✳️ دخالت در امور ایران در ۱۷ مارس سال ۲۰۰۰ لحظه‌ای که در اطاق دربسته‌ای در هتل اومنی شورهام در واشنگتن ایستاده و در حال گوش کردن به سخنرانی مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه بودم، به‌طور قطع می‌دانستم که سخنرانی او را من ننوشته‌ام، اما به عنوان مدیر امور خلیج فارس در شورای امنیت ملی هفته‌ها با آن متن و نویسندگان آن کلنجار رفته بودم. این سخنرانی که در فصل ۱۱ به آن خواهم پرداخت، هر چند سخنرانیی عالی و کامل نبود، ولی بسیار متناسب با زمان بود. در یک لحظه بحرانی، آلبرایت اعلام کرد که "در سال ۱۹۵۳ [۱۳۳۲] ایالات متحد نقش فوق‌العاده‌ای در برنامه براندازی نخست‌وزیر مورد علاقهٔ ایرانیان، #محمد_مصدق، ایفا کرده است." دولت آیزنهاور معتقد بود که این اقدام به دلایل استراتژیکی اقدام درستی است، ولی کودتا موجب یک عقبگرد کامل سیاسی در ایران شد و اینک براحتی می‌توان دریافت که چرا ایرانی‌ها به ابراز تنفر خود از این دخالت آمریکا در امور داخلی‌شان ادامه می‌دهند. علاوه بر آن، در طی ربع قرن بعد ایالات متحد و غرب از رژیم #شاه حمایت مداوم کردند؛ البته اگرچه این امر کمک شایانی به توسعه اقتصادی ایران کرد، ولی حکومت شاه با خشونت کامل، فعالان سیاسی را تحت فشار قرار داد. به‌طوری که رئیس‌جمهور بیل کلینتون گفته است، ایالات متحد بایستی سهم منصفانه مسئولیت خود را به جهت مشکلاتی که در روابط ایران و آمریکا به وجود آورده است، بپذیرد. به نظر می‌رسد که در سال‌های اخیر، حتی دیدگاه‌های سیاست آمریکا نسبت به عراق در طی منازعه‌اش با ایران، خصوصاً در سایهٔ تجارب سابق ما با #صدام_حسین به‌طور تأسف‌باری کوته‌بینانه بوده است و ایرانی‌ها برای دو دهه با کمال خشم از ایالات متحد خواستار پذیرش نکته فوق بوده‌اند. #کنت_ام_پولاک #معمای_ایران [منازعه میان ایران و آمریکا] #مهرداد_صمیمی صفحات ۳۶ و ۳۷. 🌐 آیدی را لمس نمائید ┏═࿐❅❁••❅❁࿐═┓    @tahlil_siasi_ir ┗═࿐❅❁••❅❁࿐═┛