تعزیه اشرافی برای عدالت و جمهوریت - ۳ سیاست‌بازان ‌اشرافی در همین تاریخ معاصر، در پوشش ضرورت سازندگی کشور پس از جنگ -که واقعا ضرورت هم داشت- مرتکب امتیازطلبی و رانت‌طلبی و تجمل شدند و تورم 50درصدی را سر سفره مردم بردند. اما همان‌ها پس از شاکی شدن مردم، خود را در انتخابات سال 76، معترض وضع موجود جا زدند و با فریب مردم، در قدرت ماندند! آنها همین ژست را در سال‌های 92 و 96 گرفتند و بارها کشور را به خاطر عقده‌های خود، به کام آشوب نیابتی که نقشه دشمن بود، کشاندند. اشرافیگری فتنه‌گران چنان فاحش است که عباس عبدی خرداد ۹۵ در نشریه «صدا» نوشت «باید قبول کرد بخشی از اصلاح‌طلبان در عمل، توجه گذشته خود به طبقات ضعیف را فراموش کردند یا کنار گذاشتند. زندگی شخصی آنان به‌طور ملموسی با گذشته فاصله گرفته بود. اگر آدرس محل سکونت کسانی که در جریان رویدادهای پس از خرداد ۸۸ به زندان رفته‌‌اند را بنویسید، معلوم می‌شود بخش قابل توجهی از آنان در مناطق شمالی شهر هستند. زندگی آنان نیز چون گذشته نیست». در همین روند بود که با وزرای چندهزار میلیاردی و بی‌کفایت در دولت مدعی تدبیر مواجه شدیم. زیاده‌خواهی و امتیازطلبی، پاشنه آشیلی است که سیاستمداران را آماده سواری‌دادن و دوشیده شدن می‌کند. مرتکبان فتنه سال 88 که علیه رای جمهوریت شوریدند، همان‌ها بودند که سال 82 با گردن‌کلفتی و بیانیه‌پراکنی و تحصن و تهدید به استعفا در دولت و مجلس، خواستار تعطیلی انتخابات مجلس شدند اما به سد سدید صیانت رهبر انقلاب از حق انتخاب مردم برخوردند. بارها در چند دهه اخیر، با موج‌های ضدانتخابات یا ضدمنتخب مردم، از سوی طیف‌های گوناگون مواجه شده‌ایم. اما همواره این رهبری بوده که از حرمت رای مردم صیانت کرده است؛ چه آن زمان که زمزمه دستکاری قانون اساسی برای ابقای رئیس ‌دولت سازندگی مطرح شد، و چه ادواری که مخالفان خواستار پایان پیش از موعد دولت خاتمی یا احمدی‌نژاد و روحانی - با انگیزه‌های مختلف- بودند. نتیجه این خواسته هم در ظرف دشمنان ملت می‌ریخت. اکنون جریانی خصمانه و ضدانتخابات را می‌شود رصد کرد که یک سر آن به آمریکا و انگلیس و اسرائیل و فسیل‌های سلطنت‌طلب، و سر دیگر آن به برخی ‌اشرافیت‌زدگان منحرف از انقلاب برمی‌گردد. دشمن می‌خواهد مردم‌سالاری را از چشم‌ها بیندازد یا تبدیل به عزا کند. نقش‌آفرینی «جمهور» در منطقه‌ای که دست‌نشاندگان آمریکا نگذاشته‌اند مردم، انتخاب کردن را نوبر کنند، الهام‌بخش ملت‌ها و مصیبتی برای آمریکا است.‌ اشرافیت متهم در فتنه 88 هم که آدرس تحریم‌ها را به دشمن، و آدرس تسلیم در مقابل فشار تحریم را به دولتمردان داد و موجب نارضایتی مردم شد، ترجیح می‌دهد به‌جای پاسخگویی درباره سوءمدیریت، نارضایتی‌ها را بهانه‌ای برای معارضه با جمهوری اسلامی قرار دهد. همزمان با فشار اقتصادی و جنگ رسانه‌ای دشمن، طیف‌ اشرافیت‌زده‌ای که تورم 52 درصدی را سر سفره مردم آوردند، ابایی از بحران‌آفرینی ندارند. به شهادت تاریخ، مواجهه با ‌اشرافیتی که با تهدید و تطمیع، از عوام و خواص سرباز می‌گیرد و جبهه می‌سازد و انحراف و تحریف تدارک می‌کند، نبرد پیچیده‌ای است که به سادگی و سرعت یکسره نمی‌شود. باطن آن جنگ است و ظاهر آن، رنگ و لعاب کردن باطل و فروختن جای حق. حتما باید شجاعت به خرج داد و در مقابل جنجال‌ها میدان را خالی نکرد. اصلا در میانه میدان بودن و خالی نگذاشتن عرصه در برابر رعب‌افکنی و هتاکی اصحاب فتنه، یک ضرورت است. اما مهم‌ترین رکن این مصاف، روشن کردن حقایق و فرونشاندن گردوغباری است که تشخیص را برای مردم دشوار می‌کند. روشنگری صبورانه، شکننده طلسم و جادوی فتنه است. مردم، سرمایه نظام امت- امامت (جمهوری اسلامی) و ریشه استقرار و استواری آن هستند. دفاع و مقاومت و تهاجم به دشمن، از متن افکار عمومی آغاز می‌شود؛ همان که «بسیج» شد و کارهای کارستان در متن انقلاب اسلامی کرد. 🔺متن یادداشت روز کیهان با عنوان " عدالت و اشرافیت، جهور و ضد جمهور" http://kayhan.ir/🔺 @IMANI_mohammad

