتی اگر به ثروت و جایگاه اجتماعی بالایی برسی، ذلیل ثروت و مقام نمی‌شوی. 🔷 امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: أصلُ قُوَّةِ القَلبِ التَّوكُّلُ علَى اللَّهِ. (غرر الحکم، صفحه 198) ریشه و اساس قوت قلب، توکل بر خداوند است. ✅ قوت قلب در زندگی بسیار مهم است. بسیاری از ما دچار چه کنم چه کنم هستیم. هنگام تصمیم‌گیری، حتی وقتی می‌دانیم کار درستی پیش رو داریم، باز هم دلمان می‌لرزد. این یعنی قوت قلب نداریم. اگر می‌خواهیم قوت قلب داشته باشیم، ریشه و اساس آن توکل است. ✅ اگر کسی می‌خواهد نمودی از توکل در زندگی معاصر را ببیند، زندگی امام خمینی را مطالعه کند. ایشان نمونۀ عینی توکل بر خدا در تمام ابعاد زندگی هستند. حوادث ۱۵ خرداد، ۱۷ شهریور، شهادت فرزندشان، ترورهای اول انقلاب، شهادت شهیدان رجایی، باهنر و بهشتی، جنگ تحمیلی و... هیچ‌یک ایشان را متزلزل نکرد. قوت قلب ایشان از توکل بر خداوند آمده است. در این حال شخص متوکل ایمان به خداوندی دارد که برای آن خدا، کار کوچک و بزرگ فرقی ندارد. قدرت او برای هر دو کار یکسان است، به اندازه‌ای که برای خداوند انجام کارهای کوچک ساده است، به همان اندازه انجام بزرگ‌ترین کارها نیز برای او ساده است. این دلیل قوت قلب پایدار امام خمینی است. ✅ اگر پدران و مادران به فرزندان خود اعتماد به خداوند را نیاموزند و آن‌ها را متوکل بار نیاورند، معلوم نیست چه عاقبتی خواهند داشت. اگر فرزندان را به اسم اعتماد به‌نفس، مغرور به توان خودشان بار بیاورید و نه متوکل به قدرت خداوند، سرانجام نامعلومی خواهند داشت. ما دستور داریم که اهل اعتماد به خداوند باشیم، نه اعتماد به خودمان. باید توان خود را از خداوند بدانیم و خود را هیچ به حساب آوریم. ✅ اگر فرزندم معدل ۲۰ گرفت، باید من به عنوان پدر یا مادر به او گوشزد کنم که خداوند را شکر کن که چنین درک و فهمی به تو عطا کرده است. اگر در رشتۀ ورزشی موفق شد، باید به او یادآوری کرد که این‌ها همه از خداوند است. تنها گوشزد زبانی کافی نیست، باید فرزندمان نحوه برخورد ما با موفقیت‌هایمان را ببیند و متوجه شود که ما هیچ‌یک از موفقیت‌هایمان را به خودمان نسبت نمی‌دهیم. باید مَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ را در رفتار ما ببیند. ✅ یکی از خطرناک‌ترین شیوه‌های تربیت، مغرور بار آوردن فرزندان است. نباید آن‌ها را به توانشان مغرور بار آورد که این به معنی خروج از مسیر بندگی است. بنده خدا هر توانی که داشته باشد، خود را مطلقاً محتاج خداوند می‌داند. 🌸 توسل به امیرالمومنین علی علیه السلام (شماره ۱ ضمیمه) #توکل #حسبی_الله

سلام وقتتون بخیر ان شاء الله فردا ساعت 4:00 کلاس برقراره. کاش همه ساعت خوابشون رو طوری تنظیم می‌کردند که به صورت زنده سر کلاس حاضر می‌شدند. لطف کلاس به اینه که همه‌مون بین الطلوعین بیدار باشیم و سر سفرۀ قرآن و اهل بیت علیهم السلام بشینیم و بعدشم توسلی محضر یکی از اهل بیت علیهم السلام داشته باشیم. وقتی روزمون این طوری شروع می شه، حتما به لطف خدا روز متفاوتی رو تجربه خواهیم کرد. #محسن_عباسی_ولدی

