🔺امپریالیسم فرهنگی با سلاح فضای مجازی (بخش هفتم) 🔸 #امپریالیسم_فرهنگی را می توان شکل حساب شده تلاش غرب برای تسخیر فضای فکری و فرهنگی سایر ملت ها و به ویژه ملت های مسلمان ارزیابی کرد. به واقع «امپریالیسم فرهنگی»، ظریف ترین نوع سیاست امپریالیستی به شمار می آید که هدف آن، تصرف ارضی یا کنترل حیات اقتصادی نیست، بلکه می کوشد تا در ذهن انسان نفوذ کرده، آن را به کنترل درآورد. یکی از ابزارهای مهم غرب برای رسیدن به این گونه از امپریالیسم، فضای مجازی است. 💠در برابر این موج عظیم و تلاش غرب برای حاکم شدن بر افکار و فرهنگ جوامع با سلاح فضای مجازی، چه باید کرد؟ (۲) 🔹پیش از پاسخ به این پرسش باید به این نکته اشاره شود که امروزه در بسیاری از کشورها به ویژه همان کشورهای غربی، قوانین محکمی در برابر نفوذ فضای مجازی، وضع می کنند. در آغاز دوران رشد چشمگیر اینترنت در دهه ۹۰ و افزایش تصاعدی محتوا در آن، والدین آمریکایی تحت تاثیر چند مورد منتشر شده از اینترنت در رسانه های بزرگ، از دسترسی فرزندانشان به اینترنت به هراس افتادند و فشاری را آغاز کردند که به تصویب «قانون نزاکت ارتباطات» در کنگره #آمریکا انجامید. این قانون، فیلتر و مسدود ساختن «محتویات غیر اخلاقی» را مجاز دانسته است. به دنبال تصویب این قانون، شرکت های سازنده نرم افزارهای امنیتی برای رایانه ها و شبکه ها، برنامه های فیلترینگی را عرضه کردند که یا در مبدأ خدمات اینترنتی یعنی شرکت های «رسا» ISP و یا به صورت مجزا توسط شرکت ها یا کاربران عادی بر روی رایانه ها نصب می شوند. 🔸در #ایتالیا نیز کنترل و محدودیت محتوای اینترنت بسیار رایج است. این محدود سازی از دسترسی عموم مردم به محتوای تارنماهای خاص و حتی برخی شبکه های تلویزیونی جلوگیری می کند. بر اساس آمارهای «گزارشگران بدون مرز»، با وجودی که #ایتالیا پایین ترین رتبه آزادی رسانه ها در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا را دارد و به عنوان کشور «تقریباً آزاد» شناخته می شود، اما قوانین ویژه ای برای کنترل محتوای رسانه ها و اینترنت در ایتالیا به تصویب رسیده است. فیلترینگ اینترنت در #آلمان نیز بر اساس قانون فدرال صورت می گیرد و در مواردی خاص، دادگاه های این کشور رای به مسدود شدن برخی تارنماها می دهند. با این حال، آلمان کشوری است که مسدود سازی محتوای سیاسی در آن به وفور دیده می شود. محدودیت اینترنت در #استرالیا به طور عمده به طرح های ممنوعیت محتوای مجرمانه اینترنتی برمی گردد و دولت فدرال این کشور به واسطه ارائه دهندگان اینترنت، دسترسی به برخی تارنما ها را محدود می کند. 🔹قوانین استرالیا در زمینه سانسور اینترنت با عناوینی چون دیواره آتش بزرگ استرالیا، دیواره آتش ضد خرگوش (برگرفته از نام دیوار ضد خرگوش در این کشور) مطرح شده که می توان گفت مجموعه ای از قوانین ایالتی و فدرال است. در کشور تایلند نیز وضع به همین گونه است. وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تایلند به شکل غیرمستقیم از طریق ارائه درخواست به ۵۴ شرکت ISP این کشور برای مسدود کردن تارنماهای مختلف، سیاست های فیلترینگ خود را اعمال می کند. در میان کشورهای پیشرفته آسیایی هم همین مسأله وجود دارد. برای نمونه، می توان به سنگاپور اشاره کرد که اینترنت ابتدا به عنوان یک پروژه تحقیق و توسعه در دانشگاه ملی سنگاپور به کار گرفته و سپس در ۱۹۹۴ خصوصی شد. دولت سنگاپور بر آن شد تا وبسایت هایی را که به سنگاپور وارد می شوند و برخی از آن ها مخالف قانون این کشورند، حذف و مجازات هایی را برای مطالب سخیف، نادرست، هرزه نگاری و تهاجم نژادی و مذهبی تعیین نماید. همچنین مقرر شد احزاب سیاسی، گروه های سیاسی غیرحزبی، گروه های دینی و روزنامه های الکترونیکی اقدام به اخذ مجوز نمایند. #ادامه_دارد... https://eitaa.com/tahlil30yasi