تعزیه اشرافی برای عدالت و جمهوریت - ۲ این، یک قاعده کلی و فراگیر است:‌اشراف، ولو سابقه انقلابی داشته باشند، گروه خونشان با ولایت و دیانت و جمهوریت و عدالت جور در نمی‌آید. باطنا پامال‌کننده حقوق جمهورند اما بنا را بر موج‌سواری روی نارضایتی مردم می‌گذارند و پشت مطالبات آنها پنهان می‌شوند. امیر مومنان بارها به انقلابيون دنياطلب هشدار داد «نشانه تيرهاي بلايي هستيد که نزديک شده. پس پرهيز کنيد از مستي نعمت و رفاه» (خطبه 151) و «زمانی است که ضربت شمشير بر مومن آسانتر از به دست آوردن يک‌درهم حلال است. مست مي شويد با غير شراب بلکه از فراواني نعمت و رفاه»(خطبه 187 نهج‌البلاغه). اما آنها آبستن فتنه‌هایی مهیب بودند. میل به‌اشرافیگری و امتیازطلبی، ظرفیت بالایی از خیانت را فراهم می‌کند. معاویه به زبیر نوشت «از معاویه پسر ابوسفیان به زبیر امیر مومنان! بیعت من با تو و پس از تو با طلحه است، تا علی خلافت را به دست نگرفته، دست بجنبانید». جناب زبیر با همین ارتباطات مسموم و اطرافیان آلوده (مانند پسرش) خام شد و در فتنه بزرگ امویان سواری داد. معاویه کسی بود که زبیر در کنار پیامبر (ص) با او و خویشاوندانش جنگیده بود. اما اکنون‌اشرافیگری و جاه‌طلبی، این دو را به گونه‌ای به هم می‌رساند که صحابی پیامبر(ص) آلت‌دست دشمن پیامبر شود و خودکشی کند. زبیر و طلحه سالها قبل، هنگامی که دیدند برخی صحابی پیامبر(ص) به سیره حضرت پشت کرده و زندگی‌اشرافی پیشه کرده‌اند، نه تنها مانند ابوذر اعتراض نکردند، بلکه خود در زمره ‌اشراف درآمدند. مورخ بزرگ مسعودي، سه قرن بعد در «مروج‌الذّهَب» و درباره کاخ‌نشینی آن دو مي‌نویسد «زبير خانه‌اي در بصره بنا کرد که اکنون در سال 332 هجري هنوز باقي است و معروف است خانه‌هايي در مصر، کوفه و اسکندريه بنا کرد. ثروت زبير بعد از مرگ، 50 هزار دينار پول نقد و هزار اسب و هزارها چيز ديگر بود. خانه‌اي که طلحه در کوفه با گچ و آجر و ساج ساخت، هنوز باقي است و به دارالطلحتين معروف است. عايدات روزانه طلحه از املاکش در عراق هزار دينار بود. در سر طويله او هزار اسب بسته بود. پس از مردنش، يک سي و دوم ثروتش، 84 هزار دينار برآورد شد». امیر مومنان (ع) چه قدر درست و دقیق راه را نشان داد که به مالک‌اشتر فرمود «عطوفت و محبت با مردم را شعار و پوشش قلب خود قرار ده و با آنان مانند جانور درنده نباش که خوردن مردم را غنیمت شمارد... دوست داشتنی‌‌ترین کارها نزد تو باید میانه‌‌ترین آنها در حق، فراگیرترین در عدل، و جامع‌‌ترین نسبت به رضایت عامه باشد؛ چرا که نارضایتی عموم، رضایت خواص را از بین می‌برد... و خواص از همه پرهزینه‌‌ترند و انصاف را ناخوش دارند». اما سیاستمداران ‌اشرافی، همواره مسیری مقابل این مسئولیت را طی کرده‌اند. وقتی هم مردم را عصبانی کردند، به ‌جای آنکه پاسخگو باشند، ولایت را مقابل عدالت و جمهوریت قرار داده‌اند. آنها حکومت امیر مؤمنان را زمین‌گیر کردند و اصلا مجالی برای حکومت امام حسن علیه‌السلام و مبارزه با اردوگاه ظلم و طاغوت و استکبار نگذاشتند. خیانت و غبارافکنی خواص ‌اشرافیت‌زده، بزرگ‌ترین مانع بر سر تحقق امامت و ولایت در طول 14 قرن گذشته بوده است. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