زندگی، پستی و بلندی دارد و ما نه در پستی‌ها آرامیم و نه در بلندی‌ها. به پستی‌ها که می‌رسیم، نمی‌دانیم تا کی بناست در این جا بمانیم. به بلندی‌ها که می‌رسیم، نگرانیم که همیشه در آن جا نمانیم. در زندگی، سلامتی هست و بیماری، فقر هست و غنا، عزت هست و ذلت و ... اما وقتی به سلامتی می‌رسیم دل‌نگران از دست دادنش هستیم و وقتی بیماریم دل‌شورۀ همیشه بیمار ماندن را داریم. وقتی بی‌نیازیم، می‌ترسیم که فقر به سراغمان بیاید و وقتی فقیریم دلمان می‌خواهد زودتر از فقر بیرون بیاییم. عزیز که هستیم، دو دستی عزتمان را می‌چسبیم که نکند روزی از دستش بدهیم و ذلیل که می‌شویم، زندگی برایمان تیره و تار می‌شود. ما همیشه بی‌قراریم. باید به خدا اعتماد کنیم. این، تنها راه آرام زندگی کردن است. آقا!‌ می‌شود به ما بگویی تو چگونه هستی‌ات را به دست خدا سپرده‌ای و آب هم در دلت تکان نمی‌خورد؟! ما مضطر اعتمادی هستیم که تو به خدا داری؟ کاش درس توکل می‌گذاشتی و ما را هم به مدرسه‌ات راه می‌دادی؟ شاید شاگردان کُندفهمی باشیم؛ اما به لطف تو روزی توکل را از تو یاد خواهیم گرفت. شبت بخیر معلم توحید!

درس امروز 8 خرداد 1403 #توکل #بندگی ✅#قابل_انتشار

به نام خدا 🗓 ۸ خرداد ۱۴۰۳، جلسه ۵۲۰: ✅ سؤالاتی در خصوص مباحث مطرح می‌شود که تکراری است. با توجه به این که افراد جدیدی وارد کلاس شدند، توصیه می‌کنم مباحث کلاس را از ابتدای خطبۀ متّقین گوش کنند تا بسیاری از سؤالات رفع شود. پس از گوش‌سپاری به جلسات از خطبۀ متّقین، جلسات پیش از آن را نیز گوش کنید، زیرا مباحث به هم پیوسته هستند. البته سؤالاتتان را مطرح کنید، برخی سؤالات تکراری نیز دوباره پاسخ داده می‌شود. ❓وقتی می‌گوییم ما باید وظیفۀ بندگی خود را انجام دهیم و خداوند خدایی‌اش را انجام می‌دهد، برخی می‌گویند: ما به خداوند اعتماد داریم ولی به خودمان اعتماد نداریم که آیا به درستی وظیفۀ بندگی خود را انجام می‌دهیم یا نه؟ 🔆 بندگی کردن چندان پیچیده نیست بندگی یعنی به آن‌چه می‌دانی عمل کن. در مسیر زندگی با شرایط و موقعیت‌های مختلف روبرو می‌شویم. همه‌چیز که برایمان مبهم نیست! می‌دانیم نباید غیبت کنیم، تهمت بزنیم، دروغ بگوییم، آبرو ببریم و... عمل کردن به همین‌ها یعنی بندگی. اگر به همین وظایفی که می‌دانیم عمل کنیم، خداوند وظایف بعدی را به ما نشان می‌دهد. 🔶 آیۀ ۶۹ سوره عنکبوت را باید مانند ذکر، مدام برای خود یادآوری کرد. وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ و آنها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند، قطعاً به راه‌های خود، هدایتشان خواهیم کرد؛ و خداوند با نیکوکاران است. ✅ علامۀ طباطبایی درخصوص این آیه می‌فرمایند: مجاهده به معنای به‌کار بردن بالاترین درجه از وسع و قدرت در مقابله با دشمن است. این دشمن می‌تواند دشمن ظاهری، شیطان یا نفس باشد. وقتی فردی بالاترین درجه از وسع و