eitaa logo
کانال تحلیلی سیاسی صراط
2.4هزار دنبال‌کننده
629 عکس
429 ویدیو
60 فایل
تحلیل مسائل روز ایران وجهان کانال دوم ( رسانه= صوتی+تصویری) eitaa.com/seraat_tahlil_siyasi دست نوشته های اینجانب👇️ @hamraah_batahlil برای ارسال نظرات و ارتباط مستقیم👇️ @Yasin1y ⚠️ #تبلیغ_و_تبادل_نداریم
مشاهده در ایتا
دانلود
🌐 سیاستمداران عملگرا و دولت سرمایه‌داری ✍اندیشکده مطالعات یهود 1️⃣ آیا رئیس‌جمهور راه دیگری جز استقراض خارجی از داشت یا می‌توانست مجری اصلاحاتِ پیشنهادی آنان نباشد؟ مثلاً چنان‌که تیم او در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری می‌خواستند یک توسعه لیبرال متوازن در اقتصاد و سیاست را همزمان پیش ببرد؟ 2️⃣ چنین به نظر می‌رسد که به‌تدریج در فکر پیاده‌سازی یک بود؛ مانند همان پروژه‌ای که سیدمحمد در زمان او دنبال می‌کرد، با این فرق که ادبیات هاشمی رفسنجانی و شیوه‌ی عملش با دیگر سیاستمداران تفاوت‌های زیادی داشت. 3️⃣ می‌توان با دسته‌ای از دیدگاه‌های جدیدِ تحلیل‌گرانی مانند ولی‌رضا نصر یا فرید زکریا و ری‌ تکیه هم‌صدا گشت که: شخصیت سیاسی وی یک (پراگماتیست) است و به همین خاطر گزینه مقبول و است، زیرا با شیوه‌ی مدیریتی‌اش منافع آن قشرها بیشتر تأمین می‌گشت، ولی غیر از این تحلیل‌گران آمریکایی عده‌ای دیگر از پژوهشگران امنیتی مانند کِنت پولاک [یهودی] هستند که نظریاتی رادیکال دارند. 4️⃣ مثلاً پولاک در کتاب «معمای ایرانی» پس از روان‌شناسی سیاسی ، شخصیت او را هم یک «میانه‌روی لیبرال واقعی» و هم موجودی «جاه‌طلب» که: «سیاست‌های وی همواره تابع منافع زندگی سیاسی حرفه‌ای‌اش است» تشخص داده و مدعی است: «همواره از آشتی با ایالات متحده طرفداری می‌کند.» 5️⃣ در کتابش لیستی از سیاست‌های را برای نزدیکی به ایالات متحده آمریکا ارائه می‌دهد؛ لیستی که البته هاشمی رفسنجانی هیچ‌گاه در مقام انکار اهداف آن برنیامده و خودش بارها اذعان کرده که در پی «بهبود و برقراری ارتباط با آمریکا» بوده است، اما «هربار انقلاب اسلامی مانع از این کار شده‌اند.» 6⃣از دل همین استراتژی، سیاست‌های كه شامل ایده‌هایی مانند «تمرکز دولت بر اصلاحات اقتصادی مبتنی بر بازار آزاد رقابتی» یا «سرمایه‌گذاری بی‌رویه‌ی کمپانی‌های خارجی» و «کاهش یارانه‌های دولتی» در شرایط پس از جنگ تحمیلی و همچنین «واردات بی‌رویه کالا» بود، چندین بحران شدید مانند «تورم بی‌سابقه‌ی 50 درصدی» و «بدهی‌های سنگین خارجی» درآمد! 7⃣ مدیریت اصلاحات هم در دست کابینه‌ای بود که به تدریج با «فرسایش ایدئولوژیک» دست و پنجه نرم می‌کرد و به قول یهودی: 👈 رفسنجانی به محض دست گرفتن قدرت، کابینه‌ای را روی کار آورد که «رادیکال‌های کلیدی» در آن حضور نداشتند. این کابینه شامل «چهره‌های جدیدی» بود که «انجام تغییرات» در سیاست‌های ایران را وعده داده بودند و بیشتر به توانایی‌های «تکنوکراتیک» باور داشتند تا به «وفاداری و پاسداری از انقلاب اسلامی». 8⃣ «چهره‌های جدیدی» که کنت پولاک از آنان به عنوان یاد می‌کند، همان طبقه‌ی هستند و نمایندگان این «طبقه‌ی جدید» را نیز می‌توان حلقه‌ی مدیران مشهور به مانند: محمدتقی بانکی، غلامحسین کرباسچی، عطاءالله مهاجرانی، سیدحسین مرعشی، محمدعلی نجفی، محسن نوربخش، بهزاد نبوی، محسن سازگارا و… نامید. 9⃣ آنان در دولت، نزدیک‌ترین فراکسیون به هاشمی رفسنجانی بودند و اولین‌بار پس از انقلاب اسلامی، همان‌ها خود را ! خواندند. ✅ مثالی واضح برای توضیح عملکرد آنان می‌توان آورد: ، نویسنده روزنامه لس‌آنجلس تایمز که برای نگارش کتاب «آخرین انقلاب بزرگ» ماه‌های متوالی را در ایرانِ دهه‌ی 1370 سپری کرده، می‌نویسد: 👈 آقای رفسنجانی پس از دست گرفتن قدرت، را به سمت «شهردار تهران» رساند تا این شهر را «زنده» کند و فرهنگسراهای جدیدی مانند «جایی بود که در آن ایران با غرب می‌آمیخت.» 📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع: 👉 yon.ir/Fb6xu آدرسِ ما در 👇 @tahlilisiyasiseraat