تعزیه اشرافی برای عدالت و جمهوریت - ۱ تصویر هیجان‌انگیزی است آن هنگام که مردم برای بیعت، به خانه امیر مومنان(ع) هجوم برده‌اند. مردم و بزرگان قوم التماس می‌کنند اما امام امتناع می‌ورزد. درت با همه دل ربایی، به پای تو افتد و تو بی‌اعتنا، رو برگردانی و بگویی من وزیر امیر شما باشم، بهتر است که امیر شما باشم. اصرار کنند و تو افقی انباشته از تلاطم حوادث را یادآور شوی و بگویی من اگر بپذیرم، شما را چون دیگ جوشان، زیر و رو می‌کنم تا شایستگان فراز آیند و بی‌صلاحیت‌ها پایین کشیده شوند؛ شما را غربال می‌کنم و بیت‌المال را ولو کابین زنان شده باشد، پس می‌گیرم. آخر سر هم که تسلیم خواست عامه شدی، تعهدی بزرگ را یاد همه بیاوری. «به خدايى كه دانه را شکافت و جان را آفريد، اگر حضور حاضران نبود، و ياریگران، حجت بر من تمام نمى کردند، و خدا از عالمان پیمان نگرفته بود تا بر سیری ستمگر و گرسنگی ستمديدگان تاب و قرار نداشته باشند، رشته اين كار را از دست مى‌گذاشتم و مى‌ديديد كه دنياى شما را به چيزى نمى‌شمارم و حكومت را پشيزى ارزش نمى‌گذارم». تصاویر هیجان‌انگیزی است عطش و شیدایی مردمی که به بیعت آمده‌اند: «دستم را برای بیعت گشوديد، بازش داشتم، و آن را كشيديد، نگاهش داشتم. سپس بر من هجوم آورديد؛ همچون شتران تشنه كه روز آب خوردن به آبگيرهاى خود درآيند -و دوش و بر هم را بسايند- چندان كه از هجوم مردمان، بند پاى افزار بريد، و ردا افتاد، و ناتوان پامال گرديد و خشنودى مردم در بيعت بدانجا رسيد كه خردسال، شادمان بود و سالخورده، لرزان بدانجا روان، و بيمار -براى بيعت- خود را برپا مىداشت، و دختران جوان، سر برهنه دوان». (خطبه 229 نهج‌البلاغه) اما به چند ماه نکشید که تصاویر پرهیجان دیگری خلق شد؛ این بار به غایت تلخ. از یک سو اردوگاه شام وعوامل آنها در پایتخت (مروانیان) و از طرف دیگر برخی صحابی پیامبر(ص) که با امیر مومنان(ع) بیعت کرده بودند، و بعدها سران خوارج، از چند جبهه، طلبکار «عدالت» شدند! امام را متهم کردند و گروه‌هایی از مردم را در کوران فتنه‌ها فریفتند.‌ اشرافیت اموی، هنگامی که توانست اصحاب‌اشرافیت‌زده پیامبر(ص) را به صف کند و سپس، سران فاسد خوارج -اشعث بن قیس و دیگران- را بخرد، کار برای امیر مومنان دشوار شد. سربازگیری شدگان، خود را عدالت‌خواه جا می‌زدند و امام را نقطه مقابل عدالت معرفی می‌کردند؛ بنابراین ولایتش را هم زیر سؤال می‌بردند. اصلا آن تشکیک، برای کند کردن شمشیر ولیّ خدا بود... 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad

تعزیه اشرافی برای عدالت و جمهوریت - ۳ سیاست‌بازان ‌اشرافی در همین تاریخ معاصر، در پوشش ضرورت سازندگی کشور پس از جنگ -که واقعا ضرورت هم داشت- مرتکب امتیازطلبی و رانت‌طلبی و تجمل شدند و تورم 50درصدی را سر سفره مردم بردند. اما همان‌ها پس از شاکی شدن مردم، خود را در انتخابات سال 76، معترض وضع موجود جا زدند و با فریب مردم، در قدرت ماندند! آنها همین ژست را در سال‌های 92 و 96 گرفتند و بارها کشور را به خاطر عقده‌های خود، به کام آشوب نیابتی که نقشه دشمن بود، کشاندند. اشرافیگری فتنه‌گران چنان فاحش است که عباس عبدی خرداد ۹۵ در نشریه «صدا» نوشت «باید قبول کرد بخشی از اصلاح‌طلبان در عمل، توجه گذشته خود به طبقات ضعیف را فراموش کردند یا کنار گذاشتند. زندگی شخصی آنان به‌طور ملموسی با گذشته فاصله گرفته بود. اگر