🔴 بخش اول فرمایشات حضرت آقا در دانشکده افسری امام حسن مجتبی علیه‌السلام در مورد #امنیت، بسیار مهم بود اما کمتر شنیده شد! یک منطق و پایه مهم، یک زیربنای مهم از #فلسفه_سیاسی رهبری، یک منظر نگاه متفاوت به مسئله و یاددهی یک شیوه تحلیل بود ... این چند خط را یک بار دیگر بخوانیم؛ -------------------------- 🔸 «امنیّت» یعنی چه؟ امنیّت زیرساخت همه‌ی ابعاد زندگی یک جامعه است، یک زیرساخت عمومی است؛ از مسائل شخصی بگیرید، تا مسائل اجتماعی، تا مسائل عمومی، تا مسائل خارجی؛ امنیّت زیرساخت همه‌ی این‌هاست. 🔸در مسائل شخصی، معنای امنیّت این است که شما شب بتوانی با خیال راحت در خانه‌ی خودت بخوابی، صبح بتوانی با خیال راحت و بدون دغدغه فرزندت را به مدرسه بفرستی، بتوانی به محلّ کسب و کار بروی، بتوانی بدون دغدغه به نماز جمعه بروی. 🔸ببینید، به آن کشورهایی نگاه کنید که این بی‌دغدغگی را ندارند در هیچ کدام از این مراحل؛ نه شب با خیال راحت می‌توانند بخوابند، نه روز می‌توانند سر کار بروند، نه می‌توانند با خیال راحت به تماشای بازی‌های ورزشی بروند، نه می‌توانند به نماز جمعه بروند، نه می‌توانند به مسافرت بروند. مخصوص کشورهای کوچک هم نیست؛ در کشورهای بزرگ، از همه بدتر آمریکا، در رستوران امنیّت نیست، در دانشگاه امنیّت نیست، در مدرسه‌ی کودکان امنیّت نیست، در فروشگاه امنیّت نیست. «امنیّت» در مسائل شخصی یعنی این؛ یعنی شما بتوانید خودتان، فرزندانتان، خانواده‌تان با #احساس_امنیّت زندگی کنید؛ کارتان، کسبتان، مسافرت‌تان، تفریح‌تان همراه با امنیّت باشد. -------------------------- فارغ از اینکه ما چه نوع نگاهی داریم، فارغ از اینکه برای ما مهم‌ترین مسئله #عدالت است، #آزادی_بیان است، #جمهوریت است، #دموکراسی است، #مسائل_زنان است، #اقتصاد است، #فوتبال است یا ... فارغ از اینکه هر چیزی است، باید بدانیم هیچ کدام بدون وجود امنیت قابل استیفا و تأمین نیستند. به بیان ساده همه‌ی این‌ها همراه با امنیت معنی می‌شوند. «امنیت #زیرساخت همه ابعاد زندگی است.» 👈 شاید این تعبیرِ ذوقی گویاتر باشد که بگوییم #امنیت نعمت نیست، نعیم است! یعنی آن نعمتی است که سایر نِعَم از برکت آن ظرفیت تحقق دارند و جمهوری اسلامی چنین نعیمی را در منطقه‌ای محقق کرده که در دو دهه اخیر آبستن بیشترین جنگ‌ها و خشونت‌ها بوده. اگر دین نداریم، آزاده باشیم! دیدنش سخت نیست ... هر مطالبه و دغدغه‌ای داریم، هر مطالبه‌ای ... می‌شود در موردش #گفتگو کرد اما همه بعد از تأمین امنیت است. اینجا جایی است که از آن کوتاه نمی‌آییم ... تردید نکنیم عدم امنیت و البته عدم #احساس_امنیت به نفع هیچ کس نیست. این یک ادبیات و زبان #همه_فهم است که #آقا از آن استفاده کردند. #حمید_کثیری

🔰 مقایسه ایران و آمریکا در برگزاری #رفراندوم #پاسخ_به_سوال_مخاطبین ♨️ یکی از شبهات این روزها، مقایسه #دموکراسی در ایران و #آمریکا است. و اینگونه وانمود می‌شود که نظام آمریکا الگو و نمونه دموکراسی و خواست مردم است. بررسی تاریخ آمریکا به وضوح چنین خیالی را باطل می کند: 💢 آمریکا بیش از 230 سال پیش، نوع حکومت و قانون اساسی‌اش را مشخص کرد؛ بدون اینکه مردم دخالت مستقیم یا غیر مستقیم در آن داشته باشند. این کار نیز فقط در 11 ایالت آمریکا آنهم توسط افرادی که هیچ یک نماینده مردم آمریکا نبودند صورت گرفت. ۳۷ نفر کنار هم نشستند و متنی را که یک نفر از آنها نوشته بود به عنوان قانون اساسی انتخاب کردند. مردم فعلی آمریکا نیز هیچ یک نه تنها خودشان، بلکه پدر و پدربزرگ‌های آنها نیز در زمان تصویب قانون اساسی آمریکا نبودند. اما آیا تا به حال از مردمش شنیده‌اید که بگویند چرا رفراندوم برگزار نمی‌شود و نظر ما را نمی‌پرسید؟ 