#مناجات_تائبین
🔰الهي! بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفُقْ بِي
🕋خدايا! به جهت قدرتي که بر من داري توبهام را بپذير و به بردباريات از من بگذر و به علمي که نسبت به من داري با من مدارا کن.
🔷 #رفق در جايي به کار ميرود که شخص به خصوصيات و ظرفيت وجودي خود يا ديگري آگاهي داشته و بر اساس آن وظيفهاي بر عهدهي او ميگذارد، سپس تدريجاً آن وظيفه را بيشتر ميکند تا از زير بار تکليف شانه خالي نکند.
🔹 اين نکته در دستورات تعبدي شرع مقدس نيز مورد توجه قرار گرفته و سفارش شده است که در اجراي دستورات شرع با خودتان با رفق برخورد کنيد و هرگز ابتدا اعمال سنگيني را بر خويش يا ديگران موظف و تحميل نکنيد.
❗️اگر براي انجام اعمال #مستحبي حال خوبي نداريد، انجام آن را به خود تحميل ننماييد؛ زيرا انجام آن تکليف جواب مثبت نميدهد و چه بسا اقدام به آن باعث زدگي و ترک کلي عمل گردد.
🔶 حضرت امام باقر(ع) از رسول خدا صلوات الله علیه ميفرمايد:
«أَلَا! إِنَّ لِكُلِّ عِبَادَةٍ شِرَّةً ثُمَّ تَصِيرُ إِلَى فَتْرَةٍ فَمَنْ صَارَتْ شِرَّةُ عِبَادَتِهِ إِلَى سُنَّتِي فَقَدِ اهْتَدَى وَ مَنْ خَالَفَ سُنَّتِي فَقَدْ ضَلَّ وَ كَانَ عَمَلُهُ فِي تَبَابٍ أَمَا إِنِّي أُصَلِّي وَ أَنَامُ وَ أَصُومُ وَ أُفْطِرُ وَ أَضْحَكُ وَ أَبْكِي فَمَنْ رَغِبَ عَنْ مِنْهَاجِي وَ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي.»
💢آگاه باشيد! براي هر عبادتي اشتياق و نشاطي است سپس به سستي ميانجامد. پس کسي که شدت ميل عبادت او به سنت من باشد يقيناً هدايت يافته است و کسي که با سنت من مخالفت کند گمراه شده و عملش در خسارت و هلاکت است.
❗️ آگاه باشيد! من نماز ميخوانم؛ و ميخوابم؛ و روزه ميگيرم؛ و افطار ميکنم؛ و ميخندم؛ و گريه ميکنم. کسي که از روش و سنت من روي گرداند از من نيست.
🔸 همچنين حضرت امام صادق (علیه السلام) ميفرمايد:
🔶 «لِكُلِّ أَحَدٍ شِرَّةٌ وَ لِكُلِّ شِرَّةٍ فَتْرَةٌ فَطُوبَى لِمَنْ كَانَتْ فَتْرَتُهُ إِلَى خَيْرٍ.»
💢براي هر کسي ميل شديدي است و براي هر ميل شديدي سستي وجود دارد، پس خوشا به حال کسي که سستي او به خير باشد.
🔻آن چه در اين فرمايشات مورد توجه قرار گرفته، به لحاظ سير طبيعي انسان در عالم است. اين حالات بر همگان عارض ميشود و بايد احکام آنها مراعات گردد.
📌 در نتيجه، #رفق از اموري است که موجب جذب شخص به انجام کار خوب ميشود. در اين فراز از مناجات، انسان تقاضا ميکند که:
«خدايا! با من مدارا بفرما؛ زيرا تو خودت ميداني که من چگونه موجود و مخلوقي هستم، موجودي که از يک طرف #جهل بر او غلبه دارد و از طرف ديگر #اميال و #هواهايش با او همراه است.»
🔻در حقيقت با اين عرض نياز، انسان از موجودي تقاضاي مدارا ميکند که #علم مطلق؛ #حضور مطلق و #پاک مطلق است و از آلودگيها مبرا است و اين تقاضاي #رفق و #مدارا، باعث جذب بيشتر عبد به حق تعالي ميشود.
❗️و می گوید: «خدايا! کاري کن که من همواره با تو باشم. هر چند من در جايگاه عبد، معصيت تو را کردهام و با اين معاصي موجبات دوري و جدايي از تو را فراهم نمودهام، اما تو عنايتت را شامل حال من بفرما تا من به طور کامل از تو دور نگردم.»
📚 #کتاب_بازگشت_به_سوی_او (استاد تحریری)
↶【به ما بپیوندید 】↷
https://eitaa.com/tahavaliasr
@tahavaliasr