: ❓ ✍ پیام فضلی نژاد 💥 به‌سوی غلتید و «اکبر هاشمی رفسنجانی» بانی تحولاتی شد که آثار زیان‌بار آن، سال‌ها بعد گریبان خودش را نیز گرفت. او البته در ظاهر سعی می‌کرد بیشتر روی مسائل اقتصادی متمرکز باشد و شخصیت سیاسی‌اش را هر چه بیشتر از حاشیه‌های دولتش در حوزهٔ فرهنگ و سیاست دور نگه دارد. 👇با این حال حتماً به پیامدهای فرهنگی و سیاسی استراتژی کابینه‌اش اشراف داشت؛ همان استراتژی‌ای که متحدان پنهان روزهای ریاست‌جمهوری و منتقدان آشکارش در عصر آن را نشان‌دهندهٔ «سیمای مترقّی بورژوازی» خواندند. 🛑 «مانیفست دولت» و «سیمای سیاست» هاشمی رفسنجانی عنوان مشهور بود. چنان‌که بعدها نوشتند: «هاشمی رفسنجانی به جنگ گفتمان رسمی انقلاب رفت؟!». خطبه‌های نمازجمعه او خبر از ظهور سیاست‌هایی جدید می‌داد که با آموزه‌های امام و رهبری تعارض داشت. 🔻رئیس چاره‌ای نداشت تا برای مشروعیت‌بخشی به برنامهٔ «توسعه اقتصادی» خود به قرائتی تازه از زندگی پیامبر اعظم (ص) اتکاء کند. به‌تدریج، و «دین» نه در نظر، بلکه در عمل با هم در می‌آمیخت! ♻️در لحظه‌ای از همان خطبه‌ها، وقتی به نکوهش شدید «زندگی فقیرانه» و «حزب‌اللهی‌های یقه‌چرکین» دست زد، با استناداتی روایی گفت: 👈 «رسول اکرم برای هر زن [از زنان خود] یک اتاق تهیه کرده بودند، در حالی‌که دیگران فاقد آن [امکانات] بودند.» ❇️این قرائت‌ بعدها به جایی رسید که تابستان سال ١٣٨٧ سردبیر ارگان مطبوعاتی حزب کارگزاران به‌صراحت ادعا کرد: اگر حضرت خدیجه (س) به‌عنوان یک در کنار حضرت محمد (ص) نبود، «پیامبر به انجام رسالت خویش موفق نمی‌شد»!! ✡️ دولت سازندگی و طبقهٔ متوسط جدید 1️⃣ یهودی در کتاب «معمای ایرانی» پس از روان‌شناسی سیاسی ، شخصیت او را هم یک «میانه‌روی لیبرال واقعی» و هم موجودی «جاه‌طلب» که «سیاست‌های وی همواره تابع منافع زندگی سیاسی حرفه‌ای‌اش است» تشخص داده و مدعی شد: «همواره از آشتی با ایالات متحده طرفداری می‌کند.» 2️⃣ کنت پولاک در کتابش لیستی از سیاست‌های را برای نزدیکی به ایالات متحده آمریکا ارائه می‌دهد؛ لیستی که البته هیچ‌گاه در مقام انکار اهداف آن برنیامد و خودش بارها اذعان کرد که در پی «بهبود و برقراری ارتباط با آمریکا» بوده، اما: «هربار رهبر انقلاب اسلامی مانع از این کار شده‌اند.» 3️⃣ از دل همین استراتژی، سیاست‌های (كه شامل ایده‌هایی مانند «تمرکز دولت بر اصلاحات اقتصادی مبتنی بر بازار آزاد رقابتی» یا «سرمایه‌گذاری بی‌رویهٔ کمپانی‌های خارجی» و «کاهش یارانه‌های دولتی» در شرایط پس از جنگ تحمیلی و همچنین «واردات بی‌رویهٔ کالا» بود)، چندین بحران شدید مانند «تورم بی‌سابقهٔ ۵٠درصدی» و «بدهی‌های سنگین خارجی» درآمد. 4️⃣ مدیریت اصلاحات هاشمی رفسنجانی هم در دست کابینه‌ای بود که با دست‌وپنجه نرم می‌کرد و به‌قول پولاک: 👈 رفسنجانی به‌محض دست‌گرفتن قدرت، کابینه‌ای را روی کار آورد که شامل «چهره‌های جدیدی» بود که «انجام تغییرات» در سیاست‌های ایران را وعده داده بودند و بیشتر به توانایی‌های باور داشتند تا به «وفاداری و پاسداری از انقلاب اسلامی». 5️⃣ «چهره‌های جدیدی» که کنت پولاک از آنان به‌عنوان یاد می‌کند، همان طبقهٔ هستند و نمایندگان این «طبقهٔ جدید» را نیز می‌توان حلقهٔ مدیران مشهور به دانست. آنان اولین‌بار پس از انقلاب اسلامی، خود را خواندند. 6️⃣ مثالی واضح برای توضیح عملکرد آنان می‌توان آورد: ، نویسندهٔ روزنامهٔ لس‌آنجلس تایمز که برای نگارش کتاب «آخرین انقلاب بزرگ» ماه‌های متوالی را در ایران دههٔ ١٣٧٠ سپری کرده، می‌نویسد: آقای رفسنجانی پس از دست‌گرفتن قدرت، را به سمت «شهردار تهران» رساند تا این شهر را «زنده» کند، و فرهنگسراهای جدیدی مانند فرهنگسرای بهمن، «جایی بود که در آن ایران با می‌آمیخت.» eitaa.com/tahlilisiyasiseraat