گر چه هر روز، روز التماس است؛ اما اگر جمعه را روز التماس بنامیم، بی‌راه نیست. حال دل ما در طول هفته اگر حال التماس نیست، کاش روز جمعه همگی حس و حال التماس پیدا می‌کردیم! هر کدام از ما اگر هر جمعه یک نفر را به حلقۀ التماس برای آمدن تو اضافه کرده بودیم، تا حالا دنیا شده بود سرای التماس برای آمدنت. جمعه روز التماس است، روز حک کردن این علامت سؤال در ذهن دیگران که: پرده‌نشین این جماعت ملتمس کیست که این گونه رقت‌برانگیز التماس می‌کنند! جمعه روز التماس است، ولی ما آن را تعطیل کرده‌ایم، التماس هم در روز جمعه تعطیل است. کاش برسد روزی که جمعه قرار همۀ ملتمسان آمدن تو باشد! شبت بخیر موعود خدا!

#اولواالالباب (624) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (72) #صبر (53) #مالکیت_و_مملوکیت (25) #تسبیح (8) پیام اصلی ✅ همان طور که ابتلاأ فردی داریم، ابتلاء اجتماعی هم داریم. ✅ تصریح قرآن این است که هدف از ابتلاء اجتماعی خالص سازی مؤمنان است. (تمحیص) ✅ وقتی خدا و حجت خدا حکمی می‌دهند، ما اگر ایمان داشته باشیم نباید برای خودمان حقی قائل باشیم. 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ 🗓 ۱۹ مهر ۱۴۰۴، جلسهٔ ۶۲۴: ❓دربارهٔ این شبهه صحبت می‌کردیم: چرا ابتلائاتی مثل گرسنگی و جنگ و... برای کودکانی که هنوز به سن تکلیف نرسیده‌اند، پیش می‌آید و آن‌ها در ابن ابتلائات از دنیا می‌روند؟ آیا این با عدالت خدا سازگار است‌؟ 🔆 پاسخ: توضیح دادیم که دنیا، دار ابتلاست. خداوند می‌داند که هرکس را چطور مبتلا کند و چه پاداشی در دنیا و آخرت به او بدهد. وقتی ابتلائی در جامعه‌ای رخ می‌دهد که بچه‌ها هم به آن مبتلا می‌شوند، خداوند طوری به آن‌ها پاداش می‌دهد که حتی ممکن است اعتراض کنیم که چرا خداوند این حجم وسیع و تا ابدیت از پاداش را در مقابل مدت محدود سختی در دنیا به آن‌ها می‌دهد. 🔆 ابتلائاتی که خداوند برای انسان مقدر می‌کند، هم فردی است و هم اجتماعی. ممکن است حادثه‌ای برای خانو‌اده‌ای پیش بیاید و فقط یک فرد، يا همهٔ اعضای خانواده مبتلا شوند. حتی گاهی ابتلائی پیش می‌آید که جامعه را درگیر می‌کند. ✅ یکی از مظاهر ابتلائات اجتماعی، جنگ است. وقتی در جامعهٔ مؤمنین جنگ رخ می‌دهد، افراد از هر قشری که باشند، به جنگ مبتلا می‌شوند. 🔶 سورهٔ احزاب: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَمْ تَرَوْهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا (۹) إِذْ جَاءُوكُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا (۱۰) هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا (۱۱) وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا (۱۲) ای اهل ایمان! نعمت خدا را بر خود یاد