توانایی خود را در مقابل دشمن به‌کار می‌برد، مجاهد نامیده می‌شود. ✅ مثال‌هایی از مجاهده در راه خدا: وقتی می‌خواهیم غیبت کنیم تا دلمان خنک شود، ولی این کار را انجام نمی‌دهیم. وقتی فرزندمان ما را ناراحت کرده و دلمان می‌خواهد او را کتک بزنیم و با این کار آرام می‌شویم، ولی خداوند به ما امر فرموده است که این کار را انجام ندهیم، پس می‌گوییم چشم و انجام نمی‌دهیم. ما این‌ها را می‌دانیم، برایمان مبهم نیست که نباید غیبت کنیم، نباید سر فرزند خود فریاد بکشیم و او را کتک بزنیم. ✅ بندگی یعنی همین. خداوند با راه‌های مختلف، مسائلی مانند حرمت غیبت و دروغ و... را به ما فهمانده است. باید تنبلی را کنار گذاشت و از بالاترین حد وسع و توان در راه اوامر الهی استفاده کرد. حتماً حتماً حتماً خداوند راه‌هایش را به ما نشان می‌دهد. ✅ نکتۀ مهم: درست است که شاهراه رسیدن به خداوند، یکی است و ما از خداوند می‌خواهیم ما را به آن صراط مستقیم هدایت کند، ولی در دل آن شاهراه، راه‌های زیادی وجود دارد (سبیل). ممکن است سبیل دو نفر با هم متفاوت باشد. وقتی خداوند اراده می‌کند کسی را هدایت کند، او را هدایت خاص می‌کند و او را در مقابل راهی قرار می‌دهد که برایش راه کوتاهی است و اگر در آن قرار بگیرد، زحمتش هدر نمی‌رود. ✅ آیت‌الله خویی در مسیر عرفان قرار داشتند. با آقای سید علی قاضی ملاقات می‌کنند. ایشان تا انتهای زندگی آیت‌الله خویی را نشانشان می‌دهند. ایشان مرجعیتشان را می‌بینند و حتی می‌شنوند که بلندگوهای حرم امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام اعلام می‌کند که مرجع تقلید جهان تشیع آیت الله خویی از دنیا رفته‌اند. ایشان این‌جا فهمیدند که راهی که خداوند برای ایشان انتخاب کرده است، راهی نیست که اکنون در آن قرار دارند و بعد در مسیر درس و بحث قرار می‌گیرند و به مرجعیت می‌رسند. بعد، تمام اتفاقاتی که در مکاشفه دیده بودند، برایشان اتفاق می‌افتد. ✅ این‌ شیوۀ راهنمایی که به آیت‌ الله خویی شد، با این‌که استثناست و برای هرکسی ممکن است اتفاق نیفتد، اما از یک قاعدۀ همگانی تبعیت می‌کند. قاعدۀ همگانی و سنت خداوند است که اگر کسی در راه خداوند مجاهده کند، خداوند حتماً حتماً حتماً راهش را به او نشان می‌دهد. ✅ فرزند می‌گوید: باید انتخاب رشته کنم، نمی‌دانم کدام رشته را از بین این تعداد زیاد رشته انتخاب کنم؟ در این‌جا علاوه بر مشورت با اهل فن، باید به تربیت توحیدی هم توجه کرد. تربیت توحیدی در این‌جا یعنی به فرزند خود بگوییم: علاوه بر مشورت با مشاور اهل فن، یادت باشد که راه درست آن است که خداوند تو را در آن مسیر قرار دهد. سعی کن از همین نوجوانی با خداوند پیمان ببندی که وظایف بندگی‌ات را انجام دهی و از خداوند بخواهی که او دلت را به راهی که به صلاح توست، گرم کند. ✅ این یک وجه از تربیت توحیدی است که در حساس‌ترین لحظه‌ها، دل فرزند را به خداوند گرم کنید. البته باید فرزند نمود عملی این حرف‌ها را در رفتار پدر و مادر نیز مشاهده کند.

