استاد علیپور: اگر اکثر مشکلات زندگی خانوادگی انسان را بررسی کنیم، چه از سوی مرد و چه از سوی زن، حتی در مورد مسائل اجتماعی زندگی، دلیل عمده آن این است که #ظرفیت انسان #کوچک مانده است.
✨ ظرفیتِ یک ظرف هر چقدر کوچک باشد، با کوچکترین ضربه‌ای که به آن وارد شود، فوری سرریز شده و می‌ریزد.
🔻 یک استکان با کوچکترین ضربه قطعاً سرزیر شده و خواهد ریخت. چرا؟ چون ظرفیت آن کوچک است، حالا همان ضربه را بیائید به یک استخر بزرگ بزنید، احساس می‌کنی که اصلاً تکان نخورد؛
👈 فرق در #ظرفیت متفاوت آن‌ها است.
🌱«أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلي نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ أُولئِکَ في ضَلالٍ مُبينٍ»،
خدای تعالی می‌فرماید آن انسانی که از #نور_الهی بهره‌مند است، از نور پروردگارش! «فَهُوَ عَلَی نُورٍ مِّن رَّ‌بِّهِ» از نور پروردگارخودش! مثل چاله کوچکی است که با یک کانال ارتباط پیدا کند، به یک دریاچه؛
🔹 این آب #همیشه زنده خواهد بود. همیشه زلال و با نشاط خواهد بود ولو اینکه در این ارتباط، نمی‌بینم که در زیر زمین از کجا رفته و چگونه تسویه شده است! اما بالأخره این از برکات #اتصال است؛ الآن این ظرفیت #گشوده شد، به برکت این ارتباط و از چاله بودن درآمد.
❗️ اگر فقط خودش باشد، بعد از مدتی #می‌گندد، چون #محدود است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
استاد علیپور: قرآن مخصوصاً در این دو آیه، صبر و نماز را همراه هم آورده است: «إِنَّني أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْني وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْري»، «َأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکرِ‌ی» نماز حالت #توجه و #اتصال بین انسان با پروردگارش است.
🔹 وقتی انسان توانست با این نماز، توجه پیدا کند، این #ظرفیت کوچکش را، هستی و وضعیت وجودیش را، کانالی می‌زند و به پروردگار عالم اتصال می‌دهد.
✨ وقتی تمام توجهش به سمت پروردگارش بود، به برکت توجه، نفس از #عالم_طبیعت بریده خواهد شد.
📌 این «توجه» خیلی چیز اعجوبه‌ای است. توجه گاهی به صورت جبری انسان را به این سو و آن سو می‌کشد.
🌱وقتی انسان به حضرت باری تعالی توجه پیدا می‌کند و به برکت #نماز پروردگار خود را پیدا می‌کند؛ هرکس در اندازه خودش؛
⬅️ به همان مقدار که توجه به عالم بالایی رفت، انسان #همان_مقدار از توجه به عالم طبیعت پست و گندیده، آزاد و بریده می‌شود.
🔸 به محض بریدن از این عالم، آثار این طبیعت که عصبانیت‌های بی‌مورد، غم و غصه‌های بی مورد، اضطراب‌های بی‌مورد و فلان و فلان [بود]، #رفت دنبال کار خودش!
✳️ بالاتر از آن، این است که وقتی به پروردگار خودش توجه پیدا کرد، از لذت آن نشاطی که دارد، تلخی و کاستی‌های این طبیعت مادّی را #بی‌اعتبار می‌کند و به آن طرف می‌اندازد.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
استاد علیپور: وقتی به من می‌گویند که تو فطرتی داری که اگر سالم بود با آن می‌توانستی خدا را ببینی، می‌گویم کافر شده‌ای! می‌گویند که تو در یک‌روزگی و یک‌ماهگی خدا را میدیدی. می‌گویم یادم نمی‌آید. مگر شیر خوردنت یادت است؟!
⁉️ اگر خدا برای دیدن یك ستون این همه ابزار در بدن من گذاشته که آن را ببینم، آیا دیدن خدا، اهمیتش به اندازه دیدن ستون نیست؟!
✨ اگر فقط به ترجمه آنچه هر روز می‌گوییم توجّه کنیم، می‌فهمیم. اگر می‌گوییم «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱللَّٰهُ» یعنی #مشاهده می‌کنم « لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱللَّٰهُ» را. پس کو؟!