کنید، هنگامی که سپاهیانی [به قصد نابود کردنتان] به سوی شما آمدند، پس بادی [کوبنده] و لشکریانی که آن‌ها را نمی‌دیدید بر ضد آنان فرستادیم [تا آنان را در هم کوبیدند]؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهید، بیناست. (۹) زمانی که از بالا و از پایین [لشکرگاه]‌تان به سویتان آمدند، و آن‌گاه که دیده‌ها [از شدت ترس] خیره شد و جان‌ها به گلو رسید، و به خدا آن گمان‌ها [ی ناروا] را [که خود می‌دانید] می‌بردید. (۱۰) آن‌جا بود که مؤمنان مورد آزمایش قرار گرفتند و به تزلزل و اضطرابی سخت دچار شدند. (۱۱) و آن‌گاه که منافقان و آنان که در دل هایشان بیماری [ضعف ایمان] بود، می‌گفتند: خدا و پیامبرش جز به فریب، ما را وعده [پیروزی] نداده‌‌اند! (۱۲) ✅ این‌گونه ابتلائات برای ما و در زمان ما هم هست! نباید بترسیم؟ آیا ما از دستهٔ افراد دارای ضعف ایمان نیستیم؟ ایمانمان رشد کرده است؟ آیا ایمانمان در این حد هست که هر اتفاقی در مسیر زندگی ما بیفتد، حتی ذره‌ای به خداوند بدبین نشویم‌؟ ✅ قاعدهٔ خداوند این است که مبتلا می‌کند تا مشخص شود چه کسی ایمانی قوی دارد و چه کسی ایمانی ضعیف‌؟ 🔶 آل عمران: إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (۱۴۰) وَلِيُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَمْحَقَ الْكَافِرِينَ (۱۴۱) اگر (در میدان احد) به شما جراحتی رسید (و ضربه‌ای وارد شد)، به آن جمعیّت نیز (در میدان بدر)، جراحتی همانند آن وارد گردید. و ما این روزها(ی پیروزی و شکست) را در میان مردم می‌گردانیم؛ (-و این خاصیّت زندگی دنیاست-) تا خدا، افرادی را که ایمان آورده‌اند، بداند (و شناخته شوند)؛ و خداوند از میان شما، شاهدانی بگیرد. و خدا ظالمان را دوست نمی‌دارد. (۱۴۰) و تا خداوند، افراد باایمان را خالص گرداند (و ورزیده شوند)؛ و کافران را به تدریج نابود سازد. (۱۴۱) ✅ خدا در این آیه به صراحت از ابتلائات اجتماعی پرده برداری می‌کند. بناست مؤمنین خالص شوند. باید ناخالصی‌ها از ایمان مؤمنان کنار بروند. باید افراد ناخالص مشخص شوند و از جامعهٔ ایمانی کنار روند و کافران کم کم نابود شوند. 🔶 أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ (آل عمران-۱۴۲) آیا چنین پنداشتید که (تنها با ادّعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد، در حالی که خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخصّ نساخته است؟! ✅ در جنگ اقتصادی، رابطه با سایر کشورهای سیل کرونا، گرانی، ارزانی، زلزله، و... همه ابتلائات اجتماعی است و در آن سنجیده می‌شویم. ✅ چرا به راحتی از کنار ابتلائات رد می‌شویم؟ در حالی که ما لحظه به لحظه در حال ابتلا هستیم. ابتلائات شدت و ضعف دارد، ولی همیشه هست.

