#ده_کارکرد_سلوکی_روزه ✍محسن قنبریان 7⃣ تنها مِلک خویش را یافتم! 💥 اگر مالک "حیاتت" بودی می توانستی نگهش داری. اگر مالک "مرگت" بودی می توانستی از خود دورش کنی ، پسش دهی! ردش کنی! 🔷 اگر مالک "نفع" خویش بودی اینقدر دنبالش نمی گشتی و اگر مالک "ضرر" خود بودی به دیگری می دادی! از سر خود بازش می کردی و...! اما می دانی مالک نیستی : لا أملک لنفسی نفعاً ولا ضرّاً ولا موتاً ولا حیوةً 🔷 فقط مالک فقر و نیاز خویشم. مالک نداری ها! عجب مالکیتی؟!! نمی توانم بگویم : علم من! چون ممکن است زمین بخورم و از یادم برود... نمی توانم بگویم فضایلم ! چون ممکن است سقوط کنم و همه رذیله شوند ، بلعم باعورا شوم! ابلیس هم واعظ فرشتگان بوده! اما می توانم بگویم: نیاز من ! احتیاجم! نداری ام! زمین که بخورم بیشتر می شود. سقوط کنم افزون می شود. بالا که بروم، هنوز هست! 🔸"نیازها" همان اند که متن “دعاها" یم می شوند. پس درست است؛ من فقط مالک دعایم هستم! "لایملکه الّا الدّعا" 🔷 این تنها مِلک من، در ضعف و فقدان بیشتر می شود! عجیب است نه!؟ انسان بلاء دیده محتاج تر است و بالتبع دعا کننده تر است؛ چون فقر و نیاز بیشتری را مالک است! 🔷 روزه ما را از مالکیت های پنداری دور می کند. ما را با احتیاجات و نیاز هایمان تنها می کند. احتیاج خود به یک لیوان آب را بالعیان می بینیم. ما را متوجه نیاز ها و نداری ها می کند و برایمان جشن مالکیتِ دعا می گیرد. 👇دعای محتاج، ۴ خصلت دارد: "تضرع" (با فروتنی) ، "خُفیة" (پنهان) ، "خوف" (ترس) ، "طمع" (امید) : ۵۵ و ۵۶ اعراف. ✔️ لذا روزه دار به تضرع و خشوع و بکاء نزدیکتر است. کار کرد هفتم را امام صادق (ع) همین معرفی کرد: زیادة التضرع و الخشوع و البکاء ☘ امیرالمومنین فرمود: البکاء من خشیه الله مفتاح الرحمة : گریه از سر ترس و خشیت از خدا کلید رحمت است. ندار را دارا می کند ، فقر را غنی می کند. #رمضان_کریم #اگر_می_پسندید_به_اشتراک_بگذارید ✍تحلیل مسائل روز ایران و جهان https://t.me/tahlilsiyasiseraat http://eitaa.com/joinchat/442892289Cf4eb33e5ee https://instagram.com/stories/tahlilisiyasiseraat