✅ در انتخاب همسر به فرزند بگوییم: حتماً در خصوص معیارهای انتخاب همسر مطالعه کن و حتماً با افراد آگاه مشورت کن، اما در این مقطع مهم و حساس از زندگی، به وظایفی که در برابر خداوند داری توجه کن. بین انجام وظایف بندگی (رابطه با دیگران، آن‌چه که می‌بینی، آن‌چه که می‌شنوی و...) و انتخاب همسر رابطه وجود دارد. انتخاب همسر می‌تواند تو را در مسیری قرار دهد که به سرعت به خداوند نزدیک شوی، یا این‌که تو را وارد بیراهه‌ای کند که معلوم نیست به کجا ختم می‌شود. تو به انجام وظایف بندگی‌ات توجه کن و به خداوند بسپار که نتیجه‌ی ازدواجت را تقرّب به خودش قرار دهد. البته در ازدواج چشمت را نبند و معیارهای ازدواج را بررسی کن، اما نتیجه را به خداوند بسپار. ✅ در پایان آیه خداوند تأکید می‌فرماید: حتماً خداوند با اهل احسان است. این تأکید معیّت، به تعبیر آیت الله طباطبایی یک معیّت و عنایت خاص است و رحمت ویژه‌ای است که خداوند به این صورت دست انسان مجاهد در راه خودش را می‌گیرد. مانند این‌که انسان وقتی به دیگران آدرس جایی را می‌دهد، برایشان توضیح می‌دهد که از کدام طرف بروند که به مقصد برسند، اما در این بین، دست یک نفر را می‌گیرد و او را مقابل راهی قرار می‌دهد که باید از آن برود تا به مقصد برسد. حالت دوم یک معیّت خاص است. ✅ باید به قدر وسع، تلاش کرد، اما وسع ما بسیار بیشتر از چیزی است که تصور می‌کنیم. ما وسع خود را با چیزهای بی‌فایده و زیان‌ده اشغال کرده‌ایم. ❓ خیلی سخت است که انسان در مسیری که می‌داند درست است قدم بردارد، به خواسته‌های دلش بها ندهد و مطابق دستور خداوند عمل کند. مگر می‌شود یک روزه این کار را انجام داد؟ 🔆 اولاً بسیاری از اموری که از نظر ما انجام آن سخت است، بی‌شک وسوسه شیطان است. بسیاری از این امور که به‌نظرمان سخت می‌آید، به راحتی قابل انجام است، اما قاعده شیطان این است که بر سر راه مستقیم انسان به سوی خداوند بنشیند و نگذارد جلو برویم. شیطان طوری این مسیر را سخت جلوه می‌دهد که انگار شدنی نیست. 🔆 دوماً خداوند توبه را به همین دلیل قرار داده است. وقتی در دوراهی‌ها ممکن است از مسیر اشتباه برویم و گناه کنیم، جبران آن به وسیله توبه ممکن است. پس می‌توانیم توبه کنیم. خداوند فرموده است هروقت ما توبه کنیم و به سمت او برویم، او هم به سمت ما می‌آید. هروقت در مسیر بندگی اشتباه کردیم، پشیمان شدیم و به سمت او رفتیم، خداوند این دل پشیمان را می‌خرد. تمام توبه همین است، دل پشیمان و عظمی برای جبران. ✅ با این حساب بهانه‌ای برای بندگی نکردن باقی نمی‌ماند. بندگی کن و به معیّت خداوند دلگرم باش! 🌸 توسل به امام زمان عجل الله تعالی فرجه (شماره ۱ ضمیمه) #توکل #بندگی