💢 جالب است که اولین انتخابات‌های تاریخ آمریکا با مشارکت ۱۱ درصدی و ۶ درصدی برگزار شده است که طبیعتا نامزد انتخاب شده درصد پایین تری از مشارکت مردم را داشته است. 💢 حتی رئیس‌جمهور آمریکا که اکنون انتخاب می‌شود هم با رأی مستقیم مردم نیست و تنها ۵۳۸ نفر از افرادی که آنهم توسط هیئت حاکمه و احزاب آمریکا تایید می‌شوند رئیس جمهور را انتخاب می‌کنند. جالب است که از زمان استقلال آمریکا از پادشاهی بریتانیا تا کنون، غالب رؤسای جمهور آمریکا از خاندان سلطنتی بریتانیا یا فرانسه بوده‌اند. یعنی این هم از وضعیت استقلال آنهاست. 💢 شما نمی‌شنوید که در آمریکا کسی قانون اساسی و نظام آمریکا را زیر سوال ببرد و از سوی دیگر با معارضین ساختار آمریکا نیز به بدترین شکل ممکن برخورد می‌شود. نمونه بارز آن نیز رئیس‌جمهور وقت آمریکا ترامپ هست. که با وجود اینکه خودش هنوز رئیس جمهور آمریکا است، فضای مجازی را برای اظهار نظر او بستند به جرم اینکه دعوت به اعتراض و شورش کرده‌است. 🔹 برشی از سخنرانی #حجت‌_الاسلام_راجی 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @soada_ir

اگر فیلم «هتل رواندا» (۲۰۰۴) را ندیده‌اید، پیشنهاد می‌کنم فرصت تماشای آن را از دست ندهید. فیلم روایتگر ساعت‌های پر التهابی از زندگی پُل روسِساباگینا، هتلدار رواندایی است که در جریان فجایع ۱۹۹۴ زمینه‌ی نجات افراد زیادی را فراهم کرد. همچنین بُرش‌های تامل‌برانگیزی از وضعیت جامعه‌ی رواندا در فیلم به تصویر کشیده شده است. جمعیت رواندا در آوریل ۱۹۹۴ بیش از هفت میلیون نفر بود که از سه گروه قومی هوتو ۸۵٪، توتسی ۱۴٪ و توا ۱٪ تشکیل می‌شد. گروه هوتو و توتسی از نظر ظاهری بسیار به‌هم شبیه هستند، با زبان و آداب و رسوم مشابه. در ۷ آوریل سال ۱۹۹۴ و به بهانه‌ی توطئه‌ی ساقط کردن هواپیمای جووینال هابیاریمانا (رئیس جمهوری وقت از قوم هوتو)، نسل‌کشی توتسی‌ها در این کشور آغاز شد و در مدت چهار ماه یک میلیون نفر از جمعیت کشور سلاخی شدند. ارتش، پلیس و شهروندان عادی از قوم هوتو با سلاح گرم و سرد به جان توتسی‌ها (و هوتوهایی که همکاری نمی‌کردند) افتادند. علاوه بر قتل عام بیش از ۱۰ درصد از جمعیت رواندا، در این مدت حدود ۵۰ هزار زن و دختر توتسی مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. ۲۰ هزار جوان روآندایی که اکنون در دهه سوم زندگی خود قرار دارند، فرزندان آن تجاوزِ جنسی گسترده‌اند؛ بسیاری از قربانیان از روی عمد توسط مردان مبتلا به ایدز مورد تجاوز قرار گرفتند و اکنون بسیاری از زنان زنده مانده از نسل‌کشی، مبتلا به #ایدز هستند. همه‌ی اینها در پیشِ چشم جهان آن روز و تقریبا در سکوتِ خبری اتفاق افتاد؛ نه تحریمی، نه بیانیه‌ای، نه اجماع بین‌المللی و نه اجتماعِ اعتراضی قابل ملاحظه‌ای در جوامع