✅ زمان کرونا هرکس طوری مبتلا می‌شد: کسی که بازاری بود، پزشک، کسی که عزیزی از دست داده بود و... هرکس به نحوی مبتلا می‌شد. در جنگ ۱۲ روزه نیز هرکس به شکلی مبتلا شد. بناست که هرکس طوری مبتلا شود. 🔶 كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (بقره-۲۱۶) جهاد در راه خدا، بر شما مقرّر شد؛ در حالی که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آنکه شرِّ شما در آن است. و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید. ✅ آیهٔ ۲۱۶ سورهٔ بقره در مورد جنگ است. معمولاً قسمت دوم آیه را می‌شنویم، ولی قسمت اول آن را دقت نمی‌کنیم. خداوند می‌فرماید: جنگ در تقدیر شما نوشته شده. نمی‌شود بگوییم ما جنگ، تنگنای اقتصادی و.. را دوست نداریم. ولی خوش آمد و ناخوشامد ما دلیل خوبی و بدی چیزی نیست. فقط خداست که می‌تواند تشخیص دهد چیزی برای ما خوب است یا نه. ✅ قرآن ذکر است، بالاترین و مستندترین ذکر! قسمت انتهایی آیهٔ ۲۱۶ سورهٔ بقره را باید با خود تکرار کنیم: خدا می‌داند و ما نمی‌دانیم. ✅ تا این‌جا خلاصه‌ای از مباحث را گفتیم. ما به اندازه‌ای که ایمان می‌آوریم که مملوک خدا هستیم، در امتحانات استقامت به خرج می‌دهیم. از سوی دیگر، به اندازه‌ای که برای خودمان در برابر خدا شأنیت قائل می‌شویم و برای خود حق انتخاب قائل می‌شویم، در ابتلائات کم می‌آوریم. ✅ در مورد إِنَّا لِلَّهِ صحبت می‌کردیم. وقتی بناست که خدا انتخاب کند، ما حرفی از انتخاب نداریم. مالک باید انتخاب کند. ما که مملوکیم باید منتظر انتخابی باشیم که مالک برایمان رقم می‌زند. ما باید این انتخاب را بپذیریم و آن برایمان خیر است. 🔶 وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا (احزاب-۳۶) هیچ مرد و زن با ایمانی حق ندارد هنگامی که خدا و پیامبرش امری را لازم بدانند، اختیاری (در برابر فرمان خدا) داشته باشد؛ و هرکس نافرمانی خدا و رسولش را کند، به گمراهی آشکاری گرفتار شده است! ✅ از همهٔ شما خواهش می‌کنم که امروز این آیه را حفظ کنید. ✅ هیچ مرد و هیچ زن باایمان حق ندارد وقتی خدا و پیامبر خدا به چیزی حکم کند، اختیاری برای خود قائل شوند. ✅ حق نداریم برای کار خود در برابر خدا حق انتخاب قائل شویم، زیرا در غیر این صورت برای خود شأنیت قائل شده‌ایم. ✅ این مسأله با دعا متفاوت است. دعا این است که ذلیلانه درخواست خود را از خدا داشته باشیم. دستور ندهیم. خدا کریم است و یا درخواستمان را به همان وضع که خواستیم اجابت می‌کند و یا عوض آن را در این دنیا یا آن دنیا می‌دهد. ✅ خدا ما را مبتلا کرده. گفته است صبر کن. اگر صبر نکنیم و دستور خدا را عمل نکنیم، به جایی می‌رسیم که می‌گوییم: مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا ✅ ما مملوک خدا هستیم و مالک ما الله است. هرچه بیشتر حواسمان را به مملوک بودن خود و مالک بودن خدا جمع کنیم، کمتر در امتحانات مردود می‌شویم. ✅ انشاالله صبری که رأس ایمان است ملکهٔ وجودمان شود. 🌸 توسل به حضرت معصومه سلام الله علیها #اولواالالباب (624) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (72) #صبر (53) #مالکیت_و_مملوکیت (25) #تسبیح (8) 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

بالاتر از التماس برای آمدنت، التماس دیگری هم هست؟ مگر نه این است که اگر تو بیایی، هر چیزی را سر جای خودش می‌نشانی،‌ آن زمانی که هیچ چیز سر جای خودش نیست!؟ آرامش را به دنیا باز می‌گردانی، وقتی که دنیا با آرامش غریبه شده. حق مظلوم را از ظالم می‌گیری، حتی اگر پوست و گوشت و استخوانش شده باشد، آن هم وقتی که مظلوم از ستاندن حقش ناامیده شده. خدا را می‌آوری در متن زندگی‌های ما و شرک از صفحۀ‌ روزگارمان محو می‌کنی، وقتی خدا حتی در حاشیۀ زندگی‌مان هم نیست و شرک، نظام ادارۀ این دنیا شده. بالاتر از التماس برای آمدنت، التماس دیگری هم هست؟ ما تا وقتی راضی هستیم به همین بی‌قراری‌ها و عادت کرده‌ایم به ظلم کردن و ظلم دیدن و بدون خدا زندگی کردن را خروج از حد آدمیت نمی‌بینیم، التماس‌هایمان خرج آمدنت نمی‌شود که هیچ، هر چه التماس داریم را صرف دنیایی می‌کنیم که قبله‌مان شده. کاش التماس‌های پست را از دل و جان‌مان پاک می‌کردیم و همه یکصدا تو را از خدا التماس می‌کردیم! شبت بخیر امام غریب!