آدرس محل سکونت کسانی که در جریان رویدادهای پس از خرداد ۸۸ به زندان رفته‌‌اند را بنویسید، معلوم می‌شود بخش قابل توجهی از آنان در مناطق شمالی شهر هستند. زندگی آنان نیز چون گذشته نیست». در همین روند بود که با وزرای چندهزار میلیاردی و بی‌کفایت در دولت مدعی تدبیر مواجه شدیم. زیاده‌خواهی و امتیازطلبی، پاشنه آشیلی است که سیاستمداران را آماده سواری‌دادن و دوشیده شدن می‌کند. مرتکبان فتنه سال 88 که علیه رای جمهوریت شوریدند، همان‌ها بودند که سال 82 با گردن‌کلفتی و بیانیه‌پراکنی و تحصن و تهدید به استعفا در دولت و مجلس، خواستار تعطیلی انتخابات مجلس شدند اما به سد سدید صیانت رهبر انقلاب از حق انتخاب مردم برخوردند. بارها در چند دهه اخیر، با موج‌های ضدانتخابات یا ضدمنتخب مردم، از سوی طیف‌های گوناگون مواجه شده‌ایم. اما همواره این رهبری بوده که از حرمت رای مردم صیانت کرده است؛ چه آن زمان که زمزمه دستکاری قانون اساسی برای ابقای رئیس ‌دولت سازندگی مطرح شد، و چه ادواری که مخالفان خواستار پایان پیش از موعد دولت خاتمی یا احمدی‌نژاد و روحانی - با انگیزه‌های مختلف- بودند. نتیجه این خواسته هم در ظرف دشمنان ملت می‌ریخت. اکنون جریانی خصمانه و ضدانتخابات را می‌شود رصد کرد که یک سر آن به آمریکا و انگلیس و اسرائیل و فسیل‌های سلطنت‌طلب، و سر دیگر آن به برخی ‌اشرافیت‌زدگان منحرف از انقلاب برمی‌گردد. دشمن می‌خواهد مردم‌سالاری را از چشم‌ها بیندازد یا تبدیل به عزا کند. نقش‌آفرینی «جمهور» در منطقه‌ای که دست‌نشاندگان آمریکا نگذاشته‌اند مردم، انتخاب کردن را نوبر کنند، الهام‌بخش ملت‌ها و مصیبتی برای آمریکا است.‌ اشرافیت متهم در فتنه 88 هم که آدرس تحریم‌ها را به دشمن، و آدرس تسلیم در مقابل فشار تحریم را به دولتمردان داد و موجب نارضایتی مردم شد، ترجیح می‌دهد به‌جای پاسخگویی درباره سوءمدیریت، نارضایتی‌ها را بهانه‌ای برای معارضه با جمهوری اسلامی قرار دهد. همزمان با فشار اقتصادی و جنگ رسانه‌ای دشمن، طیف‌ اشرافیت‌زده‌ای که تورم 52 درصدی را سر سفره مردم آوردند، ابایی از بحران‌آفرینی ندارند. به شهادت تاریخ، مواجهه با ‌اشرافیتی که با تهدید و تطمیع، از عوام و خواص سرباز می‌گیرد و جبهه می‌سازد و انحراف و تحریف تدارک می‌کند، نبرد پیچیده‌ای است که به سادگی و سرعت یکسره نمی‌شود. باطن آن جنگ است و ظاهر آن، رنگ و لعاب کردن باطل و فروختن جای حق. حتما باید شجاعت به خرج داد و در مقابل جنجال‌ها میدان را خالی نکرد. اصلا در میانه میدان بودن و خالی نگذاشتن عرصه در برابر رعب‌افکنی و هتاکی اصحاب فتنه، یک ضرورت است. اما مهم‌ترین رکن این مصاف، روشن کردن حقایق و فرونشاندن گردوغباری است که تشخیص را برای مردم دشوار می‌کند. روشنگری صبورانه، شکننده طلسم و جادوی فتنه است. مردم، سرمایه نظام امت- امامت (جمهوری اسلامی) و ریشه استقرار و استواری آن هستند. دفاع و مقاومت و تهاجم به دشمن، از متن افکار عمومی آغاز می‌شود؛ همان که «بسیج» شد و کارهای کارستان در متن انقلاب اسلامی کرد. 🔺متن یادداشت روز کیهان با عنوان " عدالت و اشرافیت، جهور و ضد جمهور" http://kayhan.ir/🔺 @IMANI_mohammad