متمدن و دلسوزِ غربی. در همان مقطع نیروهای حافظ #صلح #سازمان_ملل و نیروهای بلژیکی در روآندا حضور داشتند ولی اقدامی به‌منظور توقف قتل‌عام صورت نگرفت. فرانسه که از متحدان دولت وقت (از قوم هوتو) بود، نیرویی را برای تشکیل یک منطقه‌ی امن به رواندا فرستاد، اما آنها هم عملا اقدام قابل ملاحظه‌ای در راستای توقف نسل‌کشی نکردند. در همان زمان امریکا و هم‌پیمانان‌ش درگیر جنگ #یوگسلاوی بودند که علی‌رغم محدودیت‌های رسانه‌ای در آن دوره، جامعه‌ی متمدن غرب از خواص گرفته تا عوام، توجه ویژه‌ای به آن داشت. البته #شورای_امنیت سازمان ملل متحد سه ماه پس از آغاز کشتار با صدور قطعنامه‌ای امکان ورودِ نظامیان بین‌المللی را به محوریت ارتش فرانسه در رواندا فراهم کرد. هدف اصلی از این عملیات که به ادعای فرانسه موفقیت‌آمیز هم بود، جلوگیری از ادامه کشتار و به‌ویژه امتناع از انتقام توتسی‌ها از هوتو‌ها و به راه افتادن یک نسل‌کشی متقابل توصیف شد. تحلیل‌های فراوانی در رابطه با ریشه‌ی این فاجعه انجام شده و تقریبا همگی آنها بر مجموعه‌ی مشترکی از عوامل تاکید دارند؛ اقتصاد تک محصولی، فقر گسترده، #تبعیض نظام‌مند و عدم اتحاد ملی که همگی تحت تأثیر استعمار و دخالت دولت‌های غربی طی دو قرن تشدید شده بودند. در دوره‌ی استعماری رواندای تحت سلطه‌ی بلژیک، بلژیکی‌ها بیشتر طرفدار اقلیت توتسی بودند تا هوتو؛ این مسأله تمایل افراد اقلیت برای ظلم بر اکثریت را تشدید کرد و میراثی از تنش و نفرت‌ بر جای گذاشت که حتی پیش از استقلال روآندا به اشکال خشونت‌باری فوران کرده بود. انقلاب هوتوها در سال ۱۹۵۹ حدود ۳۳۰ هزار نفر از توتسی‌ها را مجبور به فرار از کشور و اقلیت آنها را  کوچک‌تر از پیش کرد. حکومت «جمهوری» #رواندا پس از تشکیل تحت حمایت مستقیم #فرانسه بود و این کشور در تمامی ارکان حاکمیتی رواندا حضور تأثیرگذاری داشت. پیشنهاد تماشای «هتل رواندا» را از این رو مطرح کردم تا به زعم خودم بابت امیدواری به بهبود اوضاع با حمایت، تحریک و تجویزهای غرب، و به‌طور کلی بیگانگان هشدار داده باشم. غفلت از این واقعیت که عوامل سرخوردگی‌ها و عقب‌افتادگی‌های فعلی در بطنِ همین جامعه نهفته است، ارزیابی‌ها و حرکات اعتراضی را بی‌ارزش می‌کند. #حاکمیت به‌عنوان بخشی از این جامعه (نه اقوامِ مهاجم بیگانه و اشغالگر) که به سهم خودش مسئول ناکارامدی‌های متعدد است، تا زمانی که افراد جامعه درگیر چرخه‌ی خشونت باشند نه تنها قابل اصلاح نیست بلکه هرگونه حذف و جایگزینی آن خطر بروز فجایع بزرگ‌تر اجتماعی را به‌همراه خواهد داشت. دلخوشی به عکس‌های یادگاری رهبران حکومت‌های غربی با نمایندگان اپوزیسیون‌های خارج‌نشین، شوق افراد جامعه بابت تعرض به #حقوق دیگران، تشویق و پایکوبی به‌منظور #تحریم افراد، شرکت‌ها و #نمایندگان ایرانی در عرصه‌های متعدد، فقط و فقط در راستای گسترش بی‌اعتمادی و نفرت در #جامعه هستند و از مصادیق بارز دمیدن بر «آتش چرخه‌ی خشونت اجتماعی». تاریخ نشان داده که گسترش چرخه‌ی #خشونت و بروز فجایع مترتب بر از آن، کمترین اهمیتی برای منادیان #آزادی و #دموکراسی در غرب ندارد و آن‌چیزی که آنها برای آن می‌جنگند، صرفا ملغمه‌ای از منافع ملی و سود بنگاه‌های اقتصادی خودشان است. ✍️ ساسان گلیجانی