ان شاء الله فردا کلاس تفسیر تربیتی ساعت 5:15 دقیقه شروع می‌شه. 📍 مکان برگزاری کلاس: کانال رسمی حجت‌الاسلام#محسن_عباسی_ولدی 📺 برای شرکت توی این کلاس کانال حاج آقا #محسن_عباسی_ولدی رو دنبال کنید👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

کسی اگر به التماس افتاد و آمدنت را از خدا خواست؛ اما خودش را مهیای آمدنت نکرد، در جنس التماسش باید تردید کند. التماس بدون آماده شدن، مثل دعوت کردن میهمان به خانه‌ای است که هنوز ساخته نشده. این نشانۀ‌روشن التماس واقعی را کاش فراموش نکنیم تا ضجه زدن‌های عادت شده را به نام التماس‌های از ته دل ثبت نکنیم! یک بار وقتی داشتم ضجه می‌زدم و آمدنت را از خدا می‌خواستم، با خودم گفتم اگر همین حالا دعایم مستجاب شد و تو آمدی، من باید چه کار کنم؟ به دلم برگشتم و دیدم حتی دلم این قدرها زود آمادۀ آمدنت نیست. به اعمالم برگشتم و دیدم، چیزی برای عرضه ندارم. محبت‌هایی را که در دلم خانه کرده بودند مرور کردم و دیدم در کاروانسرای دلم محبت‌هایی است که از وجودشان در برابر تو شرم می‌کنم. این شد که از التماس نمایشی خویش خجالت کشیدم؛ اما ناامید نشدم و از خدا خواستم امدادم کند تا زودتر خودم را مهیای آمدنت کنم. شبت بخیر امام غریب!

♨️ کلاس تفسیر تربیتی 🕰 ساعت شروع کلاس: 5:15 #اولواالالباب (625) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (73) #صبر (54) #مالکیت_و_مملوکیت (26) #تسبیح (8) 📲 همین حالا عضو شو 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676214274C1c9e6cb731

#اولواالالباب (625) #توکل #حسبی_الله #بندگان_ویژه (73) #صبر (54) #مالکیت_و_مملوکیت (26) #تسبیح (9) پیام اصلی ✅ برخی از ابتلائات نتیجۀ کوتاهی ما در امتحان بندگی و گناهانی است که مرتکب شده‌ایم. ✅ همین قدر که بدانیم برخی از ابتلائات مربوط به گناهان ماست کافی است، لازم نیست در هر ابتلایی به دنبال این باشیم که ابتلای موجود با کدام یک از گناهان ما ارتباط داشته. حکم کردن یقینی به چنین ارتباطی کار ما نیست. وظیفۀ ما توبه، استغفار و جبران است. ✅ خدا تصریح می‌کند که یکی از ریشه‌های مشکلات و مصائب در زندگی مردم،‌ گناهان آنهاست؛ البته این را هم تصریح می‌کند که بسیاری از گناهان‌مان را هم بخشیده. ✅ طبق تصریح قرآن اگر خداوند می‌خواست ما را به گناهان‌مان مؤاخذه کند، زمین کن فیکون می‌شد و جنبنده‌ای روی زمین نمی‌ماند. ✅ امام سجاد علیه السلام در دعای 16 صحیفۀ سجادیه به ما آموخت که ما هر کاری کنیم مستوجب بخشیده شدن یکی از گناهان‌مان هم نمی‌شویم. 📲 کانال #تفسیر_تربیتی 👇 https://eitaa.com/joinchat/53805863Ca804ebcc20

من یقین دارم که التماس ما وقتی از ته دل باشد،‌ دل تو هم برای ما می‌سوزد و وقتی دلت برایمان سوخت،‌ بی‌شک دست به دعا می‌شوی برای آرامش‌مان. دعای تو التماس‌های ما را پربرکت خواهد کرد. التماس‌های‌مان چشمۀ یاد تو را در زندگی‌مان جاری می‌کند، باران یاد تو را روی سر مردم می‌بارد و نالۀ التماس عالمی را برای آمدنت بلند می‌کند. تو اگر پای التماس‌های ما را امضا کنی، ما با التماس‌هایمان دنیا و آخرت خودمان را که نه، دنیا و آخرت جماعتی را آباد می‌کنیم. آقا! کمک کن که عاشقت شویم، کمک کن که خودمان را مضطر تو ببینیم تا التماس‌های‌مان برخاسته از همۀ وجودمان بشود و تو صدر و ذیل همۀ دعاهایمان شوی. شبت بخیر قبلۀ دعاهای ما!