تعزیه اشرافی برای عدالت و جمهوریت - ۲ این، یک قاعده کلی و فراگیر است:‌اشراف، ولو سابقه انقلابی داشته باشند، گروه خونشان با ولایت و دیانت و جمهوریت و عدالت جور در نمی‌آید. باطنا پامال‌کننده حقوق جمهورند اما بنا را بر موج‌سواری روی نارضایتی مردم می‌گذارند و پشت مطالبات آنها پنهان می‌شوند. امیر مومنان بارها به انقلابيون دنياطلب هشدار داد «نشانه تيرهاي بلايي هستيد که نزديک شده. پس پرهيز کنيد از مستي نعمت و رفاه» (خطبه 151) و «زمانی است که ضربت شمشير بر مومن آسانتر از به دست آوردن يک‌درهم حلال است. مست مي شويد با غير شراب بلکه از فراواني نعمت و رفاه»(خطبه 187 نهج‌البلاغه). اما آنها آبستن فتنه‌هایی مهیب بودند. میل به‌اشرافیگری و امتیازطلبی، ظرفیت بالایی از خیانت را فراهم می‌کند. معاویه به زبیر نوشت «از معاویه پسر ابوسفیان به زبیر امیر مومنان! بیعت من با تو و پس از تو با طلحه است، تا علی خلافت را به دست نگرفته، دست بجنبانید». جناب زبیر با همین ارتباطات مسموم و اطرافیان آلوده (مانند پسرش) خام شد و در فتنه بزرگ امویان سواری داد. معاویه کسی بود که زبیر در کنار پیامبر (ص) با او و خویشاوندانش جنگیده بود. اما اکنون‌اشرافیگری و جاه‌طلبی، این دو را به گونه‌ای به هم می‌رساند که صحابی پیامبر(ص) آلت‌دست دشمن پیامبر شود و خودکشی کند. زبیر و طلحه سالها قبل، هنگامی که دیدند برخی صحابی پیامبر(ص) به سیره حضرت پشت کرده و زندگی‌اشرافی پیشه کرده‌اند، نه تنها مانند ابوذر اعتراض نکردند، بلکه خود در زمره ‌اشراف درآمدند. مورخ بزرگ مسعودي، سه قرن بعد در «مروج‌الذّهَب» و درباره کاخ‌نشینی آن دو مي‌نویسد «زبير خانه‌اي در بصره بنا کرد که اکنون در سال 332 هجري هنوز باقي است و معروف است خانه‌هايي در مصر، کوفه و اسکندريه بنا کرد. ثروت زبير بعد از مرگ، 50 هزار دينار پول نقد و هزار اسب و هزارها چيز ديگر بود. خانه‌اي که طلحه در کوفه با گچ و آجر و ساج ساخت، هنوز باقي است و به دارالطلحتين معروف است. عايدات روزانه طلحه از املاکش در عراق هزار دينار بود. در سر طويله او هزار اسب بسته بود. پس از مردنش، يک سي و دوم ثروتش، 84 هزار دينار برآورد شد». امیر مومنان (ع) چه قدر درست و دقیق راه را نشان داد که به مالک‌اشتر فرمود «عطوفت و محبت با مردم را شعار و پوشش قلب خود قرار ده و با آنان مانند جانور درنده نباش که خوردن مردم را غنیمت شمارد... دوست داشتنی‌‌ترین کارها نزد تو باید میانه‌‌ترین آنها در حق، فراگیرترین در عدل، و جامع‌‌ترین نسبت به رضایت عامه باشد؛ چرا که نارضایتی عموم، رضایت خواص را از بین می‌برد... و خواص از همه پرهزینه‌‌ترند و انصاف را ناخوش دارند». اما سیاستمداران ‌اشرافی، همواره مسیری مقابل این مسئولیت را طی کرده‌اند. وقتی هم مردم را عصبانی کردند، به ‌جای آنکه پاسخگو باشند، ولایت را مقابل عدالت و جمهوریت قرار داده‌اند. آنها حکومت امیر مؤمنان را زمین‌گیر کردند و اصلا مجالی برای حکومت امام حسن علیه‌السلام و مبارزه با اردوگاه ظلم و طاغوت و استکبار نگذاشتند. خیانت و غبارافکنی خواص ‌اشرافیت‌زده، بزرگ‌ترین مانع بر سر تحقق امامت و ولایت در طول 14 قرن گذشته بوده است. 🔻ادامه دارد🔻 @IMANI_mohammad @tahlilgarmihan

🔺رییس جمهور که قبل تر گفته بود آب خوردنمان هم به تحریم مربوط است و بعدتر گفته بود اگر لازم باشد، حاضر است برای منافع کشور با هر کسی مذاکره می کند، حالا می گوید باید در مورد برخی مسایل رفراندوم برگزار کنیم؛ 🔺معاون اول رئیس جمهور در چند سخنرانی می نالد که تحریم بدبختمان کرده؛ 🔺همزمان یک خط مشخص با دستورالعمل رسانه ای، مردم را از خطر تحریم های هولناک در صورت نپیوستن به fatf می ترساند؛ 🔺رئیس بانک مرکزی به این خط می پیوندد و از سختی شرایط و لزوم تصویب لوایح در مجمع می گوید؛ 🔺همین موقع "منوچین"وزیر خزانه داری آمریکا (فرمانده اتاق جنگ اقتصادی علیه ایران) از برداشتن تحریم ها در صورت پذیرش شروط آمریکا توسط ایران می گوید و معاون "پمپئو" از آمادگی کامل آمریکا برای مذاکره! 