🔹 اگر این #فطرت کور نشده بود، با آن ابزار میدیدی، #نه دیدن این چشم.
☘️ #شهود یعنی #ارتباط_مستقیم برقرار کردن. مثل اینکه به من می‌گویند فلان چیز تلخ است، نخور؛ من توجه نمی‌کنم و می‌خورم. آنگاه می‌گویند: دیدی تلخ است؟! یعنی به حقیقتش رسیدی و در جان وجودت لمس کردی؟ این شهود است.
✅ این شهود یك معنای #وسیع‌تر از مشاهده با چشم است. خداوند بیش از همه و مهم تر از همه این اعضا، این فطرت را به ما داده بود. انسان حقیقتی دارد که آن حقیقت، در این جسم #اتصال پیدا کرده است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت الله حائری شیرازی ره: طوفان خیلی شبیه به #بهمن است. در بهمن، یک‌چیز سنگین می‌آید روی این لایۀ یک متری برف. برف دورش را می‌گیرد و مثل یک کوهی می‌غلتد و می‌آید. طوفان هم این‌گونه است؛ طوفان وقتی می‌آید، ابتدا یک موجی در هوا ایجاد کرده. در چرخش بعدی، هوای اطراف هم به مدد این موج می‌آید. بعد در تاب دوم و تاب سوم، هی مدد پیدا می‌کند.
حال وقتی بهمن یا طوفان می‌آید، هرچه فضا وسیع‌تر و موانع کمتر باشد، طوفان هم شدیدتر است؛ از این جهت، در اقیانوس‌ها ارتفاع امواج غیر از خلیج‌فارس است. آنجاها به خاطر وسعت عظیمی که دارد، طوفان‌هایش هم وسیع است.
در #جامعه هم عین همین است. انسان‌های تابع و #سطحی و پذیرا، مثل فضای بدون مانع‌اند. انسان‌های #معتقد و پیگیر، مثل کوه‌ها هستند، مثل موج‌شکن‌ها در دریا هستند. ایستادن آن‌ها در مقابل امواج، جلوی پیدایش طوفان‌ها را می‌گیرد. اگر انسان را جوری تربیت کنیم که موج‌شکن شود، در جامعه امنیت ایجاد می‌کند. یعنی طوفانی که می‌خواهد به وسیلۀ برخی انسان‌ها به وجود بیاید، این انسان‌های مؤمن دست به دست هم می‌دهند و این را می‌شکنند و فضا را قطعه‌قطعه می‌کنند. وقتی موج به این افراد می‌خورد، موج برمی‌گردد نه اینکه او را همراهش ببرد.
برخورد شیء ثابت به طوفان و شیء غیر ثابت به طوفان همین است. شیء غیر ثابت، در طوفان تبدیل به #ابزار_طوفان می‌شود؛ تپۀ شن با همۀ سنگینی که دارد، ابزار دست طوفان است. طوفان با این شن، دیگران را سنگ‌باران می‌کند. هرچه غیر ثابت تربیت کنیم، بازو می‌شود برای فتنه‌ها و طوفان‌ها.
برای ثابت بودن، «#اتصال » نیز نیاز است. حتی اگر ماسه هم درست بکنیم، اما چون به همدیگر اتصال ندارند فایده ندارد. ماسه، چگالی اش زیاد است، اما با یکدیگر اتصال ندارند. اگر مؤمنین به هم عشق و الفت و اعتماد نداشته باشند، مثل ماسه‌های پراکنده پخش می‌شوند و ابزار فتنه می‌شوند.
سوره عصر را ملاحظه کنید: از «انسانِ منفرد» حرف نمی‌زند. این «تواصوا بالحق» و «تواصوا بالصبر»، انسان را مثل سنگ می‌کند. دیگر مثل تودۀ شنی نیست. تودۀ شنی، «تواصوا بالحق» و «تواصوا بالصبر» ندارند. به همدیگر، #دندانه نمی‌شوند. با هم قفل نمی‌شوند. از این جهت در جای دیگر می‌گوید که: «یؤمن بالله و یؤمن للمؤمنین»: بین او و مؤمنین بدبینی نیست. بین او و مؤمنین، اعتماد است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536