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ 🗓 ۲۱ مهر ۱۴۰۴، جلسهٔ ۶۲۵: ❓در حال پاسخ به یک شبهه بودیم: وقتی خبرهایی از گرسنگی و زجرکش شدن کودکان غزه منتشر می‌شد، می‌پرسیدند: مگر این بچه‌ها چه گناهی کرده‌اند که در جنگ و گرسنگی آسیب می‌بیتند یا حتی جان خود را از دست می‌دهند؟ 🔆 مرور پاسخ جلسات گذشته: ابتلائات فردی و اجتماعی است و ابتلائات اجتماعی برای خالص سازی ایمان است. 🔆 پاسخ این جلسه: گاهی اتفاقات بدی در زندگی ما می‌افتد که به دلیل رد شدن در امتحانات قبلی است. به بیان دیگر: گاهی ما در امتحان بندگی رد شده‌ایم و خدا ابتلای جدیدی برای ما می‌آورد که ما به سمت او برگردیم 🔶 ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (روم-۴۱) فساد، در خشکی و دریا به‌خاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجهٔ بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (به‌سوی حق) بازگردند! ✅ فساد یعنی مشکلاتی روی زمین پیش آمده مثل جنگ و غارت و قحطی و ... این اتفاقات به دلیل کارهای مردم است. چرا این اتفاق می افتد؟ تا مردم نتیجه و عقوبت بعضی از کارهایی که کرده‌اند را بچشند؛ شاید به سوی خدا برگردند. ✅ نظام تربیتی خداوند بسیار زیباست. اول مردم را به سوی راه درست هدایت می‌کند. آن هدایت، خودش نوعی ابتلاست. مردم برخلاف وظیفهٔ بندگی خود عمل می‌کنند. خداوند بعضی از کارها را می‌بخشد و برخی را نمی‌بخشد. نتیجهٔ نبخشیدن بعضی از گناهان، روی زمین نمود پیدا می‌کند. ✅ این عقوبت‌ها برای این است که انسان‌ها به سمت خدا برگردند. 🔷 امام صادق علیه‌السلام: زندگی جنبنده‌ها حتی در دریا، به باران است. وقتی باران نمی‌آید، خرابی در خشکی و دریا ظاهر می‌شود. این برای وقتی است که گناه و عصیان زیاد می‌شود. (ضمیمه) 🔶 وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (شوری-۳۰) هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام داده‌اید، و بسیاری را نیز عفو می‌کند! ✅ ما با نوعی ابتلا مواجه هستیم که با دیگر انواع ابتلائات متفاوت است. این نوع ابتلائات را ابتلائات عقوبتی