🔺در همین حین "ربیعی" در روزنامه ایران می‌ نویسد که باید به مردم بگوییم چرا تحریم شده ایم! 🔺چریک پیر اصلاحات هم می گوید نظام به روحانی اجازه بدهد برای حل مشکلات اقدامی بکند. 🔺آرمان ملی در گزارشی از لزوم نرمش قهرمانانه به عنوان یک استراتژی برای عبور از گردنه های سخت و نفس‌گیر می نویسد و تاکید می کند اگر دولت اختیار داشته باشد میانجی گری ژاپنی ها می تواند فضایی تازه را ایجاد کند. 🔺آمریکایی ها هم مدام تکرار می کنند که بیایید مذاکره کنیم تا راه حلی پیدا کنیم؛ 🚫همه این ها در آستانه سفر روحانی به ژاپن، که به گفته ژاپنی ها با هماهنگی کامل آمریکایی ها برنامه ریزی شده، با احتمال وقوع برخی مذاکرات و گشایش ها پیش می آید. ✅دقت کنید ! فرمولی ساده و سناریویی تکراری پیش روی ماست : تحریم 👈 فشار اقتصادی👈نمایش گشایش👈خطای محاسباتی برای مسئولین واداده👈 دوگانه سازی کاذب برای افکار عمومی 👈 کنار گذاشتن گفتمان مقاومت 👈پیروزی غرب #محمد_عبدالهی #عملیات_فریب 💢 @abdollahy_moh @tahlilgarmihan

هواخوری توکیو را گران نفروشند! 🔹عراقچی معاون وزیر خارجه با اشاره به سفر روز جمعه روحانی به ژاپن گفته است: 🔻"در زمان تحریم ایران در دهه ۵۰ میلادی [66 سال قبل]، تنها کشتی که جرات کرد از ایران نفت بخرد، کشتی نیشی مورا ژاپنی‌ها بود. آنها ۲۰ هزار تن نفت از ایران خریدند. این نقطه عطفی در تاریخ روابط ایران تبدیل شد. 🔻مذاکرات خرید نفت ایران به واسطه یک خبرنگار انجام شد که برای مصاحبه با مصدق از سوی روزنامه یومیوری به تهران آمده بود، آن خبرنگار فرد عادی نبود و در سال ۱۹۵۴ وزیر کار ژاپن شد. 🔻وقتی جسارت و درایت ژاپن با جسارت و درایت ایرانی تلفیق می‌شود، می‌تواند برای دو کشور نتایج موفقی به همراه داشته باشد". 🔹او پس از این خاطره گویی، تصریح می کند : "سفر آقای روحانی به ژاپن بسیار فشرده و یک روزه است. #نباید_توقع_خاصی_هم_داشت. سفرهای دیپلماتیک یک جریان مستمر است و این گونه نیست که با یک حرکت، نتیجه خاصی حاصل شود. باید صدها ملاقات کرد تا به نتیجه نزدیک شد". ♦️جمله آخر عراقچی، تصریح بر بی خاصیتی سفر توکیو با وجود همه هیاهوهای تبلیغاتی است. واقعیت این است که ژاپن در سال های اخیر، نه فقط درباره ایران بلکه حتی در روابط خود با آمریکا هم کاملا منفعل و مطیع عمل کرده است. 🔹شرکت تویوتا فروردین ۱۳۹۶ به خاطر فروش یک دستگاه خودرو به سفارت ایران در هند، رسماً از آمریکا عذر خواهی کرد و قول داد معامله با ایرانی ها را کاملا متوقف کند! این در حالی بود که تویوتا تامین کننده اصلی ادوات و وسائط نقلیه گروهک تروریستی داعش بوده است. ♦️نخست وزیر ژاپن ۲ سال قبل با حضور در کنگره آمریکا، از نقش ژاپن در جنگ جهانی دوم عذر خواهی کرد! و حال آن که آمریکا با ۲ بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، 140 هزار ژاپنی را کشته و چند برابر آن را دچار عوارض جسمی و روحی کرد! 🔹از طرف دیگر و طبق اخبار موجود، متاسفانه درخواست میانجیگری نه از سوی ژاپن یا آمریکا بلکه از سوی دولت آقای روحانی مطرح شده و شینزو آبه هم قبل از هر چیز، از دولت آمریکا برای دعوت روحانی به توکیو اجازه گرفته است! ♦️واقعیت این است که ژاپن در چند سال اخیر، با تبعیت از آمریکا، خرید نفت از ایران را به صفر رسانده و در ماجرای اعزام نیرو به خلیج فارس نیز همین حرف شنوی را ادامه داد. ژاپن فقط به عنوان کرم سر قلاب ترامپ عمل می کند و حال آن که روحانی گفته بود "نمی پذیریم دوباره سرمان کلاه بگذارند". 🔹اخیرا سایت دیپلماسی ایرانی (وابسته به صادق خرازی) نوشت "سفر روحانی به توکیو (بدون دادن باج جدید به آمریکا) فقط تمدّد اعصابی برای نهاد ریاست جمهوری است که چند روزی را با هزینه معقول خارج از ایران باشد". مراقب باشیم این هواخوری در توکیو را به دولت و مردم ما گران نفروشند! @IMANI_mohammad @tahlilgarmihan

