اعتصاب تنها در دو جامعه معنا دارد: ۱- جامعه ای با اکثریت کارمند دولتی(جامعه سوسیالیستی) ۲- جامعه ای با اکثریت کارگر کارخانه ای(جامعه سرمایه داری). اگر جامعه چنین اکثریت‌هایی را نداشته باشد، هرگز دچار اعتصاب فراگیر نمی‌شود. ایران اساسا یک جامعه #خویش‌فرما است. یعنی صاحبان مشاغل،خود مردم هستند. این مردم مشاغلشان را تعطیل نمی کنند. چون دلیلی ندارد که خود با خود مبارزه کنند. لذاست که در جامعه ایرانی، تعطیلی های موضعی ممکن اما اعتصابات دوره ای ناممکن است. مگر در بدنه دولت یا در برخی کارخانه ها. به همین دلیل است که ضد انقلاب درصدد است تا با خوی وحشی‌گری بازارها را تعطیل کند. «دکتر حمیدرضا مقصودی»