نام‌گذاری می‌کنیم. مقصد این ابتلا این است که ما به سوی خدا برگردیم. ✅ وقتی به مشکلی مبتلا می‌شوید، اولاً سعی کنید ذهن خود را مشغول این نکته نکنید که این ابتلا، از نوع ابتلائات مقربین برای تقرب بیشتر است یا از نوع ابتلائات عقوبتی. فهم این نکته، نیاز به علم غیب دارد. انسان در همه حال باید خود را مقصر بداند. ✅ من نمی‌دانم ابتلائات برای چیست، اما یقین دارم مقصرم و خیلی گنه‌کارم. مراقب باشیم که شیطان ما را وسوسه نکند که مقصر نیستیم و حق بندگی را ادا کرده‌ایم. شیطان وسوسه می‌کند: مگر از تو بهتر هست؟ خدا اگر نخواهد تو را وارد بهشت کند، چه کسی را وارد بهشت کند؟ ✅ ما باید بگوییم: خدایا! اگر این مشکل به دلیل گناهان من است، مرا ببخش. ✅ خداوند مشکلات را قرار داده که ما به سمت او برگردیم؛ اما گاهی چند ماه از مشکل ما می‌گذرد و ما همچنان درگیر این موضوع هستیم که این مشکل به دلیل گناهمان بوده یا نه؟ وقتی درگیر این افکار شویم، فرصت برگشت را از دست می‌دهیم. ذهنمان را درگیر چیزی می‌کنیم که مربوط به ما نیست؛ در حالی که باید در هر حالی به در خانهٔ خدا برویم و تضرع کنیم. ✅ دوستان خدا وقتی دچار مشکلی می‌شدند، تضرع بیشتری به درگاه خداوند می‌کردند. ما در هر حالی باید به درگاه خداوند برویم و تضرع و استغفار و توبه کنیم. از فرصت مشکل استفاده کنیم. هر مشکلی، فرصتی برای قرب به خداوند است. آن فرصت را از دست ندهیم. ✅ هروقت هرفرصتی برای نزدیکی ما به خدا پیش بیاید، مطمئن باشیم شیطان آن‌جا حضور دارد، چون قسم خورده است که نگذارد به خدا نزدیک شویم. ✅ یکی از ابزارهای شیطان برای این‌ که نگذارد ما از فرصت مشکلاتمان برای نزدیکی به خدا استفاده کنیم، درگیر کردن ذهنمان به این مسأله است که بفهمیم این مشکل برای چه پیش آمده‌؟ ✅ باید به زندگی خود نگاه کنیم. اشتباهاتمان را مرور کنیم. اگر قابل جبران است، جبران کنیم و اگر قابل جبران نیست، استغفار کنیم. به دنبال پیدا کردن ارتباط مشکل و اشتباهاتمان نباشیم. با صبر، شکر و رضا به دنبال استفاده از فرصت پیش آمده در اثر مشکلات، برای قرب به خداوند باشیم.