این معجون سمّی چگونه ساخته شد؟ 🔹جهانگیری معاون اول رئیس جمهور اخیرا گفت "#هیچ_وقت_فکر_نمی_کردیم کشور مستقلی مثل هند هم نفت ما را نخرد". ♦️حتما دولت در شرایط دشواری به لحاظ درآمدی به سر می برد، اما خود دولتمردان و مشاوران آنها، بزرگ ترین مقصر این وضعیت هستند. 🔹ما قبل از برجام، با وجود همه تحریم های مالی و بانکی و نفتی سنگین، توانسته بودیم ضمن دور زدن تحریم های سنگین، روزانه 1/5 میلیون بشکه (حتی به کشورهایی مانند هند و ژاپن و کره جنوبی) نفت بفروشیم؛ این رقم اکنون به چند صد هزار بشکه رسیده است. چرا؟ ♦️دولتمردان متهم در قفل شدگی اقتصاد کشور، غیر از عدم اهتمام به "رونق تولید و صادرات غیر نفتی" و "لزوم دور زدن تحریم ها"، دو تقصیر بزرگ دیگر هم داشته اند: اعتماد مطلق به آمریکا و عدم پیش بینی مواردی که از سوی صاحب نظران منتقد، بارها پیش بینی و هشدار داده شد. 🔹دولت و وزارت خارجه، برجام را با منطق موهوم "آمریکا کدخداست و بستن با او راحت تر است" و "امضای کری تضمین است"، امضا کردند و متاسفانه وقتی کار از کار گذشته بود، تازه آقای ظریف گفت "هر توافقی با دولت آمریکا، حتی به اندازه جوهر هم ارزش ندارد"! ♦️آمریکایی ها برای چند سال، از دولت ما زمان خریدند و مقارن خواب برخی دولتمردان، سراغ شرکای ما رفتند. این اتفاق نه فقط در دولت ترامپ، بلکه در دولت اوباما صورت گرفت که تحریم ویزایی و همچنین گسیل هیئت های تهدید به کشورها از آن جمله بود. 🔹دولت اوباما بارها به کشورها و شرکت ها هشدار داد که همه تحریم های غیر هسته ای ایران سر جای خود باقی است. و این در حالی است که آقای روحانی روز اعلام توافق، ادعا می کرد "همه تحریم های مالی و بانکی و نفتی، در روز اجرای توافق، بالمرّه (یکجا) لغو می شود". ♦️تازه اوایل شهریور امسال بود که روحانی گفت "این سال 98، آن 98 که ما می‌خواستیم نیست. آن 98 که ما اول انتخابات در سال 96 طراحی کرده بودیم این نیست". 🔹همچنین واعظی رئیس دفتر روحانی، 25 اسفند 97 و در پاسخ این سوال روزنامه سازندگی که "آیا دولت پیش‌بینی می‌کرد آمریکا ممکن است از برجام خارج شود؟"، گفت #پیش_بینی_این_رفتار_آمریکا_را_نداشتیم. 🔹واعظی فروردین 98 هم به خبرگزاری پانا گفت: "می دانستیم آمریکا از برجام خارج می شود اما #پیش_‌‌بینی_نمی_کردیم به این سرعت از آن خارج شود". ♦️مشکل از کجا بود؟ اعتماد به دشمنی که زبان فریب به کار گرفته بود. بنابراین توافقی توام با تعهدات ناهمزمان (نقد/ نسیه) و فاقد کمترین تضمین معتبر امضا شد. 🔹البته مشکل دولت در جا ماندن از پیش بینی ها، فقط منحصر به برجام نیست و انواع بی تدبیری های اقتصادی، فرهنگی و ارتباطاتی، محیط زیستی و ... را شامل می شود. #پیش_بینی_نمی_کردیم، معجون مسمومی است که از ترکیب نادانی و غرور و تعصب لیبرالی ساخته شد؛ و البته با چاشنی نفوذ. @IMANI_mohammad @tahlilgarmihan

