﷽ 📍 نشان های شیعه:اهل تواضع؛ خشوع، نماز، روزه ... نیکی به پدر و مادر❗️ 📌روایت را جابر جعفی از امام باقر(ع) نقل می کند که حضرت به او می فرماید: «یا جَابِرُ أَ یَكْتَفِی مَنْ یَنْتَحِلُ التَّشَیُّعَ أَنْ‏ یَقُولَ‏ بِحُبِّنَا أَهْلَ‏ الْبَیتِ»؛ ای جابر! آیا اکتفا می کند کسی که خودش را به تشیّع نسبت می دهد اینکه بگوید: من اهل بیت؟عهم؟ را دوست دارم، «فَوَ اللَّهِ مَا شِیعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَى اللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا كَانُوا یُعْرَفُونَ»؛ به خدا سوگند! او شیعۀ ما نیست. شیعۀ ما کسی است که تقوای الهی و اطاعت خدا پیشه کند.«وَ مَا كَانُوا یُعْرَفُونَ یا جَابِرُ إِلَّا...»و آنان شناخته شده نیستند، اگر بخواهی آن ها را شناسایی کنی نشانه هایش این است. حضرت در اینجا اعمال فردی و اجتماعی در شاخه های مختلف اخلاقی به عنوان نشانه ذکر می کند، یعنی نماز بخواند، زکات بدهد و ذکر تنها نیست. همه است. در ادامه روایت می فرماید: «بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ الْأَمَانَةِ وَ كَثْرَةِ ذِكْرِ اللَّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَینِ»1️⃣اهل تواضع و خشوع باشد - تواضع اگر کنار خشوع بیاید چه بسا اوّلی مربوط به بیرون یعنی اعضا و جوارح ظاهری باشد که حالت به خود گرفتگی تصنّعی نداشته باشد و خشوع یک امر درونی است- در روابط اجتماعی اهل امانت باشد، زیاد متذکّر خدا باشد چه زبانی و چه قلبی، اهل نماز و روزه باشد، اهل نیکی کردن به پدر و مادر باشد. 1️⃣ کافی، ج 2، ص 74 - وسایل الشیعه، ج 15، ص 234 - بحارالأنوار، ج 67، ص 98 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی ‌‌↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr

﷽ 🎥📍 پاداش روزه در ماه رجب❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #دربهای_بهشت_و_جهنم 🎞 #كليپ_تصويرى 🎙️حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه ↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr

﷽ 📍 دعوت ملک داعی در شب های ماه رجب و رسیدن بنده به مقام ربوبیّت❗️ 📌اثر دیگر اطاعت عبد نسبت به رب، اطاعت رب نسبت به عبد است و این، مطلب عجیبی است. اگر بنده مطیع پروردگارش شود، خداوند هم نسبت به خواسته های او مطیع او می شود. پیغمبر اکرم(ص) می فرماید: «عَنِ النَّبِی(ص) أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ‏ فِی‏ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ‏ فِي‏ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ‏ لَهُ‏ الدَّاعِي»؛ حضرت فرمود: خداوند در آسمان هفتم فرشته ای را قرار داده است که به او داعی و دعوت کننده گفته می شود. قدیم می گفتند: جارچی. داعی؛ یعنی جارچی، کسانی که جار می زدند و اعلان می کردند. «فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ یُنَادِی ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَیلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ»؛ آنگاه که ماه رجب وارد شود، این فرشتۀ منادی هرشب از شب های ماه رجب تا به صبح ندا می کند: «طُوبَى لِلذَّاكِرِینَ»؛ خوشا به حال کسانی که متذکّر خدا هستند! «طُوبَى لِلطَّائِعِینَ»؛ خوشا به حال کسانی که مطیع حق اند! «وَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی»؛ این فرشته پیام خدا را می رساند و می گوید: خداوند می فرماید که من جلیس هرکسی هستم که با من بنشیند، من همنشین او هستم. «وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی»1️⃣؛- غرضم این جمله از روایت بود که - منِ خدا مطیع کسی هستم که او مطیع من است و اطاعت مرا بکند. انسان اگر به همین جمله دقّت کند، ولو اینکه این را در یک سطح پایین بیاوریم و بگوییم که اگر کسی اطاعت حق کرد مستجاب الدعوت می شود؛ یعنی هرچه از خدا بخواهد، خدا جواب می دهد. امّا باید اطاعت داشته باشد که اگر کسی مرا اطاعت کند و از من سؤال کند، دعایش را اجابت می کنم. چرا اینجا می فرماید: من مطیع هستم؟ اطاعت همیشه بین کوچک و بزرگ صورت می گیرد؛ پس چرا خدا نسبت به عبد مطیع است؟ معنایش این است که این اطاعت آن قدر به عبد عظمت می دهد و آن قدر بالا می آید، کأنّه در جایگاه رب قرار می گیرد. سیری که او در راه عبودیّت می کند، او را به ربوبیّت می رساند؛ بالا می آید لذا اینجا بحث اجابت دعوت نیست؛ بلکه اطاعت رب نسبت به عبد است. 1️⃣ بحار الأنوار، ج‏95، ص 377 – مستدرک الوسائل، ج7، ص535 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه ‌‌↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr