دهانم از صدا پر ، از مناجات تو خالی بود و سهمم بی تو از این زندگی آشفته حالی بود به مهمانی تو دعوت شد این بنده ... چه شرمنده! که سویت آمد و آلوده بود و دست خالی بود تو از هرکس به من نزدیک تر بودی ... ولی من چه ؟ امان از نفس! عمری نوجوانی لاابالی بود شدم دور از تو هرچه سن و سالم رفت بالاتر تو را من آخرین باری که دیدم خردسالی بود شهادت می دهد قلب و زبان و چشم و گوش من خطاهایم همه از غفلت و خامی و کالی بود ولی تو مهربان بودی و دائم عفو می کردی... که عشق بین رب و بنده عشقی لایزالی بود من آلوده را غرق خودش کرد و نجاتم داد صفای باطن رودی که سرتاپا زلالی بود بهار آمد کمی باران رحمت بر سرم بارید بهار آمد به شهری که اسیر خشکسالی بود کجا دیگر تو را اینقدر از نزدیک می بینم؟ تمام دلخوشی من همین ماه هلالی بود... #طیبه_عباسی #مناجات #بهار #وداع #ماه_رمضان @TaiebeAbbasi