‌‌🔻صرف ارائه فهرست انتخاباتی کافی نیست، مردم از نامزدها برنامه عملی می خواهند‌‌ ‌‌ دکتر جلیلی در نشست با نمایندگان مجلس:‌ 🔹وقتی به مردم فهرست انتخاباتی معرفی میشود باید به این پرسش آنها نیز پاسخ داد که اگر این افراد انتخاب شوند قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ سوال دیگر آنست که تفاوت افراد این فهرست با سایر کاندیداها در چیست؟‌‌ ‌‌ 🔹جریان انقلابی باید نسبت به پرسش‌ها و نگرانی‌های مردم درباره موضوغاتی مانند گرانی، اشتغال و ... پاسخ داشته باشند.‌‌ ‌‌ 🔹مردم ضمن اینکه دغدغه‌ها و مشکلات به حق خود را از زبان نامزدهای انتخاباتی می شنوند باید راهکارهای پیشنهادی نامزدها نیز مردم را اقناع کند؛ صرف حرف‌های کلی دردی را دوا نمی کند.‌‌ ‌‌ 🔹صداقت و صراحت انقلابی برای پاسخ به سوالات مردم لازم است؛ ضمن اینکه باید راه‌حل هایی را که در کوتاه‌مدت جواب میدهد دنبال کرد اما اگر مشکلی در بلندمدت حل خواهد شد، نباید بگوییم که چند روزه یا چند ماهه حل میشود؛ مردم انتظار دارند که مشکلات کشور صادقانه با آنها مطرح شود.‌‌ ‌‌ 🔹آقای زنگنه در سخنانی اشاره کرده‌اند به این نکته که برای ساخت هر پالایشگاه با 300هزار بشکه ظرفیت، نیازمند 6میلیارد دلار سرمایه و 5سال زمان هستیم؛ مصوبه تیرماه مجلس از وزارت نفت میخواهد تا بستر ‌های لازم را جهت سوق پیدا کردن حجم بالای نقدینگی کشور به سمت ساخت پالایشگاه فراهم نماید و در این زمینه گام‌های اساسی بردارد.‌‌ ‌‌ 🔹برخی پالایشگاه‌های کشور از جمله پالایشگاه ستاره خلیج فارس که بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی جهان است و در دوران تحریم ها ساخته شده و باعث خودکفایی کشور در بنزین شد امروز میتواند افزایش ظرفیت داشته باشد. در این زمینه طرحی توسط کارشناسان تهیه شده است. 🔹برخی دیگر از پالایشگاه‌های کشور فرآورده‌هایی دارند که با حفظ زیرساخت ها و برخی تغییرات میتوانند فرآورده‌های با ارزش افزوده بیشتر مثل بنزین تولید نمایند که مزیت نسبی به مراتب بیشتری را داراست. ‌‌✅ @saeedjalily @tahlilgarmihan

این قدر نعل به نعل ؟! 🔹نه در لبنان کسی درباره عدم کفایت سعد حریری شک دارد و نه در ایران، درباره روحانی. اما دشمن هم اکنون، بی ثبات کردن دولت ها در کشورهای هدف تهاجم را مقدمه، پروژه بی ثبات سازی قرار داده و بنابراین، ماجرا فرق می کند. ♦️در کشور ما رهبر حکیم انقلاب و در لبنان سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله، دست دشمن را خواندند و با وجود انتقادهای جدی که به برخی عملکردها دارند، زمزمه استعفای رئیس دولت را بازی در نقشه دشمن نامیدند و با آن مخالفت کردند. 🔹در این میان، سوالی روشن از حزب (گروهک) اتحاد ملت و کسانی مانند سعید حجاریان و عباس عبدی و عبدالله ناصری (مشاور خاتمی) وجود دارد: در حالی که استعفای رئیس دولت، نقشه مشترک عوامل آمریکا و عربستان و اسرائیل در متن پروژه بی ثبات سازی در #لبنان و #عراق بود، چرا طابق النعل بالنعل، پشت سر همان ها حرکت کردید؟ ♦️سرسپردگی بعثی ها و فالانژیست ها به آمریکا و عربستان و اسرائیل روشن است؛ شما چرا عینا رفتار آنها را تقلید و تکرار کردید؟! @IMANI_mohammad @tahlilgarmihan

✍️ یادداشت|حسین شریعتمداری 🔹ماشه را چکانده‌اند، باج ندهید! fna.ir/ddrrtc @tahlilgarmihan

ترجمه همزمان: یکی از ویژگی های ما غربگراها این است که تحت هیچ شرایطی نسبت به بدعهدی دشمن خود مقابله به مثل نمیکنیم و شما خیالتان راحت باشد که اگر باز هم به ایران فشار بیاورید و #تحریم مان کنید ما از #برجام خارج نمیشویم. حتی اگر اروپا و چین و روسیه هم از برجام خارج شوند ما به تنهایی در برجام باقی می مانیم و به تعهدات مان ادامه میدهیم و شما هم به ما فشار بیاورید و به ریش ما بخندید... @sabeti @tahlilgarmihan