🔶 وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (نحل-۶۱) و اگر خداوند مردم را به‌خاطر ظلمشان مجازات می‌کرد، جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نمی‌گذارد؛ ولی آن‌ها را تا زمان معیّنی به تأخیر می‌اندازد. و هنگامی که اجلشان فرا رسد، نه ساعتی تأخیر می‌کنند، و نه ساعتی پیشی می‌گیرند. ✅ اگر به مفهوم این آیه ایمان بیاوریم، به ازای هر گناه (چه کوچک باشد و چه بزرگ) که انجام دهیم، کمرمان می‌شکند. 🔶 وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (فاطر-۴۵) اگر خداوند مردم را به سبب کارهایی که انجام داده‌اند مجازات کند، جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نخواهد گذاشت! ولی (به لطفش) آن‌ها را تا سرآمد معیّنی تأخیر می‌اندازد (و مهلت اصلاح می‌دهد) امّا هنگامی که اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر کس را به مقتضای عملش جزا می‌دهد) او نسبت به بندگانش بیناست (و از اعمال و نیّات همه آگاه است)! ✅ ما هنوز عظمت خدا را نفهمیدیم که مفهوم این آیات را متوجه نمی‌شویم و احساس می‌کنیم در این آیات مبالغه شده. ✅ اکنون به دلیل بعضی از گناهان مردم، خرابی‌های کم و زیادی مثل قحطی جنگ زلزله و... به بار آمده است، اما اگر قرار بود خداوند به‌خاطر همهٔ آن‌چه از گناهان انجام دادیم، ما را مواخذه کند، کن فیکون می‌شد. ✅ ما به کوچک انگاشتن خدا مبتلاییم. اگر عظمت خدا را درک کنیم گناهان کوچک هم به نظرمان بزرگ است. ما جلو بچه‌مان پایمان را دراز می‌کنیم و دراز می‌کشیم و به نظرمان کار بدی نیست. جلو مهمان رعایت می‌کنیم و دراز نمی‌کشیم و اگر به دلیل پا درد، پایمان را دراز کنیم، بارها عذر خواهی می‌کنیم. اگر در محضر بزرگی باشیم اگر زانویمان بشکند هم دراز نمی‌کنیم. اگر به محضر امام زمان علیه السلام برسیم، جز دو زانو نشستن و سر کج کردن کار دیگری نمی‌کنیم. قبح دراز کردن پا جلو امام زمان علیه السلام به نظر ما خیلی زیاد است ✅ ما عظمت خدا را فراموش کردیم. گناهان خود را نسبت به این خدای عظیم فراموش کردیم و روح ما، روح طلبکار شده است. بدانیم که اگر خدا بخواهد ما را به دلیل گناهانمان مواخذه کند، کن فیکون می‌شدیم. پس اگر مشکلی برایمان به وجود آمد، شاکر خدا باشیم که ما را کن فیکون نکرد. ما به دلیل گناهانمان شایستهٔ کن فیکون بودیم ولی خدا ما را فقط مبتلا به مشکل کرد 🔷 دعای ۱۶ صحیفه سجادیه: خدایا اگر در پیشگاه تو آن‌قدر گریه کنم که پلک چشم‌هایم بیفتد، اگر همراه گریه آن‌قدر ناله بزنم که صدایم در نیاید و اگر همین‌طور که گریه می‌کنم، در محضر تو ایستاده باشم تا پاهایم ورم کند و آن‌قدر در رکوع بایستم که کمرم دو تا شود و آن‌قدر سجده کنم که چشم‌هایم از کاسه بیرون بزند و تا آخر عمر غذا نخورم و خاک بخورم و تا آخر عمر خود را از خوردن آب گوارا محروم کنم و آب آلوده به خاکستر بنوشم و در این حال و روز آن‌قدر ذکر تو را بگویم که زبانم از کار بیفتد و در کل این مدت از خجالت تو سر بلند نکنم، شایسته نیستم که یک گناه از گناهانم پاک شود. (ضمیمه) ✅ کدام یک از ما حتی برای یک بار یکی از این کارها را کرده‌ایم؟ در حالی که خداوند خیلی از گناهان ما را بخشیده است. ✅ در هنگام مشکلات فکر کنیم ما چه کردیم و اگر بنا بود خدا برای هر گناه ما را تنبیه کند، چه نوع زندگی داشتیم؟ ✅ خدا آن‌قدر عظمت دارد که حتی با انجام همهٔ این کارها، شایسته بخشش گناهان نیستیم. ✅ به ازای هر گناهی که انجام داده‌ایم بدهکار توبه و استغفار و اشک و ... زیادی هستیم. چقدر گناه کردیم و حتی یک بار استغفار نکردیم؟ چقدر گناه کردیم و حتی احساس گناهکار بودن نداشتیم؟ ✅ خدا بر سر ما منت گذاشته که به ما فرموده: مشکلات ما به دلیل بعضی کارهای ماست. به صراحت فرموده: خیلی از کارهای ما را بخشیده است و اگر بنا بود عقوبت گناهانمان را بدهد، زمین کن فیکون می‌شد.